ΚοΚοΕ ~ Βιομηχανία παπάτζας

-Εργάτη βγες από τη λούμπα. Δώσε ψήφο στον Κουτσούμπα. 
-Μην κοιτάς που απολύουν, τους πλουσίους διαλύουν. 
-Νόμος είναι το δίκιο στο κομματικό οφίκιο.

Αντιγράφουμε από το 902.gr, μια ιστοσελίδα με ιδέες ρετρό αλλά πάντα επίκαιρη:

«Πρόταση νόμου κατέθεσε σύσσωμη η Κ.Ο. του ΚΚΕ για την επαναφορά κατώτερου μισθού, επαναφορά 13ης και 14ης σύνταξης, 13ου και 14ου μισθού. Οπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση "Τα μέτρα των τελευταίων ετών που επηρέασαν άμεσα και έμμεσα τους μισθούς και το λαϊκό εισόδημα επιδείνωσαν ραγδαία την κατάσταση της εργατικής λαϊκής οικογένειας. [...] Η νομοθετική ρύθμιση μείωσης του κατώτατου μισθού, οι επιχειρησιακές συμβάσεις, οι ατομικές συμβάσεις και οι συμβάσεις που υπογράφτηκαν από ενώσεις προσώπων, το χτύπημα των κλαδικών συμβάσεων, η ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις και τα κακοπληρωμένα προγράμματα, η άγρια φορολογία, λειτουργούν συμπληρωματικά στην επιδείνωση της ζωής της εργατικής-λαϊκής οικογένειας, λεηλατούν με κάθε τρόπο τους μισθούς και το εργατικό εισόδημα"».

Σ' αυτό το πνεύμα είναι ολόκληρη η πρόταση νόμου, σύντροφοι αναγνώστες. Ο Κουτσούμπας, μ' έναν νόμο και μια υπογραφή, θα βάλει τη ζωή μας στο κομματικό κασετόφωνο και θα γυρίσει την ταινία πίσω, στο πρώτο τραγουδάκι. Στα εγγλέζικα αυτό λέγεται rewind (προφέρεται ριγουίντ) και στα ελληνικά το κομμάτι εκτελείται πάντοτε προεκλογικά, σε ρυθμό ψηφοθηρικό. Η ρούμπα του Κουτσούμπα.


Βιομηχανία παπάτζας

Οι υποσχέσεις δεν κοστίζουν τίποτε. Λέγονται εντελώς δωρεάν και ορισμένοι αφελείς τις εισπράττουν τοις μετρητοίς. Ομως το πρόβλημα δεν το έχουν εκείνοι που παράγουν υποσχέσεις, αλλά όσοι αποπειρώνται να τις καταναλώσουν. Ούτως ή άλλως αυτή είναι η μαγεία της επικοινωνίας (ή προπαγάνδας επί το πιο... κακόπιστον). Από το τίποτε παράγεις μια πραγματικότητα. Οσοι πιστεύουν το τίποτε και του προσφέρουν τις ζωές τους βγαίνουν ζημιωμένοι - σε αντίθεση με όσους το παράγουν στις κομματικές βιομηχανίες παραγωγής παπάτζας. Αυτά συμβαίνουν στο επίπεδο της μαρξικής νοόσφαιρας.

Στην κανονική ζωή συμβαίνουν, όμως, διάφορα περίεργα, όπως απολύσεις και περικοπές στις επιχειρήσεις του ΚΚΕ («Ριζοσπάστης», 902, Τυποεκδοτική). Συμβαίνουν πωλήσεις συχνοτήτων σε οφσόρ εταιρίες. Συμβαίνουν πεισματικές αρνήσεις ελέγχου στα κομματικά ταμεία και στις παντοειδείς χορηγίες που λαμβάνουν οι «φίλοι» του λαού και διαχρονικοί «σωτήρες» της εργατικής τάξης. Συμβαίνουν κι άλλα, που διαβάζουμε εδώ και χρόνια σε ανακοινώσεις απολυμένων, εις τους οποίους υποδείχθηκε να αγωνιστούν για μεγαλύτερες αποζημιώσεις απολύσεως! Κι ύστερα σου λένε ότι η πολιτική είναι υπόθεση που δεν βγάζει γέλιο...


Παναγιώτης Λιάκος / Δημοκρατία