Η γελοιότητα βλάπτει σοβαρά τη διπλωματία

Τα σύννεφα του πολέμου έχουν πυκνώσει πάνω από τον ουρανό ουρανό της Συρίας και η Δύση φαίνεται αποφασισμένη -για λόγους εμφανείς, αλλά και αδιαφανείς- να πλήξει στρατιωτικά τη χώρα, προφασιζόμενη ότι θέλει να τιμωρήσει την κυβέρνηση Ασαντ.

Αυτό, ασφαλώς, δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί «θετικό» γεγονός...


Ουδέποτε μια ισοπέδωση χώρας και οι ωμές παρεμβάσεις στα εσωτερικά ζητήματά της έχουν δημιουργήσει κάτι καλύτερο από την προτεραία κατάσταση - με εξαίρεση τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους, τους οποίους κατέστησαν αναπόφευκτους η μισαλλοδοξία και η μεγαλομανία των Γερμανών.

Οι κίνδυνοι από την ενδεχόμενη συμμετοχή της Ελλάδας στο μακελειό είναι ορατοί. Αν δεν υπάρξει από την πλευρά μας η δέουσα προσοχή και φειδώ στις δηλώσεις, δεν πρέπει να αποκλείουμε τρομοκρατικά «αντίποινα» εις βάρος μας. Επίσης, οφείλουμε να θεωρούμε δεδομένη την πύκνωση των λαθρομεταναστευτικών ρευμάτων, τα καραβάνια της απελπισίας που θα δημιουργηθούν από τους πρόσφυγες, τους ξεριζωμένους, τους ανθρώπους που θα φοβούνται να παραμείνουν στη Συρία της «επόμενης ημέρας».

Για όλα τα παραπάνω κρίνεται απαραίτητη η συμμόρφωση του ανεκδιήγητου κ. Βενιζέλου με την κοινή λογική και η προσαρμογή του στη σοβαρότητα που επιβάλλει το υπουργείο στο οποίο προΐσταται. Δεν είναι δυνατόν αυτός ο παρορμητικός και πολλάκις αποτυχημένος πολιτικός να σπεύδει να υπερθεματίζει στην ανάγκη «μιας διεθνούς απάντησης στο όνομα της νομιμότητας και στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», εννοώντας σαφώς ότι πρέπει να κηρυχθεί πόλεμος από τη Δύση εναντίον της Συρίας.

Είναι οικτρό και συνάμα γελοίο ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών να ξεπερνάει σε φιλοπόλεμη διάθεση και ρητορεία τους ιέρακες του αμερικανικού Πενταγώνου και να αποφαίνεται ότι η κυβέρνηση Ασαντ έκανε χρήση χημικών όπλων. Ποια απ' όλες τις σχολές διπλωματίας ακολουθεί τούτη η επίδειξη αυτοδιασυρμού από τον βουλιμικό για εξουσία αρχηγίσκο του θνήσκοντος ΠΑΣΟΚ;

Η πατρίδα μας μπορεί να εξυπηρετήσει τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς της χωρίς να φωνάζει και δίχως να μπαίνει στο στόχαστρο οποιασδήποτε δύναμης. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για «διπλωμάτες» τύπου Βενιζέλου.

δημοκρατία