![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjce-8mLvfMUgEucQVvLtJJAOUwwFoe84EXXyGe5d3k6Qk-jok6mPjLgPYegFCNDr9jUJsLaNCSJ40uj5Cn8PG59Y9n-WDi3A3DW3NZnAL3yDuWQCy8WKKmb5Go-1ZZK7c2IB73rcSheI4/s200/%25CE%25B3%25CF%258C%25CE%25BC%25CE%25B1-%25CF%2583%25CE%25B2%25CE%25AE%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1.jpg)
Όταν γράφεις με μολύβι επάνω σε χαρτί, λεπτές φλοίδες γραφίτη σπάνε από τη μύτη του μολυβιού και απλώνονται στην ανώμαλη επιφάνεια του χαρτιού.
Η γομολάστιχα είναι κατασκευασμένη από ένα ελαφρώς κολλώδες υλικό, πάνω στο οποίο ο γραφίτης κολλάει ευκολότερα απ' ότι στο χαρτί.
Όταν τρίβεις με τη γομολάστιχα το χαρτί, ο γραφίτης -και κατά συνέπεια ό,τι έχεις γράψει εκεί- αποσπάται από το χαρτί και κολλάει πάνω στη γομολάστιχα.
Οι περισσότερες γομολάστιχες αποτελούνται από καουτσούκ που έχει μαλακώσει με φυτικό έλαιο ή με κάποια παρόμοια ουσία.
Όσο πιο μαλακιά είναι η γομολάστιχα, τόσο ηπιότερη είναι για το χαρτί.
Συνήθως η γομολάστιχα φθείρεται και αποσπάται από το τρίψιμο, το μέρος εκείνο που έχει τραβήξει πάνω του το γραφίτη κι έτσι απομένουν μικρά κομμάτια γομολάστιχας πάνω στο χαρτί
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου