Πώς εμφανίσθηκε αιφνιδίως μια ισχυρή πολεμική μηχανή, με τη δυνατότητα να εκτελεί τόσο εκτεταμένες πολεμικές επιχειρήσεις, να έχει στρατιωτικά οχήματα, πυροβολικό μέχρι και άρματα μάχης;
Λέγεται ότι απέκτησε μεγάλο πλούτο με την κατάληψη των Τραπεζών της Μοσούλης και πετρελαιοπηγών. Για την κατάληψη όμως αυτών, προϋπήρχε η πολεμική του μηχανή, δεν δημιουργήθηκε μετά. Άρα,, από νωρίς είχε ιδρυθεί ένας ισχυρός στρατός, που μπορεί να αντιμετωπίσει με επιτυχία τακτικούς στρατούς.
Και πώς δεν αντελήφθησαν την επικινδυνότητά του οι μυστικές υπηρεσίες των Δυτικών χωρών, οι οποίες αλληλο-παρακολουθούν ακόμη και συμμάχους ηγέτες;
Και πώς δεν αντελήφθησαν την επικινδυνότητά του οι μυστικές υπηρεσίες των Δυτικών χωρών, οι οποίες αλληλο-παρακολουθούν ακόμη και συμμάχους ηγέτες;
Όπως πάντα, οι συλλογισμοί πρέπει να κατευθυνθούν προς το «ποιος ωφελείται». Κι εδώ, μπορεί ο αναλυτής να πέσει θύμα της προπαγάνδας ένθεν κακείθεν, με την κάθε πλευρά να θέλει να στρέψει τις υπόνοιες προς αντιπάλους, ή και απλώς να απομακρύνει τις υπόνοιες από αυτήν.
Μια πρώτη εκδοχή είχαμε από το al jazeera, ότι το δημιούργησε το καθεστώς του Άσαντ. Είναι τόσο παρατραβηγμένη, και ως υπόθεση εργασίας ακόμη, που εκπλήσσει κι αρχίζεις να αναρωτιέσαι για τον πραγματικό ρόλο του al jazeera. Γιατί να προβεί σε τέτοια ενέργεια ο κ. Άσαντ; Για να κτυπήσουν οι επαγγελματίες δολοφόνοι του ΙΚΙΛ τις τρομοκρατικές ομάδες που επιτίθενται στο καθεστώς Άσαντ, λέγει το αραβικό πρακτορείο.
Μα, το ΙΚΙΛ κτυπά σιίτες και χριστιανούς, τους συμμάχους δηλαδή του καθεστώτος Άσαντ. Και ναι μεν οι χριστιανοί της Συρίας αποφεύγουν όσο μπορούν να αναμιχθούν στις ένοπλες συγκρούσεις, ιδρύοντας απλώς ένοπλα τμήματα για προστασία ορισμένων περιοχών, οι σιίτες όμως είναι αυτοί που στέκονται στο πλευρό του καθεστώτος, μαζί με τον στρατό.
Νομίζω δε, πως εδώ είναι η λύση: Υποστηρικτές της συριακής κυβέρνησης είναι το σιιτικό Ιράν και η σιιτική Χεζμπολάχ. Ο Άσαντ δηλαδή, θα δημιουργούσε το ΙΚΙΛ για να διαλύσει τους υποστηρικτές του; Πέραν τούτου, οι επαγγελματίες φονιάδες υποστηρίζονται εμφανώς από την Τουρκία. Θα πιστέψουμε δηλαδή, ότι ο κ. Άσαντ, δεδηλωμένος αντίπαλος του κ. Ερντογάν, συμμάχησε μαζί του για να κερδίσει ποιος; Αναμφιβόλως, τέτοια επιχειρήματα γίνονται πιστευτά μόνον από όσους έχουν την ίδια νοητική αντίληψη με τους ένοπλους του ΙΚΙΛ.
Είναι σαφές, ότι το ΙΚΙΛ βλάπτει: Το Ιράν, του οποίου η επιρροή στη Μ. Ανατολή μειώνεται, λόγω της περιθωριοποίησης των σιιτών. Βλάπτει επίσης την κεντρική κυβέρνηση του σιίτη κ. Μαλίκι, του οποίου την αποχώρηση από την πολιτική απαιτεί και ο Αμερικανός ΥΠΕΞ, ταυτοχρόνως δε οι μέχρι τούδε δυναμικές μεν, αλλά περιορισμένες συγκρούσεις σουνιτών και σιιτών στο Ιράκ, λαμβάνουν άλλη διάσταση, με τους σιίτες να υφίστανται γενοκτονία, αν συνεχισθεί επ’ αρκετόν αυτή η κατάσταση.
Βλάπτεται επίσης η Ρωσία, με την εξάλειψη ολόκληρων χριστιανικών πληθυσμών και με την μετανάστευση άλλων. Υπενθυμίζεται ότι ήδη 100 χιλιάδες άνθρωποι εγκατέλειψαν τις χριστιανικές πόλεις και χωριά που βρίσκονται μεταξύ της Ερμπίλ και του προπυργίου του «Ισλαμικού Κράτους», της Μοσούλης. Όσοι δεν πρόλαβαν, οι μεν άνδρες σκοτώθηκαν, οι δε γυναίκες απήχθησαν από τους τζιχαντιστές. Παρόμοια φαινόμενα παρουσιάστηκαν και στους Γαζήδες, ή Γεζίντι που αναγκάστηκαν και αυτοί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.
Βλέπουμε επομένως, ότι εξουδετερώνονται αφενός εκείνοι οι πληθυσμοί που αποτελούσαν δυνάμει κίνδυνο για το Ισραήλ και τους συμμάχους του (ΗΠΑ και Σαουδική Αραβία), με εξασθενημένη την παρουσία του Ιράν και της Ρωσίας και την κατοχή των πετρελαιοπηγών στο Κουρδιστάν του Ιράκ, προτεκτοράτου της Δύσης όπως αποδεικνύεται.
Προσωπικώς, δεν με εκπλήσσουν οι βομβαρδισμοί των ΗΠΑ εναντίον κάποιων στόχων του ΙΚΙΛ. Οι μικρής κλίμακας αεροπορικές επιθέσεις έγιναν μόλις κάποιοι από τους εξτρεμιστές έκαναν το λάθος να γλυκοκοιτάξουν τα κοιτάσματα του Κιρκούκ. Οι βομβαρδισμοί έγιναν για να τους θυμίσουν ποια είναι τα όρια για τα οποία εξοπλίστηκαν και χρηματοδοτήθηκαν άλλωστε. Ουδεμία αντίδραση υπάρχει όταν οι φανατικοί τζιχαντιστές αποκεφαλίζουν χιλιάδες σιίτες, χριστιανούς, και ιρακινούς στρατιώτες.
Όπως έγραψε προ ημερών το Global Research, το Ισλαμικό Κράτος είναι στην πραγματικότητα ένας τακτικός στρατός που απαιτεί κρατική χορηγία - δισεκατομμύρια σε μετρητά, εργαλεία, όπλα, υλικοτεχνική υποδομή, μυστικές υπηρεσίες, και πολιτική στήριξη. Αυτά βέβαια τα περί «Χαλιφάτου» είναι για να τα πιστεύουν οι τζιχαντιστές και να εκτελούν με θηριωδία τις εντολές. Αυτοί που τους υποστηρίζουν, θα τους «κάψουν» όταν επιτελέσουν την αποστολή τους. Μέχρι τότε όμως, πολύ αίμα θα χυθεί, με το πάμφθηνο πετρέλαιο των Κούρδων, να γεμίζει τα ταμεία των πετραλαιάδων.
Ο Μακεδών
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου