Οι κλέφτες χωροφύλακες; ~ Πώς θα αντιμετωπιστεί η φοροδιαφυγή

Όταν το διεφθαρμένο Κράτος που προώθησε τη φοροδιαφυγή με ζήλο για δεκαετίες (προς όφελος των λειτουργών του και των φοροφυγάδων), αναλαμβάνει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της φοροδιαφυγής με ένα περιουσιολόγιο, είναι βέβαιο πως δεν θα το κάνει σε βάρος των φοροφυγάδων (τους οποίους το ίδιο εξέθρεψε) αλλά σε βάρος όλων των υπολοίπων...

Οποιαδήποτε κυβέρνηση θελήσει να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή δεν χρειάζεται να το κάνει περιορίζοντας τις ελευθερίες και την ιδιωτικότητα των πολιτών, ούτε στήνοντας ένα "μεγάλο αδερφό" σοβιετικού τύπου που θα γνωρίζει πόσα σκουλαρίκια και μαχαιροπήρουνα έχει ο καθένας στο σπίτι του όπως συμβαίνει στην Κούβα και τη Βόρεια Κορέα.

Μια σοβαρή κυβέρνηση σε μια σοβαρή χώρα με συνέχεια και συνέπεια του κράτους απέναντι στους πολίτες ενδεχομένως θα μπορούσε να απαιτήσει την καταγραφή όλων των περιουσιακών στοιχείων των πολιτών.

Και σε αυτήν την περίπτωση θα μπορούσαν να υπάρχουν σοβαρές πολιτικές και πρακτικές ενστάσεις για τις πιθανές συνέπειες σε σχέση με τις ατομικές και πολιτικές ελευθερίες αλλά και πρακτικές συνέπειες σε σχέση με τον αντίκτυπο της εφαρμογής ενός συστήματος "Μεγάλου αδερφού" στην κοινωνία.

Η οικονομική ελευθερία είναι η βάση της θεμελίωσης κάθε ελευθερίας σε μια κοινωνία.

Αν ένα έντιμο κράτος που νοιάζεται για τον πολίτη και όχι για τους πελάτες ήθελε να γνωρίζει τι είδους περιουσιακά στοιχεία έχει ο καθένας και πού είναι αυτά,  το κακό θα ήταν μικρότερο.

Όταν ένα κομματικό  κράτος  πελατών, αργόμισθων και διεφθαρμένων ζητά να έχει εικόνα όλων των περιουσιακών στοιχείων των πολιτών το κάνει για ένα και μόνο λόγο.  Για να αποκτήσει έναν κουμπαρά στον οποίο θα μπορεί να βάζει χέρι κατά το δοκούν,  ιδίως τώρα που τα έσοδα από τις οικονομικές δραστηριότητες δεν επαρκούν για να συντηρηθεί.

Οι κλέφτες χωροφύλακες;

Σίγουρα υπάρχουν περιουσίες που έχουν δημιουργηθεί από τη φοροδιαφυγή.  

Η φοροδιαφυγή όμως είναι αποτέλεσμα κινήτρων και διαφθοράς του φοροεισπρακτικού μηχανισμού.  Ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός σύμφωνα με τις εκθέσεις του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης είναι από τις τρεις πλέον διεφθαρμένες δημόσιες υπηρεσίες.

Μεταξύ όμως των περιουσιών που έχουν οι Έλληνες υπάρχουν και άλλες που δεν είναι αποτέλεσμα φοροδιαφυγής.

Όταν το διεφθαρμένο κράτος που προώθησε τη φοροδιαφυγή με ζήλο για δεκαετίες (προς όφελος των λειτουργών του και των φοροφυγάδων), αναλαμβάνει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της φοροδιαφυγής με ένα περιουσιολόγιο, είναι βέβαιο πως δεν θα το κάνει σε βάρος των φοροφυγάδων (τους οποίους το ίδιο εξέθρεψε) αλλά σε βάρος όλων των υπολοίπων...

Οποιαδήποτε κυβέρνηση αποφασίσει να φτιάξει κράτος δικαίου στην Ελλάδα θα πρέπει να ξεκινήσει από την εκ του μηδενός ανασύσταση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και εν συνεχεία ολόκληρου του κρατικού μηχανισμού.

Οποιαδήποτε κυβέρνηση θελήσει να αντιμετωπίσει τη φοροδιαφυγή δεν χρειάζεται να το κάνει περιορίζοντας τις ελευθερίες και την ιδιωτικότητα των πολιτών, ούτε στήνοντας ένα "μεγάλο αδερφό" σοβιετικού τύπου που θα γνωρίζει πόσα σκουλαρίκια και μαχαιροπήρουνα έχει ο καθένας στο σπίτι του όπως συμβαίνει στην Κούβα και τη Βόρεια Κορέα.

Μπορεί να το πετύχει παρέχοντας  μια μείωση του φόρου εισοδήματος κατά π.χ. 30% σε όλες τις δαπάνες ενός νοικοκυριού, είτε πρόκειται για την αγορά τσιχλών στο περίπτερο είτε για την αγορά αυτοκινήτου.  

Κάθε Έλληνας θα έχει κίνητρο να ζητά απόδειξη για οποιαδήποτε υπηρεσία. Το μεγαλύτερο μέρος της φοροδιαφυγής θα εκμηδενιστεί σε μερικούς μήνες. Το κόστος αυτού του μέτρου θα είναι 30% του ετήσιου φόρου εισοδήματος. Ήτοι, λιγότερο από 3 δισ. ευρώ. Από την άλλη πλευρά θα συλληφθεί το μεγαλύτερο μέρος της φοροδιαφυγής, το οποίο υποτίθεται πως κινείται κάπου μεταξύ 10 και 20 δισ. ευρώ σύμφωνα με  τις ανάγκες του κράτους και των λειτουργών του.

Αυτό θα ήταν ένα μέτρο αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής με σύμμαχο τους πολίτες και την κοινωνία.

Το περιουσιολόγιο είναι ένα μέτρο εναντίον των πολιτών, της κοινωνίας και των ελευθεριών. Το περιουσιολόγιο είναι ένα μέτρο εναντίον των πολιτών και υπέρ των διαρρηκτών, των φοροφυγάδων και των διεφθαρμένων ελεγκτών.

Από τον επόμενο μήνα κάθε Έλληνας θα πρέπει να έχει δηλώσει όλα τα περιουσιακά του στοιχεία στην εφορία. Αυτό αφορά καταθέσεις σε ελληνικές τράπεζες, σε τράπεζες του εξωτερικού, μετρητά στο στρώμα, μετοχές ομόλογα, κοσμήματα έργα τέχνης κλπ.

 Όποιος δεν τα δηλώσει, απειλείται με κατάσχεση  από το κράτος.

Αν τα δηλώσει κάποιος κινδυνεύει από δήμευση της περιουσίας μέσω έκτακτων φόρων κάθε φορά που το κράτος έχει ανάγκη. Δεν έχει υπάρξει ημέρα στα 200 χρόνια της ύπαρξης του ελληνικού κράτους που αυτό δεν χρειαζόταν χρήματα.

Επίσης αν κάποιος δηλώσει τα κοσμήματα, τα μετρητά ή τα έργα τέχνης που έχει στο σπίτι του κινδυνεύει άμεσα από τους μόνους ανταγωνιστές που έχει το ελληνικό κράτος: τους διαρρήκτες και τους ληστές.

Οι τελευταίοι αντί να "χτυπάνε" σπίτια στα "τυφλά" με το περιουσιολόγιο θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίζουν τι και πού βρίσκεται.

Ακόμη και σε θυρίδα να έχει κάποιος τα κοσμήματα και τα μετρητά στην τράπεζα, το περιουσιολόγιο θα διευκολύνει τους απαγωγείς να διευρύνουν με σιγουριά το πεδίο των πιθανών στόχων.

Το να αποκτήσουν πρόσβαση στα στοιχεία και τα υπόλοιπα εγκληματικά στοιχεία της κοινωνίας πέραν του γνωστού για τη ροπή στη διαφθορά κρατικού μηχανισμού είναι θέμα χρόνου.  Κατά το πρόσφατο παρελθόν τα στοιχεία των φορολογουμένων έχουν πουληθεί σε ιδιώτες και κυκλοφορούσαν παράνομα.

Όποιος δεν δηλώσει τα κοσμήματα και τα μετρητά που έχει στο σπίτι του θα δυσκολευτεί να τα χρησιμοποιήσει στη συνέχεια οπουδήποτε πέραν της μαύρης οικονομίας η οποία θα είναι προφανές πως ετοιμάζεται να γνωρίσει ημέρες δόξας.

Όσοι έχουν μεταφέρει τα χρήματα στο εξωτερικό και τα δηλώσουν θα αντιμετωπίσουν πιέσεις από το κράτος να καταβάλλουν φόρους και έκτακτες εισφορές. Αν θα τις καταβάλλουν και τι συνέπειες θα έχουν αν δεν τις καταβάλλουν είναι πολύπλοκο θέμα και αφορά κάθε περίπτωση χωριστά.

Όσοι έχουν μεταφέρει χρήματα στο εξωτερικό και δεν τα δηλώσουν, από το 2017 και μετά θα αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο αυτό να γίνει γνωστό καθώς θα υπάρξει μια διεθνής συμφωνία ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των κρατών.

Όλα τα παραπάνω αναμένεται να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομία. Βραχυπρόθεσμα για μερικούς μήνες μπορεί να επιδράσουν θετικά στα έσοδα και την οικονομική δραστηριότητα, καθώς κάποιοι θα τρέξουν να καταναλώσουν για να απαλλαγούν. Δεν θα έχουμε πρωτογενή συσσώρευση η οποία αποτελεί τη βάση της οικονομικής ανάπτυξης όπως θα έλεγε και ο Μαρξ.

Μακροπρόθεσμα όμως μια οικονομία που δεν προωθεί την αποταμίευση και τον πλουτισμό (βελτίωση των οικονομικών προοπτικών των ατόμων) καταρρέει οικονομικά και ο πληθυσμός φτωχοποιείται. Όπως είναι φυσικό οι λιγότερο αδύναμοι, οικονομικά, σωματικά και πνευματικά υποφέρουν περισσότερο.

Προσεχώς λοιπόν βαθύτερα στο πηγάδι...

  

Του Κώστα Στούπα / capital.gr