ΚΤΥΠ ~ Προσλήψεις σε οργανισμό χωρίς... λόγο

Ερώτηση: Εάν μαθαίνατε ότι μια ελληνική εταιρεία που απασχολεί 330 εργαζομένους προσλαμβάνει σήμερα άλλους 220, τι αλήθεια θα σκεφτόσασταν; Προφανώς ότι κάποιος άγνωστος Έλληνας επιχειρηματίας, μιας επίσης άγνωστης εξαγωγικής εταιρείας, ανακάλυψε αίφνης κάτι που μοιάζει με την πυρίτιδα. Ένα, ας πούμε, πρωτοποριακό προϊόν, που το ζητούν ξαφνικά δεκάδες χώρες στο εξωτερικό, και η εταιρεία του δεν προλαβαίνει να το παράγει, εξ ου και αποφάσισε να αυξήσει το προσωπικό της κατά 65%.

Και τώρα που μάθατε τα δεδομένα, καθίστε αναπαυτικότερα, γιατί όσα θα διαβάσετε θα σας εξοργίσουν. Η πρόσληψη 220 ατόμων δεν αφορούν καμία ελληνική ιδιωτική εταιρεία.
Γίνονται εν κρυπτώ σε έναν δημόσιο οργανισμό, ο οποίος όχι μόνον δεν χρειάζεται επιπλέον προσωπικό, αλλά, αν οι επιτελείς του είχαν στοιχειώδη συναίσθηση του ρόλου τους, θα έπρεπε να απολύσουν και το μεγαλύτερο μέρος των υπαλλήλων του.

Το σκάνδαλο –γιατί μόνον έτσι μπορεί να χαρακτηρισθεί– αφορά τις Κτιριακές Υποδομές Α.Ε. ή εν συντομία ΚΤΥΠ, όπως τις λένε οι γνωρίζοντες. Πρόκειται για τον μοναδικό κατασκευαστικό οργανισμό του Δημοσίου, που ιδρύθηκε ύστερα από ασφυκτική πίεση των δανειστών μας στο 2ο μνημόνιο, καθώς οι «απεχθείς» τροϊκανοί εντόπισαν κάτι μάλλον αυτονόητο. Οτι είναι παράλογο μια μικρή χώρα να έχει τρεις διαφορετικές κατασκευαστικές εταιρείες: τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων (ΟΣΚ), τη Δημόσια Επιχείρηση Ανέγερσης Νοσοκομείων (ΔΕΠΑΝΟΜ) και τη Θέμις Κατασκευαστική, που είχε την ευθύνη ανέγερσης φυλακών και δικαστικών μεγάρων.

Μην τα πολυλογούμε, οι τρεις εταιρείες συγχωνεύθηκαν τον Νοέμβριο του 2013 σε μία –τις ΚΤΥΠ– για να μειωθούν τα τεράστια έξοδά τους (τρία διαφορετικά Δ.Σ., πολυδιάσπαση εργαζομένων με παρεμφερές αντικείμενο κ.λπ.) και έκτοτε σε αυτήν εργάζονται περί τα 330 άτομα. Αριθμός καθ’ όλα υπερβολικός, αν αναλογιστεί κανείς ότι τα τελευταία χρόνια, λόγω της απουσίας οποιασδήποτε σοβαρής οικοδομικής δραστηριότητας, θα μπορούσε να λειτουργεί κάλλιστα με 80-100 ανθρώπους. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι ολόκληρο το 2016 η εταιρεία ΚΤΥΠ προχώρησε σε μόνον δύο νέους διαγωνισμούς. Τη δημοπρασία ενός σχολείου στη Νέα Φιλαδέλφεια και το... γκρέμισμα ενός ελληνικού σχολείου στο Μόναχο.

Και τι αποφάσισε ο αρμόδιος υπουργός Χρ. Σπίρτζης για να αντιμετωπίσει την απραξία των υπαλλήλων; Να προσλάβει με συμβάσεις αορίστου χρόνου άλλους 220 υπαλλήλους που εργάζονταν μέχρι το 2013 στις τρεις εταιρείες και απολύθηκαν, καθότι οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου που είχαν έληξαν. Μοιάζει δε απίστευτο, αλλά, όπως κατήγγειλε στην «Κ» ο πρώην αντιπρόεδρος των ΚΤΥΠ Ανδρ. Αθανασόπουλος, οι περισσότεροι εξ αυτών είχαν προσφύγει στη Δικαιοσύνη, αλλά οι αιτήσεις επαναπρόσληψής τους απορρίφθηκαν όχι μόνον πρωτόδικα, αλλά και από το ανώτατο δικαστήριο της χώρας. Ο Αρειος Πάγος τον Δεκέμβριο του 2015 έκρινε τελεσίδικα ότι οι εν λόγω υπάλληλοι –διοικητικοί στην πλειονότητά τους– δεν πληρούσαν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και επομένως ορθώς απολύθηκαν όταν ολοκληρώθηκε το αντικείμενο για το οποίο είχαν προσληφθεί.

Θα εξοργιστείτε ακόμη περισσότερο όταν μάθετε και τον τρόπο που έγινε η επαναπρόσληψή τους. Πέρασε την προηγούμενη εβδομάδα με άσχετη τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ –προφανώς κατόπιν συνεννόησης με τον ΣΥΡΙΖΑ– και εντάχθηκε ως άρθρο στον νόμο 4439/2016. Σημειωτέον δε ότι, πλην του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ και των ΑΝΕΛ, τις προσλήψεις ψήφισαν τόσο η Εν. Κεντρώων όσο και το ΠΑΣΟΚ (!), ενώ οι μόνοι που είπαν «όχι» ήταν η Ν.Δ. και το Ποτάμι (η Χ.Α. ψήφισε «παρών»). Το δε θράσος όσων διατύπωσαν τη συγκεκριμένη τροπολογία είναι πραγματικά απύθμενο. Οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι «εντάσσονται» λέει το άρθρο, «κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης ρύθμισης ή απόφασης (σ.σ.: του Αρείου Πάγου), σε κενές οργανικές θέσεις της εταιρείας “Κτιριακές Υποδομές” ή σε προσωποπαγείς θέσεις που θα συσταθούν στην ως άνω εταιρεία για το σκοπό αυτόν»!

Αν αναρωτιέστε γιατί δεν αντέδρασε έστω η πρόεδρος των ΚΤΥΠ που προσλαμβάνονται άνευ λόγου 220 πλεονάζοντα άτομα στον όργανισμό «της», την απάντηση μάλλον θα τη βρείτε στο βιογραφικό της. Την κ. Ιωάννα Κοντούλη, που ηγείται των ΚΤΥΠ, θα τη θυμάστε ίσως ως μαχητική εκπρόσωπο των Οικολόγων Πρασίνων στις εκλογές του 2012 πριν «μετακομίσει» στον ΣΥΡΙΖΑ, με τον οποίο σημειωτέον απέτυχε να εκλεγεί τον Ιανουάριο του 2015. Καθότι, όμως, η κ. Κοντούλη κατόρθωσε, όπως λέγεται, να εξασφαλίσει την εύνοια του κ. Νίκου Παππά, κρίθηκε απολύτως κατάλληλη για τη θέση της προέδρου ενός δημόσιου οργανισμού, κι ας είχε ως μοναδικό της επαγγελματικό εφόδιο το πτυχίο του τοπογράφου-μηχανικού.

Κατόπιν τούτων, τόσο η κ. Κοντούλη όσο κυρίως ο κ. Σπίρτζης καλούνται να απαντήσουν σε ένα μάλλον αυτονόητο ερώτημα. Τι είναι αυτό άραγε –πλην της εξυπηρέτησης του πελατειακού κοινού τους– που τους έκανε να προσλάβουν 220 νέους υπαλλήλους στην υπολειτουργούσα εταιρεία ΚΤΥΠ, εκτινάσσοντας σε περίπου 12 εκατ. ευρώ το ετήσιο μισθολογικό κόστος λειτουργίας της (από 7 εκατ. σήμερα);

Αφησα για το τέλος ένα κερασάκι. Η εταιρεία ΚΤΥΠ, ως ο μοναδικός πλέον κατασκευαστικός οργανισμός του Δημοσίου, στεγάζει σήμερα τους 330 υπαλλήλους της σε δύο κτίρια και όλως παραδόξως το ένα κτίριο δεν είναι δημόσιο, αλλά το νοικιάζει από ιδιώτη! Με την πρόσληψη των νέων 220 αχρείαστων υπαλλήλων η δημόσια κατασκευαστική εταιρεία θα μισθώσει και δεύτερο ιδιωτικό κτίριο, το οποίο θα πληρώνουν τα συνήθη υποζύγια. Δηλαδή εμείς...






extra:
Ενώπιον των τραμπούκων

«Είμαστε απροστάτευτοι στο έλεος κάθε τραμπούκου, o οποίος, υπό το πρόσχημα της αντιεξουσιαστικής παρέμβασης ή στο όνομα της όποιας ιδεοληψίας του, θέλει να μας επιβάλει ποιον θα καλούμε, τι θα λέει και τι θα διδάσκουμε», λέει η ομοσπονδία των πανεπιστημιακών ΠΟΣΔΕΠ. Η οξεία ανακοίνωση εκδόθηκε ύστερα από την επίθεση με μπογιές κουκουλοφόρων σε πανεπιστημιακούς του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και τον πρόεδρο των ΕΛΠΕ Στάθη Τσοτσορό κατά τη διάρκεια μεταπτυχιακού σεμιναρίου. Μάλιστα, ο υπεύθυνος για το μεταπτυχιακό δέχθηκε επίθεση με σπρέι πιπεριού και διεκομίσθη στο νοσοκομείο. «Είναι ίσως η ώρα το πανεπιστήμιο, στο πλαίσιο της αυτοδιοίκησής του, να αναζητήσει τρόπους


ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΟΥΛΑΣ