Η αύξηση της τιμής της πατάτας είναι η μεγαλύτερη από κάθε άλλο είδος πρώτης ανάγκης τον τελευταίο χρόνο.
Κι όμως, αυτή την ώρα το κίνημα της πατάτας έχει εξαφανιστεί από την ζώσα πραγματικότητα.
Εξαϋλώθηκε βορά στα συμφέροντα εκείνων που βρήκαν την ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν.
Υπάρχουν λέξεις που χαρακτηρίζουν μια δραστηριότητα ,μια πρωτοβουλία και οι οποίες συγκινούν τη κοινωνία όταν η τελευταία βιώνει λόγω συγκεκριμένων συγκυριών δύσκολες καταστάσεις.
Λέξεις όπως αλληλεγγύη , κοινωνική ευαισθησία , αλτρουισμός , αλληλοβοήθεια, πάταξη αισχροκέρδειας, παραμερισμός μεσαζόντων , αλληλοϋποστήριξη, έχουν βαθύ νόημα και η χρησιμοποίηση τους σίγουρα στέλνει ισχυρά μηνύματα όταν συνδυάζεται με μην κατάλληλη προπαγάνδα και κυρίως με την κατάλληλη επικοινωνιακή καταιγίδα.
Όταν μια κοινωνία έχει γαλουχηθεί επί σειρά δεκαετιών με λαϊκίστικες δοξασίες ,όταν οι δημαγωγοί έχουν επιβραβευτεί επανειλημμένα παρά τα δεινά που έχουν δημιουργήσει στην χώρα με αποκορύφωμα το έγκλημα της δημιουργίας του τεράστιου δημοσίου χρέους τότε είναι απόλυτα φυσικό κινήματα να προβάλλουν τις θέσεις τους και να επιβάλουν για ένα χρονικό διαστήματα τα συμφέροντα τους.
Κινήματα που μετατρέπουν την ανάγκη σε φιλότιμο ή για να είμαστε ακριβείς τα συμφέροντα τους σε κοινωνική ευαισθησία. Το κίνημα της πατάτας είναι ενδεικτικό όλων αυτών που προαναφέραμε. Επικοινωνιακά είχε κατακλύσει όλη την χώρα , όμως όπως εμφανίστηκε έτσι και χάθηκε από την επικαιρότητα.
Κίνημα - κομήτης. Κίνημα που έδειξε ότι ανάλογου τύπου πρωτοβουλίες δεν είναι ούτε τόσο αυθόρμητες ούτε τόσο ανιδιοτελής. Που εξανεμίστηκε η δυναμική του ; που πήγαν οι ρητορείες των εκφραστών του; Γιατί φέτος που η τιμή της πατάτας έχει αυξηθεί κατά 28 % σε σχέση με πέρσι και σε πολλά σημεία πώλησης έχει ξεπεράσει το ένα ευρώ το κίνημα της πατάτας δεν εκφράζεται για να προστατεύσει τον καταναλωτή;
Με βάση τα στοιχεία Μαρτίου 2013 η νωπή πατάτα έχει αυξηθεί σε ετήσια βάση κατά 27,9% την ώρα που ο πληθωρισμός υποχώρησε στο -0,2 % δηλαδή σε επίπεδα αποπληθωρισμού που είχαν να εμφανισθούν από τον Μάιο του 1968.
Παρά το γεγονός ότι η αύξηση της πατάτας υποεκτιμάται στη στάθμιση του δείκτη τιμών καταναλωτή αφού η επίπτωση του περιορίζεται στο 0,08 όταν για παράδειγμα η μείωση της τιμής των αυτοκίνητων κατά 5,3% ελαφρύνει το τιμάριθμο κατά 0,20 της μονάδος, εν τούτοις η ανοδική της πορεία δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανένα.
Η αύξηση της τιμής της πατάτας είναι η μεγαλύτερη από κάθε άλλο είδος πρώτης ανάγκης τον τελευταίο χρόνο.Και όμως αυτή την ώρα το κίνημα της πατάτας έχει εξαφανιστεί από την ζώσα πραγματικότητα. Εξαϋλώθηκε βορά στα συμφέροντα εκείνων που βρήκαν την ευκαιρία να κερδοσκοπήσουν .
Η κυβερνητική τάση ενίσχυσης του εισοδήματος των παραγωγών , οι μικρότερες εισαγωγές , η μείωση των αποθεμάτων και η αύξηση της ζήτησης ως προϊόν των οικονομικών δυσκολιών έχουν εκτοξεύσει την τιμή.
Στη βάση των παραπάνω η αλληλεγγύη ξεχάστηκε ,η κοινωνική ευαισθησία και ο αλτρουισμός παρακάμφθηκαν , η αισχροκέρδεια και οι μεσάζοντες καλύφθηκαν και η πεπατημένη των προηγούμενων ετών συνεχίστηκε με την παρένθεση του κινήματος της πατάτας να υποδηλώνει προς όλες τις κατευθύνσεις ότι όταν απουσιάζουν οι λόγοι μιας αναγκαιότητας τότε η ιδιοτέλεια κυριαρχεί κάθε κοινωνικής προσέγγισης .
Το εντυπωσιακό είναι η αμφίδρομη σχέση της αυτοδιοίκησης με το κίνημα. Το κίνημα της πατάτας χρησιμοποίησε την τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και χρησιμοποιήθηκε από αυτή. Ήθελε ένα φορέα με οντότητα στις τοπικές κοινωνίες για να περιβάλει την όλη διαδικασία με την κατάλληλη αίγλη αλλά και οι τοπικοί άρχοντες νόμιζαν ότι η ανυπαρξία έργου θα αντισταθμίζονταν με τις μειωμένες τιμές.
Και οι δυο έχασαν. Η εξαφάνιση του κινήματος έδειξε ότι η εμπιστοσύνη σε μια διαδικασία δεν πρέπει να στηρίζεται μόνο στο «φαίνεσθαι».
Τα κίνητρα ορισμένων πρωτοβουλιών πρέπει να ελέγχονται ειδικά όταν ενδύονται το μανδύα της κοινωνικής ευαισθησίας.
Η πτώση των τιμών και η ομαλή διακίνηση των προϊόντων νωπών και μη δεν είναι θέμα κινημάτων. Είναι θέμα την πολιτείας η οποία πρέπει να διαμορφώνει πλαίσια δραστηριοποίησης, ελέγχου, αναβάθμισης της ποιότητας των προϊόντων , ομαλής διακίνησης , ορθολογικής παραγωγής και κυρίως έγκαιρης επέμβασης σε περιόδους που ο βασικός νόμος της προσφοράς με την ζήτηση παρουσιάζει στρεβλώσεις.
Όσοι εμπιστεύτηκαν για μια ακόμη φορά τις λαϊκίστικες σειρήνες θα πρέπει να καταλάβουν επιτέλους ότι η κοινωνική ευαισθησία ακόμη και όταν εκφράζεται με τις καλλίτερες προϋποθέσεις ποτέ δεν έλυσε και δεν ποτέ πρόκειται να λύσει το πρόβλημα των τιμών.
Του ΣΑΡΑΝΤΟΥ ΛΕΚΚΑ Οικονομολόγου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου