Για άλλη μία φορά η κυβέρνηση έπεσε με τα μούτρα, σαν πεινασμένο λαβράκι, στο δόλωμα που της έριξαν οι Γερμανοί: «Θέλετε να σας δώσουμε λεφτά να αγοράσετε φτηνά τα ελληνικά ομόλογα που έχει ήδη στην κατοχή της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με έκπτωση τουλάχιστον 25%;». «Θέλετε να σας δώσουμε κι άλλα τόσα, να αγοράσετε κι άλλα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου από άλλες τράπεζες, πάλι με έκπτωση, ώστε να πέσουν τα επιτόκια;».
«Βέβαια θέλουμε, θέλουμε και το συζητάμε!», άνοιξε αμέσως το στόμα του...
το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, δείχνοντας ότι ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. Δεν έχει περάσει ούτε ένας χρόνος από τη στιγμή που υπόγραψε το μνημόνιο καταδίκης της ελληνικής οικονομίας και ετοιμάζεται να κάνει άλλο ένα πολύ σοβαρότερο λάθος, καθώς αυτή τη φορά θα δεσμεύσει τη χώρα για τουλάχιστον 30 χρόνια. Αλλά… μήπως θα κυβερνάμε εμείς τη χώρα τα επόμενα 30 χρόνια; Εμείς οι πολίτες, όμως, θα ζούμε σ’ αυτήν τη χώρα ως εργαζόμενοι και φορολογούμενοι πολίτες και δεν μπορούμε να το επιτρέψουμε.
ΚΑΤ’ ΑΡΧΑΣ, ακόμα και το ΔΝΤ δήλωσε εμμέσως πλην σαφώς, διά του αναπληρωτή διευθυντή του, ότι το μνημόνιο ήταν μια αποτυχία, καθώς υπάρχουν πολλές μεταβλητές και όλοι πλέον κατάλαβαν ότι δεν πρόκειται να πετύχει το στόχο του. Ψάχνουν, λοιπόν, να βρουν έναν άλλον τρόπο να λύσουν το πρόβλημα. Όλοι το έχουν καταλάβει, εκτός από την ελληνική κυβέρνηση και την ελληνική Βουλή, που ακόμα αγωνίζονται να εφαρμόσουν πιστά το μνημόνιο. (Προσοχή, εδώ δεν ψέγουμε τις προσπάθειες μείωσης των δαπανών, αλλά ακόμα κι αυτές είναι δειλές, άτολμες και οριζόντιες. Ενώ έπρεπε να είναι τολμηρές, θαρραλέες και κάθετες. Δηλαδή να κοπούν οι σπατάλες, οι αργομισθίες, η ανοργανωσιά και τα προνόμια στους πελάτες των κομμάτων.)
ΑΚΟΜΑ και η Μέρκελ το έχει καταλάβει ότι με το μνημόνιο θα φτιάξουμε στο τέλος και το μνημόσυνο του ευρώ και ψάχνει να βρει άλλη λύση, ενώ συνεχίζει να μας δίνει συγχαρητήρια για τη λιτότητα και τις μειώσεις μισθών, συντάξεων, ασφαλιστικών δικαιωμάτων και συλλογικών συμβάσεων, για να τα ακούνε οι ψηφοφόροι της. Και για να ικανοποιούνται και οι Γερμανοί, που έχουν μεγαλώσει με τον καλβινισμό ως προτεστάντες και θεωρούν ότι ο κόσμος είναι χωρισμένος σε εκ γενετής καλούς και κακούς, τους οποίους μόνο η μετάνοια, η προσευχή και το αυτομαστίγωμα μπορούν να τους σώσουν. (Οι καλοί εννοείται ότι είναι Γερμανοί.)
ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ, λοιπόν, και το ΔΝΤ ψάχνουν άλλους τρόπους να τελειώσουν με την κρίση του ευρώ, με την κρίση χρέους στην ευρωζώνη, γιατί με τα μνημόνια Ελλάδας και Ιρλανδίας απλώς αγόρασαν πολύ ακριβά λίγους μήνες. Η ολοφάνερη λύση θα ήταν να χρησιμοποιήσουν επιτέλους νομισματικά όπλα για να απαντήσουν στις νομισματικές επιθέσεις στα ομόλογα. Να αλλάξουν τους κανόνες και η ΕΚΤ να «διαγράψει» τα ομόλογα που έχει αγοράσει με διάφορους τρόπους, από τους οποίους ο ένας είναι η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΕΚΤ, με την ανάληψη μεγαλύτερου ποσοστού από τις κυβερνήσεις ή με την ανάληψη του ενός τρίτου των μετοχών από την Κομισιόν. Έτσι, η ΕΚΤ θα μπορούσε να λειτουργήσει ως δανειστής έσχατης ανάγκης για ολόκληρη την ευρωζώνη, με μέγεθος ανάλογο της FED, και πλέον κανείς δεν θα τολμούσε να στοιχηματίσει εναντίον του ευρώ αν ήξερε ότι θα μπορούσε να «κόψει» από το μηδέν π.χ. 9 τρισεκατομμύρια ευρώ, όπως έκαναν οι ΗΠΑ το 2008.
ΕΠΕΙΔΗ, όμως, κάτι τέτοιο δεν είναι στις προθέσεις τους και κανένας Ευρωπαίος πολιτικός δεν θα τολμούσε να έρθει σε αντιπαράθεση με τους πάντα διψασμένους για κέρδη (τόκους) τραπεζίτες, ψάχνουν να βρουν έναν τρόπο και να κρατήσουν ως ιδιωτική την ΕΚΤ και επομένως να φορτώσουν τα ελληνικά ομόλογα στην Ελλάδα με δόλωμα την έκπτωση 25%. Δηλαδή, θα μας δώσουν ομόλογα ονομαστικής αξίας 62,5 δισεκατομμυρίων ευρώ στην τιμή των 50 δισεκατομμυρίων, τα οποία, επειδή δεν τα έχουμε, θα μας τα δανείσουν με επιτόκιο 3,5%. Εκ πρώτης όψεως, είναι καλό και θα γλιτώσουμε 12,5 δισεκατομμύρια ευρώ σε 30 χρόνια. Αλλά δεν λύνεται το πρόβλημά μας. Χρωστάμε ήδη 350 δισεκατομμύρια και με αυτό το σχέδιο θα χρωστάμε 337,5 δισεκατομμύρια.
ΑΚΟΜΑ κι αν βρούμε στην ελεύθερη αγορά άλλα 65 δισεκατομμύρια σε παλιά ομόλογα (αν και είδατε ότι οι τράπεζες μόλις υποψιάστηκαν ότι μπορεί και να τα αγοράσει κάποιος, είπαν… να το ξαναδούμε αν μας συμφέρει να πουλήσουμε… και σε τι τιμή…) και κερδίσουμε άλλα τόσα, συνολικά το όφελος είναι 25 δισεκατομμύρια. Δηλαδή, το χρέος μας θα είναι 325 δισεκατομμύρια ευρώ, περίπου όσα ήταν και το 2010, όταν υπογράψαμε το μνημόνιο επειδή δεν μπορούσαμε να δανειστούμε.
-«ΜΑ τώρα θα μπορούμε να δανειστούμε»… ακούω ήδη τον Παπακωνσταντίνου να φωνάζει. Αυτή η βιασύνη τον έπιασε και με τις δηλώσεις που άρχισε να κάνει από το Νταβός. Μάλλον αγνοεί ποιο είναι το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας, ακόμα και μετά από 15 μήνες στο υπουργείο Οικονομικών. Ο κάθε νοικοκύρης ξέρει από το σπίτι του ότι πρέπει να πληρώνει λιγότερα απ’ όσα εισπράττει και μόνο με αυτή τη διαφορά μπορεί να πληρώνει τα παλιά του δάνεια.
ΣΥΝΕΠΩΣ χρειαζόμαστε ανάπτυξη τουλάχιστον 3,5% το χρόνο για να μπορούμε να πληρώσουμε έστω και ένα ευρώ από το συνολικό δημόσιο χρέος. Κι αυτά με την ελπίδα ότι οι αγορές θα αναχρηματοδοτούν τις δόσεις του χρέους με επιτόκιο έως 3,5% το χρόνο. Αλλιώς χρειαζόμαστε ανάπτυξη μεγαλύτερη από το επιτόκιο. Σήμερα το επιτόκιο της αγοράς είναι 10% και της τρόικας στο 5%, άρα χρειαζόμαστε επειγόντως κούρεμα. Αλλιώς χρειαζόμαστε κινέζικη ανάπτυξη με κινέζικους ρυθμούς.
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
Γιώργος Παπακωνσταντίνου
Να πει «όχι» στα παραμύθια της Μέρκελ
Αντί ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου (να συμβουλεύσει τον πρωθυπουργό να απέχουν από κάθε νέο δάνειο έστω και με καλύτερους όρους, αλλά) να διεκδικήσει ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα δεκαετίας (με ταυτόχρονη μείωση των δαπανών με δίκαιες περικοπές σπατάλης, προνομίων και πολιτικής γενναιοδωρίας με χρήματα των φορολογουμένων), ώστε το χρέος να μειώνεται κάθε χρόνο ως ποσοστό του ΑΕΠ τόσο όσο θα αυξάνεται κάθε χρόνο το ΑΕΠ… κάθεται και πιστεύει ότι η Μέρκελ τρελάθηκε και θέλει να μας χαρίσει 100 δισεκατομμύρια ευρώ επειδή είμαστε ωραίοι.
Μια Μπανανία θέλει να μας κάνει, η οποία θα δεσμεύεται από το Σύνταγμά της πως με όποια κυβέρνηση κι αν εκλέξουν οι ιθαγενείς θα πληρώνουμε κάθε χρόνο 18 δισεκατομμύρια ευρώ για τόκους εκτός Ελλάδος και για να μειωθεί το χρέος πρέπει να πουλήσουμε τις δημόσιες επιχειρήσεις μας και τα καλύτερα ακίνητα μισοτιμής και ό,τι άλλο πλούτο έχουμε και φυσικά να μη σκεφτούμε ότι… μπορούμε να διεκδικήσουμε τις γερμανικές αποζημιώσεις για τα αναγκαστικά δάνεια που μας πήραν επί Κατοχής…
Παρασκευή + 13
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου