Παντελώς ανίκανοι

Απίστευτο κι όμως ελληνικό. Χάνονται εκατομμύρια ευρώ για τους ανέργους

Μας προσφέρονται στο... πιάτο χρήματα από την Ε.Ε., αλλά εμείς, για ακόμη μια φορά, αδιαφορούμε και... βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας, συνεχίζοντας την παρατεταμένη φορομπηχτική πολιτική και τον στραγγαλισμό των μικρομεσαίων κοινωνικών στρωμάτων.

Μετά την αποτυχημένη έως τώρα διαχείριση των κοινοτικών κονδυλίων από το ΕΣΠΑ, οι αρμόδιοι αποτυγχάνουν παταγωδώς και σε αυτήν την περίπτωση...
να αντεπεξέλθουν στον ρόλο τους, σε μία μάλιστα τόσο κρίσιμη χρονική συγκυρία.


Πρόκειται για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Προσαρμογής στην Παγκοσμιοποίηση, το οποίο στηρίζει τους πολίτες των κρατών-μελών που έχασαν την εργασία τους, προσφέροντάς τους μια προσωρινή, αλλά διόλου αμελητέα «ανακούφιση».

Από το 2006 -όταν συστήθηκε το Ταμείο- έως σήμερα, την ίδια ώρα που οι άλλες χώρες το αξιοποιούν στον μέγιστο βαθμό απορροφώντας συνολικά περισσότερα από 415.000.000 ευρώ, η χώρα μας έχει... κατορθώσει να καταθέσει μόλις μία (1) σχετική αίτηση και να εξασφαλίσει 2.900.000 ευρώ για τους 642 εργαζομένους της γερμανικής αλυσίδας σούπερ μάρκετ ALDI. Και αυτό την ώρα που το συνολικό διαθέσιμο ποσό του κουμπαρά αγγίζει τα 500.000.000 ευρώ για κάθε χρόνο, ποσό που ποτέ μέχρι τώρα δεν έχει ξεπεραστεί.

Η αναποτελεσματικότητα άντλησης των κοινοτικών κονδυλίων, σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, οφείλεται στις πολύ αυστηρές προϋποθέσεις συμμετοχής στο πρόγραμμα, όπως είναι, για παράδειγμα, οι μαζικές απολύσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα, η μη ανταπόκριση των αρμόδιων φορέων (π.χ. εργατικά κέντρα, ομοσπονδίες, εργοδοτικές οργανώσεις, επιμελητήρια, κοινωνικές επιθεωρήσεις, περιφέρειες) και η έλλειψη συνεργασίας των επιχειρήσεων που απολύουν.

Καλά πληροφορημένες πηγές, πάντως, από την Κομισιόν αποδυναμώνουν τα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς, επισημαίνοντας καταρχάς ότι ο βαθμός δυσκολίας είναι ίδιος για όλες τις χώρες, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων έχει καταθέσει πολύ περισσότερες από μία αιτήσεις, απλά γιατί έχουν τη βούληση να το κάνουν.

Εξάλλου, συνεχίζουν οι ίδιες πηγές, ο αριθμός των απολυμένων μπορεί να είναι τελικά και μικρότερος από τον αρχικά καθορισμένο, εφόσον αιτιολογηθεί επαρκώς, όπως αναφέρεται σε ειδική παράγραφο του κανονισμού λειτουργίας του Ταμείου: «Στην περίπτωση που τα κριτήρια παρέμβασης των δύο προηγούμενων περιπτώσεων (τουλάχιστον 500 απολύσεις ανά επιχείρηση) δεν τηρούνται πλήρως, μπορεί να χορηγηθεί χρηματοδοτική συνεισφορά υπό τον όρο ότι οι απολύσεις, οι οποίες λαμβάνουν χώρα σε μικρές αγορές εργασίας ή σε εξαιρετικές περιστάσεις, έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην απασχόληση και στην τοπική οικονομία».

Παράλληλα, σε επίσημο κείμενο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου γίνεται ξεκάθαρο ότι το κονδύλι εξασφαλίζεται ακόμα και με αίτημα από συνασπισμό εταιριών του ίδιου κλάδου και όχι από μόνο μία εταιρία.

Χαρακτηριστική θεωρείται η περίπτωση της Ολλανδίας, όπου πρόσφατα 54 εταιρίες κατέθεσαν κοινή αίτηση για τη στήριξη 435 απολυμένων τους, διασφαλίζοντας τελικά 2.800.000 ευρώ.

Σχετική παρέμβαση έκανε πριν από δύο μήνες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο αντιπρόεδρός του, ευρωβουλευτής της Ν.Δ .Γιώργος Παπαστάμκος, ο οποίος ανέδειξε το πρόβλημα της μη αξιοποίησης των διαθέσιμων ευρωπαϊκών πόρων «σε μια στιγμή κατά την οποία η κρίση χρέους και η οικονομική ύφεση έχουν εκτοξεύσει σε πρωτόγνωρα ύψη τους δείκτες της ανεργίας», ενώ αντίστοιχη ερώτηση κατέθεσαν τον Ιανουάριο στη Βουλή και 30 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Η διαδικασία για την εξασφάλιση της κοινοτικής χρηματοδότησης είναι απλή: Το κάθε κράτος πρέπει να καταθέσει στις Βρυξέλλες μια δέσμη συγκεκριμένων μέτρων που αποσκοπούν στην ταχεία επανένταξη απολυμένων εργαζομένων στην αγορά εργασίας (επιδόματα αναζήτησης εργασίας και επιδόματα κινητικότητας, συμβουλές σε θέματα σταδιοδρομίας, εξειδικευμένη κατάρτιση και επανειδίκευση, καθοδήγηση και προώθηση της επιχειρηματικότητας), καθώς και το ύψος της αιτούμενης συνεισφοράς. Στη συνέχεια, η Κομισιόν αξιολογεί την αίτηση και ανάβει το πράσινο φως για την εκταμίευση του ποσού. Το κράτος λαμβάνει ως ενίσχυση από το κοινοτικό ταμείο το 50% του κόστους του προγράμματος και το άλλο 50% μπαίνει από τα κρατικά ταμεία.

Εως τώρα, εκτός από μία περίπτωση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν έχει απορρίψει οιαδήποτε αίτηση που πληρούσε τις τυπικές προϋποθέσεις, ούτε μείωσε το ζητούμενο ποσό. Τις περισσότερες από τις 115 συνολικά αιτήσεις μεταξύ των κρατών-μελών έχουν καταθέσει η Ισπανία και η Ολλανδία (από 16), ενώ το υψηλότερο ποσό έχει ζητήσει η Ιταλία (66.200.000 ευρώ με 12 αιτήσεις). Η πλειονότητα των πόρων διοχετεύτηκε σε πέντε κλάδους, της αυτοκινητοβιομηχανίας, της κλωστοϋφαντουργίας, της εκτύπωσης, των μηχανημάτων και του εξοπλισμού.


Φίλιππος Πανταζής / Δημοκρατία