«Ο Κωνσταντίνος Καντάφης ήτανε Έλληνας ποιητής που γεννήθηκε στη Λιβύη της Αλεξάνδρειας»
«Το παλαμίδι του Ναυπλίου είναι αφρόψαρο του Αργολικού, καταπώς λέμε σαρδέλλα Καλλονής Λέσβου.» (Από δημοτικό σχολείο της Κατερίνης, 1994)
«Την τελευταία μαχαιριά στον Καίσαρα την έδωσε ένας Έλληνας. Λεγόταν, νομίζω, Βρεττός»
«Η Παπική Βούλα ήταν μια κατσίκα που την είχαν στο Βατικανό για...
το πρωινό γάλα του Πάπα »
«Ο εκδότης είναι ένα μικρό πουλάκι που ζεί στο Χάνι της Γράβιανης»
«...Τα γκαρσόνια που σερβίρουν τσίρο με ρακή στα νησιά λέγονται τσιράκια. Άμα τους το πεις θυμώνουν, όπως με το Μπεγλαμπή στη Ναουσα στην Πάρο » (Από γυμνάσιο της Αθήνας, 1992 )
« Η επετηρίδα είναι αυτό που βγάζουμε στα μαλλιά μας άμα δεν λουζόμαστε συχνά »
« Ο μισογύνης είναι τέρας μυθολογικόν, μισός γυναίκα και μισός άλλο πράμα, απερίγραπτης ασχήμιας και τελείως εξαγριωμένος με την κατάστασή του.» (Από γυμνάσιο της Θεσπρωτίας, 1991)
«Το φοβερότερο όπλο των αρχαίων Αράβων ήταν ο Ευνούχος»
« Οι Έλληνες εφεύρεσαν τη γεωμετρία για να αποφύγουνε την άλγεβρα που ήτανε αράπικη »
«Ο Ρωμύλος και η Ιουλιέτα βύζαξαν τη λύκαινα κι έφτιαξαν τη Ρώμη, αλλά οι γονείς τους δεν τον ήθελαν το γάμο και στο τέλος τους δηλητηρίασαν μαζί με το Σαίξπηρ»
«Τα δικαστήρια της αρχαίας Ελλάδας ήτανε τρία, δηλ. ο Άρειος Πάγος σε τρία σημεία της γης ».
«Στην αρχαία εποχή δεν υπήρχαν ξένες χώρες γι' αυτό δεν έχουν βρει οι αρχαιολόγοι αρχαία διαβατήρια»
«Ο ογδοηκοντούτης είναι ένα είδος καλαμαροχτάποδο που γενναει ογδόντα κοντούτια τρείς φορές το χρόνο»
«Όταν ο Οδυσσέας γύρισε πίσω στην Ιθάκη, βρήκε τους είκοσι ανεμιστήρες και την Πηνελόπη να τους δουλεύει στο φουλ.» (Από διαγώνισμα στην Ιστορία, γυμνάσιο της Κορινθίας, 1989)
«Εγώ, κύριε, δεν ξέρω ποιος έβαλε την υπογραφή στη Μάγνα Κάρτα. Εγώ τη σέβουμαι την περιουσία του σχολείου και εκτός αυτού, ήμουνα άρρωστος εδώ και τρεις μέρες και έχω φέρει και χαρτί απ' το γιατρό...» (Δικαιολογία μαθητή γυμνασίου, Κόρινθος 1990 )
«Όταν ο Χριστός ήτανε μικρός, ο πατέρας του ο μαραγκός Ιωσήθ, το φώναζε Χρηστάκη»
«Ο Λεωνίδας και οι Τριακόσιοι του ηττήθηκαν γιατί οι Θερμοπύλες ήτανε πολυπληθέστεροι σε αριθμό»
« Την Οδύσσεια της έγραψε ο Οδυσσέας. Την Ιλιάδα ο Ηλιάδης.» (Από διαγώνισμα Β' τάξης γυμνασίου της Λαμίας, 1969)
«Η γυναίκα του Τσάρου λεγότανε Τσάρα. Η κόρη του τσατσάρα. Ο γιος του Νορέγιεφ.»
« Η μάνα του Ρασπούτιν ήτανε η ρασπουτάνα, τεραστίων διαστάσεων Ρωσίδα της Σιβηρίας ».( Από γυμνάσιο της Καρδίτσας, 1991)
«Η Παραφίνη ήτανε η θεά που προστάτευε τα Χερουφίμια και τα Σεραφίμια». (Από διαγώνισμα στα θρησκευτικά, γυμνάσιο της Κορίνθου, 1990)
«Πρωτεύουσα της Κεϋλάνης είναι η Λιπτον Τι ».
«Ο Κορινθιακός Κόλπος ευρίσκεται τελείως κατά μήκος.» (Από γυμνάσιο της Πάτρας, 1988)
«Το τετράγωνο της υποτείνουσας ισούται, αλλά όχι πάντοτε » (Από γυμνάσιο της Καλαμάτας, 1991)
«Η κυριότερη αιτία της εξάτμισης είναι η φωτιά κάτω από το κατσαρολάκι»
«Η βαρύτητα είναι πιο δυνατή το Φθινόπωρο. Τότε βλέπουμε τα μήλα να πέφτουν ομαδικά »
«Το παιδί που οι γονείς του είναι από την Ύδρα, λέγεται Υδρογόνο»
«Η σοβιέτα είναι που φοράνε οι Ρωσίδες. Στη Σερβία φοράνε σερβιέτες.»
«Το νερό ανακατεύεται με όλα τα υγρά, εκτός από το αίμα. Υπάρχει και παροιμία γι' αυτό »
«Water is composed of two gins. "οχυγιν" and "ηυδρογιν". "οχυγιν" is pure English gin. Hydrogin is pure English gin and water.
( Στ. Andrews High School, California, USA)
2 σχόλια:
Επειδή παρατηρώ ότι προέρχονται από προηγούμενες δεκαετίες, συμπεραίνω ότι εκείνα τα παιδια είναι τα δομικά στοιχεία(;) με τα οποία χτίστηκε η θαυμάσια Ελλάδα του σήμερα... Δεν νομίζω πάντως ότι έχει αλλάξει κάτι. Απλά, ενώ η Βούλα παρέμεινε κατσίκα, οι ανεμιστήρες της Πηνελόπης, έγιναν κλιματιστικά και λούζουμε συχνότερα τα όσα μαλλιά ξέχασε στο κεφάλι μας η επετηρίδα...
Παρεμπιπτόντως κάποιος μαθητής μου μου έγραψε κάποτε, πως ο αρχιτεκτονικός ρυθμός της βασιλικής είναι ένας πολύ γρήγορος ρυθμός, γι' αυτό στους γάμους χορεύουν συρτό...
Αβάντι, λοιπόν!!!!
Αν και ιδιαζοντως αργα, για την ηλικια της ανάρτησης και αντισχολιαζοντας στον προηγουμενο, λεω οτι λογικα α εχει αλλαξει ο "όγκος" παραγωγης μαργαριταριων. Επισης, λογικα, υποπτεύομαι οτι παλια υπηρχε ΑΙΣΧΥΝΗ (ή αιδως) για τους μαργαριταρο-παραγωγους, ενω σήμερα απλα χαχανα με χτυπημα στην πλατη και ισως " δεν πειραζει παιδι μου... ουτως ή άλλως υπουργος θα γινεις.."
Δημοσίευση σχολίου