Παραμένουν στο σκοτάδι, καλά φυλαγμένες, κλεισμένες με φροντίδα στα ίδια κουτιά μέσα στα οποία έκαναν το μακρύ ταξίδι για να έρθουν από το Παρίσι στη γενέτειρά τους τη Θεσσαλονίκη.
Ο λόγος για τις Μαγεμένες, τις επονομαζόμενες «Καρυάτιδες της Θεσσαλονίκης», οι οποίες ενάμιση περίπου χρόνο...
μετά την παρουσίαση τους στην 80η ΔΕΘ παραμένουν αναξιοποίητες, αλλά τουλάχιστον προστατευμένες σε χώρο της εκθέσεως.
Τα τέσσερα αμφίπλευρα γλυπτά, τα οποία αποτελούν απομίμηση των αυθεντικών που βρίσκονται στο Μουσείο του Λούβρου, αγοράστηκαν και μεταφέρθηκαν από τη ΔΕΘ-Helexpo με την αρωγή των Εμποροβιομηχανικού Επιμελητηρίου (ΕΒΕΘ), Επαγγελματικoύ Επιμελητηρίου (ΕΕΘ), ΕΥΑΘ και ΟΛΘ για την 80η επετείο της ΔΕΘ. Μέσα στο δεκαήμερο της διοργάνωσης περισσότεροι από 200.000 επισκέπτες είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν την ομορφιά των πεσσών αυτών, που επιστρέφουν στην πόλη όπου «γεννήθηκαν» 150 χρόνια μετά.
Παρότι η εταιρεία αποφάσισε να χαρίσει τα γλυπτά στην πόλη μετά το πέρας της διοργάνωσης, υπήρξε διαφωνία μεταξύ των αρμόδιων φορέων για το πού πρέπει να τοποθετηθούν τα γλυπτά. Η διαφωνία αφορά κυρίως στο εάν οι «Μαγεμένες» πρέπει να τοποθετηθούν στη θέση που εικάζεται ότι βρίσκονταν τον 2ο αιώνα, δηλαδή στην είσοδο των Ρωμαϊκών Λουτών όπου τώρα υπάρχει η παιδική χαρά της πλατείας Αριστοτέλους, λίγα μέτρα κάτω από τη ρωμαϊκή αγορά.
«Με μεγάλη μας χαρά θα τα δώσουμε στην πόλη εφόσον μας υποδειχθεί η χωροθέτησή τους. Μόλις μας υποδείξουν το πού, την άλλη ημέρα θα τα έχουν. Εμείς περιμένουμε μια έγγραφη, επίσημη απάντηση για το σημείο όπου θα τοποθετηθούν τα αγάλματα» επισημαίνει στη Voria.gr ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΘ-Helexpo Κυριάκος Ποζρικίδης.
Μέχρι να αποφασιστεί η τελική τους θέση, οι Μαγεμένες θα φιλοξενηθούν προσωρινά στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης.
Σύμφωνα με την διευθύντρια του Αρχαιολογικού Μουσείου, Πολυξένη Βελένη, οι διαδικασίες προχωρούν κανονικά και αν όλα βαδίσουν κατά τον υπάρχοντα προγραμματισμό, την άνοιξη οι «Μαγεμένες» θα κοσμούν το Μουσείο. Πρόταση του ΑΜΘ μάλιστα είναι να τοποθετηθούν στη στοά, μπροστά στην είσοδο του μουσείου.
Αναφορικά με το σημείο πού πιστεύεται ότι ήταν η αρχική θέση των γλυπτών, το Κεντρικό Αρχαιολογικό Σμυβούλιο έχει δώσει το πράσινο φως για τη ανασκαφή του. Το μόνο που απομένει να βρεθεί είναι η χρηματοδότηση. Σύμφωνα με την κ. Βελένη, είχε προνοηθεί στο συγκεκριμένο μέρος να δημιουργηθεί παιδική χαρά ώστε αργότερα, όταν είναι δυνατόν, να είναι εύκολη η μετακίνησή της προκειμένου να πραγματοποιηθούν οι αρχαιολογικές εργασίες.
Από πλευράς δήμου, η αντιδήμαρχος Πολιτισμού, Έλλη Χρυσίδου εξέφρασε, σε δηλώσεις της στη Voria.gr, την άποψη ότι η τοποθέτηση των Μαγεμένων στον φυσικό τους χώρο αποτελεί την καλύτερη λύση για την ανάδειξη τoυς.
Αξίζει να σημειωθεί, ότι, σύμφωνα με τον κ. Ποζρικίδη, τα αντίγραφα των Μαγεμένων είναι κατασκευασμένα με τέτοιο τρόπο (ειδικές ρητίνες) έτσι ώστε να αντέχουν στην ατμοσφαιρική ρύπανση αλλά και στις όποιες κλιματικές συνθήκες.
Είναι τραγελαφικό αλλά συμβαίνει: η απομάγευση της Θεσσαλονίκης, δηλαδή η απώλεια της γοητείας, να συμβαίνει αυτή τη φορά με όχημα τις… Μαγεμένες.
Δεν είναι η πρώτη φορά που υπάρχει ασυνεννοησία στη Θεσσαλονίκη. Ούτε θα είναι η τελευταία, αφού οι φορείς της πόλης δεν μπορούν να τα βρουν παραγωγικά μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να χάνονται δυνατότητες, έσοδα και πόροι.
Τα εκμαγεία των «Μαγεμένων» -οι επονομαζόμενες και Καρυάτιδες της Θεσσαλονίκης-, η κατασκευή των οποίων στο Λούβρο στοίχισε πάνω από 200.000 ευρώ, αφού εκτέθηκαν στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης το 2015, παραμένουν αμπαλαρισμένα σε αποθήκες. Δεν έχει βρεθεί ακόμη το σωστό μέρος για να εκτεθούν μόνιμα τα αγάλματα, αναβαθμίζοντας τον χώρο που θα τα φιλοξενήσει. Ο δήμος, οι αρχαιολογικές υπηρεσίες, η Έκθεση, τα Επιμελητήρια, οι φορείς του δημοσίου που συνέβαλαν στη χρηματοδότηση της κατασκευής τους. Οι πάντες περιμένουν. Κοιτούν ο ένας τον άλλο, είτε έχουν ευθύνη, είτε όχι.
Όπως ακριβώς συμβαίνει στην Α΄ προβλήτα του λιμανιού, όπου 20 χρόνια πριν το ελληνικό δημόσιο χρηματοδότησε τις υποδομές πολιτισμού (κινηματογράφοι, θεατρικές αίθουσες, μουσεία κ.λπ.) ενόψει της τότε Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης. Μετά, όμως, τις εκδηλώσεις του 1997 κανείς δεν υλοποίησε την πρόβλεψη του νόμου για τη σύσταση πολυμετοχικής εταιρίας (ΟΛΘ, ΥΜΑΘ, δήμος Θεσσαλονίκης, νομαρχιακή αυτοδιοίκηση), ώστε οι υποδομές αυτές να αξιοποιηθούν εμπορικά. Το λιμάνι δεν ήθελε να έχει άλλους στα πόδια του. Το ΥΜΑΘ αδιαφόρησε. Ο δήμος ξεχάστηκε. Και η νομαρχία το αμέλησε. Ως αποτέλεσμα η χρήση και η αξιοποίηση των επενδύσεων είναι όλα ατά τα χρόνια εξαιρετικά περιορισμένη και υποτονική, ενώ σήμερα με την επικείμενη ιδιωτικοποίηση της ΟΛΘ ΑΕ έχει ξεσπάσει διαμάχη.
Στη Θεσσαλονίκη δεν υπάρχει κουλτούρα συνεργασίας των φορέων, ούτε όταν το προβλέπει ο νόμος. Πολύ περισσότερο εθελοντικά. Έτσι μένουν ανεκμετάλλευτες πολλές δυνατότητες, που θα μπορούσαν να αποδώσουν. Εκείνο που στην ουσία λείπει είναι η απόλυτη προτεραιότητα για την κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη μιας πόλης, που παραμένει αρκετά πίσω από τις εξελίξεις. Αν και η εξωστρέφεια έχει ενισχυθεί από την παρουσία και το ταπεραμέντο του δημάρχου Γ. Μπουτάρη, η απόλυτη έλλειψη συντονισμού και οργάνωσης για την τουριστική προβολή και ανάπτυξη δείχνει ότι κανείς δε νοιάζεται στην πράξη. Ούτε ακόμη και οι επαγγελματικές τάξεις που ωφελούνται άμεσα λόγω αντικειμένου από την αύξηση της επισκεψιμότητας στην πόλη δε συγκινούνται. Γι’ αυτό πράττουν –ότι μπορούν και όπως μπορούν- κατά μόνας, καταγγέλλοντας τους υπόλοιπους για αδιαφορία.
Η Θεσσαλονίκη στους 23 και κάτι αιώνες της ύπαρξης της έχει δύο σταθερούς συμμάχους. Τη γεωγραφία και την ιστορία. Ότι πηγαίνει μπροστά συνήθως οφείλεται σε αυτούς τους δύο παράγοντες ή στους λίγους εξυπνότερους ανάμεσά μας που τους αξιοποιούν. Τα πράγματα κινούνται κατά βάση από μόνα τους, στον αυτόματο πιλότο. Αυτό που λείπει –και μάλλον το κενό δεν θα καλυφθεί σύντομα- είναι η συνολική αντιμετώπιση της πόλης ως κοινωνικό και οικονομικό σύνολο. Το «Θεσσαλονίκη project» δεν υπάρχει, διότι κανείς δεν θέλει ή δεν μπορεί να το πάρει επάνω του. Στην καλύτερη περίπτωση είναι τόσο πολυδιασπασμένο και με τόσες σκόρπιες δράσεις, που στην ουσία δεν υφίσταται.
Οι «Μαγεμένες» -έστω ως αντίγραφα, αλλά πάντως πιστά αντίγραφα- κόστισαν αρκετά και ταξίδεψαν από το Παρίσι για να αποτελέσουν πόλο έλξης, ως μία σπουδαία στιγμή στην ιστορία της Θεσσαλονίκης. Αντί, λοιπόν, να παίξουν το ρόλο τους παραμένουν αμπαλαρισμένες και σφιχτοδεμένες σε κάποια αποθήκη. Συντριπτική ήττα. Είναι τραγελαφικό αλλά συμβαίνει: η απομάγευση της Θεσσαλονίκης, δηλαδή η απώλεια της γοητείας, να συμβαίνει αυτή τη φορά με όχημα τις… Μαγεμένες. Με τις υγείες μας, όπως έλεγαν ανθυπομειδιώντας χαιρέκακα οι παλαιότεροι.
Πηγή: http://www.voria.gr/article/sta-koutia-tous-perimenoun-i-magemenes---tin-anixi-i-metafora-tous
Δείτε ακόμη:
Οι Γάλλοι κλέψανε τις Μαγεμένες & τώρα τους πληρώνουμε για να μας φτιάξουν αντίγραφά τους
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου