Σταλινοφασιστικά - κομμουνιστικά νέα

Ουγγαρία: Σύλληψη 90χρονου πρώην υπουργού για πολιτικά εγκλήματα κατά τη σοβιετική εισβολή.
Ο Ρούσβελτ γνώριζε και σιώπησε για τη σφαγή του Κατίν που διέταξε ο Στάλιν.
Εκατομμύρια κρατούμενοι στα κινεζικά «γκουλάγκ».
Ο ΣΚΑΪ φταίει που έκλεισε το σταλινικό 902, υποστηρίζει το ΚΚΕ.
Τα πολυβολεία του Χότζα γίνονται... ξενώνες.
Ενώνεται το «μεγαλύτερο παζλ του κόσμου»: τα αρχεία της Στάζι.

Ουγγαρία: Σύλληψη 90χρονου πρώην υπουργού για πολιτικά εγκλήματα κατά τη σοβιετική εισβολή

Η αστυνομία της Ουγγαρίας συνέλαβε έναν πρώην υπουργό κατά τη δεκαετία του 1950, με την κατηγορία πως ευθύνεται για εγκλήματα πολέμου την περίοδο της λεγόμενης «αντεπανάστασης» του 1956 απέναντι στους Σοβιετικούς εισβολείς.


Ο 90χρονος Μπέλα Μπίσκου, υπουργός Εσωτερικών της κομμουνιστικής Ουγγαρίας, κατηγορείται πως απέτυχε να προστατεύσει τις ζωές αθώων πολιτών κατά τις αιματηρές συγκρούσεις του 1956, ενώ θεωρείται ως ο άνθρωπος που έδωσε εντολή στους αστυνομικούς να ανοίξουν πυρ και να σκοτώσουν πολλούς Ούγγρους.

«Ο Μπίσκου είναι σε καλή σωματική κατάσταση, αλλά αρνήθηκε να κάνει κάποια δήλωση μετα τη σύλληψη του, λέγοντας μόνο πως αρνείται τις κατηγορίες που του προσάπτουμε», τόνισε ο επικεφαλής της εισαγγελίας στη Βουδαπέστη, Τίμπορ Ιμπόλια. Ο 90χρονος κατηγορείται πως έδωσε διαταγή στις δυνάμεις ασφαλείας να ανοίξουν πυρ και να δολοφονήσουν πάνω από 50 πολίτες τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο του 1956 στη Βουδαπέστη και την πόλη Σαλγκοταριάν. Είναι η πρώτη φορά που κάποιος πρώην κομμουνιστής ηγέτης συλλαμβάνεται για ανάμειξη του στα γεγονότα του 1956.
Πολλοί αναρωτήθηκαν, ωστόσο, για ποιο λόγο άργησε τόσο πολύ η σύλληψη του Μπίσκου και γιατί το ένταλμα σύλληψης εκδόθηκε παραπάνω από μισόν αιώνα μετα τα αιματηρά αυτά γεγονότα -και μάλιστα λίγες μέρες πριν τα 91α του γενέθλια. Η απάντηση της εισαγγελίας ήταν πως άλλαξε ένας νόμος που πλέον τους επιτρέπει να κινηθούν νομικά εναντίον του.

Ο ξεσηκωμός των κατοίκων της Βουδαπέστης απέναντι στους Σοβιετικούς ξεκίνησε στις 23 Οκτωβρίου 1956 με μπροστάρηδες τους φοιτητές του Πολυτεχνείου της Βουδαπέστης.

Το αντισοβιετικό κίνημα γιγαντώθηκε, σε σημείο που η κομμουνιστική κυβέρνηση του τότε πρωθυπουργού Ιμρε Νάγκι τάχθηκε με το μέρος των εξεγερμένων. Όμως, τα ξημερώματα της 4ης Νοεμβρίου 2.000 σοβιετικά τανκς εισέβαλαν στη Βουδαπέστη και κατέπνιξαν με αιματηρό τρόπο την επανάσταση με αποτέλεσμα 2.500 Ούγγροι να σκοτωθούν στις άγριες οδομαχίες της Βουδαπέστης, από τους οποίους οι 450 εκτελέσθηκαν στις δίκες που ακολούθησαν -ανάμεσά τους και ο ίδιος ο Νάγκι το 1958.
Από την Αντεπανάσταση, η οποία διήρκεσε μέχρι τις 10 Νοεμβρίου, 12.000 Ούγγροι φυλακίστηκαν από το φιλοσοβιετικό κομμουνιστικό καθεστώς, ενώ άλλοι 200.000 πήραν το δρόμο της εξορίας κι έγιναν πρόσφυγες.




Ο Ρούσβελτ γνώριζε και σιώπησε για τη σφαγή του Κατίν που διέταξε ο Στάλιν

Τα Εθνικά Αρχεία των ΗΠΑ έδωσαν στη δημοσιότητα μια σειρά από έγγραφα που δείχνουν ότι η κυβέρνηση του προέδρου των ΗΠΑ Φραγκλίνου Ρούσβελτ γνώριζε για τη σφαγή των Πολωνών στρατιωτικών από τις σοβιετικές μυστικές υπηρεσίες στο δάσος του Κατίν το 1940.

Όπως προκύπτει από τα έγγραφα, Αμερικανοί αιχμάλωτοι πολέμου στη Γερμανία έστελναν το 1943 προς την Ουάσινγκτον κωδικοποιημένα μηνύματα σχετικά με αυτήν την θηριωδία.
Οι Αμερικανοί μεταφέρθηκαν, παρά τη θέλησή τους, στον τόπο των ομαδικών τάφων από τους Γερμανούς, οι οποίοι ήθελαν να αποδείξουν ότι δεν είχαν καμία ανάμιξη στο σταλινικό έγκλημα. Στα μηνύματα οι Αμερικανοί αναφέρουν ότι στο δάσος του Κατίν είδαν ομαδικούς τάφους, ως αποτέλεσμα εγκλημάτων πολέμου από την πλευρά της ΕΣΣΔ.

Όμως η αμερικανική ηγεσία συνέβαλε στο να συγκαλύψουν οι Σοβιετικοί την σφαγή στο Κατίν όπως αποκαλύπτουν τα στοιχεία που έφερε αποκλειστικά στο φως της δημοσιότητας το πρακτορείο ειδήσεων Associated Press.

Ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ, Φραγκλίνος Ντελάνο Ρούσβελτ, «έκανε τα στραβά μάτια» για να μην εξοργίσει τον εν καιρώ πολέμου σύμμαχό του, Ιωσήφ Στάλιν. Ο Ρούσβελτ φέρεται να γνώριζε την αλήθεια, αλλά να επέλεξε να μην αμφισβητήσει την εκδοχή των γεγονότων από τον ίδιο τον Στάλιν (ότι δήθεν ήταν ένα έγκλημα των ναζιστών), τον οποίο είχε ανάγκη για να αντιμετωπίσει τις δυνάμεις του Άξονα.

Η σφαγή στο Κατίν, κοντά στο Σμολένσκ της σημερινής Ρωσίας, στις 7 Απριλίου 1940 συγκαταλέγεται στις δέκα μεγαλύτερες σφαγές στον κόσμο. Λίγο μετά τον διαμελισμό της Πολωνίας από τη Γερμανία και την ΕΣΣΔ, 21.897 πολωνοί αιχμάλωτοι εκτελέστηκαν και οι σοροί τους πετάχτηκαν σε ομαδικούς τάφους.

Περίπου 8.000 ήταν αξιωματικοί του πολωνικού στρατού. Οι υπόλοιποι 14.000 ήταν «ευυπόληπτοι πολίτες» - γιατροί, δικηγόροι, εκπαιδευτικοί, επιχειρηματίες και ιερωμένοι -, οι οποίοι θεωρήθηκαν συλλήβδην «πολιτικοί κρατούμενοι και εχθροί της Σοβιετικής Ένωσης».

Επί δεκαετίες ο Στάλιν και οι διάδοχοί του κατηγορούσαν δημοσίως τον Χίτλερ για τη θηριωδία. Μόλις τον Απρίλιο του 1990 ο τότε σοβιετικός ηγέτης Μιχαήλ Γκορμπατσόφ υπαινίχθηκε σοβιετική συμμετοχή σε αυτό το έγκλημα πολέμου.

Η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας ήρθε πριν δυο χρόνια όταν οι βουλευτές της ρωσικής Δούμας υιοθέτησαν ένα ψήφισμα στο οποίο δέχονται ότι ο ίδιος ο Στάλιν είχε υπογράψει τη διαταγή να εκτελεστούν οι Πολωνοί.



Εκατομμύρια κρατούμενοι στα κινεζικά «γκουλάγκ»

Στην Δύση είναι πιο γνωστά με το παλιό τους σοβιετικό όνομα «Γκουλάγκ», αλλά στην Κίνα ονομάζονται «Λαογκάι»: ο λόγος για τα στρατόπεδα «αναμόρφωσης διά της εργασίας», που λειτουργούν μέχρι και σήμερα στην Κίνα με εκατομμύρια «τροφίμους»- παρά τις έντονες κριτικές από κινήματα πολιτών της χώρας και διεθνείς οργανώσεις, που ασκούν πιέσεις στις κινεζικές αρχές να δοκιμάσουν άλλες μορφές ηπιότερες μορφές τιμωρίας.

Ο θεσμός των κινέζικων γκουλάγκ επανήλθε στο φως της δημοσιότητας εξαιτίας της θλιβερής ιστορίας που εκτυλίχθηκε τον περασμένο μήνα στην επαρχία Χουνάν. Η Τανγκ Χούι, μια μητέρα που η κόρη της έπεσε θύμα βιασμού σε ηλικία 11 ετών και υποχρεώθηκε να εκδίδεται, ζητούσε επίμονα από τις Αρχές την αυστηρότερη τιμωρία των ενόχων, ανάμεσα στους οποίους ήταν και κάποιοι αστυνομικοί. Η επιμονή της όμως της στοίχισε ακριβά, καθώς καταδικάστηκε σε 18μηνο εγκλεισμό σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας για «διατάραξη της δημόσιας τάξης» και επειδή άσκησε «αρνητική επιρροή στην κοινωνία»! Η απόφαση προκάλεσε θύελλα μεταξύ των Κινέζων χρηστών του Διαδικτύου και κινητοποιήθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες υπέρ της θαρραλέας μητέρας, η οποία σύντομα αποφυλακίστηκε.

Όπως σημειώνει σε εκτενή της ανταπόκριση από το Πεκίνο η εφημερίδα «Figaro», τα στρατόπεδα αυτά αποτελούν μια ζοφερή μαοϊκή επινόηση, που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Ο Μάο Τσε Τουνγκ είχε πρωτοεισάγει την «αναμόρφωση διά της εργασίας» το 1957, με σκοπό την αντιμετώπιση και την επανένταξη των μικρό-εγκληματιών και κυρίως των ενοχλητικών αντιφρονούντων - διανοούμενων.

Μετά την λήξη της Πολιτιστικής Επανάστασης (1966-1976), ο θεσμός σχεδόν καταργήθηκε, αλλά επανήλθε στη δεκαετία του 1980. Το 2008 καταμετρήθηκαν 350 στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας και αυτή τη στιγμή τρία με πέντε εκατομμύρια Κινέζοι εκτίουν την ποινή τους σε αυτά. Σύμφωνα με τις επίσημες αναφορές, 50 εκατομμύρια Κινέζοι έχουν περάσει από τα στρατόπεδα από την δημιουργία τους μέχρι και σήμερα. Υπολογίζεται ότι η κινέζική κυβέρνηση κερδίζει 200 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο από την εργασία στα στρατόπεδα.

Σύμφωνα με τον κανονισμό των Λαογκάι οι κρατούμενοι θα πρέπει να μελετούν τουλάχιστον τρεις ώρες την ημέρα και δεν επιτρέπεται να δουλεύουν πάνω από έξι ώρες ημερησίως. Η πραγματικότητα όμως είναι πολύ διαφορετική, σύμφωνα με το δημοσίευμα του φιλελεύθερου περιοδικού της Νότιας Κίνας «Νανφένγκ Σουάνγκ», οι κατάδικοι εργάζονται 76,5 ώρες την εβδομάδα και στο διάστημα αυτό η «εκπαίδευσή» τους δεν διαρκεί πάνω από τέσσερις ώρες μέσα σε αυτό το διάστημα.. Οι εργασίες που αναλαμβάνουν οι κρατούμενοι ποικίλουν, από απλές χειροτεχνικές εργασίες μέχρι βαριές σωματικές δουλειές, ανάλογα με τις ικανότητες τους.
Από κατασταλτικής πλευράς, το σύστημα είναι τέλειο, αφού επιτρέπει τον εγκλεισμό κάποιου για διάστημα που μπορεί να φτάσει τα τέσσερα χρόνια χωρίς δίκη ούτε δυνατότητα προσφυγής σε δικηγόρο. Με άλλα λόγια, στην Κίνα μια υπογραφή αρκεί για να σε στείλει πίσω από τα κάγκελα. Και οι περιπτώσεις αυτές δεν είναι σπάνιες.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η περίπτωση του Πενγκ Χονγκ, του 35χρονου Κινέζου που καταδικάστηκε το 2009 σε δύο χρόνια φυλάκισης σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας γιατί δημοσίευσε στο διαδίκτυο χιουμοριστικό σχόλιο για μια γελοιογραφία με τον Γουέν Κιανγκ, πρώην αρχηγός της κινεζικής Αστυνομίας. Ο τελευταίος ένα χρόνο αργότερα καταδικάστηκε σε θανατική ποινή με την κατηγορία ότι χρηματίζονταν με τεράστια ποσά από εγκληματικές συμμορίες. Ο Πενγκ Χονγκ βέβαια εξέτισε την ποινή του μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2011, με μείωση της ποινής μόνο κατά 33 ημέρες.
Αξίζει να σημειωθεί και η περίπτωση του Τζιέ Γκουομπίνγκ που καταδικάστηκε σε φυλάκιση 37 ημερών γιατί διαμαρτυρήθηκε εντόνως για την αναγκαστική έξωση από το σπίτι του, που επρόκειτο να κατεδαφιστεί από τις αρχές χωρίς να του δοθεί η παραμικρή αποζημίωση. Μετά το πέρας των 37 ημερών, στη διάρκεια των οποίων δεν είχε ούτε το δικαίωμα επίσκεψης από την γυναίκα και τα παιδιά του, μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας.

Το κίνημα των κινέζων πολιτών που απαιτούν ουσιαστική μεταρρύθμιση του ποινικού κώδικά μεγαλώνει συνεχώς. Παρά την απελευθέρωση της Τανγκ Χούι, το κύμα της αγανάκτησης συνεχίστηκε. Δέκα γνωστοί και στρατευμένοι δικηγόροι έστειλαν ανοικτή επιστολή στο υπουργείο Δικαιοσύνης ζητώντας διαφάνεια στο ποινικό σύστημα, ενώ το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων Νέα Κίνα, δημοσίευσε μια δημοσκόπηση στο διαδίκτυο σύμφωνα με την οποία το 87% των ερωτηθέντων επιθυμεί την κατάργηση των στρατοπέδων.

Οι κινεζικές αρχές φαίνεται ότι έλαβαν το μήνυμα καθώς «πιλοτικά προγράμματα» ξεκίνησαν να εφαρμόζονται σε τέσσερις μεγάλες πόλεις της χώρας, ενώ ταυτόχρονα εξετάζεται ένα «σύστημα εκπαίδευσης και διόρθωσης αδικημάτων». Η αστυνομία δεν θα αποφασίζει πλέον μόνη της την ποινή που θα επιβάλλεται για κάθε έγκλημα, ενώ ορισμένοι καταδικασθέντες θα έχουν τη δυνατότητα να αναμορφώνονται παραμένοντας εντός της κοινότητας τους.

Σύμφωνα με τον δικηγόρο Λι Φανγκπίνγκ, έναν εκ των δέκα που υπέγραψαν την επιστολή: «Μπορούμε να παρατηρήσουμε μια απόπειρα ελάφρυνσης του θεσμού της καταναγκαστικής εργασίας. Η πλήρης απώλεια της ελευθερία μετατρέπεται σε περιορισμό της ελευθερίας και αυτό είναι σημαντική πρόοδος».



Ο ΣΚΑΪ «φταίει»... που έκλεισε το σταλινικό 902, υποστηρίζει το ΚΚΕ

Από τις σελίδες του κομματικού του οργάνου, την εφημερίδα Ριζοσπάστης απαντά το ΚΚΕ σε σχόλια του ΣΚΑΪ για το κλείσιμο του τηλεοπτικού σταθμού 902.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα το συγκρότημα του Νέου Φαλήρου καταγγέλλεται ως υπονομευτής των δικαιωμάτων των εργαζομένων και ειδικότερα του δικαιώματος των ανέργων να έχουν επιδόματα ανεργίας και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα. Σημειώνεται ότι ο 902 δεν είναι επιχείρηση και ότι αντιμετώπιζε «τεράστιες δυσκολίες λειτουργίας σε σχέση με τα αστικά ΜΜΕ»....

Το κείμενο του Ριζοσπάστη, έχει ως εξής:

Στις συνθήκες του καπιταλισμού λέμε ότι έσχατο αμυντικό μέσο είναι η προστασία όλων των ανέργων. Και ταυτόχρονα η πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού για να εξαλειφθούν οριστικά η ανεργία και οι απολύσεις.

Αλλά ο «ΣΚΑΪ» π.χ. δεν στηρίζει αιτήματα «επίδομα ανεργίας για όλους τους ανέργους και για όσο χρονικό διάστημα είναι άνεργοι», «πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα» κ.ά., τα πολεμά, γιατί υπονομεύουν τάχα την «δημοσιονομική εξυγίανση της οικονομίας», δηλαδή την επιδίωξη εξεύρεσης κρατικού χρήματος για ενίσχυση των μεγαλοεπιχειρηματιών σε βάρος των εργαζομένων.

Χαρακτήρισε τον «902» επιχείρηση, ξέροντας ότι ο «902» δεν είναι επιχείρηση, δεν είναι ιδιοκτησία επιχειρηματικού ομίλου, αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες για να λειτουργεί, σε σχέση με τα αστικά ΜΜΕ.

Βεβαίως και θα μείνουν άνεργοι, εργαζόμενοι του «902». Αλλά πιστεύει κανείς ότι η παύση λειτουργίας της τηλεόρασης που στερεί ένα βασικό μέσο προπαγάνδας του λαϊκού κινήματος και του ΚΚΕ, δημιουργώντας δυσκολίες στην εργατική-λαϊκή πάλη έγινε για μείνουν άνεργοι κάποιοι εργαζόμενοι που επίσης συμμετείχαν σ' αυτό το μετερίζι της προπαγάνδας υπέρ του λαού;

Όσο για τα δικαιώματα των εργαζομένων, αυτοί τα καταστρατηγούν και όχι ο «902». Η υποκρισία τους δεν έχει όρια.


Τα πολυβολεία του Χότζα γίνονται... ξενώνες

Θα τρίζουν τα κόκαλα του Εμβερ Χότζα εκεί που είναι. Είχε γεμίσει όλη την Αλβανια με οχυρωμένα πολυβολεια και καταφυγια--σε 750.000 τα μέτρησαν κάποιοι υπομονητικοί Γερμανοί επισκεπτες--αλλά το μόνο που δεν μπορούσε να φανταστεί είναι αυτό στο οποίο πρόκειται να χρησιμεύσουν σύντομα: Σε ξενώνες για "τουρίστες χαμηλών εισοδημάτων".

Η ιδέα είναι κάποιων φοιτητών του πανεπιστημίου του Μαιντς στη Γερμανία και άρχισε να υλοποιείται όταν η Ιβα Στρέπι, μια φοιτήτρια από την Αλβανία, πήρε σαν θέμα της διατριβής της την τρέλα του δικτατορία της χώρας της να εξασφαλίσει (;) το καθεστώς του σε περίπτωση εισβολής "εχθρικών δυνάμεων" μετατρέποντας τη χώρα σε απέραντη "ζώνη υψηλού κινδύνου".

Το...ερευνητικο--και επιχειρησιακο--πνεύμα του καθηγητή της Μαρκους Πρέτναρ και η οικονομική κρίση που ακόμη και στη Γερμανία είναι αισθητή έβγαλαν ένα πρακτικό συμπέρασμα από την διατριβή της Στρέπι. Οτι τα πυροβολεία μπορούν να δώσουν πρόχειρη στέγη στις χιλιάδες νέους και νέες που, με ένα σάκο στη ράχη και (σχεδόν) άδειες τσέπες "κάνουν φτηνό τουρισμό" οδοιπορώντας σε όλη την Ευρώπη και περνώντας τις νύκτες τους κάτω από ένα αντίσκηνο.

Αμ έπος αμ έργον! Αυτή τη στιγμή δέκα Γερμανοί και δέκα Αλβανοί φοιτητές μεταμορφώνουν ένα "πολεμικό καταφύγιο" στην παράλια της Τάλε, καπου 50 χλμ από τα Τίρανα, σε ξενώνα που θα μπορεί να στεγάσει ως και οκτώ ατομα. Το εξοπλίζουν όχι με πολυβόλα και κανόνια που πρόβλεπε ο Εμβερ Χότζα αλλά με πρόχειρη κουζίνα, κρεβάτια, στρώματα, τραπέζι κλπ.

Αυτή τη στιγμή πέντε άλλα οχυρά σε παράλιες της Αδριατικής και στον ορεινό όγκο της βόρειας Αλβανίας είναι "υπό διαπραγμάτευση" για να μεταμορφωθούν σε ξενώνες. Κάποιοι Αλβανοί, Γερμανοί και Ιταλοί μικροεπιχειρηματίες προβλέπουν ότι ίσως του χρόνου μπορεί να ξεπεράσουν τους χίλιους.

Με τοίχους και στέγη μπετόν και δυο τρία ανοίγματα τα "οχυρά του Χότζα" έγιναν περιουσία των δήμων και των χωριών της περιοχής τους με την κατάρρευση του κομουνιστικού καθεστώτος. Οι νέοι ιδιοκτήτες τους "ευχαρίστως μας τα νοικιάζουν σε καλή τιμή", δήλωσε ένας Γερμανός φοιτητής. Πιστεύει ότι "όχι περισσότερο από 8 εύρω" θα στοιχίζει σε οποίον θέλει να περάσει τη νύχτα του στο Bunkerkunft, στο Καταφυγο-αναπαυτηριο σε πρόχειρη μετάφραση.



Ενώνεται το «μεγαλύτερο παζλ του κόσμου»: τα αρχεία της Στάζι

Ένα ειδικό πρόγραμμα σε ηλεκτρονικό υπολογιστή συναρμολογεί πυρετωδώς αυτή την περίοδο κομμάτι κομμάτι στο Βερολίνο το μεγαλύτερο παζλ του κόσμου: τα σκισμένα αρχεία της Στάζι, δηλαδή 600 εκατ. μικρά χαρτιά, κάποια από αυτά στο μέγεθος ενός ανθρώπινου νυχιού!


Το Ινστιτούτο Τεχνολογίας Φραουνχόφερ του Βερολίνου έχει θέσει στην υπηρεσία των γερμανικών αρχών το «E-Puzzler», ένα ειδικό πρόγραμμα που χειρίζεται κάθε κομμάτι χαρτιού σαν να ήταν μέρος ενός τεράστιου παζλ.

Τα 600 εκατομμύρια ίχνη χαρτιού ή αλλιώς 45 εκατομμύρια έγγραφα, σκίστηκαν στη διάρκεια μιας μυστικής επιχείρησης των πανικοβλημένων αξιωματικών της Στάζι, μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989. Οι αξιωματικοί πήραν διαταγή να καταστρέψουν τα αρχεία και να τα βάλουν σε σάκους για να τα κάψουν, αλλά λόγω των κακών μηχανημάτων που είχαν στη διάθεσή τους και τα οποία κατέρρευσαν από το φόρτο των εγγράφων, αναγκάστηκαν τελικά να τα καταστρέψουν σκίζοντάς τα με τα ίδια τους τα χέρια. Ολα τα χαρτιά βρέθηκαν μέσα σε σάκους στο υπόγειο των κεντρικών γραφείων της Στάζι.

Αν η εργασία γινόταν χειρωνακτικά, η αποκατάσταση των έγγραφων θα ολοκληρωνόταν το...2396 «το νωρίτερο», σύμφωνα με υπολογισμούς μεταξύ σοβαρού και αστείου. Τώρα όμως, οι εργαζόμενοι της υπηρεσίας που έχουν αρχίσει το έργο της συναρμολόγησης εχουν πολύ ευκολότερο έργο: παίρνουν το κάθε χαρτί, το σιδερώνουν, το σκανάρουν και κατόπιν το περνούν στον ηλεκτρονικό υπολογιστή για ανάλυση. Το σχήμα, το χρώμα, το πάχος και η υφή του κειμένου αναλύονται σε τέτοιο βαθμό από το «E-Puzzler» που τελικά καθίσταται εφικτή η ανασύσταση ενός εγγράφου.
Ο επικεφαλής της όλης δουλειάς Μπέρτραμ Νικολάι, οποίος εργάζεται εδώ και μια δεκαετία στο εξαιρετικά φιλόδοξο σχέδιο να έρθει στο φως αυτό το απέραντο βασίλειο του χαφιεδισμού, τονίζει πως όταν ολοκληρωθούν οι εργασίες αποκατάστασης των έγγραφων, θα αποκαλύφθούν πολλές από τις βρώμικες δραστηριότητες περίπου 175.000 ανεπίσημων συνεργατών της Στάζι, αλλά και σε αυτές των περίπου 17 εκατομμυρίων ατόμων που βρίσκονταν υπό μυστική παρακολούθηση.

Η Στάζι, εκτός από τους πληροφοριοδότες, απασχολούσε και 91.000 «επίσημους» πράκτορες.




Πηγή: Το Βήμα