Παπαφλέσσας ~ Ο ανατρεπτικός αρχιμανδρίτης και η θυσία στο Μανιάκι (Βίντεο)

Με αφορμή τη συμπλήρωση (σαν σήμερα 20 Μαΐου) 192 ετών από τη θυσία του Παπαφλέσσα στο Μανιάκι, η «Μηχανή του Χρόνου» με το Χρίστο Βασιλόπουλο παρουσιάζει την άγνωστη ζωή και την προσφορά του θρυλικού αρχιμανδρίτη στην Ελληνική Επανάσταση.

Η εκπομπή καταγράφει τα νεανικά χρόνια του Γεώργιου Δικαίου ο οποίος, ως μοναχός στο μοναστήρι της Ρεκίτσας, τόλμησε να αντισταθεί στον τοπικό αγά για κτηματικές διαφορές. Το 1816, έφυγε κυνηγημένος από τους Τούρκους για τη Ζάκυνθο όπου γνωρίστηκε με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και αρκετούς οπλαρχηγούς. Ένα χρόνο αργότερα, βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου...
γρήγορα κατανόησε τους συσχετισμούς στο Πατριαρχείο. Κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του συμπατριώτη του μητροπολίτη Δέρκων, χειροτονήθηκε αρχιμανδρίτης και άρχισε να ανέρχεται ταχύτατα στην κλίμακα της εκκλησιαστικής ιεραρχίας. Η πληθωρική παρουσία του κίνησε το ενδιαφέρον μελών της Φιλικής Εταιρείας, που τον μύησαν στη μυστική οργάνωση δίνοντας του την κωδική ονομασία Αρμόδιος. Με τον τίτλο του πατριαρχικού εξάρχου για προκάλυψη εστάλη ως απόστολος της Εταιρείας στη Βλαχία, όπου ανέπτυξε εκπληκτική δράση. Κατηγορήθηκε όμως και για κατασπατάληση χρημάτων της Φιλικής Εταιρείας και έντονη κοσμική ζωή....

Το 1820 ο Παπαφλέσσας με εντολή του Υψηλάντη ταξίδεψε στην υποδουλωμένη Ελλάδα, για να ανάψει τη σπίθα της επανάστασης στην Πελοπόννησο. Οι πρόκριτοι αποφάσισαν, αρχικά, να του απαγορεύσουν την είσοδο με κάθε τρόπο. Ο αρχιμανδρίτης, άριστος γνώστης του παρασκηνίου, είχε λάβει τα μέτρα του και για να πείσει πρόκριτους, λαό και κλήρο να πάρουν μέρος στον Αγώνα, χρησιμοποίησε, μεταξύ άλλων, πολλά τεχνάσματα και πλαστά έγγραφα. Στην καθοριστική συνέλευση της Βοστίτσας στις 26 Ιανουαρίου 1821, ήρθε σε ρήξη με τον Παλαιών Πατρών Γερμανό, ο οποίος χειροδίκησε εναντίον του και τον αποκάλεσε εξωλέστατο....

Η «Μηχανή του Χρόνου» παρουσιάζει επίσης την πολιτική δράση του φλογερού αρχιμανδρίτη κατά τη διάρκεια των δύο εμφυλίων πολέμων, όπου άλλαζε διαρκώς στρατόπεδα. Ανάμεσα στις κρίσιμες αποφάσεις που κλήθηκε να λάβει ως υπουργός, ήταν και για τη φυλάκιση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και των συντρόφων του. Μετά την απόβαση στην Πελοπόννησο του Ιμπραήμ πασά, θετού γιού του Μωχάμετ Άλι, το Φεβρουάριο του 1825, η επανάσταση κινδύνεψε άμεσα καθώς ο τουρκο-αιγυπτιακός στρατός συνέτριβε τα πάντα στο πέρασμά του. Ο «μπουρλοτιέρης των ψυχών» βλέποντας την αδυναμία των Ελλήνων να σταματήσουν τον Ιμπραήμ, πίεζε φορτικά στα υπουργικά συμβούλια για την απελευθέρωση του Κολοκοτρώνη για την αντιμετώπιση του. Όμως, δεν θεώρησε αρκετή τη συνηγορία υπέρ της αμνηστίας και θέλησε να πετύχει και ο ίδιος νίκη κατά του Ιμπραήμ, προτού αποφυλακιστεί ο Κολοκοτρώνης. Στις 16 Μαϊου 1825, ο Παπαφλέσσας έφθασε στο Μανιάκι της Μεσσηνίας, όπου  στρατοπέδευσε. Δύο ημέρες αργότερα, πληροφορήθηκε ότι ο εχθρός είχε αρχίσει την πορεία του προς το ελληνικό στρατόπεδο. Στις 20 Μαΐου ο Αιγύπτιος αρχηγός, επικεφαλής 6.000 ανδρών, εμφανίστηκε μπροστά από τις ημιτελείς ελληνικές οχυρώσεις, όπου ο ανατρεπτικός αρχιμανδρίτης έδωσε την τελευταία του μάχη...