Μιλούν οι Γάλλοι σεφ αρχαία ελληνικά;

Ανάμεσα στα πολλά βιβλία μαγειρικής που έχω στη βιβλιοθήκη μου, αυτό που αναμφίβολα ξεχωρίζει είναι η γαστρονομική εγκυκλοπαίδεια «Larousse Gastronomique», ένας πραγματικός θησαυρός γνώσεων με 1.200 σελίδες. Ξεφυλλίζοντάς την, συνειδητοποίησα πως είναι πολλές οι λέξεις και οι έννοιες από την αρχαία ελληνική γαστρονομία που έχουν περάσει στη γαλλική. Ετσι, επέλεξα μερικές για να σας τις παρουσιάσω.


Amphiclès (Αμφικλής): Ενας μάλλον φανταστικός μάγειρας της αρχαίας Ελλάδας, ο οποίος αγαπούσε τις απλές γεύσεις και ήταν αντίθετος στα πολύπλοκα φαγητά. Το όνομά του είναι συνώνυμο με την απλότητα των φαγητών.

Amphitryon (Αμφιτρύων): Στην ελληνική μυθολογία είναι ο πατέρας του Ηρακλή, όμως μέσα από κείμενα του Μολιέρου και του Grimod de La Reynière έχει καθιερωθεί στη γαλλική γλώσσα και σημαίνει τον οικοδεσπότη ενός δείπνου.

Amygdalin: Με αυτόν τον επίσημο όρο στη γαλλική γαστρονομία αποκαλούν όλα τα γλυκά που περιέχουν αμύγδαλο. Η λέξη προέρχεται από την ελληνική λέξη αμύγδαλο.

Aspic: Ενα πολύ δημοφιλές πιάτο της γαλλικής κουζίνας από κρέας, πουλερικά ή ψάρια σερβιρισμένα μέσα σε ζελατίνα (κάτι ανάλογο με τη δική μας πηχτή). Το όνομά του προέρχεται από την ελληνική λέξη ασπίς, γιατί οι φόρμες που χρησιμοποιούσαν παλαιότερα γι’ αυτό το φαγητό είχαν σχήμα ασπίδας.

Athénienne (à l’): Η λέξη αυτή υπάρχει κάτω από το λήμμα «Athenaeus», το οποίο αναφέρεται στον γνωστό μας Αθήναιο τον Ναυκρατίτη. Ο όρος à l’Athénienne αναφέρεται σε φαγητά που έχουν ελαιόλαδο.

Basilic: Αρωματικό φυτό, το όνομα του οποίου προέρχεται από την ελληνική λέξη βασιλικός και (όπως αναφέρει το λεξικό) μόνο ο βασιλιάς είχε το δικαίωμα να τον κόψει.

Livres de cuisine (βιβλία μαγειρικής): Το παλαιότερο βιβλίο μαγειρικής στον κόσμο ήταν χωρίς αμφιβολία αυτό του Αρχέστρατου (4ος αιώνας π.Χ.), αποσπάσματα του οποίου έχουν διασωθεί μέσα από το έργο του Αθήναιου και του Απίκιου.

Cotignac: Παραδοσιακό γλυκό της Γαλλίας, πολύ δημοφιλές ιδιαίτερα στην Ορλεάνη, που φτιάχνεται από κυδωνόπαστο και ζάχαρη. Το γλυκό αυτό προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα, όπου φτιαχνόταν με κυδωνόπαστο και μέλι. Η μυθολογία αναφέρει πως οι Νύμφες το προσέφεραν στον Δία όταν ήταν μωρό. Με βάση το μύθο αυτό, τον 18ο αιώνα δημιουργήθηκε η παράδοση ότι το γλυκό αυτό της Ορλεάνης κάνει πολύ καλό στο μυαλό των αγέννητων μωρών, κάτι που βόλευε πολύ τις εγκύους, που κατά την κύηση θέλουν να τρώνε γλυκά.

Dragée: Γλυκό που φτιάχνεται από αμύγδαλα καλυμμένα με ζάχαρη (τα γνωστά μας κουφέτα). Το όνομά τους προέρχεται από τα αρχαιοελληνικά τραγήματα (ξηρούς καρπούς που τσιμπολογούσαν μαζί με το κρασί, μετά το δείπνο).

Gastronomie: «Η τέχνη του καλού φαγητού», λέξη που άρχισε να χρησιμοποιείται από Γάλλους συγγραφείς στις αρχές του 19ου αιώνα, καθιερώθηκε από τη Γαλλική Ακαδημία το 1835 και προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις γαστήρ και νόμος. Φυσικά οι λέξεις αυτές είναι πολύ περισσότερες.

kathimerini.gr

Δείτε κι αυτό