Είχαμε τις "άγαμες", τώρα θα έχουμε & τις "αντιστασιακές"...

"Ναι" στο διορισμό στο Δημόσιο των παιδιών αγωνιστών εθνικής αντίστασης (φυσικά όλοι γνωρίζουμε με τι κριτήρια χαρακτηρίζεται κάποιος "αντιστασιακός").

Ιδιαίτερη και αυτοτελή κατηγορία προστατευομένων προσώπων, είναι σύμφωνα με τον Άρειο Πάγο, οι αγωνιστές της εθνικής αντίστασης αλλά και τα παιδιά τους, τα οποία μάλιστα δικαιούνται να διορίζονται σε θέσεις του δημόσιου τομέα, ως πράξη...

αναγνώρισης της Πολιτείας για την προσφορά τους.

Με αυτό το σκεπτικό ο Άρειος Πάγος έκρινε συνταγματικό το Ν. 2643/1998 που προβλέπει την αναγκαστική τοποθέτηση των προστατευμένων αγωνιστών της εθνικής αντίστασης και των παιδιών τους σε θέσεις εργασίας στο στενό και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Οι αρεοπαγίτες δικαίωσαν  την κόρη  αντιστασιακού που είχε προσφύγει στη Δικαιοσύνη  και η οποία  παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε (αναπηρία 50%), είχε τοποθετηθεί σε δυσμενέστερη θέση εργασίας. 

Με βάση τις διατάξεις του σχετικού νόμου, η κόρη του αγωνιστή εθνικής αντίσταση αρχικά τοποθετήθηκε στη Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Χαλκίδας με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου ως υπάλληλος γραφείου.

Στη συνέχεια όμως ζήτησε να μετατεθεί  στη Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης και Αποχέτευσης Λαμίας όπου ήταν αναγκασμένη να διανέμει πεζή λογαριασμούς στους καταναλωτές, αν και υπέφερε από χρονίζουσα οσφυαλγία λόγω οστεοχόνδρωσης δυο σπονδύλων, περιαρθρίτιδας και των δυο ώμων, κ.λπ. με αποτέλεσμα την καταπόνηση του οργανισμού της αλλά και την επιβάρυνση της υγείας της.

Με την απόφασή του πάντως ο Άρειος Πάγος έκρινε ότι υπήρξε  ανεπίτρεπτη μεταβολή της σύμβασης εργασίας της και υποχρέωσε  τη Δημοτική Επιχείρηση της Λαμίας να την απασχολήσει σε θέση με αποκλειστικά καθήκοντα υπαλλήλου γραφείου.

Συντάξεις Εθνικής Αντίστασης...

 

Περίπου 260.000 συμπολίτες μας, αναγνωρίστηκαν ως «αντιστασιακοί» και οι περισσότεροι εξ αυτών λαμβάνουν σύνταξη εθνικής αντίστασης. Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν δει εδώ και καιρό το φως της δημοσιότητας, περί τα μέσα του 1989 είχαν αναγνωριστεί ή «αναγνωριστεί» (με διαβλητές διαδικασίες, ας μην προκληθούμε, υπάρχουν αμέτρητες μαρτυρίες ...;)  171.371 αντιστασιακοί ή «αντιστασιακοί».

Η κυβέρνηση της ΝΔ της περιόδου 1990-93 προσπάθησε να μπλοκάρει την εξέλιξη ψηφίζοντας την αναστολή του νόμου, αλλά το ΠΑΣΟΚ, δεν σκόπευε να σταματήσει την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος για ψηφοθηρικούς λόγους (αλλά και την δια του υστερήματος των φορολογουμένων καπήλευση της ψήφου των αριστερών) και έθεσε πάλι σε ισχύ το σχετικό νόμο (μέσω του 2320/1995).

Ο Κώστας Σημίτης συνέχισε το διαβρωτικό για την ελληνική κοινωνία «έργο» του ΠΑΣΟΚ, χορηγώντας συντάξεις εθνικής αντίστασης σε περίπου 80.000 πολίτες (στη συντριπτική τους πλειοψηφία οπαδοί του ΠΑΣΟΚ και των υπόλοιπων κομμάτων της αριστεράς). Οι τελευταίοι αυτοί, έχουν οι περισσότεροι γεννηθεί μετά το 1930. Κοινώς, στη διάρκεια της Κατοχής ήταν μετά βίας δέκα ετών. Αλήθεια, πού αλλού στον κόσμο, συμβαίνουν αυτά; Για να εξηγούμαστε: σύνταξη θα έπρεπε να δικαιούνται ΜΟΝΟ όσοι έμειναν ανάπηροι στη διάρκεια του πολέμου. Για όλους τους υπόλοιπους, υπάρχουν τα ασφαλιστικά ταμεία και η Πρόνοια.

Σχεδόν επτά δεκαετίες μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, το ελληνικό Δημόσιο θα καταβάλει σε «δικαιούχους» (θύματα πολέμου και αγωνιστές Εθνικής Αντίστασης) 173.000.000 (!) ευρώ. Κι όλα αυτά, την ώρα που η Ευρώπη στο σύνολό της θεωρεί πλέον τον κομμουνισμό εγκληματική ιδεολογία και τον εξισώνει επίσημα με το ναζισμό!

Νίκος Χιδίρογλου