Η "δικαιοσύνη" σκίζει τους σκλάβους του Ιδιωτικού Τομέα, αλλά...

...δεν σκίζει αυτούς που αρμέγουν το κρατος.

*Η μόνη επιλογή που έχουν τα κορόιδα που σφάζονται για να ζήσουν οι υπόλοιποι, είναι να σταματήσουν να αιμοδοτουν το κρατος με τους φόρους τους.

Οι πολιτικές αποστροφές περί σκισίματος του μνημονίου φαντάζουν ως τακτικισμοί ή λαϊκισμοί της νομοθετικής εξουσίας μπροστά στη χιονοστιβάδα των δικαστικών αποφάσεων που πλέον αποτελούν ένα δυναμίτη...
στα θεμέλια του προϋπολογισμού. Οι εκφράσεις του πρωθυπουργού ή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με διαφορετικό περιεχόμενο βέβαια, εντάσσονται πιθανόν σε ένα πολιτικό πλαίσιο, απ΄ το  οποίο όμως ξεπήδησε φουριόζα, η δικαστική εξουσία για να αποδείξει σε όλους πως τα μνημόνια σκίζονται μόνο στα δικαστήρια.

Μετρήστε:

-Αντισυνταγματικότητα μειώσεων σε ενστόλους, 500 εκατομμύρια από το ΣτΕ.

-Αντισυνταγματικότητα μειώσεων   συντάξεων δικαστών, περί τα 150 εκατομμύρια.

-Παράνομη η φορολόγηση του επιδόματος βιβλιοθήκης που λαμβάνουν οι πανεπιστημιακοί.

-Παράνομη η φορολόγηση επιδόματος αλλοδαπής που λαμβάνουν όσοι Δημόσιου Υπάλληλοι εργάζονται στο εξωτερικό.

-Αντισυνταγματικές οι μειώσεις στους μισθούς των δικαστών (μισθοδικείο), με ανυπολόγιστο ακόμα το ποσό επιστροφής των χρημάτων.

-Αντισυνταγματικές από Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου οι περικοπές που έγινε στο εφάπαξ συνταξιούχου δημόσιου ταμείου.

-Αντισυνταγματική η κατάργηση του δικαιώματος μονομερούς προσφυγής –είτε εργοδοτών είτε εργαζομένων– σε διαιτησία.

-Αντισυνταγματική η απόφαση της διυπουργικής επιτροπής αναδιαρθρώσεων κατά το σκέλος εκείνο που μεταβιβάζονται από το Δημόσιο στο ΤΑΙΠΕΔ το 34,033% της ΕΥΔΑΠ.  

-Αντισυνταγματικό από το Δ’ Τμήμα του Αρείου Πάγου, το χαράτσι μέσω της ΔΕΗ , διότι «επιβάλλεται άκριτα χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν η φοροδοτική ικανότητα».

 
Ποιους αφορούν – Γιατί τώρα

Οι αποφάσεις δε αυτές σημαίνουν:

Πως θα πρέπει ουσιαστικά να αποκατασταθούν μισθολογικά, αναδρομικά και συνταξιοδοτικά όλα τα ειδικά μισθολόγια: Δικαστές, Πανεπιστημιακοί, γιατροί ΕΣΥ κλπ. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα πρέπει να επανέλθουν στα προ της κρίσεως επίπεδα. Οι κακεντρεχείς λένε πως οι δικαστές δικαιώνουν όλους τους άλλους των ειδικών μισθολογίων για να  μην «αυτοδικαιώνονται» μόνοι εκείνοι. Βέβαια ουδείς μπορεί να πει πως οι δικαστές, οι γιατροί  κλπ δεν πρέπει να αμείβονται καλύτερα λόγω του ειδικού ρόλου τους, όπως επίσης και οι ένστολοι που ουσιαστικά αποτελούν το «βαθύ κράτος».  Μια τέτοια όμως οικονομική μετάβαση ουσιαστικά θα διέλυε κάθε οικονομικό προγραμματισμό καθώς επίσης και μια σοβαρή κοινωνική αναντιστοιχία.

 
Οι άλλοι

Κι αυτό γιατί χθες  δημοσιεύθηκε μια ακόμα απόφαση του ΣτΕ που ουσιαστικά θύμισε τι σημαίνει «εμείς και οι άλλοι»: Κρίθηκαν δηλαδή συνταγματικές όλες οι μνημονιακές προβλέψεις για τα εργασιακά δικαιώματα κυρίως των ιδιωτικών υπαλλήλων.    Δέχτηκε ως συνταγματικά  τα μέτρα κατά των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα όπως:

-η μείωση των αποδοχών των εργαζομένων κατά 22% και κατά 32% για τους νέους κάτω των 25 ετών,
-η κατάργηση του επιδόματος γάμου,
-η κατάργηση της υπογραφής των εθνικών γενικών  συλλογικών συμβάσεων εργασίας (κατώτερες αποδοχές) μετά από διαπραγματεύσεις εργοδοτών και εργαζομένων (ΣΕΒ-ΓΕΣΕΕ),
-η λεγόμενη «μετενέργεια», κ.λπ.

 
Τα κατώτερα και τα ανώτερα δικαστήρια

Θα απαριθμήσουμε ορισμένες από τις αποφάσεις δικαστηρίων που ουσιαστικά αφορούν τους άλλους, όχι δηλαδή τις ελίτ των ειδικών επαγγελμάτων, οι οποίες είδαν τους μισθούς και τις συντάξεις τους να κουρελιάζονται με πολλές σφραγίδες των Ανωτάτων Δικαστηρίων. Εδώ κρύβεται μια διαφορά: Αυτές τις κατηγορίες τις δικαιώνουν οι κατώτερες βαθμίδες δικαιοσύνης όχι όμως τα ανώτατα δικαστήρια. Δηλαδή:

-Αποφάσεις Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που διατάσσουν την επαναπρόσληψη σχολικών φυλάκων του Δήμου Ηλίου και Λαυρεωτικής.
-Το Μονομελές Πρωτοδικείο Ηρακλείου έκρινε άκυρες τις απολύσεις των 20 εργαζομένων της ΕΡΑ και της ΕΡΤ στο νομό.
-Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών διέταξε την επαναπρόσληψη των 393 καθαριστριών του ΥΠ.ΟΙΚ. Την απόφαση αυτή, αντί ο Αρειος Πάγος να υποχρεώσει το ΥΠ.ΟΙΚ να την εφαρμόσει, φρόντισε να αφήσει τον χρόνο να κυλήσει μέχρι να την αναστείλει και να αφήσει τις καθαρίστριες στα αντίσκηνα. 

Θέλετε κάποιοι άλλο παράδειγμα;  

Του Παναγιώτη Στάθη