Πέτρος Κωνσταντίνου ~ Ο «επαγγελματίας διαδηλωτής» δίπλα σε κάθε εξεγερμένο

Ένας άνθρωπος των κινημάτων και της αντίστασης. Σύμφωνα με παλαιότερη δήλωσή του, «είμαι με τις εξεγέρσεις που θα έρθουν, στο πλάι οποιουδήποτε παλεύει για τα δικαιώματά του».

Μη βιαστείτε να βγάλετε το συμπέρασμα ότι αυτά είναι λόγια του αέρα. Οτι πρόκειται για ανέξοδες διακηρύξεις. Ο κ. Πέτρος Κωνσταντίνου, δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων με το ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ από τον Νοέμβριο του 2010, εννοεί αυτά που λέει.

Στις κινητοποιήσεις των...

 συμβασιούχων του υπουργείου Πολιτισμού ήταν μαζί τους στον δρόμο.

Ηταν μάλιστα ένας από εκείνους που οργάνωσαν -και ένας από τους λίγους που συμμετείχαν- τον αποκλεισμό του αρχαιολογικού χώρου της Ακρόπολης .Βλέποντας τις φωτογραφίες των διαδηλωτών, όλοι είχαν πιστέψει ότι ήταν ένας από τους απλήρωτους συμβασιούχους υπαλλήλους. Κι όμως, ο κ. Κωνσταντίνου είναι πάντα στον δρόμο, οργανώνοντας την «αντεπίθεση» των πολιτών.

Με την ντουντούκα στο χέρι και το σακίδιο στην πλάτη. Ορισμένοι τον χαρακτηρίζουν «επαγγελματία επαναστάτη από πεποίθηση». Ίσως να μην έχουν και πολύ άδικο. Ο κ. Κωνσταντίνου είναι πανταχού παρών σε όλες τις διαδηλώσεις των τελευταίων15 ετών. Και έχει ζήσει την εξέλιξη των εργατικών αγώνων. Ηταν στο πεζοδρόμιο ακόμη κι όταν τα φύλλα της εφημερίδας «Εργατική Αλληλεγγύη», που κουβαλούσε μαζί του και διένειμε σε συμβολική τιμή, ήταν περισσότερα από τους συντρόφους του διαδηλωτές.

Η εβδομαδιαία εφημερίδα ήταν το επίσημο όργανο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (ΣΕΚ). Και ο ίδιος ήταν πάντα παρών στους αγώνες. Στις επάλξεις για μια δικαιότερη κοινωνία και έχοντας πάντα πρόχειρο το επιχείρημα της Επαναστατικής Αριστεράς, ότι ο σοσιαλισμό δεν μπορεί να έρθει με βαθμιαίες αλλαγές στο σημερινό σύστημα.








Από τη Γένοβα στο σήμερα

Στο πλαίσιο της προσπάθειας μετάβασης σε μια «ιδανική» κοινωνία, όπου οι εργάτες θα έχουν πάρει την εξουσία και θα οργανώνουν την παραγωγή συλλογικά με σκοπό να εξαλείψουν την εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, πριν από 10 χρόνια οργανώθηκε η «Πρωτοβουλία Γένοβα 2001». Το δραστήριο αυτό κίνημα ανέλαβε δράση πριν από τη σύνοδο των οκτώ ισχυρότερων οικονομιών του πλανήτη (G8), που πραγματοποιήθηκε στη Γένοβα της Ιταλίας τον Ιούλιο του 2001 και είχε στόχο να διαμαρτυρηθεί εναντίον της παγκοσμιοποίησης.

Μετά δημιουργήθηκε η «Συμμαχία Σταματήστε τον πόλεμο», της οποίας τα ολιγάριθμα αλλά μαχητικά μέλη ήθελαν με τον τρόπο αυτό να εκφράσουν την αντίθεσή τους στη σχεδιαζόμενη εισβολή των Ηνωμένων Πολιτειών στο Ιράκ. Ο κ. Κωνσταντίνου ήταν μέλος τόσο της «Πρωτοβουλίας Γένοβα 2001» όσο και της «Συμμαχίας Σταματήστε τον πόλεμο».

Παρά το γεγονός ότι στα κινήματα, στις διαδηλώσεις και στις αντιπολεμικές εκδηλώσεις το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα είχε κοινή δράση με τον Συνασπισμό, το ΣΕΚ δεν εντάχθηκε ποτέ στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο κ. Κωνσταντίνου και οι σύντροφοί του επέλεξαν τον μοναχικό δρόμο. Παρά το γεγονός ότι κάποιοι μπορεί ναμην το αντιλήφθηκαν, το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα συμμετείχε στις εκλογές του 2004 και του 2007, όπως και στις ενδιάμεσες δημοτικές, αλλά και στις ευρωεκλογές. Τα ποσοστά που συγκέντρωσε μάλλον προκάλεσαν σοκ στην ηγετική ομάδα του κόμματος.

Ομως το 2008 τα πράγμα τα άλλαξαν. Μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και τα "Δεκεμβριανά", ο κ. Κωνσταντίνου και οι συνοδοιπόροι του θεώρησαν ότι είχε δημιουργηθεί το υπόστρωμα για τη δημιουργία της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή, ΑΝΤΑΡΣΥΑ με μια λέξη.

Το κόμμα κατέβηκε και στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, συγκεντρώνοντας 20.937 ψήφους. Ακόμη, όμως, δεν είχε καταφέρει να αποκτήσει ισχυρή φωνή. Τότε ο κ. Κωνσταντίνου έλαβε την απόφαση να εμφανίζεται σε όλα τα συλλαλητήρια, σε κάθε απεργία, και βεβαίως να υιοθετήσει τα αιτήματα διαμαρτυρίας όλων των απεργών.






Πηγή: Πρώτο Θέμα 6 Μαρτίου 2011 (σημ.: οι φωτό δεν συμπεριλαμβάνονταν στο άρθρο)