Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ ~ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΡΑ

LEGALIZATION NOW! HUNGER STRIKE!
ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΡΑ!!!

Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες απ΄ όλη την Ελλάδα. Στην πατρίδα μας, είμαστε αγράμματοι, φτωχοί, και κατά συνέπεια άνεργοι, σε χώρες πού ευδοκιμούσαν οι δικτατορίες και οι πόλεμοι που δημιουργούσαν οι δικοί μας συνεργάτες των απίστων της δύσης .

Είμαστε αυτοί που στις πατρίδες μας λιθοβολούσαμε γυναίκες, που τις χτυπούσαμε μέχρι θανάτου, και έπειτα τις βγάζαμε φωτογραφίες. Που τους κόβαμε τις κλειτορίδες μαζί με τους χασάπηδες συγγενείς μας, και όταν εκείνες πονούσαν, εμείς...
 γελούσαμε.


Είμαστε υπερήφανοι που είμαστε μουσουλμάνοι, και μάθαμε ότι στην δύση οι άνθρωποι περνάνε καλύτερα, όχι γιατί είναι πιο πολιτισμένοι και καλύτεροι από εμάς, αλλά γιατί τους βοηθάει ο διάβολος-καθότι άπιστοι.Είπαμε να έλθουμε, οι πιο πολλοί παράνομα, και να μεταδώσουμε τον πολιτισμό μας στην Ευρώπη.

Από τις χώρες μας, με τον τρόπο τους, οι κυβερνήσεις-μας, μας έδιωξαν με τις κλωτσιές, επειδή έτσι τεμπέληδες που είμαστε, δεν κάναμε άλλη δουλειά, από το να σκοτώνουμε μύγες, να κάνουμε πέντε φορές την ημέρα προσευχή στον ΑΛΛΑΧ, να έχουμε τρεις με τέσσερις φορές το χρόνο Ραμαζάνι, και να πηδάμε τις γυναίκες μας, έξι φορές την ημέρα, με αποτέλεσμα να έχουμε πάρα πολλές γεννήσεις και κατά συνέπεια, υπερπληθυσμό.

Γεγονός που έφθασε την ανεργία σε δυσθεώρητα ύψη. Εδώ που ήλθαμε, άλλοι πουλάμε CD, άλλοι κλέβουμε τσάντες από γριές και ανήμπορους γέροντες, άλλοι πουλάμε πρέζα, άλλοι είναι στα φανάρια, όλοι προσευχόμαστε πέντε φορές την ημέρα στον ΑΛΛΑΧ, και όλοι συνεχίζουμε να σκοτώνουμε μύγες. ΄Ετσι ζούμε. Ετσι την βγάζουμε.

« Όταν ήμουν μικρό παιδί και περπατούσα στις κοιλάδες της Μεσοποταμίας, τρία πράγματα μου έλεγε ο θείος μου ότι δεν θα έπρεπε να έχει πλάσει ο θεός σ΄αυτόν τον κόσμο. Τους Εβραίους, τους Πέρσες, και τις μύγες».Eτσι έλεγε ο SADAM HOUSEIN to 1990 στο περιοδικό Νouvel Οbservateur, τονίζοντας έτσι, την ιδιαίτερη σχέση μας με τις μύγες.

Θα ήταν αχαριστία εκ μέρους μας, εάν ξεχνούσαμε, εάν δεν λέγαμε κάτι, και για τα παιδιά της αστυνομίας. Τα παιδιά της αστυνομίας!!! Μα ,τι να πει κανείς για αυτά τα παιδιά! Έξυπνα, μορφωμένα, καλλιεργημένα! Με τρόπους και ανατροφή! Αφού για να δείτε την αλήθεια, ένα μόνον σας λέμε. Στις πατρίδες μας, οι φασίστες εκπρόσωποι του νόμου, μόλις κάποιος πάει να κλέψει κάτι, άσε δηλαδή που δεν το κάνει σχεδόν κανείς, τον περνάνε από δίκη και μετά για τιμωρία του κόβουνε το χέρι, το πόδι, το αυτί, κάτι εν πάσει περιπτώσει, ότι νάναι. Και φυσικά, πριν γίνουν αυτά, για μερικές μέρες ο βούρδουλας, καθημερινά τις ώρες της προσευχής ανεβοκατεβαίνει στην πλάτη του ενόχου.

Ενώ εδώ… τι να πει κανείς για την χώρα σας!!! Όταν σε πιάσουν να κλέβεις,σε πάνε μέσα, σου ρίχνουνε δυο τρία χαστουκάκια και σου λένε, «Παλιόπαιδο! Να μην το ξανακάνεις». Άντε να σε χώσουνε και λίγο φυλακή, όπου τρώς, πίνεις, κοιμάσαι, και φουμάρεις τσάμπα. Βλέπεις παλαιούς γνωστούς, και κάνεις καινούριους φίλους. Παράδεισος! Για όλα τα παραπάνω,και για πολύ περισσότερα, μοναδικό μας όνειρο, είναι να γίνουμε και εμείς Ελληνες. Ιδιοι με εσάς! Γνωρίζουμε ότι οι πρόγονοί μας, ήτανε παλιόπαιδα και σας κάνανε την ζωή κατάμαυρη.

Στο Μεσολόγγι, οι παπούδες μας ήταν Αλγερινοί, Αιγύπτιοι, Τυνήσιοι, Λύβιοι, Κούρδοι, Σύριοι, Παλαιστίνιοι και Μαροκινοί μισθοφόροι – επειδή το Μαρόκο ήταν το μοναδικό που την είχε γλυτώσει από την Τουρκική λαίλαπα, όλοι στην υπηρεσία των Τούρκων – που στους παππούδες σας τους κόβανε τα αυτιά, τα αλατίζανε και με αυτά γεμίζανε βαρέλια που τα στέλνανε πεσκέσι στον σουλτάνο. Ήταν φτωχοί οι καημένοι οι παππούδες μας όπως και εμείς. Αφού για να κερδίσουνε κάνα γρόσι παραπάνω, έτσι για να βγάλουνε το δώρο του Πάσχα που θα λέγαμε σήμερα, κόβανε και κάνα αυτί κι απ’τους δικούς μας, αφού με τα δικά σας αυτιά και μόνον,τα βαρέλια δεν γεμίζανε! Ηταν μια από τις πατροπαράδοτες συνήθειές μας. Ανήκει εις τα ήθη και τα έθιμα του Ισλαμικού μας πολιτισμού.

Συνήθεια που μαζί με άλλες,με πολύ κόπο την κρατήσαμε ζωντανή ανά τους αιώνες, και την επαναλάβαμε και το 1943 στο monte casino όταν κόβαμε τα αυτιά, από τους μισητούς νεκρούς Γερμαναράδες, και τα πηγαίναμε πεσκέσι στο αφεντικό μας τον Μοντγκόμερι, μέχρι που μας έβαλε πολύ χοντρό χέρι και δεν το ξανακάναμε.

Περίεργο! Στο Μεσολόγγι για κάθε πέντε αριστερά αυτιά, μας δίνανε και κάτι λίγα γρόσια. Εδώ, μας βάλανε και χέρι. Απίστευτο δεν είναι; Ολοι εμείς,οι λαοί που αναφέραμε, είμασταν κάποτε,η ραχοκοκαλιά του Τουρκικού στρατού. Εμείς, δηλαδή οι ήρωες παππούδες μας, ήταν που έκαναν στάχτη την Πελοπόννησο το 1827 παρέα με τον Ιμπραήμ και εξαφανίσανε τα πάντα. Εμείς σας σφάξαμε στην Χίο και στα Ψαρά. Εμεις στην Κρήτη γδάραμε ζωντανό τον Δασκαλογιάννη και τον Χατζημιχάλη Νταλιάνη. Εμείς και στο Αρκάδι. Και σε πολλά άλλα μέρη, όπου περάσαμε, καταστρέψαμε τα πάντα.

ΟΧΙ! Δεν ήτανε οι Τούρκοι όπως πιστεύει ο πιο πολύς κόσμος. Εμείς είμαστε. Γιατί αυτοί οι παλιότουρκοι, όλες τις βρωμοδουλειές τις δίνανε σε εμάς. Όμως όλα αυτά περάσανε. Και όλα ξεχαστήκανε. Γι΄αυτό σας αγαπάμε. Το έχετε αποδείξει άλλωστε και εμπράκτως. Αγαπήσατε και συγχωρήσατε τους Κούρδους. Που τους ταίζετε τόσα χρόνια. Που με την καθημερινή παράνομη δράση τους, καταλαμβάνουν δικαίως την πρώτη θέση στο αστυνομικο δελτίο. Που το 22, όταν ο Κεμάλ τους έταξε κράτος- και μετά φυσικά τους κορόιδεψε- αυτοί, ορκισμένοι στο όνομά του, με τα πρωτοπαλίκαρα τους φυσικά, τους τσέτες, σας έκαναν κομμάτια στην Μικρά Ασία.

Σας έσφαζαν στο γόνατο,και βίαζαν τις γυναίκες και τα παιδιά σας. Και τρέξανε να προλάβουνε να μπουκάρουνε πρώτοι στην Σμύπνη, για να κάψουνε και να σκοτώσουνε. Και όταν τελείωσαν την δουλειά, φωνάξανε και τους Τούρκους, απλά για να υψώσουνε την σημαία στο δημαρχείο.

Συγχωρήσατε και τους Βούλγαρους. Που σε συνεργασία με τους Τούρκους, σκοτώσανε τον Παύλο Μελά, αλλά με Τουρκική σφαίρα όμως, έτσι, για να είμαστε δίκαιοι. Που μόνοι τους όμως, κάψανε το Δοξάτο στην Δράμα τρείς φορές. Που η Μακεδονία, από τους κομιτατζήδες του διαβόητου Μήτρε Βλάχου, υπέφερε τα πάνδεινα. Που το 41 , αφού έβαλαν μπροστά τους Γερμανούς, γιατί μόνοι τους δεν τα κατάφεραν -και δεν θα τα καταφέρουν ποτέ- αφού έφαγαν πολύ ξύλο και σφαίρες στο Ρούπελ και στο Ιστίμπει, δεν έχασαν την ευκαιρία, αλλά την άρπαξαν, όπως θα έλεγε και ο Ταλευράνδος, από τα φιλαράκια τους τους Γερμανούς και για τρία χρόνια η Μακεδονία, έζησε τον εφιάλτη, για δεύτερη φορά μέσα σε 30 χρόνια.

Που και σήμερα ακόμη, από τα ίδια οχυρά, ατενίζουν με πόνο την κοιλάδα του Στρυμώνα, και ορέγονται πάντα την Καβάλα για να μπορέσουν κάποτε να ξεμυτίσουν στο Αιγαίο. Αυτό ήθελαν πάντα.

Τι να πει κανείς πια για τους Τούρκους! Που τόσα πολλά πάθατε από αυτούς. Που και αυτοί γουστάρουνε σαν τρελοί το Αιγαίο. Που στο ίδιο θέατρο επιχειρήσεων με αυτό των Βουλγάρων, την Μακεδονία, ο Τοπάλ Οσμάν, έβγαζε τα μάτια από τους ζωντανούς, βίαζε και μετά σκότωνε τις γυναίκες σας, την ίδια στιγμή που οι σύντροφοί του, του πετούσαν στον αέρα μικρά παιδιά, και εκείνος, ανάλογα, εάν ήταν η ημέρα της σκοποβολής, ήταν τυχερά γιατί απλώς τα πυροβολούσε. Αν όμως ήτανε πιωμένος, με το σπαθί του, τα έκοβε στα δύο, την ίδια ώρα που οι σύντροφοί του γελούσαν τρανταχτά. Και όταν πίστεψε ότι τους είχε φάει όλους, πήγε και στον Πόντο, στην Τραπεζούντα και στην Σινώπη, για να περιποιηθεί και τους Πόντιους.

Αλλά τώρα είστε πια κουμπάροι, χορεύετε ζειμπέκικα, γυρίζετε παρέα ταινίες, και γενικά, αγαπιέστε πολύ. Ολοι το βλέπουν. Είναι ένας έρωτας που δεν κρύβεται με τίποτα. Τρανή αποδειξη! Η πρόσφατη παραγωγή του SKAI για την Ελληνική επανάσταση, όπου ομολογείτε ότι για όλα φταίγατε εσείς. Ότι οι Τούρκοι ήταν καλοί, πολιτισμένοι, ενάρετοι, αγαθές ψυχές. Και όλα αυτά γιατί πιστεύετε πραγματικά στην φιλία, την αγάπη και την συγχώρεση. Δεν είστε άνθρωποι εσείς. Είστε άγιοι!

Αγαπήσατε και βοηθήσατε, από την δεκαετία του 70, ένα σωρό Πακιστανούς, δίνοντάς τους άσυλο και δουλειά. Την ώρα που το Πακιστάν, ήταν η μόνη χώρα στον κόσμο που αναγνώρισε επίσημα το ψευδοκράτος του Ντεκτάς στην Κύπρο. Και το κάνατε αυτό, δίχως να σκεφθήτε τίποτα. Ούτε τον Γρηγόρη Αυξεντίου, τον ήρωα του Μαχαιρά, που οι φίλοι σας οι Εγγλέζοι, τον έκαψαν ζωντανό στο Τρόοδος με βενζίνη, ούτε τον Παλληκαρίδη, τον ποιητή της ΕΟΚΑ, που 18 χρονών μονάχα, τον κρέμασε ο Χάρντινγκ στην Λευκωσία, ούτε τον Καραολή, ούτε τον Δημητρίου ούτε τον Μάτση, τον Σαμαρά και τον Παπακυριακού που επίσης τους έκαψαν ζωντανούς στο Λιόπετρι κοντά στην Αγία Νάπα και πάλι τα αδέλφια σας οι Εγγλέζοι, ούτε τον Διγενή και τον Σαμσών, τον εκτελεστή της ΕΟΚΑ. Που τον είπατε και προδότη επειδή ήθελε ο φουκαράς την ένωση με την Ελλάδα. Αφού βεβαίως ,και το πραξικόπημα που έκανε κατά του Μακαρίου, για καλό το έκανε, την ένωση ήθελε ο φουκαράς, αλλά δεν του βγήκε. Ούτε σκεφτήκατε φυσικά και κανέναν από τους τόσους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, αλλά ούτε και τα παιδιά που σκοτωθήκανε άδικα το 74, και που ορισμένοι από αυτούς, είναι μάλλον, ακόμη ζωντανοί, στα βάθη της Τουρκίας.

Οι Εγγλέζοι! Που το 40-44, πολεμήσατε τους Γερμαναράδες μαζί τους σε όλα τα μέτωπα. Που τον Νοέμβριο του 40, είπανε για σας ,δυο τρείς καλές κουβέντες όλες κι όλες, στην Βουλή των Κοινοτητων, επειδή τότε σας είχανε ανάγκη, αλλά όταν έφθασε η ώρα της μοιρασιάς, σας στήσανε έναν εμφύλιο, και το 47, εάν δεν επέμενε ο Στάλιν να πάρετε εσείς τα Δωδεκάνησα, γιατί πολεμήσατε γενναία – έτσι έλεγε- τα είχανε έτοιμα να τα σερβίρουνε στους Τούρκους. Δεν τους παρεξηγήσατε όμως γιατί σας το είχε πεί από το 1860 εκείνος ο παλιόγερος ο Πάλμερστον. Ότι η Μεγάλη Βρετανία, δεν είχε, και δεν έχει ούτε παντοτινούς εχθρούς, ούτε παντοτινούς συμμάχους, παρά μόνον παντοτινά συμφέροντα. Ετσι λοιπόν και εσείς ενθυμούμενοι τον Πάλμερστον, ούτε παρεξηγηθήκατε μαζί τους, αλλά ούτε και τις νύχτες σας ζώνουν οι εφιάλτες.

Συγχωρήσατε και τους Αλβανούς, που μαζί με τους Ιταλούς το 40 σας σκοτώνανε στην Πίνδο. Που όταν οι Ιταλοί σας κύρηξαν τον πόλεμο, εκείνοι πανηγυρίζανε και ψήνανε αρνιά στις πλατείες, ουρλιάζοντας, πως είχε φθάσει η ώρα να πάρουνε τα Γιάννενα. Που ήταν κι αυτοί στο Μεσολόγγι. Που θέλουνε να σας πάρουνε την Ήπειρο μέχρι την Πρέβεζα, γιατί λένε ότι είναι δική τους. Που ήταν όλοι τους πρωτοπαλίκαρα, εκείνου του ανώμαλου διεστραμένου βρωμιάρη του Αλή πασά. Που στην πατρίδα τους τον θεωρούν εθνικό ήρωα. Που στα Γιάννενα σας σκότωνε για πλάκα, έτσι για κέφι.

Και ήταν εκείνος που παλούκωσε τον Ευθύμιο Βλαχάβα, και τον άφησε τρείς μέρες επάνω στο παλούκι να ξεψυχήσει μαρτυρικά. Και όταν περνούσε ο Πουκενβίλ καθημερινά από μπροστά του, έγραφε στα απομνημονεύματά του «Τον βλέπω να δακρύζει με την μακρυά του γενειάδα, και να με κοιτάζει με παράπονο. Ηταν εκεί, κολλημένος επάνω στο παλούκι σαν τσίχλα, περιμένοντας καρτερικά τον θάνατό του». Που μέχρι και οι Τούρκοι, δεν τον αντέξανε γιατί κατάλαβαν, έστω και αργά, ότι υπάρχει κάποιος που είναι χειρότερος από εκείνους, και στείλανε τον Χουρσίτ να τον βγάλει από τη μέση. Αυτό και μόνον τα λέει όλα. Όταν σήμερα, τα παλληκάρια του UCK περιμένουν στο Κόσοβο, ακονίζοντας τα σπαθιά τους, αγωνιώντας για την ώρα που θα πάρουν πίσω την «Τσαμουριά» και θα σας κόψουν κομματάκια έναν έναν. Εχετε πραγματικά μεγάλη καρδιά.

Όσο για τους Γερμανούς…απίστευτη η στάση σας. Η καλοσύνη, σε όλο της το μεγαλείο. Κατάφεραν τα μισά, από όσα όλοι εμείς μαζί, μέσα σε μόνον τέσσερα χρόνια. Καλάβρυτα, Δίστομο, Κοντομάρι, Βιάννου, Κάνδανος, Κομμένο, Καισαριανή, Κοκκινιά, Χαιδάρι, είναι μόνον το 5% των κατορθωμάτων τους και της δράσεώς των. Ήταν αυτοί που έγδαραν ζωντανή επί τρείς μέρες, την ηρωίδα Λέλα Καραγιάννη και έπειτα την στήσανε στον τοίχο, μόλις ένα μήνα πριν ξεκουμπιστούνε και πάνε στο διάολο. Ηταν αυτοί που εκτέλεσαν τον μοναδικό σαμποτέρ που τους εξευτέλισε με όλα όσα τους έκανε, και που παραλίγο να τους ξεφύγει και λίγο πριν την εκτέλεσή του στην Καισαριανή. Τον Γιέρσι Ιvanof. Και πάρα πολλούς άλλους βεβαίως, που για να τους αναφέρει κάποιος, θα έπρεπε να αφιερώσει, τόμους ολόκληρους.

Και στο τέλος, εκεί που σας χρωστούσανε, σας βγάλανε και χρεωμένους. Όχι μόνον σας πληρώσανε, υπό μορφή δωρεάς βεβαίως, κάτι λίγα ψίχουλα το 61, για να μην σας ανοίξει η όρεξη και ζητήσετε κι άλλα στο μέλλον,120000000 μάρκα περίπου, με την προυπόθεση να σας πάρουνε για εργάτες στην Γερμανία, για να δουλέψετε σαν σκλάβοι -τέτοια συμφωνία είχε υπογράψει ο Εθνάρχης- κι αυτοί άλλο που δεν θέλανε. Αλλά τώρα, ήλθε η ώρα, που κι αυτά τα λίγα ψίχουλα σας τα παίρνουν πίσω.

Και όμως. Εσείς τους συγχωρήσατε και αυτούς. Και όχι μόνον. Βοηθάτε και την οικονομία τους, αγοράζοντας κατά κόρον Γερμανικά προιόντα, χωρίς να έχετε ούτε ίχνος ντροπής όταν καβαλάτε Γερμανικά αυτοκίνητα και μηχανές. Όταν πηγαίνετε στα μπουζούκια και επιδεικνύετε με καμάρι το τρόπαιό σας. Το πανάκριβο Γερμανικό σας αυτοκίνητο που το σχεδίασε οPorsche που πριν μερικά χρόνια, τα άρματα Panzer και Tiger που σχεδίαζε o παππούς του, οFerdinand Porsche ως αρχισχεδιαστής του Φύρερ, έβγαζαν φωτογραφίες στην Ακρόπολη. Εκεί που ο Μανώλης Γλέζος, κατέβασε την σημαία τους παρέα με τον Σάντα.

Αλλά είπαμε. Όλα αυτά περάσανε. Τώρα τα καλοκαίρια τους σερβίρετε φραπεδάκι, και όταν σας ζητάνε πληροφορίες στο δρόμο, ρωτώντας σας στα Γερμανικά, εσείς, όχι από δουλικότητα, αλλά από φιλοξενία, μένοντας πιστοί στον Ξένιο Δία, στέκεστε προσοχή, και ανοίγετε το λεξικό για να τους εξυπηρετήσετε. Αφού αυτά τα παλιόπαιδα, στα τέσσερα χρόνια που έμειναν στην πατρίδα σας, φρόντισαν να σας μάθουν μόνον λίγες λέξεις. Arbeit, schnell, Danke, καιSchweine Griechen, είναι μερικές μόνον από αυτές, και που δυστυχώς σήμερα, δεν εξυπηρετούν σε τίποτα. Δεν φταίνε αυτοί βέβαια, αφού τότε, δεν φανταζόντουσαν ότι κάποτε θα ξαναγυρίσουν, είτε ως τουρίστες, είτε ως κυνηγοί κλεμμένων θησαυρών. Βλέπε Max Merden. Αυτό το γνωρίζετε βεβαίως, και για αυτό συνεχίζετε να τους εξυπηρετείτε.

Αφού λοιπόν αγαπήσατε και συγχωρήσατε όλους αυτούς, γιατί όχι και εμάς: Τον τελευταίο καιρό όμως, τα πράγματα έχουν γίνει πολύ δύσκολα για εμάς. Οσο κόβονται οι μισθοί και οι συντάξεις, όσο ακριβαίνουν τα πάντα , τόσο ο λαθρομετανάστης παρουσιάζεται σαν φταίχτης και υπαίτιος για την εξαθλίωση. Οι ρατσιστές και οι φασίστες, άλλο που δεν θέλουν για να τα βάλουν μαζί μας. Λες και αν εσείς βρισκόσαστε στην θέση μας σαν μετανάστες στην χώρα μας, εμείς δεν θα σας βοηθούσαμε. Δεν θα σας υποστηρίζαμε, δεν θα κάναμε καταλήψεις και πέντε φορές την ημέρα προσευχή στον Αλλάχ για εσάς.

Επιτρέπεται, ένας λαός σαν εσάς, να σηκώνει τείχος στον Εβρο για να μην μπορούμε να μπούμε μέσα; Είναι σωστό, να υπάρχει Ευρωστρατός; Τι γυρεύουν εδώ οι ξένοι; Καλά δεν τα βρίσκαμε μεταξύ μας; Οι Ελληνες εργαζόμενοι, πρέπει να καταλάβουν ότι είμαστε αδέλφια. Νόμος είναι το δίκιο του λαθρομετανάστη. Πρέπει τώρα να δοθεί μια απάντηση στο ψέμα και την βαρβαρότητα. Και την απάντηση αυτή θα την δώσουμε εμείς. Οι λαθρομετανάστες και οι λαθρομετανάστριες.

Ισως να παραξενεύεστε βέβαια, που βλέπετε μόνον λαθρομετανάστες, και όχι λαθρομετανάστριες. Είναι αλήθεια ότι στην θρησκεία μας και στην κουλτούρα μας, η γυναίκα δεν έχει γνώμη. Ωστόσο τις αναφέρουμε, για να αποφύγουμε το ενδεχόμενο να κατηγορηθούμε και να στοχοποιηθούμε άδικα για μία ακόμη φορά. Πρέπει να το καταλάβουν όλοι , ότι δεν συνιστούμε απειλή για κανέναν, ούτε φταίμε εμείς, για την επίθεση που δέχονται από τις ίδιες τις κυβερνήσεις τους. Και την απάντηση αυτή στο ψέμα και την βαρβαρότητα, θα την δώσουμε εμείς με τον δίκαιο αγώνα μας.

Για όλους αυτούς τους λόγους, για το πνεύμα του Ξένιου Διός, της αξεπέραστης Ελληνικής φιλοξενίας που διακρίνει εδώ και αιώνες τον λαό σας, καθώς και της αστείρευτης αγάπης σας, προς τον συνάνθρωπο και τα ζώα,



Ζ Η Τ Α Μ Ε

1) Την νομιμοποίηση όλων ανεξαιρέτως των λαθρομεταναστών. Για τους νόμιμους μετανάστες, κάνετε ότι νομίζετε.

2) Την επαναφορά της δανειοδότησής μας από τις τράπεζες, μέχρι του ποσού των 30.000 ΕURO, ούτως ώστε να πάρουμε τα λεφτά και να γυρίσουμε αξιοπρεπώς στις πατρίδες μας. Όταν μπορέσουμε, θα σας τα επιστρέψουμε. Αυτός άλλωστε είναι και ο καλύτερος τρόπος, για να μας ξεφορτωθείτε οριστικά.

3) Να ψηφίζουμε κανονικά όπως εσείς και να επιλέγουμε εμείς τις κυβερνήσεις σας.

4) Αξιοπρεπείς ξενώνες υποδοχής, για όσους εισέρχονται παράνομα στην χώρα σας, κατά προτίμηση σε ξενοδοχεία, τουλάχιστον 3 αστέρων.

5) Να μοιραστούν σε όλους τους λαθρομετανάστες, κάρτες απεριορίστων διαδρομών, διάρκειας ενός (1) χρόνου, για την διευκόλυνση της κυκλοφορίας μας στο κέντρο της Αθήνας.

6) Να μοιραστούν χαλάκια προσευχής σε όλους μας, κατά προτίμηση, από την γκαλερί Μοιραράκη.

7) Μέχρι να γίνουν όλα αυτά, θέλουμε τζαμί, σε χώρο που θα τον επιλέξουμε εμείς. Κατά προτίμηση, στο κτήριο του «Χημείου». Και η Νομική, καλή είναι, αλλά μπάζει και κρυώνουμε.

Δεν έχουμε άλλον τρόπο για να ακουστεί η φωνή μας. Ετσι λοιπόν,ξεκινάμε πανελλαδική απεργία πείνας. Θεωρούμε χρέος μας, να προειδοποιήσουμε τις Αρχές ότι είμαστε συνηθισμένοι στην πείνα και θα αντέξουμε πολύ περισσότερο από όσο νομίζουν κάποιοι.

Τέλος, θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους τους αριστερούς, ακροαριστερούς, κομμουνιστές, συριζέους, τσιπρέους, αρουραίους που μας συμπαραστάθηκαν όσο κανείς άλλος. Επίσης, θα ήταν αχαριστία εκ μέρους μας, εάν δεν ζητούσαμε από αυτούς τους ανθρώπους μια τεράστια συγνώμη την οποία τους την χρωστάμε.

Είναι αλήθεια ότι στις πατρίδες μας, εδώ και χρόνια, τους κομμουνιστές, τους ομοφυλόφιλους, παλαιότερα τους Χριστιανούς, αλλά και κάποιες άλλες κατηγορίες ανθρώπων, τους λιθοβολούσαμε, τους βασανίζαμε μέχρι θανάτου, τους φυλακίζαμε, τους μαστιγώναμε, τους ξεριζώναμε τα νύχια και τα δόντια, τους βγάζαμε τα μάτια, ενώ στις καλύτερες των περιπτώσεων, τους κρεμούσαμε στις πλατείες με την συνοδεία μουσικής μπάντας, και προσευχών από το κοράνι. Για εξαγνισμό το κάναμε. Για την εξάλειψη της κατάρας. Είχε φωλιάσει στις ψυχές τους ο διάβολος.

Εδώ όμως διαπιστώσαμε ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τα κουμούνια – όπως τα αποκαλεί ο πολύς ο κόσμος στην χώρα σας – είναι καλά παιδιά. Μας φέρνουνε φαγητό, μεταλικό νερό, και το πρωί σαλέπι. Μας αγαπάνε και μας θέλουνε εδώ. Μαζί σας. Μας είπανε ότι όταν με το καλό γίνουμε Ελληνες, « τα μας μπρούνε ντουλειά, και τα μας γκράψουνε και στο κόμμα». Και εμείς τους υποσχόμεθα ότι, όταν με το καλό, γίνουμε Έλληνες, έχουμε τον τρόπο να θεραπεύσουμε τις ψυχές τους, από τις κατάρες και τους διαβόλους που έχουν φωλιάσει μέσα τους.

ΟΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΙ ΠΕΙΝΑΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΝΤΟΠΙΟΙ ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥΣ
http://ktinodia.blogspot.com/2011/03/legalization-now-hunger-strike.html