Το αμάρτημα του αντικομμουνισμού

Σήμερα όλα τα μέσα ασχολούνται με την «έννοια» του γάλακτος ημέρας, ως εάν είναι δυνατόν να υπάρχει γάλα ημέρας εκτός εκείνου που το πίνει κάποιος την ώρα που θηλάζει. Δηλαδή του μητρικού και επιχαίρουν στο ενδεχόμενο της πτώσεως αυτής της κυβερνήσεως ως εάν το πρόβλημα της Ελλάδος θα επιλυθεί χωρίς κυβέρνηση, ή μάλλον θα επιλυθεί με κυβέρνηση κομμουνιστικής αριστεράς. Δεν διερωτώνται καν πως είναι δυνατόν να εμπιστευθεί κάποιος στοιχειωδώς σκεπτόμενος, ως κυβερνήτες ανθρώπους με νοοτροπία ολοκληρωτισμού που αν τώρα όντες στην αντιπολίτευση, του απαγορεύουν να διαφωνεί, πώς θα φέρονται αν τυχόν τους δοθη η ευκαιρία να κυβερνήσουν.. Και τι εννοώ…



Στην Ελλάδα ο μύθος των «αγώνων για την δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα την ελευθερία του λαού» των κομμουνιστών έχει ξεπεράσει το απυρόβλητο και έχει ανέλθει στον ύψιστο θρόνο του παραδείσου..Ισόθεος, πανάγιος ανέγγιχτος και αμόλυντος…προστατευόμενος από την θρησκευτική απαγόρευση της κατηγορίας διαπράξεως ασυγχώρητου θεολογικού αμαρτήματος, ισοποίνου εκείνου των πρωτοπλάστων, σε όποιον αποτολμήσει να παρουσιάσει το αληθινό βιογραφικό σημείωμα του τυραννικού και δολοφονικού, παγκοσμίως, κομμουνισμού ..Ιδίως το ταμπού αυτό εδώ στο τελευταίο σοβιετικό κρατικό μόρφωμα της Ευρώπης, επισύρει τον εξοβελισμό δια της χλεύης, της συκοφαντίας, της «επιθέσεως αγανακτισμένων» ακόμη και της φυσικής παρεμποδίσεως να εκφέρει λόγο ο αμαρτήσας, αν είναι δυνατόν, εώς ότου εξομολογηθεί και παραδεχθεί δημοσίως την πλάνη του…

Προσφάτως είχαμε δυο επεισόδια όπου οι διαπράξαντες το αμάρτημα του αντικομουνισμού έγιναν εύκολος στόχος κομμουνιστών και συνοδοιπόρων συναγωνιστών. Ο γνωστός δημοσιογράφος Πάσχος Μανδραβέλης, καλεσμένος της φοιτητικής παρατάξεως της ΝΔ στο Πανεπιστήμιο των Πατρών εδέχθη φραστική επίθεση ύβρεις απειλές 20 «γενναίων» ερυθρών ναζιστών της κομμουνιστικής αναρχοαριστεράς, οι οποίοι αγωνιζόμενοι για την δημοκρατία όπως την εννοούν, με την «ειρηνική» καθιερωμένη ναζιστική βία, δεν επέτρεπαν σε κανένα να ομιλήσει. Αφού εκπλήρωσαν το καθήκον με την εκκένωση των προϊόντων του νοητικού τους εντέρου ανακουφισμένοι εγκατέλειψαν την αίθουσα, ενώ εν συνεχεία διεπιστώθη ότι το ηρωικό μένος των «ανδρείων» αυτών υπέστη το αυτοκίνητο του κου Μναδραβέλη που έγινε θερινό..

Λεκτικές επιθέσεις και διαμαρτυρίες εδέχθη και ο κος Μπαλτάκος που σε άσχετη στιγμή δεχθείς ανάλογον ερώτηση, απήντησε ότι είναι αντικομμουνιστής. «Ο κ. Μπαλτάκος, εκτός από αντικομμουνιστής, όπως ο ίδιος αυτοχαρακτηρίζεται, είναι και ανιστόρητος». Εδήλωσε το ΚΚΕ αηδιασμένο θα έλεγα. «Γιατί η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός δεν έχουν ταλαιπωρηθεί από τον κομμουνισμό» συμπλήρωσε..
Ενώ το ροζ πουά συνονθύλευμα «συνιστωσών» της αριστεράς των διανοουμένων, της ελίτ του λαϊκισμού, και των υπερασπιστών-διαφημιστών των τρομοκρατών και των εμπρηστών, διερωτήθησαν «εάν θέσεις που εκφράζει ο κ. Παναγιώτης Μπαλτάκος αντιπροσωπεύουν την κυβέρνηση ..»

Βεβαίως, η ομάδα επιστημόνων ερευνητών υπό τον Στεφάν Κουρτουά όπως ο Νικολά Βέρτ και ο Ζαν λουί Μαργκολέν – συνέγραψαν το μεγαλειώδες ιστορικό έργο «Η μαύρη βίβλος του κομμουνισμού» διακινδυνεύοντες την ακαδημαϊκή τους σταδιοδρομία και υφιστάμενοι αφόρητες πιέσεις από τους ανώτερους τους για τις αποκαλύψεις τους – στο οποίο έχουν καταγράψει όλα τα τεκμηριωμένα εγκλήματα του κομμουνισμού ανά την υφήλιο – συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδος – που απαριθμούν περίπου στο σύνολο των νεκρών των δυο παγκοσμίων πολέμων, δηλαδή στα 100 εκατομμύρια!! Η πολυετής ερευνα τους ολοκληρώθηκε μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος και έλαβε υπ όψιν στοιχεία από αρχεία της Γκα γκε μπε, που αναφέρονται και στοιχειοθετώνται λεπτομερώς.

Δυστυχώς , αυτά τα στοιχεία όπως ακόμη και οι ομολογίες στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς κομμουνιστών διανοούμενων επιστημόνων απλών ανθρώπων, που άλλαξαν στρατόπεδο όταν διαπίστωσαν ιδίοις όμμασι την διαστροφή την εγκληματικότητα την εγγενή βία και την βαρβαρότητα του κομμουνισμού δεν είναι δυνατόν ούτε θα πείσουν ποτέ τους εγκλωβισμένους στην ουτοπία του κομμουνιστικού «παραδείσου». Αφού αρνούνται να σκεφθούν ή να εξερευνήσουν με την λογική ο,τιδήποτε διαφωνεί με τα ιερό κοράνι της κομμουνιστικής θεολογίας. Η ιδεολογική τους εμμονή είναι ψυχωτική σε σημείο παράνοιας, αφού γεγονότα που έχουν γίνει αποδεκτά-ομολογηθεί από την μετα-σοβιετική Ρωσία να μην θεωρούνται αληθή. Είναι τραγική γελοιότητα το εδώ σταλινικό παράρτημα του ΚΚ. Ρωσίας, δηλαδή της πολυεθνικής που πτώχευσε αφού εξόντωσε εκατομμύρια πληθυσμών, κατέστρεψε την γεωργία, την βιομηχανία, κάθε θεσμό επιστημονικό τεχνολογικό πολιτιστικό αφήνοντας ένα απόλυτο χάος, το ημεδαπό ΚΚΕ να αρνείται ως προπαγάνδα (π.χ. σφαγή στο δάσος Κατύν, λιμός της Ουκρανίας, δίκες της Μόσχας και άπειρα άλλα που περιγράφονται εκτενώς στο ανωτέρω πόνημα)
Όμως δεν αρκείται σήμερα σε αυτήν την άρνηση της αληθείας για την εγκληματική του δράσι το ΚΚΕ ή για τις καταστροφές που προκάλεσε και προκαλεί στην Ελλάδα μέχρι σήμερα. Πεισματικά αρνείται, παρεμποδίζει, πολιτικοποιεί, στοχοποιεί, την ελευθερία της έκφρασης σε οιονδήποτε αποδεικνύει την εγκληματικότητα του ΚΚΕ /Σταλινισμού ή έστω απλώς εκφέρει άλλη άποψη αιρετική. Ό μηχανισμός της βίας τίθεται σε ενέργεια. Ο διαπράττων το αδίκημα του αντικομουνισμού όπου κι αν εμφανισθεί θα συναντήσει «αγανακτισμένους» πολίτες που με κάθε έκνομο οχλοκρατικό μέσο θα τον μειώσουν θα τον εμποδίσουν θα προσπαθήσουν ακόμη και να εξοντωθεί φυσικώς. Τα εγκλήματα των αδίστακτων τρομοκρατών με στόχο μόνο προσωπικότητες της αστικής δημοκρατίας και «εχθρούς» του κομμουνισμού το αποδεικνύουν.

Τα τηλεοπτικά και έντυπα μέσα ενημερώσεως αριστερών απόψεων, οι «ιστορικοί και καθηγητές» πλην ελαχίστων εξαιρέσεων ουδεμία αναφορά κάνουν για το πρόγραμμα και τα καθήκοντα του ΚΚΕ όπως αυτά λεπτομερώς περιγράφονται στα προγραμματικά συνέδρια τους, τα οποία είναι η απόλυτος άρνηση του συνταγματικού καθεστώτος της δημοκρατίας και η λεπτομερής επαναστατική ανατροπή της (βλέπετε σχετικά Το Καταστατικό του ΚΚΕ που ψηφίστηκε στο 19ο Συνέδριο, Το Πρόγραμμα του ΚΚΕ που ψηφίστηκε στο 19ο Συνέδριο, Πολιτική Απόφαση του 19ου Συνεδρίου του ΚΚΕ)
Εν συνεχεία παρατίθενται δυο παραρτήματα.

Ένα που καταγράφει τις απόψεις κομμουνιστών που ανένηψαν περιγράφοντες την ταυτότητα σταλινισμού-ναζισμού αλλά και Ελλήνων κομμουνιστών που ομολογούν την αηδία τους και τον αποτροπιασμό τους.


Και ένα άλλο με τις διαχρονική αντεθνική συμπεριφορά του ΚΚΕ στην ιστορία της Ελλάδος


Παράρτημα 1.

Ομιλούν κομμουνιστές για τον κομμουνισμό όπως τον βιώσαν
«Σκοπός τους ήταν να επιτύχουν την τέλεια κοινωνία απομακρύνοντας την αρχή του κακού που ήταν εμπόδιο. Στην περίπτωση του κομμουνισμού το κακό ήταν η ιδιοκτησία και κατά συνέπεια οι ιδιοκτήτες..Επειδή όμως το κακό επέμενε και μετά τον αφανισμό της τάξεως αυτής της ομάδος, στόχος έγιναν όλοι που διεφθάρησαν από το πνεύμα του καπιταλισμού..Στην περίπτωση του Ναζισμού η αρχή του κακού ήταν ενσωματωμένη στις κατώτερες φυλές και περισσότερο από όλες στην εβραϊκή..Αλλά επειδή το κακό συνέχισε να ζει και μετά τον αφανισμό τους, έπρεπε να εξολοθρευθεί και στις άλλες φυλές, ακόμη και στην Άρια επειδή είχε μολυνθεί..Οι δυο ιδεολογίες αυτοχαρακτηρίσθηκαν φιλανθρωπικές… πρότειναν υψηλά ιδανικά .. και υπαγόρευαν το δικαίωμα και το καθήκον να σκοτώσεις.. Γι αυτό ναζισμός και κομμουνισμός είναι ιδεολογίες εξ ίσου εγκληματικές»
( ομιλία του Alain Besançon* στην Γαλλική ακαδημία την 21η Οκτωβρίου 1997)



***
«Ο αιώνας που πεθαίνει, ο 20ς αιώνας είναι ο αιώνας της αιματοχυσίας, ο αιώνας κατά τον οποίο η ανθρωπότητα συνέλαβε και εκτέλεσε την γενοκτονία των Εβραίων, ο αιώνας του Άουσβιτς, των θυμάτων των ΝΑΖΙ. Αλλά επίσης ο αιώνας της κομμουνιστικής τραγωδίας, του Γιαν Παλαχ, των γκούλαγκ, των φρικαλεοτήτων του σταλινισμού… Έχουμε θέσει εξ σου τον Σταλινισμό με τον Ναζισμό, τα Γκούλαγκ με το Άουσβιτς και έχουμε ονομάσει τον Κομμουνισμό ως την τραγωδία του αιώνα. Πως θα μπορούσαμε να το πούμε καθαρότερα και καλλίτερα;»
«Ο αιώνας που τελειώνει μας δίδαξε τόσο τραγικά ότι δικαιοσύνη και ελευθερία είναι δυο αδιαχώριστες άξιες.. Κομμουνισμός και ελευθερία απεδείχθησαν ασύμβατοι. Αυτή ήταν η μεγάλη τραγωδία της Ευρώπης μετά το Άουσβιτς…
Αλλά ο Gianni Riotta συνεχίζει ακόμη περισσότερο και μας ζητά “να διακόψουμε την πολιτική σχέση με το Κομμουνιστικό Κόμμα”
Του απαντώ. Έχουμε κάνει περισσότερα από αυτό. Διαλύσαμε το Κομμουνιστικό Κόμμα και το πράξαμε 10 χρόνια νωρίτερα…»

(Εισήγηση του Walter Veltroni Γενικού Γραμματέα στο πρώτο συνέδριο του κόμματος της Δημοκρατικής αριστεράς) (πηγή)



***

«Η πίστη μου στον κομμουνισμό είναι όπως η πίστη στην θρησκεία μου. Είναι μια υπόσχεση για την σωτηρία της ανθρωπότητα. Εάν είναι ανάγκη θα διαθέσω την ζωή μου για να πετύχει και θα το κάνω χωρίς δισταγμό» 
(Αντρέ Ζιντ πριν επισκεφθεί την Σοβιετική Ένωση)

«Είναι ανεπίτρεπτο υπό οιασδήποτε συνθήκες τα ήθη να βουλιάζουν τόσο χαμηλά όπως έχει καταφέρει ο κομμουνισμός. Κάνεις δεν μπορεί να διανοηθεί την τραγωδία της…ανθρωπότητας, της ηθικής, της θρησκείας και των ελευθεριών στην πατρίδα του κομμουνισμού, όπου ο άνθρωπος έχει απαξιωθεί απίστευτα.
Αμφιβάλλω αν υπάρχει κάποια χώρα σήμερα έκτος από την Γερμανία του Χίτλερ όπου ο λαός αισθάνεται λιγότερο ελεύθερος περισσότερο υποδουλωμένος και φοβισμένος πιο τρομοκρατημένος από την Σοβιετική Ένωση» 
(Αντρέ Ζιντ μετά την επιστροφή του από την Σοβιετική Ένωση)



*****
«Και είδα ότι όλοι αυτοί, ας μην τους πω όλους, ήταν περιτρίμματα. Με πιάνει τρόμος άμα σκεφτώ ότι π.χ. αν νικούσε τότε η επανάστασή μας θα είχαμε πρωθυπουργό τον Μάρκο, έναν γελοίο άνθρωπο – τον είδα από κοντά και κατάλαβα τι γελοίος άνθρωπος ήταν – θα είχαμε υπουργό Οικονομικών τον Μπαρτζώτα, θα είχαμε υπουργό της Παιδείας π.χ. τον Στρίγγο, θα είχαμε υπουργό των Εσωτερικών τον άλλον, τον ανεκδιήγητο άνθρωπο που ήρθε από την Κρήτη, τον Βλαντά, ο οποίος ήταν για την εποχή εκείνη ένας ήρωας για τη νεολαία, γραμματέας της νεολαίας κ.τ.λ. Άνθρωποι γελοίοι, χωρίς καμιά παιδεία για να παίξουν έναν ουσιαστικό ρόλο, σαν αυτόν που φιλοδοξούσαν να παίξουν. Κι όμως εκείνη την εποχή, σας επαναλαμβάνω, τους έβλεπα τους ανθρώπους αυτούς σαν γίγαντες.»
(Λεωνίδας Κύρκος στις 3/12/2006 (συνέντευξη στην Καθημερινή) διευκρινίζει για το ΚΚΕ και τον ΔΣΕ)



****
«Έγραψα κάποτε σ’ ένα άρθρο μου στην Αυγή ότι ευτυχώς που δεν νικήσαμε τον Δεκέμβριο και ευτυχώς που ηττηθήκαμε και στον Εμφύλιο. Γιατί αν νικούσαμε και δημιουργούσαμε εδώ στην Ελλάδα τη λεγόμενη λαϊκή δημοκρατία σήμερα θα είμαστε χειρότερα απ’ ότι είναι οι Ρουμάνοι, οι Βούλγαροι, και οι Αλβανοί»
 (Λεωνίδας Τζεφρώνης – γραμματεύς της ΕΠΟΝ Σπουδάζουσας του ΚΚΕ, μέλος του ΔΣΕ, γνωστός και από την μυθιστορηματική του απόδραση από τις φυλακές των Βούρλων την 17η Ιουλίου 1955 – αφηγείται στο βιβλίο του Στέλιου Κούλογλου, “Μαρτυρίες για τον εμφύλιο και την Ελληνική αριστερά”)
                                       ****
«Τι θα κάναμε αν κερδίζαμε; …δεν είναι καθόλου δύσκολο να απαντηθεί. Μπορούμε να πούμε χωρίς ενδοιασμούς ότι θα φτιάχναμε ένα καθεστώς παρόμοιο μ’ εκείνα που δημιουργήθησαν σε όλες τις νεοσύστατες λαϊκές δημοκρατίες της Ανατολικής Ευρώπης μετά τον τερματισμό του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν μάλιστα οι ηγεσίες του ΚΚΕ ήταν πάντοτε εξαρτημένες από το κράτος και το κόμμα – οδηγό»
(Στέλιος Γιατρουδάκης στο ίδιο βιβλίο (σελίδα 540), έτερος ομοϊδεάτης αντάρτης του ΔΣΕ στη «διμοιρία καταστροφών» εν συνεχεία, «πολιτικός επίτροπος Αθήνας», εκπαιδευθείς στη «Σχολή Πολιτικών Επιτρόπων» του ΚΚΕ στο Βίτσι



****
«Το ΚΚΕ είχε περιέλθει σε μια κατάσταση πλήρους εξάρτησης. Τίποτα δεν γινόταν εάν δεν υπήρχε η έγκριση των Σοβιετικών. Από τότε χάθηκε κάθε αυτοτέλεια. Κι αυτό φάνηκε πολύ καθαρότερα με την ολομέλεια που αποφάσισε για το Μακεδονικό πρόβλημα, με την απόφαση για πλήρη αυτοδιάθεση μέχρι αποχώρησης της Μακεδονίας»
( Πάνος Δημητρίου, πρόσφυγας στη Τασκένδη, υπεύθυνος του ιδεολογικού τομέα του ΚΚΕ, καταμαρτυρεί (σελίδα 473,474)
                         ***
«H Δεξιά παραβίασε ανοιχτές πόρτες. Περισσότερο όμως, στους άλλους, καταλογίζω το θάνατο του πατέρα μου, γιατί αν δεν ήταν ο Zαχαριάδης, η Δεξιά δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα. H θυσία τους, όταν την βλέπεις εκ των υστέρων, ήταν τόσο μή δικαιολογημένη. Δεν θέλανε ποτέ να φανταστούνε ότι είχε επικρατήσει του Xίτλερ ένα τέρας (ο Στάλιν) ίδιο με αυτόν. Γι’ αυτό το τερατούργημα θυσιάστηκαν; Για ένα πράγμα που αποδείχτηκε η μεγαλύτερη απάτη του 20^ου αιώνα; Αυτό ήτανε. Ο υπαρκτός (Σοσιαλισμός) ήταν η μεγαλύτερη απάτη του 20^ου αιώνα
(Συνέντευξη του υιού Ν. Μπελογιάννη στην Athens Voice της 13/9/2007)
                              ***
«Όλοι μας μέλη και στελέχη του ΚΚΕ έχουμε μερίδιο ευθύνη . Γιατί σtη δράση τους οι ηγέτες του ΚΚΕ είχαν τη δική μας υποστήριξη και ανοχή χωρίς την οποίαν δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Μας εξέφραζαν και μας εκπροσωπούσαν. Είμαστε συνυπεύθυνοι για όλα. Για τα φοβερά εγκλήματα του Στάλιν. Για τις δίκες της Μόσχας και τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Για τις εκτελέσεις μυριάδων ανθρώπων. Για το φοβερό ζυγό που επιβλήθηκε στο μεγάλο ρωσικό λαό. Κai για τον βαρύτερο ακόμη ζυγό που επιβλήθηκε σε τόσες χώρες της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης…Κι είμαστε ειδικότερα συνυπεύθυνοι για τα δεινά που έπληξαν την πατρίδα μας και τόσο σημαντικά καθυστέρησαν την οικονομική και κοινωνική της πρόοδο. Για τον Δεκέμβρη και τον Εμφύλιο. Για το αδικοχαμένο αίμα των συντρόφων μας αλλά και των αντιπάλων μας. Για την Ελένη Γκατζογιάννη και τις άλλες μαρτυρικές μανάδες της Ηπείρου. Και για τις αδιάκοπες όσο ηλίθιες προσπάθειες μας να μετατρέψουμε την πατρίδα μας σε σοβιετικό προκτετοράτο
(Τάκης Λαζαριδης από το βιβλίο-ομολογία “Ευτυχώς ηττηθήκαμε σύντροφοι”)  (Tο βιβλίο σε pdf)


Παράρτημα 2

Σύντομο οδοιπορικό του ΚΚΕ


Εφημερίδα Εστία 22.11.1991
«Η τελευταία αποκάλυψις ομιλεί δι είσπραξιν πέντε δισεκατομμυρίων δραχμών κατά τα τελευταία 15 έτη. Η Μόσχα απέστελλε δια του διπλωματικού σάκκου της εδώ πρεσβείας της Σοβιετικής Ενώσεως τα κόκκινα δολλάρια, τα οποία παρελάμβανον, υπογράφοντες τας ήδη ευρεθείσας αποδείξεις επώνυμα ηγετικά στελέχη του κόμματος. Εν τούτοις τόσον το ΚΚΕ όσον και οι κατονομαζόμενοι αποδέκται των δισεκατομμυρίων ετήρησαν εύγγλωττον σιωπήν… Δέον να σημειωθή ότι το παρ ημίν Κομμουνιστικό κόμμα δεν επαχύνετο (η αλήθεια είναι ότι τα έχει τα παχάκια της η Θεά του Περισσού) μόνο δια των δολλαρίων αλλά και μέσω άλλων εμπορικών διαύλων και υπόπτων τραπεζικών δοσοληψιών. Ό,τι και να ισχυρισθούν τώρα οι πράκτορες και εισπράκτορες του Κρεμλίνου δεν θα δυνηθούν να αποσείσουν την σοβαροτέραν κατηγορίαν ότι υπήρξαν πληρωμένοι και ετεροκίνητοι»


3ο Έκτακτο Συνέδριο του ΣΕΚΕ (Κ) (26/11/1924-3/12/1924, ΚΚΕ επίσημα κείμενα σελίδα 517)
«Άμεσα καθήκοντα του ΚΚΕ επάνω στο εθνικό ζήτημα είναι ο αμείλικτος αγώνας εναντίον της καταπιεστικής πολιτικής της ελληνικής μπουρζουαζίας στη Μακεδονία και τη Θράκη, .. ΤΟ ΚΚΕ στον αγώνα αυτό θα υποστηρίξη με όλας του τας δυνάμεις το εθνικό επαναστατικό κίνημα των καταπιεζόμενων λαών της Μακεδονίας και Θράκης για τη δημιουργία ανεξάρτητων δημοκρατιών..Επίσης την αποικιστική πολιτική της ελληνικής μπουρζουαζίας στη Μακεδονία και Θράκη (εννοεί την εγκατάστασι Ελλήνων προσφύγων από την Μικρά Ασία και τον Εύξεινο Πόντο) το ΚΚΕ οφείλει να την καταπολεμήση με τον πιο αμείλικτο τρόπο»


Ριζοσπάστης 10/12/1924
Ανεξαρτησία στη Μακεδονία και στη Θράκη: Η ντόπια κεφαλαιοκρατία… καταπιέζει τις εθνικές μειονότητες στη Μακεδονία και στη Θράκη… Η ελληνική πλουτοκρατία καταδυναστεύει ένα μέρος του μακεδονικού και θρακικού λαού, κρατώντας με το σίδερο και τη φωτιά τη μακεδόνικη και θρακική χώρα στην υποταγή της. .. Η ντόπια μπουρζουαζία είναι εθνικός δυνάστης και καταπιεστής του μακεδονικού και θρακικού λαού και συγχρόνως ο κοινωνικός δυνάστης της εργατικής τάξεως και των φτωχών αγροτικών και προσφυγικών μαζών..Να γιατί αγωνιζόμαστε εναντίον των εξοπλισμών, εναντίον των πολέμων που προετοιμάζει η κεφαλαιοκρατία, εναντίον της εθνικής καταπιέσεως και του βιαίου εκπατρισμού. Να γιατί αγωνιζόμαστε για την ένωση των τριών τμημάτων της Μακεδονίας και Θράκης και για ενιαία και ανεξάρτητη κρατική τους ύπαρξη…Ζήτω η εργατοαγροτική επανάσταση της Βουλγαρίας! Ζήτω η ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη!»


Ριζοσπαστης 29/01/1925
«Μακεδόνες, εργάτες και αγρότες…Από τους εναποµείναντες, πιστούς στο µακεδονικό λαό επαναστάτες, εξαρτάται να ενώσουν εκ νέου γρήγορα τις δυνάµεις τους, να ανασυστήσουν εκ νέου την Εσωτερική Μακεδονική Οργάνωση στη βάση της επαναστατικής ενότητας και της πλήρους ανεξαρτησίας από τη βουλγαρική και βαλκανική αστική τάξη και να οδηγήσουν τιςµακεδονικές εργαζόµενες µάζες µαζί µε τους εργάτες και αγρότες των Βαλκανίων στη αποφασιστική µάχη για την ελευθερία και ανεξαρτησία της Μακεδονίας.Η Βαλκανική Κοµµουνιστική Οµοσπονδία, καθώς και τα κοµµουνιστικά κόµµατα της Βουλγαρίας, Γιουγκοσλαβίας και Ελλάδας και οι πλατιές εργατικές µάζες των Βαλκανίων στέκονται αποφασιστικά στο πλευρό του αγωνιζόµενου µακεδονικού λαού, ενάντια στην καταπίεσή του…Με τον αγώνα ενάντια στην αστική τάξη των χωρών τους και ενάντια στον Ευρωπαϊκό ιµπεριαλισµό, µε τον αγώνα για τη δηµιουργία της Βαλκανικής Οµοσπονδίας των εργατοαγροτικών δηµοκρατιών, τα κοµµουνιστικά κόµµατα των βαλκανικών κρατών εξασφαλίζουν ταυτόχρονα και την επιτυχία του αγώνα για κατάκτηση ενιαίας και ελεύθερης μακεδονίας»


Ριζοσπάστης, 12/07/1935
«Αν δεν νικιόμασταν στη Μικρά Ασία, η Τουρκία θα ‘τανε σήμερα πεθαμένη και εμείς μεγάλη Ελλάδα. Τη “λευτεριά” μας θα την στηρίζαμε στην υποδούλωση του Τουρκικού λαού. Αυτό εμείς δεν το δεχόμαστε. Το αποκρούουμε κατηγορηματικά. Η αστικοτσιφλικάδικη Ελλάδα στη Μικρά Ασία πήγε όχι σαν εθνικός απελευθερωτής μα σαν ιμπεριαλιστική δύναμη, όργανο των εγγλέζων μεγαλοκαρχαριών. Πήγαινε όχι μόνο για να διαιωνίσει την ξενική κυριαρχία πάνω στον Τουρκικό λαό μα και να κάνει την Τουρκία αντισοβιετικό ορμητήριο. Γι’ αυτό εμείς όχι μόνο δεν λυπηθήκαμε για την αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μικρασία μα και την επιδιώξαμε»


4η Ολομελεια της ΚΕ του ΚΚΕ (28 – 29/7/1948)
«Η Ελλάδα είναι κράτος ιμπεριαλιστικό που κατέκτησε δια της βίας ολόκληρες περιφέρειες κατοικημένες από άλλες εθνότητες. Το ΚΚΕ διακηρύττει εν ονόματι των βασικών αρχών του μολσεβικισμού, για τη Μακεδονία και τη Θράκη το σύνθημα του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης μέχρι πλήρους αποχωρισμού από το Ελληνικό κράτος, του δικαιώματος για μια ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη και υποστηρίζει δραστήρια την επαναστική πάλη του πληθυσμού των περιφερειών αυτών για την εθνική τους απελευθέρωση…» (Επίσημα κείμενα ΚΚΕ τόμος 3ος, σελίδα 326)


5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (Πρέσπες 30-31/01/1949)
«Στη Βόρεια Ελλάδα ο μακεδονικός (σλαβομακεδονικός) λαός τα ‘δωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας που προκαλούν το θαυμασμό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ και της λαϊκής επανάστασης, ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του έτσι όπως το θέλει ο ίδιος, προσφέροντας σήμερα με το αίμα του για να την αποχτήσει. Οι Μακεδόνες κομμουνιστές στέκονται πάντα επικεφαλής στην πάλη του λαού των.. Γι’ αυτό η ενότητα στην πάλη των δύο λαών πρέπει να φυλάγεται σαν κόρη οφθαλμού και να ενισχύεται και να δυναμώνει σταθερά και καθημερινά» (“Επίσημα Κείμενα ΚΚΕ”, τόμος 6ος, σελίδα 337-338).


6η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (Ουγγαρία Μάρτιος 1956)
«Το κόμμα πρέπει να φυλάξει και να δυναμώσει παραπέρα τους δεσμούς ανάμεσα στον ελληνικό και σλαβομακεδονικό λαό, που σφυρηλατήθηκαν μέσα στον κοινό σκληρό αγώνα. Η πάλη ενάντια στην καταπίεση των Σλαβομακεδόνων, η πάλη για την ισοτιμία τους, η αναγνώριση του δικαιώματος να ζούνε λεύτεροι και αφέντες στην πατρική τους γη, δένει τους Μακεδόνες με τους Έλληνες και εμποδίζει τα κατακτητικά σχέδια του Τίτο εναντίον της ελληνικής Μακεδονίας» (“Επίσημα Κείμενα ΚΚΕ”, τόμος 7ος, σελ. 18)


Το ΒΗΜΑ, 09/12/2001.Συνέντευξη του Χαρίλαου Φλωράκη.
«Ο Παγκόσμιος Πόλεμος δεν είχε λήξει και οι επιχειρήσεις συνεχίζονταν. Εμείς θα είχαμε τη δυνατότητα να οργανωθούμε κανονικά και θα κοβόταν η Ελλάδα αλά Κορέα, μισή μισή… Υπήρχε η δική μας προσδοκία. O Κόκκινος Στρατός. Αυτόν περιμέναμε να κάνει προς τα κάτω, αλλά μπήκε μονάχα σαράντα έως πενήντα χιλιόμετρα στην περιοχή της Θράκης, ξαναγύρισε στη Βουλγαρία και πήγε προς τη Γιουγκοσλαβία. Περιμέναμε εμείς ο έρημοι να ‘ρθει προς τα κάτω. Δεν ήρθε..»
Ριζοσπάστης 7/5/1998. Δηλωσεις του Φλωράκη στην Εφημερίδα “Νόβα Μακεντόνια” στους «γειτόνους» μας των Σκοπίων
«Εγώ στη μεραρχία μου είχα μια διλοχία από Σλαβομακεδόνες, με επικεφαλής τον Πρίκο και τον Γάτσο. Για την Ελλάδα παλεύαμε και οι Έλληνες και οι Σλαβομακεδόνες.» Εως εδώ συγκινητικό. Εν συνεχεία αρχίζει το δράμα «Νικηθήκαμε. Κι αναγκάστηκαν οι μαχητές και οι οπαδοί του ΔΣΕ να πάνε στις σοσιαλιστικές χώρες. Και στην Αλβανία πήγαν, κι εδώ ήρθαν, και στη Βουλγαρία πήγαν, και στην Ουγγαρία, και στην Πολωνία, και στην ΕΣΣΔ… Και Έλληνες και Σλαβομακεδόνες. Οι νικητές του εμφυλίου ευκαιρία βρήκαν ορισμένα σλαβομακεδόνικα χωριά ( δεν μας λέει ο σύντροφος ποιά;) που άδειασαν να τα γεμίσουν με κατοίκους από άλλες περιοχές (!!!) Και υπάρχει ένα πρόβλημα. Ύστερα από τον αγώνα τόσων χρόνων αναγκάστηκε η κυβέρνηση Παπανδρέου να δεχτεί τον επαναπατρισμό των πολιτικών προσφύγων, αλλά με τον όρο να είναι Έλληνες το γένος (για φαντάσου πρόβλημα!). Μια θέση στην οποία το ΚΚΕ αντιτάχθηκε από την αρχή και παλεύει ώστε να καταργηθεί η σχετική διάταξη του νόμου. Αυτή είναι η κατάσταση κι εσείς που είστε νέοι να βγάλετε συμπεράσματα για το τι σημαίνει ιμπεριαλισμός».


Αντί επιλόγου:

 Ολίγα για την λεγόμενη εθνική αντίσταση, από το βιβλίο «ΕΑΜ-ΕΛΑΣ –ΟΠΛΑ» (εκδόσεις «Διεθνής Βιβλιοθήκη» του Αγι Στίνα
(αρχειομαρξιστή, τροτσκιστή παλαιού μέλους του ΚΚΕ, δραπέτη των φυλακών της Ακροναυπλίας τον Οκτώβριο του 1942, γνωστού θεωρητικού του αντιεξουσιαστικού χώρου)
«Αλλά οι ”πολεμικές επιχειρήσεις” για το ”διώξιμο του κατακτητή” εκτελούνται από μικρές ομάδες και περιορίζονται σε δολοφονίες μεμονωμένων στρατιωτών ή αξιωματικών, σε παγίδες και ενέδρες εναντίον περιπόλων ή μικρών στρατιωτικών μονάδων και σε μερικά σαμποτάζ σε αφύλακτες σιδηροδρομικές γραμμές. Είναι γνωστό ότι οι αρχές κατοχής απαντούσαν σε κάθε μια από αυτές τις «επιχειρήσεις» με άγρια αντίποινα. Θύματα ήταν ο άμαχος πληθυσμός και οι κρατούμενοι στις φυλακές και στα στρατόπεδα και όχι εκείνοι που τα προκαλούσαν. Ο απολογισμός ήταν τρομακτικός σε βάρος του πληθυσμού, σε θύματα, καταστροφές χωριών κ.λ.π. Για έναν γερμανό στρατιώτη, οι Γερμανοί σκότωναν 10 Έλληνες, για έναν αξιωματικό 100 και για συνταγματάρχες και στρατηγούς πάνω από 1000. Ίσως το ΕΑΜ, στον υπολογισμό των θυμάτων να λογάριαζε μόνον εκείνους που προκάλεσαν τα αντίποινα και όχι εκείνους που τα υποστήκαν, τον άμαχο πληθυσμό και τους ομήρους. Βέβαια, τα δικά τους θύματα ήταν πολύ λίγα ή ανύπαρκτα. Ύστερα από κάθε ”πολεμική επιχείρηση” αυτοί έφευγαν στα βουνά και τον ηρωισμό τους τον πλήρωναν άλλοι. Και ακόμα είχαν κι ένα άλλο κέρδος. Όσοι αγρότες κατόρθωναν να διαφύγουν από τα μπλοκαρισμένα από τους Γερμανούς χωριά, κατέφευγαν στα βουνά και θέλανε δεν θέλανε εντάσσονταν στον ΕΛΑΣ. Στις πρώτες ”πολεμικές επιχειρήσεις”, ας πούμε ότι δεν περίμεναν τόσο άγρια αντίποινα. Αλλά την δεύτερη, την τρίτη, την δεκάτη, την εκατοστή; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήξεραν τί θα ακολουθούσε ύστερα από την επίθεση τους εναντίον στρατιωτών των αρχών κατοχής…. τα άγρια αντίποινα των αρχών κατοχής, μαζικές σφαγές αθώων, μαζικές εκτελέσεις ομήρων, μαζικές συλλήψεις, μαζικές αποστολές στη Γερμανία, απ’ όπου πολλοί λίγοι γύριζαν ζωντανοί, εμπρησμοί χωριών, κ.λπ….»

Και στη «Σύνοψη των Γεγονότων» συμπληρώνει: «..Θα το ξαναγράψουμε και θα το ξαναπούμε. Σε έναν πόλεμο που κρατάει τρία χρόνια, κανείς από την πολιτική, στρατιωτική, πνευματική ηγεσία αυτού τον πολέμου, ούτε πιάστηκε ούτε εκτελέσθηκε ούτε σκοτώθηκε στη μάχη, ούτε τραυματίστηκε ούτε πέρασε από τα κρατητήρια της Μέρλιν. Όλοι είναι σώοι και υγιείς, ούτε μία γρατσουνιά στο πρόσωπο τους. Και είναι αυτοί που με πύρινα άρθρα, με απομνημονεύματα και αναμνήσεις προβάλλουν το έργο τους για εθνική εποποιία, Νέο ’21 κ.λπ., και διεκδικούν δάφνες, παράσημα, και συντάξεις…Σήμερα όλοι όσοι δεν θέλουν να κοροϊδεύουν τον εαυτό τους, τους άλλους και την ιστορία, ξέρουν ότι η «εθνική αντίσταση» σε τίποτε δεν συνετέλεσε ούτε στην απελευθέρωση της χώρας ούτε στην τελική νίκη των συμμάχων ούτε και μπόρεσε να επηρεάσει το ηθικό και την πολεμική ικανότητα του στρατού κατοχής..»
(Τα γράφει ο Άγις Στίνας αρχειομαρξιστής, τροτσκιστής παλαιό μέλους του ΚΚΕ. Εμείς τα αντιγράψαμε για όσους θέλουν να ενημερωθούν αληθινά και δεν σκέπτονται δογματικά…)

Το 19^ο Συνέδριο του ΚΚΕ /δημοσιεύθηκε στο ένθετο του Ριζοσπάστη της 9^ης Δεκεμβρίου 2012
«Πρόλογος: Το ΚΚΕ ..παλεύει για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού – κομμουνισμού.. ο καπιταλιστικό σύστημα στην Ελλάδα, όπως και σε κάθε άλλη χώρα, δεν πρόκειται να καταρρεύσει από μόνο του.. Μέσα σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης θα κριθεί, με την κατάλληλη επιλογή των συνθημάτων και όλων των μορφών πάλης, η θέ­ληση, η απόφαση του λαού να σπάσει και να καταργήσει τις αλυσίδες της ταξικής εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, της εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Ο χαρακτήρας του σύγχρονου πατριωτισμού ταυτίζεται με την ανατροπή της αστικής εξουσίας, της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγω­γής, την έξοδο από κάθε καπιταλιστικό διακρατικό συνασπισμό και ιμπερι­αλιστική συμμαχία.

Η πάλη πρέπει πρώτα απ’ όλα να δίνεται σε ε­θνικό επίπεδο ενάντια στην αστική τάξη και την εξουσία της. Όπως γρά­φεται στο Κομμουνιστικό Μανιφέστο «το προλεταριάτο κάθε χώρας πρέ­πει να ξεμπερδεύει πριν απ’ όλα με τη δική του αστική τάξη».


ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΕΩΣ ΤΟ 20ό ΣΥΝΕΔΡΙΟ

Αν δεχτεί επίθεση η Ελλάδα από γειτονική χώρα ή και από άλλη χώρα της περιοχής ή αν επιτεθεί πρώτη μέσα σε συμμαχία ή όχι, το Κόμμα σε κάθε περίπτωση πρέπει να ηγηθεί στην αυτοτελή οργάνωση της εργατικής – λα­ϊκής αντίστασης και να συνδεθεί η αντίσταση με την πάλη για ολοκληρωτι­κή ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης ως εισβολέα.
ΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Ο ελληνικός λαός θα απαλλαγεί από τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και των ιμπεριαλιστικών ενώσεων όταν η εργατι­κή τάξη με τους συμμάχους της πραγματοποιήσει τη σοσιαλιστική επανά­σταση και προχωρήσει στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού -κομμουνισμού.
Ο στρατηγικός στόχος του ΚΚΕ είναι η κατάκτηση της επαναστατικής ερ­γατικής εξουσίας, δηλαδή της δικτατορίας του προλεταριάτου, για τη σο­σιαλιστική οικοδόμηση ως ανώριμη βαθμίδα της κομμουνιστικής κοινωνίας.
Η επαναστατική αλλαγή στην Ελλάδα θα είναι σοσιαλιστική.
Κινητήριες δυνάμεις της σοσιαλιστικής επανάστασης θα είναι η εργατική τάξη ως η ηγετική δύναμη
Το ΚΚΕ δρα στην κατεύθυνση της προετοιμασίας του υποκειμενι­κού παράγοντα για την προοπτική της σοσιαλιστικής επανάστασης,
Η δράση του ΚΚΕ σε μη επαναστατική κατάσταση συμβάλλει αποφασιστι­κά στην προετοιμασία του υποκειμενικού παράγοντα (Κόμμα, εργατική τά­ξη, συμμαχίες) για επαναστατικές συνθήκες, για την πραγματοποίηση των στρατηγικών καθηκόντων του
Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, είτε σε αμυντικό είτε σε επιθετικό πόλεμο, το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί στην αυ­τοτελή οργάνωση της εργατικής – λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε αυτή να συνδεθεί με τον αγώνα για ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης, εγχώριας και ξένης ως εισβολέα, έμπρακτα να συνδεθεί με την κατάκτηση της εξουσίας.
Τα μέτωπα πάλης – πρώτ’ απ’ όλα το εργατι­κό – και οι μορφές της Λαϊκής Συμμαχίας με αντιμονοπωλιακούς – αντικα­πιταλιστικούς στόχους, με την πρωτοπόρα δράση των δυνάμεων του ΚΚΕ σε μη επαναστατικές συνθήκες, αποτελούν το πρόπλασμα για τη διαμόρ­φωση του επαναστατικού εργατικού – λαϊκού μετώπου σε επαναστατικές συνθήκες..
Σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης, το επαναστατικό εργατικό – λα­ϊκό μέτωπο με όλες τις μορφές δράσης του μπορεί να γίνει το κέντρο της λαϊκής εξέγερσης ενάντια στην καπιταλιστική εξουσία, υπερισχύοντας σε βασικές περιοχές, ιδιαίτερα στα βιομηχανικά – εμπορικά – συγκοινωνιακά κέντρα, κέντρα επικοινωνιών – ενέργειας, ώστε να επιτευχθεί η πλήρης α­δρανοποίηση των μηχανισμών της αστικής εξουσίας και η εξουδετέρωσή τους, η ανάδειξη και επικράτηση των λαογέννητων επαναστατικών θεσμών που παίρνουν στα χέρια τους τη νέα οργάνωση της κοινωνίας, για την α­νατροπή της δικτατορίας της αστικής τάξης, την εγκαθίδρυση της επανα­στατικής εργατικής εξουσίας.
 Στις συνθήκες της επαναστατικής κατάστασης, το εργατικό -λαϊκό μέ­τωπο διαμορφώνει επιτροπές περιφρούρησης των απεργιακών και άλλων μορφών εξέγερσης. Αποκτά την ικανότητα και τα μέσα για να περιφρουρεί την επανάσταση σε όλες τις φάσεις της, να επιβάλλει τον εργατικό έλεγ­χο στα εργοστάσια, στις τράπεζες, στην αγροτική παραγωγή μαζί με τους φτωχούς αγρότες, για τη σίτιση του λαού, για την αντιμετώπιση των ποι­κιλόμορφων μηχανισμών της αντίδρασης.

Το επαναστατικό – εργατικό μέτωπο αποκτά την ικανότητα να αντιτάσ­σει τη δική του βία .. την ικανότητα να ε­πιδρά παραλυτικά στα επιτελεία του ταξικού αντιπάλου, να αδρανοποιεί τα αντεπαναστατικά σχέδιά του, να τα αποκόβει από την ενεργό στήριξη του ανθρώπινου δυναμικού, εκείνου που έχει εργατική -λαϊκή καταγωγή. Έ­χει την ικανότητα να εκφράζει και να εντάσσει σε αυτήν την κατεύθυνση της πάλης τα φτωχά τμήματα των αγροτών,.., των μισοπρολετάριων, της μάζας των ανέρ­γων, των μεταναστών.


Το ΚΚΕ αναδεικνύεται έμπρακτα ως καθοδηγήτρια δύναμη μέσα στην επαναστατική διαδικασία, εφόσον διασφαλίσει την επαναστα­τική γραμμή και ικανότητά του και έχει Οργανώσεις στις μεγάλες παραγωγι­κές μονάδες, σε τομείς και υπηρεσίες που παίζουν αποφασιστικό ρόλο στην ανατροπή της αστικής εξουσίας.
Ο καθοδηγητικός ρόλος του Κόμματος, στην πράξη κι όχι διακηρυκτικά, υφίσταται και μετά την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου ως πρώτη πράξη περάσματος της επαναστατικής διαδικασίας σε νέα περίοδο της τα­ξικής πάλης, τόσο για την κατάργηση των καπιταλιστικών σχέσεων και τη διαμόρφωση των νέων σοσιαλιστικών σχέσεων όσο και για την αντιμετώπι­ση της εσωτερικής και εξωτερικής αναδιοργάνωσης της καπιταλιστικής βίας.
Η ανάπτυξη του Κεντρικού Σχεδιασμού και η επέκταση της κοινωνικής ι­διοκτησίας σε όλους τους τομείς κάνει σταδιακά περιττό το χρήμα, όχι μό­νο στο περιεχόμενο αλλά και στη μορφή. »
Αληθώς:
Δεν υπάρχει ούτε ένας εισαγγελέας, ούτε ένας βουλευτής που να διάβασε  το δημοσιευμένο κείμενο ένθετο στον Ριζοσπάστη της 9ης Δεκεμβρίου 2012 ώστε να ενεργοποιήσει την νόμιμη διαδικασία για εκείνους που προγραμματίζουν – διακηρύσσουν-συνεργούν εν λόγοις και έργοις την κατάλυση του πολιτεύματος ;;
Ποιές είναι οι απόψεις των κομμάτων, των θεσμικών λειτουργών, των ακαδημαϊκών των διανοουμένων, της πολιτειακής ηγεσίας για το έκνομο πρόγραμμα του ΚΚΕ;
Γιατί σιωπούν;

Γράφει ο Ιάσων
Πηγή: gianniotis