Ελλαδάρα ολέ ~ Το Υπ. Υγείας πουλάει χαλιά και κιλίμια με 520.000 έξοδα!

Τα μαγικά (κρατικά) χαλιά.

ΤΟ «Βιβλίο της άμμου» του Χόρχε Λούις Μπόρχες αρχίζει να μου θυμίζει το Ελληνικό Δημόσιο. Κι αυτό γιατί πληροφορούμαι ότι το υπουργείο Υγείας πουλάει και χαλιά. Το διαπίστωσε έκθαμβος ο Ανδρέας Λοβέρδος.

Στην οδό Φιλελλήνων

Λοιπόν, εις την οδόν των Φιλελλήνων- όχι πολύ μακριά από το υπουργείο Οικονομικών όπου ξενυχτούν για να μαζέψουν τα δημοσιονομικά υπό τη δαμόκλειο σπάθη της τρόικας υπάρχει κατάστημα το οποίο πουλάει χαλιά. Τυπικά το κατάστημα...

 υπάγεται στο ΕΚΚΑ, που είναι εποπτευόμενος από το υπουργείο Υγείας οργανισμός. Πρόκειται για ο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, που έχει προκύψει από τις συγχωνεύσεις μικροοργανισμών τις οποίες προώθησε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος. Πρόεδρος του ΕΚΚΑ είναι, μαθαίνω, ο Παναγιώτης Αλτάνης.

Αραχοβίτικο λινό

Το κατάστημα πουλάει χαλιά, μαξιλάρια, τάπητες, κουβερλί- ακόμη και αραχωβίτικο λινό ύφασμα. Αν κυκλοφορείτε στο κέντρο και δεν το έχετε αντιληφθεί, δεν σας αδικώ. Είναι ανοιχτό επτά το πρωί με μία- άντε δύο - το μεσημέρι. Κι αυτό γιατί, σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες μου, οι επτά δημόσιοι υπάλληλοι που το στελεχώνουν αρνούνται να εργασθούν με ωράριο καταστημάτων. Επιμένουν να εργάζονται με το ωράριο των δημοσίων υπηρεσιών τις ώρες που αυτές είναι προσβάσιμες στους πολίτες.

Τώρα είναι, ομολογουμένως, ένα ερώτημα ποιος θα τρέχει στο Σύνταγμα στις επτά τα χαράματα για να αγοράσει χαλιά. Αλλά αυτό είναι ένα από τα παράδοξα του Ελληνικού Δημοσίου.


Σαράντα οκτώ υπάλληλοι

ΑΡΧΙΚΑ είχα την εντύπωση ότι τα χαλιά τα έφτιαχναν ανά την Ελλάδα άτο μα με ειδικές ανάγκες ή αναπηρίες.

Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι η ταπητοπαραγωγή του υπουργείου Υγείας ήταν συναφής με την κοινωνική του διάσταση. Φαίνεται όμως πως δεν είναι ακριβώς έτσι. Τα χαλιά αγοράζονται από κυρίες σε όλη τη χώρα που δουλεύουν ακόμη τον αργαλειό και πληρώνονται με τον κόμπο. Εν όλω υπάρχουν είκοσι πέντε ταπητουργεία του ΕΚΚΑ στην επικράτεια- κυρίως στην Κεντρική και στη Βόρεια Ελλάδα. Απασχολούνται σε αυτά σαράντα οκτώ υπάλληλοι. Ορισμένοι είναι με σύμβαση ιδιωτικού δικαί ου. Οι περισσότεροι όμως είναι δημόσιοι υπάλληλοι με ασφάλιση στο ΙΚΑ. Σημεία των καιρών: είκοσι εξ αυτών έχουν δηλώσει παραίτηση για πρόωρη συνταξιοδότηση- ανάμεσά τους και η προϊσταμένη.

Γέμισε το υπουργείο Υγείας

Το μέσο κόστος ενός χαλιού που παράγεται από το ΕΚΚΑ είναι περί τις τρεις χιλιάδες ευρώ. Χαλιά και τάπητες πωλούνται σε τράπεζες και δημόσιες υπηρεσίες, ενώ γεμάτο με αυτά είναι και το υπουργείο Υγείας της οδού Αριστοτέλους που τα παίρνει με ειδική έκπτωση.

Δουλειά που δεν την ξέρεις...

Τέλος, ενδεικτικά είναι τα οικονομικά στοιχεία. Ο τζίρος από χαλιά, τάπητες και κουβερλί ήταν 375.000 ευρώ το 2009. Οι ταπητουργικές μονάδες είχαν κόστος 396.000 ευρώ, η αποθήκη 5.000 ευρώ, ενώ τα ενοίκια ανήλθαν στα 120.000 ευρώ. Αυτά ανέρχονται σε 521.000 ευρώ, χωρίς να υπολογιστεί η μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων.

Κοινώς, το υπουργείο Υγείας μπαίνει μέσα πάνω από 200.000 ευρώ ετησίως ως παραγωγός χαλιών. Εδώ που τα λέμε, δουλειά που δεν την ξέρεις είναι καλύτερα να μην την κάνεις.

Τούτων δοθέντων, αντιλαμβάνομαι ότι ο Ανδρέας Λοβέρδος πρόκειται να αναλάβει σύντομα δράση και για το θέμα των χαλιών, στο πλαίσιο του γενικού εξορθολογισμού- ας μην πω της γενικής εξυγίανσης- των οικονομικών του Υγείας.
Τα Νέα

Ενημέρωση 25-1-2011:

Λουκέτο στο «κατάστημα χαλιών» του υπ. Υγείας

Ακόμη ένα κατάστημα κατέβασε ρολά, όχι όμως εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, αλλά για το παράλογο της λειτουργίας του.

Πρόκειται για το παραμάγαζο του υπουργείου Υγείας στην οδό Φιλελλήνων, έτσι το είχε χαρακτηρίσει ο ίδιος ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Λοβέρδος που, αντί για φάρμακα ή έστω ιατρικά είδη, πουλούσε χαλιά και εργόχειρα.

Το κλείσιμο του καταστήματος θα ελαφρύνει τα οικονομικά του υπουργείου υγείας κατά 120 χιλιάδες ευρώ το χρόνο, όσο δηλαδή κόστιζε το ενοίκιο του κτιρίου.

Συνολικά το υπουργείο προσδοκά εξοικονόμηση άνω των 3 εκατομμυρίων ευρώ. Όσο για τους υπάλληλους - πωλητές υφαντών, αναμένεται να πάρουν τον δρόμο της μετάταξης.