Ο εκ των κορυφαίων Ελλήνων αθλητών στην Ιστορία, «χρυσός» Ολυμπιονίκης στην ιστιοπλοΐα, αποκαλύπτει ότι μόλις πριν λίγα χρόνια έμαθε πως το 1988 είχε αποκλειστεί από τους Αγώνες της Σεούλ με εντολή πρώην Υπουργού για να «βολέψει» έναν γνωστό του που αγωνιστικά ήταν κατώτερος.
Σε αποκαλυπτική συνέντευξη στην εφημερίδα «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Το '88 ήμουν ένα 19χρονο παιδί που του τράβηξαν βίαια το χαλί κάτω από τα πόδια του πριν πραγματοποιήσει το μεγαλύτερό του όνειο. Τι πιθανότητες είχε ένα παιδί που κάποιοι πολιτικοί το στέλνουν σπίτι του να επιστρέψει και να κερδίσει; Απειροελάχιστες, όμως σε εμένα συνέβη. Ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, είπα ότι το καλό θα νικήσει. Λειτούργησα με τη λογική του συμπιεσμένου ελατηρίου: όσο περισσότερο σε πατάνε μέσα στο χώμα τόσο πιο πολύ θα εκτιναχθείς να βρεις πάλι οξυγόνο. Και με εμένα έτσι έγινε, γιατί με πίεσαν πολύ βαθιά μέσα στο χώμα. Το 1988 ένας πολιτικός με έλιωσε σαν μυρμήγκι. Έδωσε την εντολή να προτιμηθεί στη θέση μου ένας αθλητής τον οποίο είχα κερδίσει σε δεκατρείς από τις δεκατέσσερις προκρίσεις για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Και αυτό το έμαθα μόλις πριν από 7-8 χρόνια, καθώς μου το αποκάλυψε ένας φίλος του τεχνικού συμβούλου της Ελληνικής Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας, Ηλία Καρώνη. Ο Καρώνης, δυστυχώς, πέθαινε από καρκίνο και, θέλοντας να ελαφρώσει τη ψυχή του, εξομολογήθηκε ότι ο αποκλεισμός μου το 1988 'δεν ήταν επιλογή δική μου, ήταν εντολή του Τσοχατζόπουλου. Εγώ δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Από ότι ακούστηκε, ο Άκης Τσοχατζόπουλος ήταν αδελφικός φίλος του πατέρα του αθλητή που τελικά επελέγη».
Για την κατάθεσή του στην Επιτροπή Διαφάνειας της Ελληνικής Βουλής:
«Αυτό που κατέθεσα εγώ στην επιτροπή ήταν κυρίως όλα όσα ήξερα από προσωπική εμπειρία, όλα όσα είχα υποστεί. Διότι το πρόβλημα δεν ήταν το τότε φλέγον ζήτημα Κεντέρη-Θάνου, υπήρχε προϊστορία στο παρασκήνιο του αθλητισμού που οδήγησε στο σκάνδαλο του 2004. Μίλησα για κατάχρηση οικονομική και πολιτικής εξουσίας ακόμα και στο θέμα του ελέγχου ντόπινγκ, για πλάγιες μεθοδεύσεις. Κατήγγειλα ότι το 1999 η ΓΓΑ απαγόρευσε σε ιδιωτικό τηλεοπτικό σταθμό να μεταδώσει δηλώσεις μου, χρησιμοποιώντας ως μοχλό πίεσης τα ποσά που κατέβαλε στο συγκεκριμένο κανάλι ο ΟΠΑΠ για διαφημίσεις. Είπα ότι είχα φτάσει να παρακαλώ την πατρίδα μου να μη μου κάνει πόλεμο και να με αφήσει να αγωνίζομαι με την αλήθεια μου. Τη στήριξη την είχα ήδη ξεχάσει.
«Τόσο εγώ όσο και ο Κώστας Γκατσιούδης επιβεβαιώναμε όσα είχε πει η Όλγα Βασδέκη, ότι δηλαδή δεν είχε την υποστήριξη της Πολιτείας, ότι δεν έπαιρνε τα χρήματα που της αναλογούσαν κλπ. Ο τότε υφυπουργός Αθλητισμού, Ανδρέας Φούρας προσπάθησε να την αντικρούσει, όπως όμως απέδειξα, έλεγε ψέματα.
» Στις δηλώσεις μου έλεγα ότι γινόταν απίστευτη σπατάλη χρημάτων σε επιχορηγήσεις συλλόγων που δεν είχαν τίποτε άλλο εκτός από μία σφραγίδα όπως ο "Αίας", κεφάλαια του αθλητισμού δίνονταν εκτός αθλητισμού, γίνονταν πολυτελή πάρτι για Έλληνες και ξένους παράγοντες εν όψει Ολυμπιάδας 2004, ενώ την ίδια στιγμή οι νόμιμοι αποδέκτες αυτ΄ν των χρημάτων, οι αθλητές έπαιρναν ελάχιστα, και τα έπαιρναν φοβερά καθυστερημένα.
» Εγώ απλώς επέμενα να λέω την αλήθεια: ότι δεν πρέπει να γίνεται κατασπατάληση χρημάτων, ότι ο αθλητισμός είναι πρωτίστως υπόθεση των αθλητών και όχι των πολιτικών. Όμως, σημασία δεν έχει τι λέγεται, αλλά ποιος το λέει και γιατί. Σήμερα όλοι ξέρουμε πόσο διεφθαρμένο είναι το πολιτικό σύστημα και το αποδοκιμάζουμε, όμως τότε ήταν στο απυρόβλητο».
Επίσης, λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, ο Κακλαμανάκης καταγγέλλει εκβιασμό, προσθέτοντας ότι είχε αναγκαστεί να κάνει προπόνηση με άνδρες της προσωπικής ασφάλειας του τότε δημάρχου Δημήτρη Αβραμόπουλου.
«Στην κορύφωση της καριέρας μου, μετά το χρυσό το 1996, ανάμεσα στα δύο Παγκόσμια Πρωταθλήματα που κέρδισα (2000 & 2001), ήρθε η Ολυμπιάδα του Σίδνεϊ. Ενώ βρισκόμουν σε προετοιμασία, εμφανίστηκε ένας τύπος που είχε μαγαζιά της νύχτας και μου είπε ‘Έχω τον τρόπο μου να μην φτάσεις μέχρι τους Ολυμπιακούς’. Απειλούσε ότι θα μου σπάσει τα γόνατα, ότι θα με σκοτώσει. Ζήτησα τη βοήθεια του τότε δημάρχου Αθηναίων, του Δημήτρη Αβραμόπουλου, ο οποίος μου παραχώρησε για κάποια περίοδο άνδρες της προσωπικής του ασφάλειας. Εγώ δεν είχα τη δυνατότητα. Εγώ δεν είχα τη δυνατότητα να προσλάβω σωματοφύλακες. Αλλά τα νεύρα μου δεν άντεξαν. Στο Σίδνεϊ δεν απέδωσα όπως θα ήθελα και αυτό ήταν για εμένα καταστροφικό. Δεν μπορεί να είσαι στα όρια της ανθρώπινης επίδοσης και να μην έχεις καθαρό μυαλό επειδή βάλλεσαι από την ίδια σου την πατρίδα. Ο δικό μου αγώνες δεν ήταν ενάντια στους καλύτερους αθλητές από 40 χώρες του κόσμου, πάλευα ενάντια σε ένα διεφθαρμένο ελληνικό πολιτικό σύστημα».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου