Διαισθάνομαι ότι η "είδηση" είναι μία από τις κάθε τόσο σκόπιμες "διαρροές" σχετικά με το θέμα. Διαισθάνομαι επίσης -και θα φανεί σύντομα αν θα επαληθευτώ- ότι ο λόγος που το ΥΠΟΙΚ κοιλοπονάει χωρίς τοκετό, μήνες τώρα, προσπαθώντας να αποφασίσει για το πως μπορεί να συνδεθεί το αφορολόγητο με αποδείξεις που εξοφλούνται με ψηφιακό χρήμα, είναι ότι κάποιος τους προειδοποίησε ότι ένας τέτοιος νόμος θα κριθεί εύκολα αντισυνταγματικός...!
Δεν είμαι νομικός, αλλά δυσκολεύομαι να φανταστώ, πώς θα μπορούσε να θεμελιωθεί νομικά η μη αναγνώριση του δικαιώματος των πολιτών να χρησιμοποιούν το επίσημο νόμισμα του κράτους, στις συναλλαγές τους με το ίδιο το κράτος! Θα εξαιρούνται, λέει, οι "ηλικιωμένοι". Πώς θα μπορούσε να θεμελιωθεί νομικά ότι δεν καταργεί την ισονομία έναντι των πολιτών η διάκρισή τους σε ικανούς και ανίκανους να υπόκεινται στον νόμο μόνο με βάση την ηλικία; Προφανώς, κάποιοι θεωρούνται -και όντως είναι- "ανίκανοι", εν προκειμένω, αλλά είναι η ηλικία το "πιστοποιητικό" ανικανότητας; Κλπ., κλπ., κλπ.
Όσο για τη νομική θεμελίωση της φορολόγησης των αναλήψεων, υποθέτω ότι υπάρχουν ανάλογα κωλύματα.
Στις ανοησίες που προβλέπει η υποτιθέμενη "ριζοσπαστική πρόταση που έχουν επεξεργαστεί τράπεζες" περιλαμβάνεται και: "αναμόρφωση φορολογικού συστήματος με την καθιέρωση συστήματος εσόδων-εξόδων. Τα νοικοκυριά ή οι επαγγελματίες θα φορολογούνται μόνο για το ποσό του εισοδήματος που δεν καταναλώθηκε. Έτσι, επαγγελματίες και νοικοκυριά θα έχουν ισχυρό κίνητρο να ζητούν αποδείξεις για την παραμικρή δαπάνη προκειμένου να αυξήσουν τα έξοδά τους και να περιορίσουν τον τελικό φόρο" ! (Δώδεκα θαυμαστικά!).
Όσοι έχουν στοιχειώδεις γνώσεις φορολογικού δικαίου θα σας διαβεβαιώσουν ότι, τόσο μεγάλη ανοησία, δεν θα μπορούσε να περιλαμβάνεται σε "πρόταση που έχουν επεξεργαστεί τράπεζες"... !
Αλλά πάλι, όσο το ξανασκέφτομαι, ίσως και να μπορούσε, ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ τράπεζες είναι αυτές...!
Επί πλέον, αναρωτιέμαι, αν υιοθετούνταν το... " "σύστημα" εσόδων-εξόδων" θα χρειάζονταν κανένα άλλο κίνητρο για να ζητάμε απόδειξη ακόμη και από τα περίπτερα;
Μέχρι να επιβληθεί η ΟΛΙΚΗ ψηφιοποίηση του χρήματος, θα προκύπτουν μεσοβέζικες καταστάσεις, ανάλογα με τις συγκεκριμένες ανάγκες και συμφέροντα των εμπλεκομένων μερών. Για παράδειγμα, διάβασα το εξής:
"Η Citibank στην Αυστραλία ανακοίνωσε ότι από 24 Νοεμβρίου 2016 και μετά δεν θα δίνει ούτε θα δέχεται χαρτονομίσματα ή κέρματα επειδή λιγότερο από το 4% των πελατών της τα χρησιμοποίησαν τον περασμένο χρόνο. Η Citibank στην Αυστραλία έχει μικρό μερίδιο στην λιανική τραπεζική, αλλά η κίνηση είναι δείγμα του πώς οι τράπεζες αναγκάζονται να αναδιοργανώνουν τα υποκαταστήματά τους εν όψει της έκρηξης των ψηφιακών συναλλαγών και των ανέπαφων πληρωμών."
Όμως, εν προκειμένω, είναι προφανές ότι αυτήν την απόφαση την "επέβαλε" το ίδιο ισχυρότατο κίνητρο, το οικονομικό συμφέρον, που έχει κάνει κανόνα τις ψηφιακές συναλλαγές -με τη χρήση μετρητών να είναι η όλο και πιο ασήμαντη εξαίρεση.
Το θέμα της ΟΛΙΚΗΣ ψηφιοποίησης του χρήματος παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον για πολλούς, εντός και, κυρίως, εκτός Ελλάδος. Είναι το... όνειρο κάθε εφορίας και κρυφή ελπίδα των τραπεζών, οπότε μάλλον θα ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ, αλλά ΜΟΝΟΝ όταν και εάν η τεχνολογία κάνει τη χρήση του τόσο ΑΣΦΑΛΗ και τόσο ΕΥΚΟΛΗ ώστε να μπορούν να το χρησιμοποιούν "και τα μικρά παιδιά".
Επανέρχομαι στην φοροδιαφυγή. Οι άνθρωποι, για να κάνουμε ή να μην κάνουμε οτιδήποτε, χρειαζόμαστε κάποιο κίνητρο. Ως γνωστόν, τα κίνητρα είναι ή "καρότα" ή "μαστίγια". Τα καρότα είναι θετικά, με παρακινούν να ενεργώ πεπεισμένος ότι πράττω "το πρέπον", οπότε τροφοδοτώ και την αυτοεκτίμησή μου. Τα μαστίγια είναι αρνητικά, αισθάνομαι ηττημένος, εξαναγκασμένος να ενεργώ, ΑΦΟΥ πρώτα βεβαιωθώ ότι δεν έχω άλλη επιλογή.
Αποδεικνύεται ιστορικά ότι το μέγεθος της φοροδιαφυγής είναι αντιστρόφως ανάλογο με την αποτελεσματικότητα των κινήτρων για την πρόληψή της, που ισχύουν σε κάθε χώρα. Για παράδειγμα, στην Αμερική υπήρχε μέχρι πριν κάποια χρόνια η μικρότερη φοροδιαφυγή. Γιατί;
Διότι πρώτον, οι πολίτες πίστευαν ότι ο επιμερισμός των φορολογικών βαρών ήταν δίκαιος, ένα πολύ αποτελεσματικό καρότο. Δεύτερον, οι πολίτες πίστευαν ότι γινόταν χρηστή διαχείριση των χρημάτων που πλήρωναν στο κράτος τους, το δεύτερο -απαραίτητο εν προκειμένω- και πολύ αποτελεσματικό καρότο. Και τρίτον, υπήρχε και το, "καλού - κακού" επίσης απαραίτητο, μαστίγιο, η "IRS", η διάσημη εφορία των ΗΠΑ, που ήταν και μάλλον εξακολουθεί να είναι, η πιο αποτελεσματική εφορία στον κόσμο. (Ο Αλφόνσο "Αλ" Καπόνε καταδικάστηκε για φοροδιαφυγή, όχι για τα εγκλήματα που διέπραττε... !)
Τώρα διαβάζω ότι, για τα έτη μεταξύ 2008 και 2010, η φοροδιαφυγή στην Αμερική ήταν, κατά μέσο όρο, $458 δισ. το χρόνο! Πιστέψτε με, τα κίνητρα που οδήγησαν τους άλλοτε έχοντες τόσο ανεπτυγμένη τη "φορολογική συνείδηση" Αμερικανούς πολίτες σε τόσο εκτεταμένη φοροδιαφυγή είναι τα ίδια που τους οδήγησαν και στο να... ψηφίσουν Τραμπ! Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, δεν δικαιολογώ ούτε αυτούς που ψηφίζουν λαϊκιστές (δεξιούς ή αριστερούς) ούτε την φοροδιαφυγή, απλώς, διαπιστώσεις κάνω. Προφανώς, το αν "δικαιολογείται" τόσο το ένα, όσο και το άλλο, έχει ελάχιστη σημασία! Ως γνωστόν, στη ζωή το μόνο που έχει σημασία είναι το αποτέλεσμα...!
Να αναφερθώ και σε εμάς; Πρώτο καρότο: Όλοι γνωρίζουμε πόσο δίκαια επιμερίζονται τα φορολογικά βάρη. Δεύτερο καρότο: Όλοι γνωρίζουμε το "ηθικό πλεονέκτημα" της σημερινής κυβέρνησης, αλλά, για να μην ξεχνιόμαστε, και τη χρηστή διαχείριση των χρημάτων μας από τις προηγούμενες. Και το μαστίγιο: Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία του ΥΠΟΙΚ: αποτελεσματικές, μη γραφειοκρατικές διαδικασίες, αδιάφθοροι και μη αυθαιρετούντες ελεγκτές κλπ., κλπ.
Στην "άλλοτε" Αμερική δίδασκαν επισήμως στα πανεπιστήμια ότι η νόμιμη φοροαποφυγή είναι ηθική υποχρέωση του φορολογούμενου προς τον εαυτό του και την οικογένειά του. (Ας κάνει σωστά τη "δουλειά" της η IRS και ας "κλείνει τα παράθυρα" στον νόμο). Όπως εξελίσσονται τα πράγματα, όλο και περισσότερο οι πολίτες θα αισθάνονται ότι η φοροδιαφυγή, στις συνθήκες όπως εξελίσσονται, είναι "ηθική υποχρέωση προς τον εαυτό τους και την οικογένειά τους".
Στο ίδιο φύλλο της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ που δημοσιεύεται η... "είδηση", δημοσιεύεται και εκτενής περιγραφή του Πώς το Taxisnet μετατρέπεται σταδιακά σε "μεγάλο Αδελφό". (κι εδώ δεν πρωτοτυπούμε, σε όλα τα κράτη οι κυβερνήσεις "αμύνονται" με παρόμοια μέτρα, που οδηγούν τους πολίτες να "αμύνονται" με φοροδιαφυγή... .)
Όσο πλησιάζει προς την ολοκλήρωση της μετατροπής του τόσο πιο ισχυρό κίνητρο φοροδιαφυγής θα γίνεται. Η "αντίσταση" στον "Μεγάλο Αδελφό" θα θεωρείται από πολλούς πολίτες "ηθική υποχρέωση" όχι μόνο προς τον εαυτό τους και την οικογένειά τους, αλλά και προς την κοινωνία γενικότερα.
Ηθικόν δίδαγμα: Η φοροδιαφυγή ΔΕΝ είναι η ασθένεια! Είναι ΜΟΝΟΝ ένα από τα συμπτώματα της ασθένειας "αναποτελεσματικό, κοινωνικά άδικο, διεφθαρμένο, διαπλεκόμενο πολιτικό σύστημα που νέμεται την κρατική εξουσία"... !
Του Συμεών Ρωμύλου / capital.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου