Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Ποτήρια για… «κόκκινο»


''Kάθε κλειδαριά για να ανοίξει θέλει το σωστό κλειδί· έτσι και το ερυθρό κρασί, ανάλογα με τον τύπο του, αποκαλύπτεται και ξεκλειδώνει στο κατάλληλο ποτήρι''.

Η επιλογή του ιδανικού ποτηριού αποτελεί ένα από τα πρώτα βασικά μαθήματα δοκιμής ενός κρασιού. Όσο και αν φαίνεται απλή, είναι πολύ σημαντική διαδικασία, η οποία μάλιστα κρύβει πολλές στοιχειώδεις λεπτομέρειες: η αρχιτεκτονική του ποτηριού επιτρέπει την εκτίμηση της διαύγειας, του χρώματος, του αρώματος και της γεύσης ενός κρασιού. Επομένως, το κατάλληλο ποτήρι μπορεί να απογειώσει τον οίνο, ενώ με τον ίδιο τρόπο, σε ένα λάθος ποτήρι, ένα καλό κρασί μπορεί να χάσει την ποιότητά του.


Όλες οι παράμετροι ενός ποτηριού (μέγεθος, διάμετρος, σχήμα, ύψος, πάχος) επηρεάζουν και παίζουν καθοριστικό ρόλο στην αίσθηση που δημιουργείται κατά την οργανοληπτική εξέταση ή την απόλαυση ενός κρασιού. Πριν από όλα, όμως, καθορίζουμε το...
 υλικό: κρύσταλλο ή ανώτερο γυαλί. Το κρύσταλλο είναι γοητευτικό, ελκυστικό και πολυτελές· συγχρόνως όμως είναι διάφανο, όπως ένας στιλάτος καθρέφτης, ο οποίος επιτρέπει την οπτική αξιολόγηση του οίνου.


Για τους ίδιους λόγους πρέπει το χρώμα του ποτηριού να είναι λευκό, διάφανο, χωρίς σχέδια και σχήματα που εμποδίζουν την απόλυτη οπτική παρατήρηση και τα συμπεράσματα ως προς τη διαύγεια, την ένταση του χρώματος, τις ανταύγειες και τα δάκρυα που σχηματίζονται.

Το επόμενο γνώρισμα αφορά τα τοιχώματα του ποτηριού, τα οποία πρέπει να είναι λεπτά για τη σωστή επαφή ανάμεσα στο στόμα και στον οίνο. Βασικά στοιχεία είναι η μεγάλη βάση, ώστε να είναι σταθερό κατά τη γευσιγνωσία, καθώς και ο μακρύς λαιμός. Ο ψηλός μηνίσκος είναι απαραίτητος για την επαφή του ποτηριού με το χέρι, ώστε να μην επηρεάζεται η θερμοκρασία του οίνου από το ανθρώπινο σώμα. Ο όγκος του ποτηριού πρέπει να είναι μεγάλος, όπως και το ύψος του, ώστε να γεμίζει μέχρι περίπου το ένα τρίτο και να πραγματοποιείται εύκολα η ανάδευση.

Ο διαχωρισμός και η σχεδιαστική διαφορά των παρακάτω ποτηριών στηρίζεται στη φυσιολογία της γεύσης. Σύμφωνα με αυτή, η γλώσσα διακρίνει σε διαφορετικό σημείο το γλυκό, το όξινο, το αλμυρό και το στυφό.
 
Φρέσκα ερυθρά κρασιά

Το ποτήρι που φιλοξενεί το νεαρό κόκκινο κρασί είναι αρχικά μεγαλύτερο από το αντίστοιχο που υποδέχεται τα λευκά κρασιά. Στη σχεδιαστική ανατομία του ξεχωρίζει το ευθύ στόμιο, που κατευθύνει την πορεία του οίνου στις πλευρές και στο πίσω μέρος της γλώσσας. Έτσι αποφεύγεται η αίσθηση της έντονης στυφότητας από την αυξημένη συγκέντρωση ακατέργαστων τανινών των φρέσκων ερυθρών. Παράλληλα με τη μείωση της δυσάρεστης πικράδας, επιτυγχάνεται η ανάδειξη των υπόλοιπων αρωματικών και γευστικών χαρακτηριστικών. Επίσης, ο κάλυκάς του είναι μεγάλος, προκειμένου να είναι δυνατές η καλή οξείδωση και η εξέλιξη του οίνου.

Ώριμα ερυθρά κρασιά

Μετά την παραμονή στο βαρέλι, καθώς η δρυς αγκαλιάζει τον οίνο, το χρώμα γίνεται πιο βαθύ, τα αρώματα των κόκκινων φρούτων ωριμάζουν και πλαισιώνονται από νότες μπαχαρικών, ξηρών καρπών και ξύλου. Τα δάκρυα στο ποτήρι πληθαίνουν και οι καστανές ανταύγειες κάνουν την εμφάνισή τους. Τα ποτήρια που υπηρετούν την προβολή των παραπάνω διαφέρουν στο ύψος και στο πλάτος από τα προηγούμενα. Έχουν μεγαλοπρεπή επιφάνεια, εξαιτίας της αλκοόλης και της παλαίωσης, ώστε να γίνεται σωστά η οξείδωση. Το άνοιγμά τους στο στόμιο είναι στενότερο, προκειμένου να συγκεντρώνονται τα πληθωρικά αρώματα και το μπουκέτο ωρίμανσης στη μύτη.


Ειδικοί τύποι ποτηριών

Ποτήρι Βουργουνδίας: Για μαλακότερα αρωματικά ερυθρά κρασιά με σώμα όπως το Pinot Noir. Δεν είναι ψηλό αλλά έχει πολύ μεγάλο κύπελλο, ώστε να οδηγείται το κρασί στην άκρη της γλώσσας και να απολαμβάνονται οι λεπτές γεύσεις. Η αρχιτεκτονική του επιτρέπει την επιπλέον ωρίμανση του οίνου, το άνοιγμά του και την εκτίμηση των σύνθετων αρωμάτων του.




Ποτήρι Μπορντό: Σχεδιασμένο για βαριά ερυθρά κρασιά, τανικά και πλούσια, όπως τα Cabernet και Merlot. Eίναι ψηλότερο αλλά πιο στενό, έτσι το κρασί προχωράει στο πίσω μέρος του στόματος και μεγιστοποιείται η αντίληψη των αρωμάτων και της γεύσης.




Γλυκά κρασιά


Τα ποτήρια για τα γλυκά ερυθρά είναι μικρότερα σε μέγεθος και σε άνοιγμα. Η διαμόρφωση αυτή τονίζει τα αρώματα και προσθέτει ένα χέρι βοηθείας στην ανάπτυξη και στη συγκέντρωσή τους στη μύτη. Τo μικρό μέγεθος συνδυάζεται και με τη μικρή ποσότητα που συνηθίζεται στο κέρασμά τους. Το ευθύ και στενό άνοιγμα έχει ως αποτέλεσμα τη ροπή του γλυκού οίνου προς τα πίσω στο στόμα και, έτσι, δεν είναι τόσο έντονη η γλυκύτητα, ώστε να καλύπτει τα άλλα χαρακτηριστικά.

Σωστός χειρισμός ποτηριού

Τα ποτήρια όπως είδαμε έχουν σκοπό την προβολή των ιδιαίτερων γευστικών χαρακτηριστικών των οίνων, την απόκρυψη των ατελειών τους και την εξυπηρέτηση της απόλαυσής τους στο μέγιστο. Απαιτούν όμως κάποια ειδική μεταχείριση. Πρέπει να πλένονται και να καθαρίζονται πολύ καλά με σαπούνι χωρίς έντονο άρωμα σε θερμό νερό. Το ξέβγαλμα πρέπει να γίνεται σχολαστικά με δροσερό νερό και το σκούπισμα με καθαρή και στεγνή πετσέτα. Στη συνέχεια, τοποθετούνται σε κάθετη θέση και προφυλάσσονται από τη σκόνη και τις μυρωδιές.


voldrinks.gr

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου