Μπορεί να πικραίνει πολλούς σήμερα, όμως με τη Χούντα πραγματικά 'ο κοσμάκης' ανέβηκε στην εξουσία.
Το "πάρτυ" κράτησε μέχρι την πετρελαϊκή κρίση του 1972.
Το ότι έντυνε τα κατορθώματά της με υποτιθέμενο 'αντικομμουνισμό' δεν ήταν τίποτε άλλο από τον σανό της εποχής.
Επειδή γεννήθηκα πριν την χούντα, και επειδή από μικρός είχα ένα ενδιαφέρον για το περιβάλλον, να πω τη γνώμη μου για το τι έγινε εκείνα τα χρόνια.
Η Χούντα ήταν η πρώτη, και ιδιαίτερα καταστροφική, επέλαση του λαϊκισμού στην Ελλάδα. Αυτό έγινε.
Όσοι μιλάνε για 'αντίσταση' στην Χούντα και άλλα παραμύθια, απλώς κοροϊδεύουν. Εκτός από το ΚΚΕ και ελάχιστους μεγαλοαστούς, ο 'κοσμάκης' ενθουσιάστηκε με την Χούντα. Το ΚΚΕ είχε συγκροτημένη αντίθεση αλλά πρακτικά δεν μπορούσε να κάνει τίποτε γιατί και η καταστολή ήταν αποτελεσματική και το ίδιο το ΚΚΕ εκείνες τις εποχές αυτοδιαλυόταν. Οι μεγαλοαστοί καταλάβαιναν ότι ερχόταν στην επιφάνεια ένα στρώμα εχθρικό γι' αυτούς, και λογικά αντιδρούσαν.
Οικονομικά, η Χούντα είχε απλώς την τύχη να 'καβαλήσει' το κύμα της οικονομικής ανάπτυξης που είχαν δρομολογήσει οι μεταρρυθμίσεις Μαρκεζίνη από το 1953 και είχε ενισχύσει η πολιτική Ζολώτα στην οκταετία Καραμανλή. Μέχρι το 1968 η Ελλάδα είχε τον δεύτερο μεγαλύτερο ρυθμό ανάπτυξης παγκοσμίως μετά την Ιαπωνία. Δεν είναι τυχαίο ότι και πολιτιστικά ( κινηματογράφος, τραγούδι, θέατρο, κλπ) η περίοδος 1960-1967 υπήρξε η καλύτερη τα τελευταία 200 χρόνια. Όπως είπε και ο Σαββόπουλος, 'κάτι έγινε το 60 και έχουμε από τότε και πορευόμαστε'.
Η Χούντα δεν ήταν φασίστες. Ήταν απλώς οι 'υπηρέτες' του συστήματος που αποφάσισαν να γίνουν τα αφεντικά του συστήματος. Ήταν ο 'κοσμάκης' που μπήκε με τα τανκς στα 'σαλόνια'. Πήραν την εξουσία κι εφάρμοσαν μιαν απόλυτα λαϊκίστικη διανεμητική πολιτική εξανεμίζοντας ότι είχε στηθεί από πριν. Το αποτέλεσμα ήταν να 'μοιραστεί' ξανά η τράπουλα εις βάρος των παλιών 'τζακιών' και η δημιουργία μιας νέας άρχουσας τάξης, 'λαϊκής'. Οι παλαιότεροι θυμούνται ότι το πρώτο 'σκάνδαλο του χρηματιστηρίου' ήταν η προσπάθεια της ομάδας γύρω από τον Μακαρέζο να αλλάξει χέρια η Ελληνική Βιομηχανία με τα λεφτά της Εθνικής. Έφτασε ο πραξικοπηματίας Λαδάς να λέει ότι αυτός έχει 'καθαρά χέρια' ενώ όλοι οι υπόλοιποι προφανώς δεν είχαν.
Ο 'λαουτζίκος' επί Χούντας πήρε το τιμόνι. Αρκούσε μια συγγένεια με ένα λοχαγό για να δοθούν 'άδειες', αρκούσε μια γνωριμία με ένα ταγματάρχη για να χτιστεί ότι πιο άσχημο και τερατώδες ματώνει σήμερα τις ωραιότερες περιοχές της Ελλάδας. Μπορεί να πικραίνει πολλούς σήμερα, όμως με τη Χούντα πραγματικά 'ο κοσμάκης' ανέβηκε στην εξουσία.
Το "πάρτυ" κράτησε μέχρι την πετρελαϊκή κρίση του 1972. Η Χούντα 'έκαιγε απόθεμα' επί πέντε χρόνια, και όταν η τιμή του πετρελαίου εξερράγη το 1972 φάνηκε η πλήρης γύμνια του λαϊκίστικου μοντέλου της αρπαχτής. Τότε τσάκισε στα αλήθεια ότι είχε χτιστεί από το '53 μέχρι το '67 και δεν είχε προωθηθεί, αντίθετα είχε πισωγυρίσει, από το' 67 μέχρι το '72, και η πτώση ήταν απότομη και δραματική. Από αυτή την πτώση ποτέ δεν ανέκαμψε η Ελλάδα. Πρακτικά αυτή την πτώση διαχειριζόμαστε από τότε. Τότε γεννήθηκαν οι 'προβληματικές επιχειρήσεις', αυτές προσπάθησε να συμμαζέψει η 'σοσιαλμανία' των Καραμανλή-Παπαληγούρα, και αυτές έκανε αιχμή του δόρατός του ο Αντρέας. Τότε διελύθη η περίφημη 'Ελληνική Βιομηχανία'.
Η Χούντα ήταν η πρώτη επιδρομή του λαϊκισμού, και ήταν ιδιαίτερα καταστροφική. Τότε εξυμνήθηκε 'ο λαός', τότε θεσμοθετήθηκε η εχθρότητα για το 'Κολωνάκι', τότε καθιερώθηκε η αντίληψη ότι ο ειδικός, ο επιστήμονας, ο 'αστός' είναι 'διεφθαρμένος', 'άχρηστος', 'εχθρός του λαού', και όλα τα σχετικά. Ο τότε "Πολάκης" δεν ήταν καθεστώς, απλώς φορούσε στολή.
Η Χούντα σακάτεψε την Ελλάδα. Η ζημιά που έκανε ήταν ριζική και καθοριστική γιατί έσπασε κάθε θεσμό, κάθε σοβαρότητα ιεραρχίας, κάθε ποιότητα. Το ότι έντυνε τα κατορθώματά της με υποτιθέμενο 'αντικομμουνισμό' δεν ήταν τίποτε άλλο από τον σανό της εποχής. Στην πραγματικότητα εχθρός δεν ήταν οι κομμουνιστές. Ήταν η όποια ελίτ είχε ανοικοδομήσει την μεταπολεμική Ελλάδα, και αν και κομμουνιστές είχαν και αυτοί συμβολή στην πολιτιστική ανάκαμψη, τότε και αυτοί εχθροί ήταν. Αν ήταν σοβαροί επιχειρηματίες, αυτοί και αν ήταν εχθροί...
Αξίζει να μελετηθεί η εποχή της Χούντας. Έχει τεράστια διδάγματα για το σήμερα. Διδάσκει ακριβώς τι συμβαίνει όταν σπάει ο μηχανισμός που έχει αποστολή να προωθεί τα συμφέροντα της χώρας και μπαίνει στη θέση του ένας άλλος που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να παραμείνει στην εξουσία διαφθείροντας ό,τι χρειάζεται να διαφθείρει.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου