Δισεκατομμύρια επισκέπτες στις «πειρατικές» ιστοσελίδες ανταλλαγής αρχείων, P2P

Μελέτη της εταιρίας ασφάλειας του Ιντερνετ MarkMonitor διαπίστωσε ότι 43 επιλεγμένες ιστοσελίδες παράνομης ανταλλαγής αρχείων εξασφάλισαν πάνω από 53 δισεκατομμύρια επισκέψεις το χρόνο.

Οι τρεις πρώτες ιστοσελίδες, RapidShare, Megavideo.com και Megaupload.com, εξασφάλισαν περισσότερες από 21 δισ. επισκέψεις. Τέτοιες ιστοσελίδες γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλείς ως μέθοδοι «κατεβάσματος» περιεχομένου με τη μέθοδο...
 P2P, της ανταλλαγής δηλαδή μεταξύ χρηστών. «Τα στοιχεία είναι εξωφρενικά», λέει ο αντιπρόεδρος της MarkMonitor Τσάρλι Εϊμπραμς.

Ο αναλυτής της εταιρίας Forrester Μαρκ Μάλιγκαν επισημαίνει, όμως, ότι ο αριθμός των επισκέψεων δεν ταυτίζεται απαραίτητα με τον όγκο των παράνομα κατεβασμένων δεδομένων. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν, όμως, ότι εμπορικές ιστοσελίδες, καθώς και άλλες μέθοδοι εκτός δικτύου για ανταλλαγή μουσικής ή ταινιών, αρχίζουν να κερδίζουν έδαφος στην παράνομη ανταλλαγή αρχείων. «Οι ιστοσελίδες αυτές, όπως η RapidShare, δημιουργούν καταλόγους των αρχείων τους, που διευκολύνει πολύ τους πειρατές. Οι σελίδες αυτές, μαζί με την τεχνολογία P2P δυσχεραίνουν την ίδια στιγμή τις προσπάθειες των δημιουργών να τους εντοπίσουν και να του υποχρεώσουν να καταβάλουν όσα χρωστούν», λέει ο κ. Μάλιγκαν.

Η ιστοσελίδα RapidShare βρέθηκε πρόσφατα στο στόχαστρο της ένωσης δισκογραφικών εταιριών των ΗΠΑ (RIIA), που κατηγόρησε την ελβετική ιστοσελίδα για διακίνηση τεράστιου όγκου πειρατικού υλικού και ζήτησε από τους διαχειριστές της να τοποθετήσουν φίλτρα που θα ελέγχουν το περιεχόμενο. Το αίτημα αυτό απορρίφθηκε, όμως, αυτή την εβδομάδα από δικαστήριο του Ντίσελντορφ της Γερμανίας, που αποφάσισε ότι η RapidShare δεν οφείλει να τοποθετήσει τέτοια συστήματα ελέγχου.

Οι προσπάθειες απαγόρευσης των παράνομων δραστηριοτήτων τέτοιων ιστοσελίδων θυμίζουν εκείνες κατά της ιστοσελίδας ανταλλαγής μουσικών κομματιών Napster. «Η κατάσταση είναι η ίδια. Αν σκεφτούμε ότι το κλείσιμο της Napster απαίτησε πολύ χρόνο, φανταστείτε πόσος καιρός θα χρειαστεί τώρα. Η αστυνόμευση των προγραμμάτων P2P είναι τόσο περίπλοκη και δαπανηρή που δεν αξίζει καν τον κόπο», λέει ο κ. Μάλιγκαν.