Άσκηση εξουσίας και απαξίωση

Η απαξίωση στην οποία έχει περιέλθει ο Τσίπρας μέσα σε έναν μόλις χρόνο άσκησης εξουσίας είναι πραγματικά πρωτοφανής.

Δεν νομίζω να έχει υπάρξει στη Μεταπολίτευση περίπτωση άλλου ηγέτη που να ανάλωσε τόσο ραγδαία το πολιτικό του κεφάλαιο.

Όλες οι θλιβερά απολογητικές τηλεοπτικές εμφανίσεις του Τσίπρα μπορούν να συνοψιστούν στο ίδιο μοτίβο:
«με ψηφίσατε για να λύσω τα προβλήματα που δεν θα είχατε αν δεν με ψηφίζατε».

Ό,τι κι αν πει, όσες υποσχέσεις κι αν δώσει τώρα, όση αισιοδοξία και αν προσπαθήσει να εμπνεύσει, τα capital controls εξακολουθούν να μας υπενθυμίζουν καθημερινά τη μνημειώδη ασχετοσύνη του, την παντελή απουσία ρεαλιστικού κυβερνητικού προγράμματος, και την ανικανότητά του να επιλέξει κατάλληλα άτομα για τα κρίσιμα υπουργεία.

Κατάντησε τους Έλληνες να είναι με το ένα πόδι έξω από την ΕΕ, έφερε τη χώρα στην κατάσταση να έχει ουσιαστικά δύο παράλληλα νομίσματα (τα εγκλωβισμένα στις τράπεζες ευρώ, και τα ελεύθερα) και απέτυχε παταγωδώς να ελέγξει τα σύνορα και τις μεταναστευτικές ροές προκαλώντας δεύτερη ανθρωπιστική κρίση των προσφύγων δίπλα σε εκείνη που ήδη βίωναν πολλοί συμπατριώτες μας.

Εάν μία άλλη κυβέρνηση είχε κάνει έστω και τα μισά αντίστοιχα «κατορθώματα», ο Τσίπρας τώρα θα ήταν στα κάγκελα και θα ωρυόταν εναντίον της, δημαγωγώντας ασύστολα όπως το συνηθίζει.

Stirlitz