Γιατί να τους ξαναψηφίσουμε;
Mια μικρή αναδρομή, έτσι για να μην ξεχναμε... Τις κάμπιες & την σαπουνόπερα.
1... Την δεκαετία του `70 τη θυμαμαι σαν χθες, ισως γιατι ημουν σχεδον παιδι με καθαρη μνημη.
Κυκλοφορούσαν τα Datsun, τα Zastava, τα Austin Morris, αντε & κανενα πειραγμενο κουπεδακι, και οι μηχανες Floretta, μαζι & οι οικογενειακες τριθεσιες που τις καβαλουσαν πεντε αμα τυχαινε. Που ξεχυλιζαν απο επιβατες στις Κυριακατικες εκδρομες, στις αθικτες ακτες τα καλοκαιρια.
Μαζι με κανενα ντολμαδακι, κανενα κεφτεδακι, το απαραιτητο τρανζιστορ, & τα κλειδια ξεχασμενα στη εξωπορτα.
Οι δρομοι στενοι βεβαια σκετες καρμανιολες. Ετσι & επεφτες σε λακουβα, δεν ξαναβγαινες, & λασπουρια παντου οταν εβρεχε.
Το κουλουρι εκανε 1 δραχμη, ομοιως & το λεωφορειο (με πασο 50 λεπτα) για να παω σχολειο, & το σαντουιτς 2.
Αν εδινες εικοσαρικο, σε κοιτουσαν με στραβο ματι... Χοντρα γαρ.
Σινεμαδακι που γεμιζε, με Φινος φιλμ, αστραφτερο Χολυγουντ, αντε & την Χουλια με το δακρυ κορομηλο, & φευγαμε εκστασιασμενοι γεματοι εικονες.
Η αντιπαροχη & οι οικοπεδοφαγοι οργιαζαν. Δυσκολο το μεροκαματο, αλλα δουλειες για ολους.
Και ο καθ'εις εφ'ω εταχθη.
2... Και μετά ήρθε η δεκαετία του 80 μαζι με το ΠΑΣΟΚ, τις καμπιες, & την σαπουνοπερα σε ατελειωτα επεισοδια.
Να χανει η μανα το παιδι & το παιδι την μανα, μαζι & την κοινη λογικη.
Και γελασε το χειλι του κάθε πικραμένου.
Οι πυλες του δημοσιου ανοιξαν στον κάθε αναξιοπαθουντα ασχετο που δήλωνε σοσιαλιστης.
Η Ελλάδα απεκτησε «ανεξαρτητη» διεθνη φωνή, μια νεα ταξη παμφαγων νεοπλουτων παρατρεχαμενων αναδύθηκε απ` το πουθενα, και οι ρεμουλες έγιναν καθημερινοτητα με την ευγενη χορηγια των πολιτικων.
Η χαρά του αφισοκολλητή. Η πελατεια των ψηφοφορων. Η αυθαιρεσια των εργατοπατερων.
Όπως και της φτηνης ρητορικης.
Έξω οι βασεις του θανατου, οι Αραβες ειναι φιλοι μας, η Ελλαδα ανηκει στους Ελληνες (λες & την διεκδικουσε το Τζιμπουτι), υπερηφανα γηρατεια, το «πρασινο βιβλιο» του Κανταφι, & κατι ψιλο εθνικες κορωνες για το Χωρα στην κοντρα με την Τουρκια, εξω απο το ΝΑΤΟ, εξω απο την ΕΟΚ, (που ποτε δεν βγηκαμε) και άλλα πολλα παρομοια.
Να & ολα τα κιλα στην πιστα με τα τσιφτετελια, να & τα ζειμπεκικα για να δειξουμε τον ανδρισμο μας στα γκομενακια. Που αυτα βεβαια κοιτουσαν το πορτοφολι αντε & κανα διορισμο, να & τα ζιβαγκο μαζι με τα μουσια, να κατι κατσικες που τις ελεγαν εγες, & εναν πρωθυπουργο που μας ειχε ολους γραμμενους στα γνωστα ευαισθητα σημεια του.
Γραμμενους νετα σκετα, αφου οσα ειχαν μεινει απο δαυτα τελος παντων, τα προοριζε γι'αλλου, οπως διαπιστωσαμε στην συνεχεια.
Αριστεριζουσες κορωνες, αληθωρισμοι προς το ΚΚΕ αναμεικτες με φασιζουσες νοοτροπιες & βλαχομπαροκ ασυδοτες συμπεριφορες.
Ενας πρασινος αχταρμας που το ελεγαν συνοπτικα ΠΑΣΟΚ .
Μουσια ηταν ολα, αλλα ετσι γραφθηκε η ιστορια, μαζι με τα πρασινομπλε καφενεια & το μαλλιοτραβηγμα για τους σωτηρες πηγαινε συννεφο.
Ώσπου το παραμυθι ελαβε τελος.
Τα αναποφευκτα σκάνδαλα οδηγησαν σε ειδικα δικαστηρια, ψευδεπιγραφους κηνσορες, και στο «Τσοβόλα δώστα όλα», και απο κει πανε κι`αλλοι.
Και φθασαμε στην παρ'ολιγον χρεοκοπια. Χρεοκοπια καραμπινατη ητανε, με αδεια ταμεια, αλλα τοτε δεν υπηρχαν ουτε οικοι ουτε Μερκελ, ουτε ευρω, & κανεις δεν ασχολιοταν με την δραχμη.
Η ταυτοτητα μαζι με την ηθικη των περισσοτερων πολιτων χαθηκε καπου στον δαιδαλωδη δρομο της δεκαετιας αυτης, με τις μεθοδικες προσπαθειες του Πασοκ.
Κάποιοι όμως ανησυχούσαν από τότε.
Τόσο καλά...
Και σκαει μύτη ο Μητσοτάκης για λιγο καιρο, που κανεις δεν ακουγε τι ελεγε... Μονον κατι απεργοι που ξεβρακωναν καποιους αλλους που δεν απεργουσαν.
3... Την δεκαετία του `90 που ακολουθησε, υποτιθεται οτι κατι πηγαν να συμμαζεψουν, αλλά τότε ήταν που ανδρώθηκαν τα πραγματικά λαμόγια. Τα σκυλάδικα γνώρισαν πιένες, μαζι & η Ριτα η αγαπημενη πριβε τραγουδιστρια του Ανδρεα.
Η Λιάνη ήταν απλά η κορυφή του παγόβουνου...για τα ευαισθητα σημεια που λεγαμε πιο πανω. Eιχε μαλακωσει λιγο & ο εγκεφαλος του προεδρου...ηρθαν & τα νοσοκομεια, η χωρα κυβερνιωταν απο παρατρεχαμενες κλικες...χαλια μαυρα.
Απο πισω υπηρχε μια ολοκληρη συνομοταξία απο πεινασμενες μασελες.
Με το αστραφτερο χαμόγελο της colgate. Σοσιαλιστικες καμπιες.
Μαζευαν γύρω τους ολη τη πλέμπα, αφου ο ομοιος στον ομοιο, & η κοπρια στα λαχανα, που λεει ο λαος.
Ο Ανδρεας ηταν ο πρωτος διδαξας.
Αργοτερα ακολουθησαν καποιοι σιτεμενοι υπουργοι, που ολως περιεργως γινονταν ξαφνικα πλουσιοι, & παντρευοταν κατι υποπτου προελευσεως & ολιγον βλαχαρες αλλα με φυσικα προσοντα νεαρες, γιατι μαλλον πιστευαν οτι τους ερωτευτηκαν . Ηταν πολυ της μοδας ο εκμαυλισμος γενικως.
Υστερα γνωρισαμε τις ΕΛΔΕ που φυτρωναν παντου. Χαμός στο ίσιωμα.
Κόσμος και κοσμάκης καταχρεώθηκε για να μπορεί να παιξει. Χαα και πάλι χαα, οπως λεμε χαανω. Ετσι να γεμιζει το στομα.
4... Την δεκαετία του 2000, που ήλθε το ευρώ επι Σημιτη.
Στην αρχή χαρήκαμε, καθότι αισθανθήκαμε Ευρωπαίοι.
Το χρόνιο όνειρο της ψωροκώσταινας. Αναγνωρισαν την αξια μας βρ'αδελφε...
Μέχρι που συνειδητοποιήσαμε πως το ευρώ, που είχε κλειδώσει στις 340 δραχμές, ισοδυναμούσε με το παλιό κατοστάρικο.
Λιγο ακριβουτσικο μας φανηκε, λιγο σαν να'τσουξε, λιγο σαν να ελαφρυνε το πορτοφολι, αλλα που να το παραδεχθουμε, καθ'οτι Ευρωπαιοι πλεον.
Κάποτε αγοράζαμε το φραπέ 140 δραχμές και σκοτωνόμασταν με τον σερβιτόρο για τα ρέστα από τις 150.
Τώρα έφτασε το φραπέ στα 4-5 ευρώ και αισθανόμαστε γύφτοι αν δεν αφήσουμε 1 Ε πουρμπουάρ (340 δραχμές παρακαλώ).
Παρόλα αυτά, λίγο τα ευρωπαϊκά πακέτα, λίγο η Ολυμπιάδα, λίγο η τραπεζική απελευθέρωση της δανειοδότησης, λίγο η στρεβλή ανάπτυξη, λίγο η καρακατσουλίστικη τιβί μας, και γίναμε όλοι μπρούκληδες.
Πήξαμε να βλέπουμε BMW και Μερτσέντες αγορασμένες με 260 άτοκες(!) δόσεις.
Γεμίσαμε από αποτριχωμενους τυπαδες high κοιλιακων προδιαγραφων και αισθησιακές σιλικονουχες μοντέλες όλες ξανθιές (περιεργο) & γκλαμουρατες.
Μεταξυ μας, κανανε πλουσιες τις εταιρειες παραγωγης οξυζενε & μπότοξ.
Εκεί που κάποτε βλέπαμε μόνο κατι αγριεμενους μουσάτους απλυτους με αμπεχωνα, και αξύριστες κνίτισες, γεμίσαμε από τεκνά και σεξοβόμβες.
50 τηλεοπτικά κανάλια η Νέα Υόρκη; 150 εμείς...Και ακουγαμε κατι μαργαριταρια αλλο πραγμα, μαζι με το βιολογικο πλυσιμο του εγκεφαλου για την ισχυρη Ελλαδα.
Home Cinemas, Pentium, Playstation, lap tops, flat screen 42 inch HD TV's, και πάει λέγοντας.
Όχι παίζουμε. Μπανανια σε ολο της το μεγαλειο & το ΠΑΜΕ στις δοξες του. Ολοι κατι τσιμπολογουσαν.
Και νάσου Ολυμπιάδα σούπερ, και νάσου ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, και πίσω και σας φάγαμε κουφάλες λιγούρηδες Ευρωπαιοι, που τρωτε μια χωριατικη στα τεσσερα.
Ελλάδα ρε !
Βεβαια οι λαμογιες απο τις καμπιες που εντω μεταξυ δεν σταματησαν να ροκανιζουν τα παντα, συνεχιζονταν σε πιο χοντρα ποσα, λιγο με κατι four seasons γαμους με βλαχαρες, (το χουι της βλαχιας δεν κοβεται) , λιγο με κατι υποβρυχια που χρειαζοταν δραμαμινες για να ρθουνε στα ισα τους, λιγο με κατι αοπλα οπλα, λιγο με κατι επιχειρηματιες με καλυμμαυχια, μεγαλοσταυρους & offshore, μεχρι που μειναμε ταπι.
Ηρθε & η ΝΔ πολλα υποσχομενη για ισχυρη οικονομια με τον ανικανο & βουλιμικο αρχηγο τον αστον γι'αργοτερα & μας αποτελειωσαν, οταν ηρθε εν'τελει στην εξουσια ο πολυς ΓΑΠ (καημο το'χε το παιδι), με τα λεφτα που δεν υπηρχαν & κατι περιστροφα που επαθαν εμπλοκη, μαζι με κατι Τιτανικους που τελικα πηγαν αυτανδροι..
5... Αλλά καποτε κατεφθασε & η λυπητερη.
Για να αντιληφθουμε μεσα στην ζαλουρα της μαιμου ευδαιμονιας οτι ολα ηταν ήταν σικέ.
Τεράστιο το έλλειμμα, τεράστιο το δημόσιο χρέος, και πάπαλα οι ντεμέκ σωτήρες πολιτικοί μας.
Οι μασκες επεσαν & το τρελο καρναβαλι τελειωσε. Το κοινωνικο σοκ τεραστιο. Οι περισσοτεροι παραμιλανε ακομα.
Και πολυ κρατησε...οσο περιπου & το υψος των δανεικων & αγυριστων ακομη & στους Ελληνες πολιτες (παγκοσμια πρωτη) , οπως αποδειχθηκε στην συνεχεια.
Αλλα τι τους ενοιαζε? Το δικο τους εφαγαν? Το χρημα των σωτηρων αναπαυεται ασφαλισμενο σε εξωτικους παραδεισους.
Ανθρωπάκια και αυτοί, που ακομα ψάχνουν να κάνουν τη καλή τους με καμιά γρηγορη, αντε & μερικες υποσχεσεις του πως θα μας...ξανασωσουν η θα μας ξαναφεσωσουν (?)
Δεν καταλαβα ακριβως, παντως το ιδιο πραγμα ειναι.
Και μετα μην τους ειδατε... Πάντα φταιγαν οι προηγούμενοι.
Και παντα την πληρωνε ο συνηθης υποπτος, που τι ηθελε & τους ψηφισε σου λεει...αρα πλερωνε κοροιδαρα.
Θα εχουμε αραγε στο μελλον μια απο τα ιδια? Η βαλαμε μυαλο?
Γιατι τις μεγαλες καμπιες τις μαθαμε.
Αλλα βλεπω κατι αλλες μικρες που λειτουργουν ως συγκοινωνουντα δοχεια των φαυλων προηγουμενων, με πολιτικους που απλα αλλαξαν κομματικη ετικετα, να βαδιζουν στον "ενδοξο" δρομο που χαραξε ο μεγας διδασκαλος Ανδρεας, & μου θυμιζουν τοτε...το 81.
Καπως ετσι ξεκινησε & αυτος.
Ετσι καταντησαμε οικος ανοχης με πολιτικους για ακριβα γουστα, & λαο με βιτσια μεχρι μαζοχισμου, γιατι τους πληρωνε ξανα & ξανα.
Και νάμαστε ξανά μανά, εσείς και εγώ, οι μέσοι Έλληνες δηλαδή, ενώπιοι ενωπίω του ΔΝΤ και του καθε Γερμανου της σκληρης πραγματικότητας & της φτωχειας, που βαλθηκαν να βγαλουν απο εμας οσα εφαγαν οι καμπιες.
Ξαφνιασμενοι συνειδητοποιούμε, πως τελικά οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δεν μας πολυπάνε. Ήταν όλα μια αυταπάτη.
Τους αρέσουν οι μουσακαδες μας, τα νησια μας, τα αρχαια μας, αλλά πέραν τούτων .. ναδα.
Μας θεωρουν ψευτες και ψιλομαφιοζους.
Μαζι με την σχετικη "διαφημιση" που εριξαν κατι δικοι μας πολιτικοι παρα εξω (ΓΑΠ)...
Και ο κυκλος κλεινει.
6... Αντε & μας ξαναβλεπω τωρα με Lada και πειραγμενα Fiat, αν υπάρχουν χρήματα για βενζίνη. Αλλιώς υπάρχουν και τα παπάκια για τρελά γούστα.
Η σαπουνοπερα ριχνει τιτλους τελους.
Ήταν όμως εντυπωσιακη σαν πυροτεχνημα. Και όσοι προλαβαν, προλαβαν.
Οι υπολοιποι γεννήθηκαν αργά.
Τα'φαγαν ολα οι καμπιες οι αχορταγες.
Αι στα...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου