Σκοπιανό: Οι βιαστικοί, οι άσχετοι, οι ανόητοι... (και γιατί δεν πρέπει να τρελαθούμε τελείως)

"*Βγήκαν κάποιοι και ισχυρίζονται πως η διαφωνία μας τα Σκόπια «μας στοίχισε ακριβά». Έχουμε «απομονωθεί» λέει, διεθνώς...
Ψέμα! Καμία απομόνωση δεν έχουμε υποστεί. Τα Σκόπια ήταν και εξακολουθούν να παραμένουν απομονωμένα, όσο επιμένουν στον ανιστόρητο αλυτρωτισμό τους."

Για το ζήτημα των Σκοπίων, που έχει «φουντώσει» πάλι, δεν ήλθε η ώρα να μιλήσω ακόμα. Τώρα μιλάνε οι βιαστικοί, οι άσχετοι και οι ανόητοι…

Οι σώφρονες ακούν, καταγράφουν κι αν χρειαστεί απαντούν μόνο. Για την ώρα τουλάχιστον…
Υπάρχουν βέβαια και φωνές λογικής που υπενθυμίζουν τα πραγματικά «διακυβεύματα» της υπόθεσης αυτής:
τον αλυτρωτισμό του γειτονικού κράτους, που δεν μπορούμε να το δεχθούμε:

–Πρώτον γιατί στρέφεται εναντίον μας! Και νομιμοποίησή εντός αλυτρωτισμού που στρέφεται εναντίον μας θα ήταν αυτοκτονία.

–Δεύτερον, γιατί κάθε αλυτρωτισμός λειτουργεί αποσταθεροποιητικά για ολόκληρη την περιοχή. Και υποθηκεύει το μέλλον, την ασφάλεια, τη συνεργασία και τις ειρηνικές σχέσεις των λαών της.

Ο Μακεδονισμός των Σκοπίων προκάλεσε τριβές με όλους τους γείτονές του:

–Διακήρυσσε την ύπαρξη χωριστής «μακεδονικής εθνότητας», μέρος της οποίας είναι «υπόδουλο» στην Ελλάδα (αλλά και στη Βουλγαρία)! Κι έτσι πυροδοτούσε προβλήματα με την Ελλάδα (αλλά δυνητικά, και με τη Βουλγαρία)…

–Διακήρυσσε επίσης, την ύπαρξη χωριστής «μακεδονικής γλώσσας», που είναι ουσιαστικά βουλγαρικό ιδίωμα – και προκαλούσε μόνιμο πρόβλημα με τη γειτονική Βουλγαρία.

–Δημιουργούσε πρόβλημα με τη γειτονική Σερβία, αφού η Ορθόδοξη Εκκλησία της Μακεδονίας είναι «σχισματική» από το Πατριαρχείο της Σερβίας (τώρα προσχώρησε στο Ορθόδοξο Πατριαρχείο Βουλγαρίας, υποκινώντας άλλου είδους εκκλησιαστικές «τριβές»).

–Ενώ δημιουργούσε πρόβλημα και με τη γειτονική Αλβανία, αφού προσπαθούσε να εμπεδώσει «Μακεδονική συνείδηση» σε μειονότητα του πληθυσμού της FYROM που είναι αλβανόφωνη.

Γενικά ο «Μακεδονισμός» των Σκοπίων, αποτελεί θρυαλλίδα για την ασφάλεια και τη σταθερότητα της περιοχής σήμερα.

Δεν παραχαράσσει μόνο το ιστορικό παρελθόν. Δυναμιτίζει και το μέλλον! Κι αυτό είναι, ίσως, το πιο σοβαρό. Που ελάχιστα προσέχθηκε ως τώρα…

Για λόγους εθνικής ασφάλειας, λοιπόν, αλλά και για λόγους περιφερειακής σταθερότητας δεν μπορούμε να νομιμοποιήσουμε ένα τέτοιο αλυτρωτικό ιδεολόγημα…

Υπάρχουν σήμερα φωνές που το λένε αυτά.

Το πιο σημαντικό όμως: Η συντριπτική πλειονότητα του Ελληνικού λαού τα έχει πλήρως αντιληφθεί πια…

Σε πρόσφατη δημοσκόπηση που έγινε στην Ελλάδα, το 81% των ερωτηθέντων απάντησαν πως δεν δέχονται αναγνώριση των Σκοπίων με το όνομα της Μακεδονίας. Τόσο απλά…

23 χρόνια αργότερα, οι Έλληνες ΔΕΝ το έχουν ξεχάσει.

Κάποιος λόγος θα υπάρχει, έτσι;

–Όπως οι δυτικογερμανοί δεν αναγνώρισαν ποτέ καθεστώς Ανατολικής Γερμανίας. Ποτέ! 41 χρόνια (από 1949 ως το 1990) και δεν δέχονταν ούτε το όνομα της «αδελφής» τους χώρας να προφέρουν. Κι ας είχε αναγνωριστεί η «Λαοκρατική Δημοκρατία της (Ανατολικής) Γερμανίας» (GDR) απ’ όλα τα κράτη του κόσμου.

Στο τέλος την απορρόφησαν! Και κανείς δεν θυμάται σήμερα την Ανατολική Γερμανία (που κάποτε άπαντες είχαν αναγνωρίσει)…

Τα ίδια οι Βρετανοί με την Ιρλανδία. Τα ίδια οι Κινέζοι με την Ταϊβαν. Τα ίδια με την «Γερμανική» Αυστρία παλαιότερα…

Υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα μικρά και μεγαλύτερα…

Δεν είναι «μοναδική» περίπτωση η Ελληνική αντίρρηση για το «Μακεδονικό» όνομα των Σκοπίων.

Όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο, απλώς λένε ψέματα. Ή είναι άσχετοι…
Λαοί που σέβονται τον εαυτό τους, σέβονται την Ιστορία τους, και κυρίως – νοιάζονται για το μέλλον τους και τα συμφέροντά τους – δεν αναγνωρίζουν ούτε τον εθνικό τους διαμελισμό, ούτε τη χρήση ονομάτων και συμβόλων που εγγράφουν μελλοντικές υποθήκες σε βάρος τους.
Μόνο ανόητοι τα παραβλέπουν όλα αυτά…

Κι επειδή οι Έλληνες έχουν πολλά ελαττώματα, αλλά ανόητοι μια φορά δεν είναι, ούτε ανιστόρητοι, επιστρατεύθηκε η μαύρη προπαγάνδα για να τους αλλάξει γνώμη. Για μια ακόμα φορά…

* Βγήκαν κάποιοι και ισχυρίζονται πως η διαφωνία μας τα Σκόπια «μας στοίχισε ακριβά». Έχουμε «απομονωθεί» λέει, διεθνώς…

Ψέμα! Καμία απομόνωση δεν έχουμε υποστεί. Τα Σκόπια ήταν και εξακολουθούν να παραμένουν απομονωμένα, όσο επιμένουν στον ανιστόρητο αλυτρωτισμό τους.

Εμείς είμαστε μέλη του ΝΑΤΟ, μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέλη της ΟΝΕ. Τα Σκόπια είναι ακόμα στον «προθάλαμο».

Πέρα από κάποιες ασήμαντες «οχλήσεις» στο περιθώριο διεθνώς συναντήσεων, πότε πληρώσαμε εμείς «τίμημα» για την διαφωνία μας με το όνομα των Σκοπίων; Θα μας τρελάνουν;

* Λένε ακόμα ότι όλος ο κόσμος τους αποκαλεί «Μακεδόνες».

Δεν είναι «όλος ο κόσμος», ακριβώς. Το ένα τρίτο των χωρών, μεταξύ των οποίων και τα περισσότερα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης – και η ίδια η Ένωση – που ενδιαφέρουν περισσότερο τα Σκόπια, τους αναγνωρίζουν ακόμα ως FYROM. Μαζί και ο ΟΗΕ…

Αν τους είχαμε αναγνωρίσει κι εμείς ως «Μακεδονία», αυτό θα είχε γίνει αποδεκτό σήμερα απ’ όλα τα κράτη!

Μαζί και η αλλοίωση της Ιστορίας και ο αλυτρωτισμός που εμπεριέχει.

Τι μας λένε ακριβώς; Ότι κακώς δεν τους αναγνωρίσαμε κι εμείς μιαν ώρα αρχύτερα, ώστε να έχει περάσει ο ψευδομακεδονισμός τους παντού;

Ενώ τώρα δεν έχει περάσει σε όλες τις χώρες που έχουν σημασία – και για τα Σκόπια και για μάς!
Θα μας τρελάνουν εντελώς;

* Μας λένε πώς έπρεπε να είχαμε δεχθεί το «Πακέτο Πινέϊρο» από 1992.

Δηλαδή το όνομα «Νέα Μακεδονία» (Νοβαμασεντόνια), που είχε προτείνει τότε ο υπουργός Εξωτερικών της Πορτογαλίας Ζοζέ Πινέϊρο…

Όμως, δεν μας τα λένε όλα…

Δεν μας λένε, για παράδειγμα, πως ούτε τα Σκόπια το είχαν δεχθεί το όνομά αυτό τότε. Το αποκαλύπτει ο Κίρο Γκλιγκόροφ, Πρόεδρος της FYROM την εποχή εκείνη, στα απομνημονεύματά του (έχουν κυκλοφορήσει στα Ελληνικά από το 2001).

Δεν το δέχθηκε και σύσσωμη η Ελληνική ηγεσία τότε! Σε συμβούλιο αρχηγών και με ομοφωνία όλων (συμπεριλαμβανομένης της τότε Προέδρου του «Συνασπισμού», Μαρίας Δαμανάκη). Μόνο το ΚΚΕ δεν είχε συμφωνήσει (για εντελώς διαφορετικούς λόγους)…

Να σημειωθεί πως δεν ήταν ο τότε υπουργός Αντώνης Σαμαράς που απέρριψε το όνομα αυτό τότε. Ο Σαμαράς είχε εισηγηθεί να το απορρίψουν, στη συνέχεια απέπεμψαν το Σαμαρά και… αποδέχθηκαν την εισήγησή του! Το Πακέτο Πινέϊρο το απέρριψαν όλοι μαζί – ολόκληρο το Συμβούλιο αρχηγών τότε!

Γιατί ακριβώς μιλάμε σήμερα; Για ένα όνομα, που είχε απορρίψει ολόκληρη η Ελληνική πολιτική ηγεσία ΚΑΙ η ηγεσία των Σκοπίων;

Τι είδους «ευκαιρία» χάθηκε τότε, όταν όλοι οι ενδιαφερόμενοι το…είχαν απορρίψει;

Και πώς θα ονομάζονταν σήμερα οι κάτοικοι της χώρας αυτής, αν είχε γίνει δεχθεί αυτή η ονομασία;
Νοβομασεντίνοι;

Ή μήπως – σκέτο – «μακεδόνες»;

Γιατί πράγμα, ακριβώς μιλάμε;

«Αυτο-μαστιγωνόμαστε» σήμερα, γιατί χάσαμε, λέει, την «ευκαιρία» να αποδεχθούμε ένα όνομα για τα Σκόπια, που θα οδηγούσε από τότε στην… πλήρη επιβολή του «Μακεδονισμού»;

Θα τρελαθούμε εντελώς…

* Μήπως έπρεπε να έχουμε δεχθεί το όνομα «Σλαβομακεδονία» για τα Σκόπια;

Κάποτε, σε τηλεοπτική του συνέντευξη προς τον Νίκο Χατζηνικολάου, αυτό ακριβώς είπε ο Κώστας Μητσοτάκης.

Αξίζει τον κόπο να δείτε αυτό το απόσπασμα (υπάρχει στο διαδίκτυο).

Τον ρωτάει ο Χατζηνικολάου:
–Μήπως έπρεπε να δεχθούμε το όνομα «Νέα Μακεδονία;»

Και ο Κώστας Μητσοτάκης δεν απαντάει ευθέως σε αυτό, αλλά του λέει:
–Εγώ είχα προτείνει το «Σλαβομακεδονία»!

Όμως αυτό είναι εντελώς άλλο πράγμα (από το Νοβαμεσεντόνια)

Κι άλλοι σοβαροί άνθρωποι εκείνη την εποχή υποστήριζαν (και σήμερα, ακόμα το λένε) πως μια «αποδεκτή» από Ελληνικής πλευράς λύση θα ήταν το όνομα «Σλαβομακεδονία» για τα Σκόπια…

Με μια διαφορά όμως:

Πώς ειδικά αυτό το όνομα ΔΕΝ επρόκειτο ποτέ να το δεχθούν τα ίδια τα Σκόπια! Διότι ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού τους (πάνω από 22% τότε – και πάνω από 33% σήμερα) ΔΕΝ είναι Σλάβοι! Είναι αλβανικής καταγωγής.

Και αυτοί δεν θα δέχονταν ποτέ τον εθνολογικό προσδιορισμό τους ως «Σλαβομακεδόνες»…

Μπορεί απ’ όλα τα ονόματα που ακούστηκαν κατά καιρούς αυτό να ήταν το πιο «αποδεκτό» για μας, αλλά ήταν το πιο «απαράδεκτο» για τα Σκόπια…

Ούτε κι αυτό αποτελεί «χαμένη ευκαιρία», λοιπόν…

* Μήπως όμως, έχουν τελικά δίκιο όσοι υποστηρίζουν πως «ο χρόνος κυλά σε βάρος μας», στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων;

Διεθνώς, πράγματι, οι περισσότερες χώρες του κόσμου «Μακεδονία» τους αποκαλούν. Και ολόκληρος ο διεθνής τύπος…

Όμως, κι αν ακόμα είχαμε δεχθεί κάποια από τα ονόματα που μας πρότειναν, έτσι ακριβώς θα τους αποκαλούσαν σήμερα όχι «οι περισσότερες χώρες», αλλά όλες οι χώρες! Αλλά τους Σκοπιανούς τους ενδιαφέρει όχι πως θα τους αποκαλεί η… Μποτσουάνα, ή το Εκουαδόρ, ή η Αργεντινή, αλλά πώς θα τους αποκαλεί η ίδια η Ελλάδα. Κι αυτό το «χαρτί» το έχουμε ακόμα – δεν το χάσαμε…

Στο εσωτερικό της FYROM όμως, ο χρόνος άρχισε να κυλά σε βάρος του ψευτο-μακεδονικού ιδεολογήματος.

Ήδη το 2001-2002 έγινε εμφύλια σύγκρουση, ανάμεσα στους Αλβανόφωνους και τους
Σλαβόφωνους. Και με τη συμφωνία της Αχρίδας του 2002 οι Αλβανόφωνοι αποτελούν πλέον «συστατική εθνότητα» του κράτους.

Δεν πρόκειται λοιπόν, πια για «εθνικό κράτος Μακεδόνων», αλλά για ένα κράτος με δύο (τουλάχιστον) «συστατικές» εθνότητες (όπως το Βέλγιο).

Η μία είναι «Ιλλυριοί», δηλαδή Αλβανοί.

Η άλλη συστατική ομάδα είναι εθνολογικά Σλαβική.

Στο μεταξύ είχε απαγορευτεί, αλλά πρόσφατα προβλήθηκε παλαιότερη δήλωση του ίδιου του Γκλιγλόροφ, ο οποίος ανέφερε πως ο πληθυσμός των Σκοπίων είναι σλαβικής καταγωγής, και δεν έχει σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες.

Εμμέσως το παραδέχονται και οι ίδιοι, πια…

Το Μακεδονικό ιδεολόγημα λοιπόν υποχωρεί και χάνει έδαφος ΜΕΣΑ στα Σκόπια! Κι αυτό είναι το πιο σημαντικό.

Ο χρόνος λειτούργησε σε βάρος του ψευτομακεδονισμού εκεί που πρωτίστως μας ενδιαφέρει: Μέσα στα Σκόπια!

Το «ενιαίο εθνικό κράτος» των «Μακεδόνων» του 1992, που κάποιοι μας παρότρυναν να αναγνωρίσουμε από τότε, σήμερα μετεξελίσσεται σε κάτι εντελώς διαφορετικό: σε «συνεταιρικό» κράτος με δύο συστατικές ομάδες, εκ των οποίων η μία είναι «αλβανικής καταγωγής» και η άλλη «σλαβική».

Που είναι οι «μακεδόνες»; Εξαφανίστηκαν;

Η μακεδονική ταυτότητα άρχισε να «ξεθωριάζει«…

Άξιζε τον κόπο λοιπόν, να περιμένουμε. Κι ίσως αξίζει να περιμένουμε λίγο ακόμα.

Μέχρι να συνειδητοποιήσουν πλήρως οι ίδιοι οι Σκοπιανοί την αληθινή ταυτότητά τους. Και να την αποδεχθούν πλήρως. Εκεί οδηγούνται εξ άλλου…

Αν αυτό σημαίνει ότι θα μετεξελιχθούν σε ομοσπονδιακό κράτος, θα το αποφασίσουν οι ίδιοι.

Η συμφωνία της Αχρίδας του 2002, που έχουν ήδη υπογράψει – αλλά δεν έχουν πλήρως εφαρμόσει ακόμα – ανοίγει το δρόμο για μετεξέλιξή τους σε ομοσπονδία.

Αλλά μέχρι τότε, εμείς δεν μπορούμε να τους αναγνωρίσουμε ως «εθνότητα Μακεδόνων» όταν οι ίδιοι ήδη συνειδητοποιούν άλλες εθνικές ταυτότητες.

Ας τους δώσουμε χρόνο να καταλάβουν τι ακριβώς είναι και να ανασυγκροτηθούν αντίστοιχα.

Ο «Μακεδονισμός» ήταν πάντα εργαλείο επιβολής ψευδούς ταυτότητας σε ένα ετερόκλητο πληθυσμό μέσα στα Σκόπια.

Και εργαλείο εδαφικών διεκδικήσεων σε βάρος των γειτονικών λαών.

Η αποδυνάμωση του «Μακεδονισμού» μέσα στα Σκόπια ήταν κάτι που θα συνέβαινε αργά ή γρήγορα.

Ευτυχώς δεν το νομιμοποιήσαμε.

Αν υπάρχει σήμερα αληθινή «ευκαιρία» να το λύσουμε, αυτό συμβαίνει γιατί δεν αποδεχθήκαμε κακές λύσεις ως τώρα.

Κι αν σήμερα δεν υπάρχει αληθινή «ευκαιρία», όσο προχωράει η εσωτερική αμφισβήτηση του «Μακεδονισμού», θα υπάρξει τέτοια ευκαιρία στο μέλλον.

Η σταθερότητα μιας περιοχής, ποτέ δεν στηρίχθηκε στην επιβολή ψευδούς συνείδησης.

H ασφάλεια μιας χώρας ποτέ δεν στηρίχθηκε στη νομιμοποίηση αντίπαλων αλυτρωτισμών.

‘Ελεος πια…

Του Θανάση Κ.