Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2019

Ο Μιχάλης κι ο Βαγγέλης είναι δεξιοί φιλελεύθεροι, ψήφισαν και Τζήμερο, αλλά...


Ο Μιχάλης τελείωσε ένα ΑΕΙ, εργάστηκε σε διάφορες εταιρίες του ιδιωτικού τομέα, έμεινε άνεργος για μεγάλο διάστημα μέσα στην κρίση και τα τελευταία χρόνια είχε αρκετές δυσκολίες. Όμως, είχε δώσει σε ένα διαγωνισμό ΑΣΕΠ πριν 15 χρόνια και ο ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε να προσλάβει στο δημόσιο όσους είχαν πετύχει σε εκείνο το διαγωνισμό. Έτσι πριν ένα χρόνο έπιασε δουλειά σε θέση του δημοσίου εντελώς άσχετη με το πτυχίο του.

Ο Μιχάλης δήλωνε φιλελεύθερος και καταφερόταν με τα χειρότερα λόγια εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων και των πρόωρων συνταξιούχων. Εδώ και 30 χρόνια που ψηφίζει, ψήφιζε κάθε φορά ΝΔ ή κάποιο μικρό δεξιό κόμμα. Κάποιες φορές ψήφισε και Τζήμερο. Ήταν μπροστά-μπροστά στο...
Σύνταγμα όταν γίνονταν οι συγκεντρώσεις υπέρ της παραμονής στην Ευρώπη, τότε φώναζε συνθήματα εναντίον του Τσίπρα και έβριζε τον ΣΥΡΙΖΑ όπου στεκόταν κι όπου βρισκόταν. Ειδικά για τον ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ό,τι λέει κάθε άνθρωπος με σώας τας φρένας, δηλαδή τα χειρότερα. Χθες, μετά από ένα χρόνο στο δημόσιο, ήταν η πρώτη φορά που τον άκουσα να λέει: "Ας μείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, δε θα υπάρχει διαφορά. Εντάξει είναι".

Προσωπικά, για να είμαι ειλικρινής και εγώ στη θέση του, το ίδιο θα έκανα και ξέρετε όλοι τις απόψεις μου για τον Σύριζα. Λυπάμαι, αλλά εν προκειμένω δεν μπορώ να προσάψω έλλειψη ακεραιότητας στον Μιχάλη. Έχω βρεθεί στη θέση του. Το γεγονός ότι στάθηκα πιο τυχερός (ή πιο θαρραλέος)  από αυτόν και δεν χρειάστηκα την συνδρομή "συριζαίων" με την όποια έννοια του όρου, δεν μου επιτρέπει να τον κατακρίνω. Κάποια στιγμή ίσως σας πω και την ιστορία κάποιου άλλου φιλελεύθερου "Μιχάλη" που βρέθηκε με 70€ στην τσέπη και όλες τις πόρτες κλειστές... Καλή συνέχεια Μιχάλη και καλή τύχη στον αγώνα σου.

Σε μια χώρα που σχεδόν οι μόνες θέσεις "εργασίας" που έχουν απομείνει και περίπου οι μόνες σχετικά καλοπληρωμένες, είναι αυτές που διαχειρίζεται η εκάστοτε κυβερνητική πλειοψηφία, ο κάθε απελπισμένος Μιχάλης κάνει τα ξινά γλυκά και ρίχνει τα μούτρα του, ευλογώντας εκείνη την κυβέρνηση που του δίνει ψωμί. Στην τελική, πέρασε ποτέ από την χώρα κάποια κυβέρνηση που να φρόντισε να φέρει Ανάπτυξη στον τόπο; Γιατί ο Μιχάλης να προτιμήσει ξανά τη ΝΔ; Είναι λιγότερο Αριστερή και καταστροφική για την οικονομία; Κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν οδήγησαν την χώρα στα βράχια, συνεπικουρούμενες από Σύριζα και ΚΚΕ, που ξεσήκωναν το σύμπαν προκειμένου να μην περάσει ποτέ ούτε ένα μέτρο που θα απομάκρυνε έστω κι ελάχιστα την χώρα από τον ασφυκτικό Κρατισμό;

Κάφκα ~ Η Μεταμόρφωση

Ο Βαγγέλης, επίσης δεξιός, πρώην στέλεχος χρηματιστηριακής, παρακαλώ, δεν είχε μείνει ποτέ άνεργος, αλλά προσλήφθηκε το 2014 από την Ανώτατη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, με την αξία του, χωρίς κανένα κομματικό μέσο. Τελευταία φορά που τον συνάντησα, πριν ενάμιση χρόνο, είχε πει χαρακτηριστικά: "Στο υπουργείο που δουλεύω το 85% των υπαλλήλων είναι αργόμισθοι. Είτε υποαπασχολούνται, είτε δεν κάνουν τίποτα. Κανονικά θα έπρεπε να απολυθούν. Αν ήμουν στην εταιρία που δούλευα, θα βγάζαμε την ίδια παραγωγή έργου με το 20% των υπαλλήλων".

Χθες, έχοντας πάρει προαγωγή από τον Συριζαίο προϊστάμενό του (πιστεύω πραγματικά με την αξία του γιατί τουλάχιστον όσο ήταν στον ιδιωτικό τομέα ήταν πολύ πιο ικανός και εργατικός από το μέσο ΔΥ) δήλωσε ευθέως ότι για λόγους προσωπικού συμφέροντος θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά αν του δώσουν και τα κομμένα δώρα γιορτών.

Ασχέτως του τι πιστεύει κανείς πολιτικά, ασχέτως αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι καλύτερος ή χειρότερος από κάποιο άλλο κόμμα, όταν συναντάς "πολίτες" που ψηφίζουν με τέτοια κριτήρια δεν μπορείς να περιμένεις κάτι άλλο από τη χρεωκοπία.... Το πρώτο που χρειάζεται μια χώρα είναι πολλούς ακέραιους πολίτες. Και αυτό το είδος σπανίζει στην Ελλάδα.

Υ.Γ. Παρεμπιπτόντως, σύμφωνα με τον Βαγγέλη, ανάμεσα στους ΔΥ ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει συντριπτικά ποσοστά. Ο Βαγγέλης ισχυρίζεται ότι άνω του 70% των ΔΥ θα ψηφίσουν Τσίπρα.


Οι Μιχάληδες και οι Βαγγέληδες αυτής της χώρας είναι απελπιστικά αποκλεισμένοι από επιλογές, το ίδιο κοστούμι σε διαφορετικά χρώματα τους προσφέρεται. Κι ατυχώς είναι θύματα και της συνήθειας να διαλέγουν κόμμα όπως διαλέγουν ποδοσφαιρική ομάδα. Θέλουν να είναι με τους πρωταθλητές, τους κυπελλούχους. Δεν συμβιβάζονται με τίποτα λιγότερο. Άρα...τί ελπίδες έχουν τα μικρότερα κόμματα; Τί ελπίδες έχουμε ως χώρα;



AK1969
διορθώσεις ~ Krasos

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου