«Κρανίου τόπος» στους κουφωματάδες αλουμινίου

Εκτός αγοράς το 20% των μεταποιητών αλουμινίου, ενώ αυτοί που μείνανε στην πραγματικότητα «φυτοζωούν». Ο κλάδος βουτηγμένος σε συσσωρευμένα χρέη, χάνονται εκατοντάδες θέσεις εργασίας.

Εκατό ογδόντα επτά επιχειρήσεις μεταποίησης αλουμινίου και σιδήρου, διαγράφηκαν από το μητρώο του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης στην πενταετία της κρίσης, δηλαδή από το 2009 ως και το 2013. Ο κλάδος,...
αν συνυπολογιστούν τα νέα μέλη που γράφηκαν, στη διάρκεια αυτών των χρόνων, έχασε το 20% του δυναμικού του, αφού το 2009 μετρούσε 569 επιχειρήσεις και στο τέλος του 2013 είχε πέσει στις 460.

«Στην πραγματικότητα, πολλοί ακόμη συνάδελφοι θα έβγαιναν από το επάγγελμα αν μπορούσαν να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους. Δεν κλείνουν γιατί έχουν συσσωρευμένα χρέη προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά Ταμεία, πολλοί χρωστάνε δύο ή και τριών ετών εισφορές στον ΟΑΕΕ. Από την άλλη, πολλοί έχουν φύγει στη γειτονική Βουλγαρία, λόγω χαμηλότερου κόστους παραγωγής αλλά και πολύ μικρότερης φορολογίας. Παίρνουν προφίλ από τις ελληνικές βιομηχανίες, παράγουν εκεί κουφώματα και στη συνέχεια τα προωθούν στην ελληνική αγορά», δήλωσε στη Voria.gr ο πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Μεταποιητών Αλουμινίου Σιδήρου ( ΣΕΜΑΣ) και οικονομικός επόπτης του ΒΕΘ, Ιωάννης Φωτιάδης.

Η κρίση στην οικοδομή έχει καταφέρει βαρύ κτύπημα στη μεταποίηση αλουμινίου,  ενώ υπολογίζεται ότι σε αυτά τα χρόνια χάθηκαν περισσότερες από 550 θέσεις εργασίας σε ένα κλάδο με πάρα πολλούς αυτοαπασχολούμενους.

Όμως, οι προεκτάσεις της κρίσης είναι πολλές. Είναι οι οφειλές σε δημόσιο και ασφαλιστικούς οργανισμούς, είναι τα χρέη στους προμηθευτές, δηλαδή στις εταιρείες διέλασης όπως και σε άλλους πιστωτές, είναι η απώλεια εσόδων για το κράτος, αφού η παραγωγή στη Βουλγαρία συνδέεται πολύ συχνά με την κυκλοφορία στην ελληνική αγορά, προϊόντων «μαύρων» που για τον καταναλωτή όμως είναι ως και 40% φθηνότερα.

Ο κλάδος, σε αυτή την τελευταία πενταετία, όπως φαίνεται από την πρόοδο των διαγραφών, ακολούθησε τη διαδρομή της κρίσης. Το 2009 και το 2010 οι επιχειρήσεις προσπαθούσαν ακόμη να κρατηθούν, με διαγραφές 24 και 27 αντίστοιχα. Αλλά το 2011, οι αντοχές, κάτω από το πρεσάρισμα της ύφεσης, είχαν καμφθεί, με αποτέλεσμα οι διαγραφές να διπλασιαστούν στις 45, ενώ άλλες 50 έγιναν το 2012 και 41 επιπλέον το 2013.

Σε αυτά τα χρόνια, υπήρξαν και εγγραφές στο μητρώο του ΒΕΘ, αλλά οι περισσότερες δεν αφορούσαν την παραγωγή των κλασικών προϊόντων που συνδέονται με την οικοδομή, δηλαδή κουφώματα, γκαραζόπορτες κ.λ.π, αλλά συστημάτων για τη στήριξη και τα πλαίσια φωτοβολταϊκών, μία ακόμη δραστηριότητα που έχει δεχθεί ισχυρό κτύπημα λόγω της αλλαγής κεντρικής πολιτικής σχετικά με τις ΑΠΕ. Ποιος κάνει σήμερα επενδύσεις σε φωτοβολταϊκά;

«Kαι για αυτούς που άνοιξαν στη διάρκεια της τελευταίας πενταετίας, για αυτές τις συνολικά 85 εγγραφές, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, με τα νέα δε φορολογικά μέτρα είναι να αναρωτιέται κανείς πως δεν έχει όλος ο κλάδος μεταναστεύσει ακόμη», καταλήγει σκωπτικά ο κ. Φωτιάδης.


  της Άννης Καρολίδου