Περίμενα να ακουστεί κάποια τιμωρία για αυτήν τη δήλωση, αλλά τίποτα...
Το άρθρο του κ Μαυρίδη που αναρτήθηκε πριν λίγο, με καλύπτει πλήρως:
Συνδικαλιστής του ΟΣΕ απείλησε ότι θα κάψει το πρώτο ιδιωτικό βαγόνι που θα μπει στις ράγες.
Κι αναρωτιόμαστε: Είναι δυνατόν να εκτοξεύει κάποιος τέτοιου είδους απειλές και να μην εγκαλείται από την Πολιτεία; Δηλαδή, ο καθένας από εμάς μπορεί να απειλεί με έκνομες πράξεις και να συνεχίζει το βίο του απρόσκοπτα, σαν να μην συνέβη το παραμικρό; Είναι δυνατόν η «ανοχή» μας, ως κοινωνία, να φτάνει σε αυτό το σημείο;
Είναι προφανές ότι πρέπει επειγόντως να γίνουν αλλαγές στον ΟΣΕ. Κάθε χρόνο ο Οργανισμός αυτός μας βάζει μέσα μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, με αποτέλεσμα να τον έχουμε ήδη πληρώσει με 10 δισεκατομμύρια ευρώ. Ο ΟΣΕ είναι μία ανοικτή πληγή και...
είναι «αδίκημα» το γεγονός ότι οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις άφησαν την κατάσταση να φτάσει στο σημείο που έφτασε. Θα μας πείτε ότι αντί να ασχολούνται με τον ΟΣΕ ασχολιόντουσαν με τις προμήθειες του Οργανισμού και ότι η Siemens αναδείχτηκε και εδώ πρωταθλήτρια. Δίκιο έχετε, αλλά που να το βρείτε...
Ο καθένας από εμάς θέλει να προασπίσει τα κεκτημένα του ή εν πάση περιπτώσει ό,τι θεωρεί κεκτημένο κι αυτό είναι θεμιτό. Από την άλλη πλευρά, τις ζημιές του ΟΣΕ δεν τις πληρώνει κάποιος κάτοικος του Άρη ή μία οποιαδήποτε «αόρατη αρχή». Εμείς τις πληρώνουμε και είναι καιρός να δούμε τι ακριβώς είναι αυτό που πληρώνουμε και για ποιόν λόγο.
Η κατάσταση στον ΟΣΕ έχει ξεφύγει εδώ και καιρό από τα όρια της παραφροσύνης και κινείται ήδη εντός της ζώνης του λυκόφωτος. Ένας δημόσιος Οργανισμός έχει γίνει βορά πάσης φύσεως αρπακτικών και έχει ουσιαστικά διαλυθεί. Εκτός κι αν δεν είναι αλήθεια όλα αυτά που κατά καιρούς έχουν δει το φως της δημοσιότητας (πέρα από το αυστηρά λογιστικό μέρος και το μεγάλο θέμα των προμηθειών), για το ότι εργαζόμενοι έκαναν ιδιωτικά δρομολόγια (κάτι σαν shop in the shop), ότι ομάδες εργαζομένων της ζημιογόνας αυτής επιχείρησης έφτασαν να παίρνουν μέχρι και 100.000 ευρώ το χρόνο...
Που ήταν τα συνδικάτα όταν τα διαλυτικά αυτά φαινόμενα προκαλούσαν το αίσθημα κάθε σκεπτόμενου πολίτη; Με τι ηθικό ανάστημα σήμερα μας λένε ότι δεν δέχονται το παραμικρό και ποιος θα πληρώσει, εν τέλει, τα «κεκτημένα» τους; Αυτό που δεν έχουν αντιληφθεί είναι ότι ο εργοδότης τους είμαστε εμείς, οι φορολογούμενοι πολίτες και ότι όταν λένε ότι θα βρεθούν απέναντι σε κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού της εταιρείας, είναι σαν να ανοίγουν πόλεμο με την κοινωνία.
Δεν είναι τα δικά τους δικαιώματα που καταπατώνται, αλλά τα δικαιώματα των υπολοίπων ελλήνων πολιτών. Τις ζημιές του ΟΣΕ θα τις πληρώσουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι και αυτό σημαίνει ότι τα χρήματα που απαιτούνται θα λείψουν από κάπου αλλού. Ποιος τους είπε, λοιπόν, ότι αυτοί είναι σημαντικότεροι από τον οποιονδήποτε άλλον και ότι θα πρέπει με τα δικά μας λεφτά να ζουν στη νιρβάνα τους; Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να απειλούν ανοικτά για πράξεις που για τον οποιονδήποτε άλλο πολίτη σημαίνει άμεση επέμβαση του νόμου; Ποιοι είναι αυτοί που ενδεχομένως πιστεύουν ότι είναι υπεράνω του νόμου;
Ναι! Τις αλλαγές στον ΟΣΕ τις επιβάλλει η τρόικα. Κι αυτό είναι ντροπή. Το ότι δεν τολμήσαμε μέχρι σήμερα να ασχοληθούμε με τα αυτονόητα. Ότι χρειάστηκε να έρθει η τρόικα για να μας πει ότι ο ΟΣΕ δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί με αυτό τον τρόπο.
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου