Αύξηση φόρων (από επιλογή) για την διατήρηση του Κράτους

Η αύξηση της φορολογίας δεν γίνεται εξ ανάγκης, επειδή δήθεν δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Είναι πολιτική επιλογή. Εξυπηρετούν συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο, ενισχύοντας με κάθε δυνατό τρόπο τον κρατισμό. 

Εξοντώνουν την επιχειρηματικότητα με υψηλούς φόρους. Οδηγούν αναγκαστικά τους ελεύθερους επαγγελματίες στην απόφαση να κλείσουν τις δουλειές τους.

 

Πάμε σε υψηλούς φόρους επειδή τα προηγούμενα χρόνια που είχαμε χαμηλούς δεν σημειώθηκε ανάπτυξη! Οταν αυτό το λέει κάποιος άσχετος, μπορεί και να το προσπεράσεις. Οταν το λέει ο πρωθυπουργός της χώρας, τότε έχουμε πρόβλημα! Οχι μόνο διότι αυτό που υποστηρίζει είναι παντελώς ανυπόστατο, αλλά και επειδή μας δείχνει το τι ακριβώς πρόκειται να μας συμβεί από εδώ και πέρα.

Η αύξηση της φορολογίας δεν γίνεται εξ ανάγκης, επειδή δήθεν δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Είναι πολιτική επιλογή. Εξυπηρετούν συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο, ενισχύοντας με κάθε δυνατό τρόπο τον κρατισμό. Εξοντώνουν την επιχειρηματικότητα με υψηλούς φόρους. Οδηγούν αναγκαστικά τους ελεύθερους επαγγελματίες στην απόφαση να κλείσουν τις δουλειές τους και να αναζητήσουν εργασία ως μισθωτοί σε μεγάλες επιχειρήσεις. Ενισχύουν την παραοικονομία. Αυτό είναι ένα εφιαλτικό τοπίο. Η Ελλάδα θα είναι σύντομα ένας αβίωτος τόπος.

Προφανώς οι Ρουμάνοι και οι Βούλγαροι που ακολούθησαν τελείως διαφορετική πολιτική, μειωμένων φόρων, ζουν σε παράλληλο σύμπαν. Δεν εξηγείται διαφορετικά! Στη Ρουμανία η μείωση των φορολογικών συντελεστών είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση των εσόδων του κράτους. Αλλά όλα αυτά δεν έχουν νόημα. Η αριστερή μας κυβέρνηση κινείται με αντικειμενικό σκοπό να αλλάξει ριζικά τη ζωή μας. Δεν τους ενδιαφέρουν τα επιχειρήματα. Οσα παραδείγματα κι αν αναφέρουμε, αυτοί θα επιμείνουν στις ιδεοληψίες τους.

Σύμφωνα με το πνεύμα του πρωθυπουργού, λοιπόν, στα επόμενα χρόνια θα μάθουμε να πληρώνουμε φόρους! Και είναι χαρακτηριστικές οι διαρροές για φόρο εισοδήματος ως και 60% ή η νέα πραγματικότητα με τη νέα έκτακτη φορολογία των ελεύθερων επαγγελματιών και με αφορμή το Ασφαλιστικό.

Είναι η απόλυτη συνταγή της καταστροφής. Για επενδύσεις να μη συζητάμε! Θα πρέπει κάποιος να είναι τρελός για να θελήσει να επενδύσει σε αυτό το περιβάλλον.

Ας κοιτάξουμε την εικόνα από ψηλά! Αποτροπή νέων επενδύσεων, χτύπημα στην επιχειρηματικότητα, νέο κύμα φτωχοποίησης. Το ερώτημα είναι τι εξυπηρετεί όλο αυτό! Είναι αδύνατον να μην το βλέπει κάποιος. Να χάνει τη μεγάλη αυτή εικόνα. Ή να πιστεύουμε εμείς ότι είμαστε δήθεν πιο έξυπνοι από αυτούς που μας κυβερνάνε και ότι απλά εκείνοι δεν... καταλαβαίνουν!

Αυτό που κατά την ταπεινή μας άποψη συμβαίνει είναι ότι χτίζεται μεθοδικά ένα νέο καθεστώς! Μπαίνει φωτιά στο δάσος, επειδή είναι τελικά επιλογή να συμβεί έτσι. Θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο και θεωρούν ότι αυτό θα συμβεί μόνο αν καταστρέψουν οτιδήποτε από τον παλιό κόσμο. Το ίδιο ακριβώς είχε κάνει και ο Ανδρέας Παπανδρέου με τη στρατηγική επιλογή του Οργανισμού Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων. Αυτό που ξεχνάνε οι θιασώτες της... αριστερής επιχειρηματικότητας είναι ότι με τον τρόπο αυτό διαλύθηκε η βιομηχανία και ότι αυτή δεν στάθηκε δυνατόν να δημιουργηθεί πάλι. Η καταστροφή είναι εύκολη. Τα άλλα είναι τα δύσκολα...

Θα πρέπει να θεωρήσουμε βέβαιο ότι κάποια συγκεκριμένη στιγμή στο μέλλον θα αλλάξουν πολιτική. Τότε θα επιτρέψουν και τις επενδύσεις, με ειδικό φορολογικό καθεστώς για τους τυχερούς. Οταν θα κρίνουν ότι το νέο επιχειρηματικό περιβάλλον θα στηρίζει τις δικές τους πολιτικές επιλογές. Κοιτάξτε τι γίνεται στην Αφρική! Οι Κινέζοι έχουν κυριαρχήσει στην ήπειρο με διακρατικές συμφωνίες. Είναι ένα άλλο μοντέλο. Δεν εξαφανίζει την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Αυξάνει όμως την ισχύ και τη δύναμη εκείνων που διαπραγματεύονται τις επενδύσεις!

Τι μας είπε ο κ. Τσίπρας; Περισσότερους φόρους. Εχει ξεχάσει τι έλεγε για τον ΕΝΦΙΑ. Εδώ έχει ξεχάσει άλλα κι άλλα... Απλά το σημειώνουμε για να μην υπάρχουν αυταπάτες. Οτι δήθεν πρόκειται για μια προσωρινή λύση και ότι στο μέλλον τα πράγματα θα βελτιωθούν. Το έχουν πει και οι υπουργοί της κυβέρνησης με κάθε ευκαιρία: οι υψηλοί φόροι δεν αφορούν τους χαμηλόμισθους. Αρα, δεν υπάρχει λόγος κανείς να ρισκάρει. Ούτε και να δουλεύει. Ποιος θα αυξήσει τον πλούτο σ’ αυτή τη χώρα; Σε αυτό το ερώτημα ας απαντήσουν όλοι όσοι εξακολουθούν και πιστεύουν στον Αγιο Βασίλη και στις μαγικές λύσεις.
Θανάσης Μαυρίδης