Μπας κι είμαι Αριστερός;

Ελάχιστες διαφωνίες μπορώ να έχω με τα σημεία - προτάσεις που υπέβαλε η κυβέρνηση στο Eurogroup. Υπάρχει βέβαια το ζήτημα της ειλικρίνειας των προθέσεων και της τελικής της αποφασιστικότητας για την εφαρμογή τους. Εντούτοις η ετοιμότητά της για ορθολογικές αλλαγές στον δημόσιο τομέα της οικονομίας, για μειώσεις άχρηστων και καταχρηστικών δαπανών...
(που λογικά μεταφράζεται σε κατάργηση φορέων που δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα στην καθημερινότητα και την ευημερία των πολιτών), στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής με εξοβελισμό όλων αυτών των μικρών ή μεγάλων εξαιρέσων που διευκόλυνε μερικές χιλιάδες πολιτών να ξεφεύγουν από την τσιμπίδα της εφορίας και συνακόλουθα υποχρέωνε όλους τους υπόλοιπους να γίνονται τα υποζύγια της κρατικής αυθαιρεσίας και επιβολής.
 
Εξ ίσου σημαντικές είναι οι προϋποθέσεις για την κατάργηση των λογής ανισοτήτων στο ασφαλιστικό σύστημα, η ενοποίηση όλων των ταμείων ("ευγενών" και μη) και η επιβολή γενικών κανόνων που θα αφορούν όλους τους δικαιούχους κοινωνικών παροχών. Εξυπακούεται πως τέτοιες ρυθμίσεις καταργούν όλες τις ειδικές εξαιρέσεις διαφόρων κατηγοριών δικαιούχων που απολαμβάνουν συντάξεων και άλλων παροχών χωρίς ουδέποτε να έχουν αναλογικά συνεισφέρει στον φορέα από τον οποίο απολαμβάνουν και απαιτούν -διαμαρτυρόμενοι μάλιστα- παροχές.

Στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων επίσης η κυβέρνηση φέρεται διατεθειμένη να μην κάνει πίσω σε ό,τι έχει γίνει, ενώ σε κάθε άλλη περίπτωση δείχνει αποφασισμένη -δίχως χαριστικές ρυθμίσεις και φωτογραφικές επεμβάσεις- να προχωρήσει αντικειμενικά σε πραγματικές πωλήσεις δημόσιων περιουσιακών στοιχείων με προοπτική την εξασφάλιση του υψηλότερου δυνατού τιμήματος και της αποκατάστασης της ομαλής λειτουργίας της αγοράς με την κατάργηση κρατικών μονοπωλίων και την καθιέρωση ιδιωτικών πλέον αλλά ανταγωνιστικών επιχειρήσεων.

Είχα σημειώσει παλαιότερα πως αν η κυβέρνηση ακολουθούσε το παράδειγμα της Βραζιλίας, που με μαρξιστική κυβέρνηση του Προέδρου Λούλα ντα Σίλβα "άνοιξε" την οικονομία της και την έκανε δυναμική και ανταγωνιστική  με αποτέλεσμα να μπει τους G20, στα BRICς και να ανακηρυχτεί η πλέον πετυχημένη οικονομία στον κόσμο, θα μπορούσε να είναι συνεπής με πολλές από τις προεκλογικές της τοποθετήσεις (λχ μείωση φόρων και συντήρηση ή αύξηση εισοδημάτων) και να προχωρήσει μπροστά. Με την προϋπόθεση βέβαια πως θα κονταροχτυπιόταν με τις συντεχνίες και τα ειδικά συμφέροντα που λυμαίνονται την ελληνική οικονομία. Με τις θέσεις - προτάσεις που υπέβαλε στο Eurogoup δείχνει διατεθειμένη να κινηθεί προς την κατεύθυνση αυτή. Σε μια τέτοια περίπτωση οι λογικοί και καθαροί Έλληνες θα βρεθούν σίγουρα δίπλα της. 

Έλεγα πάντοτε πως αν ακόμη και το ΚΚΕ ενστερνιζόταν κάποιες από τις θέσεις μου και τις βάφτιζε κομμουνιστικές δεν θα δίσταζα να συμφωνήσω μαζί του. Αν πρόκειται αυτές οι προτάσεις της κυβέρνηση να εκφράζουν την ριζοσπαστική αριστερά -ακόμη κι αν διαφωνεί ο αγαπητός Μ. Γλέζος- εγώ θα είμαι μαζί τους. Λέτε να έγινα αριστερός;        

 Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου

Δείτε ακόμη:

Στυγνός καπιταλισμός by... ΚοΚοΕ