Το διατροφικό μυστικό των Αρχαίων Ελλήνων

Στον ελληνικό, αλλά κυρίως στον Αιγιακό χώρο υπήρχαν και υπάρχουν τα κατάλληλα φυτικά και ζωικά είδη απαραίτητα για την σωστή διατροφή, που έδωσαν και δίνουν ώθηση στην ανθρώπινη συνεχόμενη γνωσιακή πορεία εξέλιξης. 

Βέβαια δεν είναι τυχαίο, αφού σε αυτό το σημείο του πλανήτη βρίσκονταν (και βρίσκονται ακόμη) συγκεντρωμένες οι κατάλληλες προϋποθέσεις.


Αυτές είναι οι πρωτεΐνες ζωικής προέλευσης, τα λίπη και οι υδατάνθρακες, ικανά να δώσουν τις αναγκαίες σειρές πολυπεπτιδίων (αμινοξέων), έτσι ώστε δια της ανασύνθεσης στον ανθρώπινο οργανισμό να παρέχουν τα βασικά μόρια (πλάσμα αίματος, χοληστερίνη, ορμόνες…) και να καταστεί εφικτή η δυνατότητα του λόγου. 

Ο πολιτισμός είναι αποτέλεσμα ανωτέρων εγκεφαλικών λειτουργιών, οι οποίες είναι αδύνατον να προκύψουν χωρίς την βασική διατροφή με τα προϊόντα του Ελληνικού χώρου. Με άλλα λόγια, πρόκειται για <σωστή διατροφή> όπως αναφέρει και ο Πλάτων στον Τίμαιο ως απαραίτητη προϋπόθεση της άριστης ζωής: <Όπως και αν το πάρουμε, ο τρόπος περιποίησης (η θεραπεία όλον) για τον άνθρωπο ένας είναι. Να δίνονται στο κάθε μέρος του ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ, οι κατάλληλες τροφές και κινήσεις που του ανήκουν. Μα, συγγενικές κινήσεις των στοιχείων που βρίσκονται μέσα μας είναι τα δι-ανοήματα του σύμπαντος και οι περιφορές του. Αυτές λοιπόν, πρέπει να ακολουθεί ο καθένας μας, προσπαθώντας να διορθώσει (ανορθώσει) τις κινήσεις που κατά την γέννησή μας, είχαν διαφθαρεί μέσα στο κεφάλι μας, με την σταθερή κατανόηση των αρμονιών και των κύκλων (περιφερειών) του σύμπαντος. Οφείλει ο καθένας να εξομοιώνει τον εαυτό του που κατανοεί (δηλαδή τον νου= υποκείμενο) με αυτό που κατανοείται (με το νοούμενο= αντικείμενο), τις αρμονίες και περιφορές, σύμφωνα με την αρχική του φύση. Και αφού τον εξομοιώσει να φτάσει στον τελικό σκοπό της άριστης ζωής, που τα θεϊκά στοιχεία καθόρισαν προκαταβολικά για το σήμερα κα ι το αύριο>.
 
 Η ικανότητα της ομιλίας αλλά και η περαιτέρω εξέλιξη της γλώσσας συντελέστηκαν πάνω στην Ελληνική γη και πουθενά αλλού στον κόσμο (έξ άλλου είναι η μόνη γλώσσα με τόσα εκατομμύρια λέξεις). Από ανθρώπους που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν με την πλούσια τροφή του ελαιολάδου, του δημητριακού ζειά (έθρεψε τον στρατό του Μ. Αλέξανδρου), των οπωροφόρων δένδρων, των άγριων χόρτων (μια από τις βασικές τροφές του χώρου αυτού), και κυρίως των πλούσιων σε πρωτεΐνες ζωικών τροφών (αίγες, πρόβατα, βόες-άγρια βουβάλια κ.α).

-Το ελαιόλαδο περιέχει τα αναγκαία πολυακόρεστα, τα οποία ο οργανισμός ανασυνθέτει σε μυελίνη, η οποία αποτελεί καθοριστικό παράγοντα στην νευροαξονική παλμική κίνηση (απαραίτητη με την σειρά της για την δυνατότητα ομιλίας). Κανένα άλλο είδος λαδιού δεν περιέχει έτοιμα αυτά τα στοιχεία.

-Η Αιγιακή σαρδέλα, ένα τόσο κοινό ψάρι για τους έλληνες, περιέχει ασβέστιο 409 mg στα 100 γρ., ενώ τα 100 γρ. γάλα περιέχουν 120 mg ασβέστιο (μια σαρδέλα ισοδυναμεί με ένα ποτήρι γάλα).

-Τα βουβάλια στην Ελλάδα έδιναν μια μεγάλη παραγωγή ποιοτικού κρέατος, μέχρι και το 1913, όπου ο αριθμός τους ανήρχετο στα 220.000 ζώα, ενώ σήμερα υπάρχουν λιγότερα από 1000, το γάλα τους θεωρείται το πλέον κατάλληλο. Το αγελαδινό γάλα μπορεί μόνο το 18% του Ελληνικού πληθυσμού να το καταναλώνει και αυτό χωρίς να έχει υποστεί παστερίωση ή ομογενοποίηση, για δε το υπόλοιπο 82% του πληθυσμού είναι ασύμβατο και δρα σαν δηλητήριο. Το αγελαδινό γάλα είναι το πιο ακριβοπληρωμένο νερό, διότι περιέχει 87% νερό και 13% υποτιθέμενα χρήσιμα συστατικά.


ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΕΙΑ

Οι πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα ήταν καθοριστικές για την πνευματική και σωματική ανάπτυξη του Έλληνα πολίτη. Αρχές του 1900 έχουμε την μείωση της εκτροφής των βουβαλιών, το σταμάτημα της καλλιέργειας του δημητριακού ζειά, το ξεκίνημα της καταστροφής του Αττικού ελαιώνα.

-Το δημητριακό ζειά (αγγλικά σπέλτα, γερμανικά ντίνκελ, ιταλικά φάρο) είναι το καλλίτερο δημητριακό, και συμπεριφέρεται στην μαγειρική όπως το σιτάρι. Η μεν ζειά είναι ακίνδυνη, το δε σιτάρι άκρως επικίνδυνο. Όμηρος- Οδύσσεια δ, 603-604: εν δε κύπειρον πυροί τε ζειαί τε ιδ’ ευρυφυές κριλευκόν.

Το σιτάρι είναι το μόνο δημητριακό που έχει τις ισχυρότερες λεκτίνες-κόλλα στο αλεύρι του, από το οποίο επίσης μπορούμε να κατασκευάσουμε την αλευρόκολλα. Η κόλλα αυτή αυξάνει πληθυσμούς και κατασκευάζει δούλους, δημιουργεί αρρώστιες, κάνει τον άνθρωπο να φέρεται εχθρικά, τον κάνει καταθλιπτικό.

Οι Άγγλοι ερευνητές Τέρρυ Μπράουν και Γκλεν Τζόουνς καταγράφουν από τα αρχαία ιστορικά κείμενα τις συνήθειες των αρχαίων περί διατροφής και αναφέρουν στα αποδειχτικά τους στοιχεία ότι οι Έλληνες χρησιμοποιούσαν σαν βασικό δημητριακό την ζειά-σπέλτα. Αυτό καταγράφεται από το 3.300, από το DNA των οστών μέσα στο Ελληνικό έδαφος. Η ζειά-σπέλτα περιέχει περισσότερες πρωτεΐνες από τα άλλα δημητριακά: τα οκτώ βασικά αμινοξέα που παίρνουμε από την φύση, βιταμίνες Α,Β,C, φώσφορο, ασβέστιο και σίδηρο.

Η ζειά είναι ένα από τα παλαιότερα δημητριακά στον κόσμο που ήταν γνωστό από τους πρώτους καλλιεργητές δημητριακών πάνω στην γη εδώ και 7 χιλιάδες χρόνια. Στην Γερμανία πριν 800 χρόνια έγραψε για την ζειά ο Χιλντεγκάρτ Βον Μπίντζεν ότι είναι το καλλίτερο από τους σπόρους των δημητριακών, είναι πλούσιο σε ιχνοστοιχεία, θρεπτικό και πιο υπακτικό από όλα τα δημητριακά. Προάγει δύναμη σώματος, υγιές αίμα σε όσους το καταναλώνουν και τους κάνει ευχάριστους και χαρούμενους. Αν κάποιος είναι ασθενής βράζουμε λίγο ζειά αλεύρι, το κάνουμε χυλό και ρίχνουμε ένα αβγό μέσα, αυτό θα τους θεραπεύσει σαν να είναι το καλλίτερο φάρμακο γράφει ο Χιλντεγκάρτ. Αυτός ήταν η αιτία που επανακαλλιεργήθηκε η ζειά στην Ευρώπη. Όσο για την Αμερική άρχισε να καλλιεργείται το 1890 κυρίως στο Οχάιο, και σήμερα το σπέρνουν σε 800χιλιάδες στρέμματα, δεκαπλάσια έκταση από οποιαδήποτε πολιτεία. Είχε μειωθεί πάρα πολύ η καλλιέργειά της μέχρι το 1987 κυρίως για το σκληρό κέλυφός της και την ελάχιστη γλουτένη, έτσι την κάνει μη εμπορεύσιμη και δεν χρησιμοποιείται για την παραγωγή ζυμαρικών, αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής. Τις τελευταίες δεκαετίες το κοινό σιτάρι έχει υποστεί αλλαγές ώστε να αυξηθεί η παραγωγή του ανά στρέμμα και να γίνεται πιο εύκολη η χρήση του αυξάνοντας την ποσότητα γλουτένης. Ακόμα και για βιομηχανική χρήση της γλουτένης είναι πάρα πολύ αποδοτικό το σιτάρι, όχι όμως για τον άνθρωπο και την υγεία του. Αντιθέτως η ζειά κράτησε όλες τις ιδιότητές της και δεν υπέστη μεταλλάξεις. Πολύ περισσότερο η ζειά με το σκληρό κέλυφος δεν προσβάλλεται από μικρόβια και δεν χρειάζονται πολλά ραντίσματα με δηλητήρια και έτσι είναι πιο καθαρή για τον άνθρωπο. Το 1987 μια εταιρία μεγάλης παραγωγής δημητριακών την φέρνει στην αγορά των ΗΠΑ και από τότε έχει πάρει τα πρωτεία για την οικολογική και βιολογική παραγωγή. Η ζειά ή σπέλτα λανθασμένα ονομάζεται <σπέλζ> και μερικές φορές <έμμερ> που είναι μια άλλη υποποικιλία σίτου που ονομάζεται ντούραρν γουίτ . Η ζειά έχει ερευνηθεί και έχει αποδειχθεί ότι περιέχει τα ίδια συστατικά με το σπέλτα, το ντίνκελ και το φάρο, η διαφορά τους είναι η κλιματολογική προσαρμογή τους, δηλαδή μονοετής ή δίχρονος καλλιέργεια και η ατμοσφαιρική επικράτηση κατά γεωγραφικό μήκος πλάτος.


ΖΕΙΑ-ΠΤΙΣΑΝΙ-ΒΡΩΜΗ: ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

Στην Ελλάδα μέχρι την δεκαετία του 1930 η ζειά ήταν γνωστή και την καλλιεργούσαμε ευρέως, μόνο που στις μέρες μας δεν γνωρίζουμε ούτε το όνομά της. Η μεγάλη απάτη των αλεύρων του 1927-1929 κατέληξε με την <διαγραφή της ζειάς ακόμα και από τα λεξικά> και την στάση πληρωμών του 1932. Η μαρίνα Ζέας στον Πειραιά ήταν το μεγαλύτερο λιμάνι εξαγωγής αυτού του δημητριακού, το οποίο γεννούσε η καρποφόρα Αθήνα-τέκε δέ ζείδωρος αρούρα Αθήναι. Πως μπορεί να γίνει κατανοητό ότι αυτό το τόσο σπουδαίο και χρήσιμο δημητριακό έπαψε να καλλιεργείται στην γη που το γέννησε και να είναι εισαγόμενο από άλλες χώρες και με άλλη ονομασία.* Η ζειά ερμηνεύεται ως εξής: ζ-ζωή και ει-επί-μακρά-εκπόρευση, ζειά= μακροζωία.

Όπως και τόσα άλλα πράγματα είναι εισαγόμενα με το ζόρι, έτσι και η γνώση ήταν από την Αίγυπτο παλαιότερα, και ποιος ξέρει από πού θα μας την φέρουν τώρα (την γνώση εννοώ!). Όμως η γνώση παρήχθη σ’αυτόν εδώ τον χώρο, κωδικοποιημένη, πλήρως εξασφαλισμένη ως μια και μόνη, διασφαλίζοντας την μετάδοσή της και με υπομονή αναμένουσα αποκωδικοποίηση-εμβάθυνση-κατανόηση- εμπέδωση.

Ο Ιπποκράτης αναφέρεται στα δημητριακά Τίφη-μονόκκοκος σίτος και Ζειά, τα οποία είναι περισσότερο υπακτικά από όλα τα άλλα δημητριακά. (υπακτικά- αυτά που επιφέρουν ήπια κάθαρση-λειτουργούν σαν φάρμακα στον οργανισμό και τον κρατούν υγιή). Εάν προσέξουμε τα κείμενα του Ιπποκράτη θα παρατηρήσουμε ότι το πρώτο δημητριακό που αναφέρεται είναι το κριθάρι και ότι είναι ένα από τα καλλίτερα δημητριακά και για τον οργανισμό του ανθρώπου αρκετά υπακτικό, στυπτικό, και δεν παχαίνει.

Παρασκεύαζαν ένα δροσιστικό αφέψημα από κριθάρι και νερό και το ονόμαζαν κυκεώνα. Με λίγο κρασί ο κυκεών γινόταν δυναμωτικό και γιατρικό. Με γάλα από αιγοπρόβατα ο κυκεών γινόταν αρκετά ωφέλιμος και θρεπτικός. Ο κυκεών ήταν και τελετουργικό μυητικό ρόφημα. Ο χυλός από Πτισάνι, δηλαδή το πλιγούρι από αποφλοιωμένο κριθάρι είναι το φάρμακο των φαρμάκων. Γράφει ο Ιπποκράτης στο βιβλίο του περί διαίτης όξεων παράγραφος 11, < Όσοι λοιπόν χρησιμοποιούν στις αρρώστιες τους Πιτσάνι δεν πρέπει να τον σταματούν ούτε μια μέρα> παρ. 15, <ο χυλός από Πιτσάνι πέρα από τις άλλες πολύ χρήσιμες ιδιότητες του είναι να γλιστρά εύκολα στο λαιμό, ώστε να καταπίνεται και να μην προξενεί καμία απολύτως βλάβη, κόβει την δίψα, είναι εύπεπτος και ελαφρός>. Είναι η καλλίτερη τροφή για όλες τις ασθένειες, αλλά και η καλλίτερη τροφή για να μένουμε υγιείς. Κατόπιν αναφέρει τον πυρό-σιτάρι, (ταΐζει τον λαό σε ώρα ανάγκης, αλά δεν είναι ωφέλιμο), ναι μεν θρεπτικό αλλά η μίξη του με το νερό δεν είναι καλή, διότι η μίξη αυτή δεν περνά εύκολα από το έντερο και δεν το διευκολύνει στις κενώσεις (τα μωρά που τρέφονται με πολλά ζυμαρικά και ένα κομμάτι ψωμί σίτου είναι μια εύκολη λύση για την σίτισή τους – υποφέρουν από δυσκολία κένωσης του εντέρου). Το σιτάρι πρέπει να βράζεται με γάλα αιγοπροβάτων για να μπορεί να χωνεύεται από τον οργανισμό, αλλά και να τρώγεται με γαλακτοκομικά. Το σιτάρι είναι ασύμβατο για το 86% του Ελληνικού πληθυσμού, και το κριθάρι είναι ασύμβατο για το 14% του λαού, ασύμβατο για την Β ομάδα αίματος μόνο. Αντιθέτως τα φύτρα σιταριού που μόλις έχουν βλαστήσει είναι εξαιρετικά ωφέλιμα για τον οργανισμό του ανθρώπου. Κατά την διαδικασία της βλάστησης οι κόλλες που έχει η γλουτένη καταστρέφονται και έτσι τα ωφέλιμα ένζυμα μένουν άθικτα. Εδώ συναντάμε πάλι την δικαιολογημένη φοβία των προγόνων μας, την διαστρέβλωση δηλαδή της γνώσεως, από κάτι ωφέλιμο (βλαστούς σιταριού) σε κάτι πολύ επικίνδυνο (σπόρους σιταριού), και την παράφραση του ονόματος αυτού του καρπού από ψωμί Ετεοκρητών έγινα Εσσαίων, και από Ελληνικό έγινε ερημικό. Εκεί στην έρημο που η αφθονία των νερών είναι μεγάλη! Δικαιολογημένα καταχώρισαν αυτή την ονομασία (Εσσαίων) σαν δική τους, διότι η βλάστηση του καρπού πρέπει να γίνεται μέσα σε νερό. (Όλα έχουν μια λογική εξήγηση όπως κατανοείται).

Ο μονόκκοκος σίτος και η ζειά δεν ταλαιπωρούν τον οργανισμό, διότι είναι ελαφρότερα από το σιτάρι και διευκολύνουν το έντερο στην λειτουργία του. Ένα καλό ακόμα δημητριακό που παράγει αυτός ο ηλιόλουστος τόπος είναι ο βρόμος-η βρόμη δροσίζει τον οργανισμό και δεν τον αφυδατώνει. Βρόμη ή βρώμη, βρώμα-ατος= φαγητό- τροφή- βρώση, αλλά και ο σίτος υιοθέτησε το όνομά του από την καθημερινή χρήση σίτισής του. Ένα πιάτο βρώμη κάθε βράδυ πριν τον ύπνο με μισό τριμμένο μήλο και λίγο μέλι είναι το φάρμακο των εντέρων. Το κεχρί δεν διευκολύνει το έντερο, αλλά ανανεώνει τον οργανισμό. Συνδυάζοντάς το με σύκα είναι ένα υγιεινό δυναμωτικό για όσους εργάζονται. Οι φακές προκαλούν θερμότητα και αναστατώνουν τα σπλάχνα, δεν είναι ούτε υπακτικές αλλά ούτε και στυπτικές και μπορούν να καταναλωθούν από τις ομάδες Α-ΑΒ. Τα ρεβίθια είναι θρεπτικά διουρητικά και διευκολύνουν την αφόδευση, και μόνο η ομάδα Ο τα καταναλώνει. Τα λευκά ξερά φασόλια είναι μια τροφή που δεν προσφέρει τίποτα το ιδιαίτερο, αντιθέτως έχουν αρκετή κόλλα και δυσπεψία. Η φασολάδα θα ήταν καλά να είναι σπάνια στο τραπέζι έως και ανύπαρκτη, ενώ αντιθέτως τα μαυρομάτικα είναι εξαιρετικά ωφέλιμα για τις ομάδες αίματος Ο και Α. Οι ξηροί καρποί που παράγει αυτός ο τόπος, όπως τα καρύδια για παράδειγμα, είναι απαραίτητα για τους ανθρώπους που υποφέρουν από σωματική και πνευματική κούραση (χρόνια κόπωση- κατάθλιψη). Τα αμύγδαλα και οι κολοκυθόσποροι είναι εξαιρετικές πηγές μαγνησίου. Τα δαμάσκηνα και τα σύκα είναι εξαιρετικές πηγές ασβεστίου. Για να μπορεί ο οργανισμός να απορροφήσει το ασβέστιο χρειάζεται και μαγνήσιο, διότι το ασβέστιο χωρίς το μαγνήσιο καταστρέφεται.
Με άλλα λόγια ο τρόπος παραγωγής των ειδών προς βρώση, ο τόπος όπου αναπτύσσονται αλλά και ο σωστός συνδυασμός τους αναλόγως της ομάδας αίματος συντελούν στην σωστή διάσπαση των τροφών εντός του ανθρώπινου οργανισμού και προσδιορίζουν την ποιότητα ζωής, την υγεία, την διανόηση (άρα και την πολιτιστική εξέλιξη) του ανθρώπου. Πέραν αυτών, η θεώρηση αξιών, δηλαδή οι ηθικοί κανόνες κοινωνικής ανάπτυξης, είναι αποτέλεσμα ομοιόστασης του ανθρώπινου οργανισμού. Λέγοντας ομοιόσταση εννοούμε την ισορροπία του ενδοκρινολογικού συστήματος σε ότι αφορά στις λειτουργίες όλων των οργάνων του σώματος και κυρίως του εγκεφάλου. Παράδειγμα: Αν η παραγωγή της σεροτονίνης (η ορμόνη που ελέγχει την καλή διάθεση) δεν εκκρίνεται σωστά λόγω λανθασμένων τροφών, τότε η εγκεφαλική λειτουργία, δηλαδή οι αποφάσεις μας δεν θα είναι σωστές. Οι λανθασμένες σκέψεις και αποφάσεις παράγουν κατάθλιψη και όχι πολιτισμό. Καθ’όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας στον πλανήτη η εξέλιξη των συστημάτων αξιών και ηθικών κανόνων (πολιτισμός) περί της διαβίωσης των ανθρώπων συναντάται μόνο όταν οι βασικές προϋποθέσεις σωστών διατροφικών συνηθειών και περιβάλλοντος χώρου κατοικίας είναι εναρμονισμένες με την φύση του ανθρώπου, όπως διευκρινίζεται μέσω της Ελληνικής Γραμματείας.

Το σύστημα αξιών είναι σημαντικότατο για την εξέλιξη μιας κοινωνίας, επειδή αποτελεί την βάση μέσα από την οποία αξιολογούνται οι έννοιες. Εάν το σύστημα πάσχει (ελλιπές και φτωχό), τότε για ένα ανθρώπινο όν θα είναι αδύνατον να συλλάβει την αλήθεια των πραγμάτων, χωρίς την σωστή θεώρηση αξιών, ακόμα και όταν αυτή του δίνεται πλήρως εξηγημένη και αναλυμένη. Πρόκειται δηλαδή για την σωστή τροφή του νου, αφού και ο νους αποτελεί ένα μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης, το οποίο απαιτεί και αυτό σωστή διατροφή, άρα απαιτεί την <σταθερή κατανόηση των αρμονιών των κύκλων και των διανοημάτων του σύμπαντος>.
 Άλλωστε <νους υγιής εν σώματι υγιεί>.

Η μεγάλη εκστρατεία του Μέγα Αλέξανδρου βασίστηκε στην αντοχή του στρατού των Μακεδόνων βάση της διατροφής του δημητριακού ζειά. Δεν μπορεί να υπάρξει αντοχή ανδρών για αυτές τις αποστάσεις και κινήσεις χωρίς την γνώση της διατροφής. Αυτήν την γνώση την παίρνουν κατόπιν και οι Ρωμαίοι. Η μεγάλη εξαγωγή από το λιμάνι με το όνομα Ζέα μας έμεινε μέχρι σήμερα. Το σιτάρι είναι ασύμβατο για το 86% του Ελληνικού πληθυσμού, και το κριθάρι είναι ασύμβατο για το 14% του λαού, ασύμβατο για την Β ομάδα αίματος μόνο. Φυσικά το μεγάλο ερώτημα είναι αναπάντητο, ποιος μπόρεσε και άλλαξε από 16 γονίδια του άγριου σιταριού σε 44 γονίδια του καλλιεργήσιμου σίτου! Αυτό και μόνο μπορεί να γκρεμίσει τα πάντα.
Η Ελλάδα και οι Έλληνες θα πρέπει να πληρώνονται από όλους τους ανθρώπους του κόσμου για οτιδήποτε καταναλώνουν ως τροφή.


Το άρθρο είναι του Μιχάλη Γρηγορίου στο ΙΧΩΡ, η επεξεργασία έγινε από τον Ανήσυχο Πολίτη Εορδαίας.
Πηγή: http://aromaellada.blogspot.gr/2012/11/blog-post_5896.html