Είναι πάντως αξιοσημείωτο ότι η πλειοψηφία των προτάσεων λύσεων που έχουν εξετασθεί αφορούν κατά βάση αναδιάρθρωση χρέους επιμήκυνση η haircut που θα επηρεάσουν τους κατόχους ομολόγων και μόνο η μειοψηφία αφορά λύσεις όπως ενεργοποίηση του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και θα επηρεάσει τους φορολογούμενους πολίτες.
Ποιες είναι οι λύσεις που έχουν προταθεί και ποια τα πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα τους;
Λύση πρώτη
Η ΕΕ φαίνεται να εξετάζει την χορήγηση νέου δανείου 57 με 59 δις ευρώ προς την Ελλάδα αυξάνοντας έτσι τον συνολικό δανεισμό στα 170 δις ευρώ περίπου.
Θα πρόκειται για ένα μνημόνιο Β το οποίο προφανώς και θα ζητούνται πιο επώδυνα μέτρα ενώ η υιοθέτηση μιας τέτοιας λύσης θα καταστήσει περισσότερο όμηρο την ελληνική κυβέρνηση και την Ελλάδα γενικότερα.
Το πλεονέκτημα της λύσης αυτής είναι ότι η Ελλάδα διασφαλίζει κεφάλαια καθώς είναι αδύνατο να βγει στις αγορές να δανεισθεί σε μακροπρόθεσμες διάρκειες.
Το μειονέκτημα της πρότασης αυτής είναι ότι δανείζοντας επιπλέον την Ελλάδα η ΕΕ ενώ ήδη έχει χορηγήσει 110 δις ευρώ χωρίς να έχει απομακρυνθεί ο κίνδυνος χρεοκοπίας το μόνο που κερδίζει είναι χρόνο.
Η λύση του δανεισμού μονοδιάστατα είναι 100% λάθος.
Αν τώρα η Ελλάδα δανειστεί επιπλέον κεφάλαια και στο μεσοδιάστημα προχωρήσει σε τομές και αποκρατικοποιήσεις που κριθούν αποτελεσματικές έχει καλώς αλλά η πιθανότητα αυτή είναι περιορισμένη.
Η Ελλάδα με την λύση του επιπρόσθετου δανεισμού κερδίζει μόνο χρόνο.
Για την αγορά η λύση αυτή είναι έως αρνητική. Υπερδιογκώνεται το δημόσιο χρέος της Ελλάδος και δεν λύνεται άρα θα αυξηθεί η αβεβαιότητα. Για τους επενδυτές το ρίσκο θα αυξηθεί περαιτέρω όπως και για τους φορολογούμενους πολίτες της Ευρώπης που θα δανείσουν την Ελλάδα.
Λύση δεύτερη
Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας αποφασίζει να δανείσει την Ελλάδα ώστε να επαναγοράσει μέρος του χρέους της.
Θα μπορούσε να δοθεί ένα δάνειο 100 δις ευρώ με βάση το οποίο η Ελλάδα θα επαναγόραζε μέρος του χρέους κερδίζοντας τουλάχιστον 25 με 30 δις ευρώ.
Το χρέος είναι 355 δις ευρώ. Το μέσο κόστος στις 75 μονάδες βάσης που σημαίνει ότι το ελληνικό κράτος θα αγοράσει τα 100 ευρώ ονομαστικής αξίας ομόλογα στα 75 ευρώ.
Η λύση αυτή θεωρητικά είναι καλή πάσχει σε 2 τομείς νευραλγικούς.
Α)Ποιος θα πουλήσει τα ελληνικά ομόλογα με κεφαλαιακή απώλεια και
Β)Αν υπάρξει τέτοιο πρόγραμμα ποιο θα είναι το συμφέρον των κατόχων των ομολόγων, να ανεβάσουν τις τιμές ώστε να πωλήσουν στο ελληνικό κράτος τα ομόλογα που θα επαναγοράσει υψηλότερα μετριάζοντας το δυνητικό όφελος.
Το παράδειγμα της Πορτογαλίας δείχνει ότι οι επενδυτές δεν είναι διατεθειμένοι να απολέσουν μέρος του κεφαλαίου τους.
Η λύση αυτή επίσης πάσχει και σε μια άλλη παράμετρο είναι αποτελεσματική όταν η χώρα μπορεί να δημιουργήσει προοπτικές ανάπτυξης και η Ελλάδα δεν μπορεί τουλάχιστον έως το 2012.
Λύση τρίτη
Το σχέδιο πρωτοβουλία Βιέννης. Με βάση το σχέδιο αυτό οι πιστωτές της Ελλάδας θα δεσμευτούν να ανανεώσουν τα ομόλογα τους όταν αυτά λήξουν συντηρώντας το δανεισμό της χώρας. Αυτή η λύση, θα πρέπει απαραίτητα να γίνει με την συναίνεση των πιστωτών και να μη θεωρηθεί ότι γίνεται υπό συνθήκες υποχρέωσης, καθώς τότε οι αγορές θα θεωρήσουν ότι πρόκειται για χρεοκοπία.
Το σχέδιο αυτό είχε χαρακτηριστεί «Πρωτοβουλία Βιέννης» (Vienna Initiative) και πλέον προωθείται από τον Ευρωπαίο Επίτροπο επί των οικονομικών υποθέσεων, Olli Rehn, ο οποίος σε πρώτη φάση θέλει να κερδίσει τη συναίνεση των πιστωτών, την ώρα μάλιστα που σχεδόν τα μισά μέλη της ΕΚΤ βλέπουν με καλό μάτι την κίνηση αυτή.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι το ίδιο σχέδιο είναι εφαρμοστεί και στις περιπτώσεις της Ουγγαρίας, της Ρουμανίας, της Λετονίας και της Σερβίας το 2009 από το ΔΝΤ, όταν και οι τράπεζες UniCredit, Raiffeisen Bank International και Societe Generale, οι μεγαλύτερες πιστώτριες της ανατολικής Ευρώπης δηλαδή, είχαν δεσμευτεί δημόσια ότι θα διατηρήσουν την έκθεση τους στις χώρες παρέχοντας νέα δάνεια μέσω ομολόγων.
Το «κλειδί» γι’ αυτήν την πρόταση είναι να επιτευχθεί η εθελοντική συμμετοχή των πιστωτών αν υπάρξει έστω κι ένα σημείο υποχρέωσης, τότε θα θεωρηθεί ότι η Ελλάδα έχει χρεοκοπήσει.
Λύση τέταρτη
Η ΕΚΤ αγοράζει μεγάλο μέρος του ελληνικού χρέους και εν συνεχεία με διμερή συμφωνία η Ελλάδα επαναγοράζει τα ομόλογα της Ελλάδος που απέκτησε η ΕΚΤ.
Η λύση αυτή πάσχει στο ότι η ΕΚΤ είναι κεφαλαιακά ανεπαρκής και έτσι εξηγείται γιατί μετά από τις 42 παρεμβάσεις της στα ομόλογα σταμάτησε. Κατέχει 68 δις ευρωπαϊκού χρέους εκ των οποίων τα 48 δις ευρώ είναι Ελληνικό.
Το γεγονός ότι σταμάτησε εδώ και εβδομάδες τις παρεμβάσεις αποδεικνύει ότι η ΕΚΤ πέραν από ανεπαρκής κεφαλαιακά ανησυχεί και για ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης χρέους.
Λύση Πέμπτη
Η Ελλάδα λαμβάνει το πράσινο φως να επιμηκύνει το νέο χρέος των 110 δις ευρώ μειώνοντας το επιτόκιο στο 3,5% με 3%.
Κάθε επιμήκυνση είναι θετική και επιτρέπει στην Ελλάδα να μεταθέσει χρονικά τις αποπληρωμένες μεγάλων εκδόσεων και εν προκειμένω δόσεων.
Ενέχει ρίσκο για τον φορολογούμενο στην περίπτωση αθέτησης πληρωμών.
Λύση έκτη
Η Ελλάδα προχωράει σε ολική επιμήκυνση του παλαιού χρέους με την εθελοντική συμμετοχή των πιστωτών των τραπεζών και γενικώς των κατόχων ομολόγων.
Σε μια τέτοια περίπτωση επιμηκύνεται ο χρόνος λήξης των ομολόγων για 10 χρόνια με επιτόκιο 3,5 ή 3%.
Η επιμήκυνση σημαίνει ότι για τα 3 επόμενα χρόνια π.χ. η Ελλάδα αντί να αποπληρώσει 120 δις ευρώ που είναι οι λήξεις ομολόγων παλαιού χρέους θα μετατεθούν για το 2022 κ.ο.κ.
Η μείωση του επιτοκίου επίσης θα μειώσει τα τοκοχρεολύσια αλλά προφανώς θα επιδράσει αρνητικά στις τράπεζες.
Βέβαια οι τράπεζες έχουν έγκαιρα τοποθετήσει τα ελληνικά ομόλογα στα HTM και Lar στα χαρτοφυλάκια που διακρατούνται έως την λήξη άρα υπάρχει ευελιξία.
Οι τράπεζες από μια επιμήκυνση με μείωση κουπονιών θα επηρεαστούν και σε κεφάλαιο και σε έσοδα αλλά θα είναι διαχειρίσημο το πρόβλημα που θα ανακύψει.
Λύση έβδομη
Μερική επιμήκυνση του ελληνικού χρέους μόνο για τα ομόλογα λήξης 2012 έως 2015.
Με την διαδικασία αυτή περιορίζει η Ελλάδα την διαδικασία εθελοντικής αναδιάρθρωσης έχοντας να κάνει με λιγότερους ομολογιούχους.
Η αναδιάρθρωση θα είναι επιμήκυνση των ομολόγων π.χ. για 10 χρόνια και με επιτόκιο 3,5 ή 3%.
Η λύση αυτή επιδρά στις τράπεζες και στους ομολογιούχους καθώς θα υποχρεωθούν να δεσμεύσουν τα κεφάλαια τους για ίσα χρόνια όση και η επιμήκυνση και ταυτόχρονα θα υπάρξουν σημαντικές επιδράσεις και στην ρευστότητα των τραπεζών.
Ωστόσο ανακύπτουν σοβαρά νομικά εμπόδια ενώ εμπλέκονται και τα CDS το ασφάλιστρο έναντι κινδύνου χώρας.
Λύση όγδοη
Η Ελλάδα αποφασίζει να προχωρήσει σε haircut στα ομόλογα δηλαδή αναδιάρθρωση μέσω απομείωσης από 30% έως 50%.
Η λύση αυτή για την Ελλάδα στατικά έχει και τα μεγαλύτερα οφέλη.
Αντί να χρωστάει 355 δις ευρώ θα χρωστάει 175 δις ευρώ αν π.χ. είναι 50% το haircut.
Βραχυπρόθεσμα και στατικά η λύση αυτή είναι η πιο επωφελής.
Δυναμικά θα θέσει για χρόνια την Ελλάδα εκτός αγορών.
Για τους ομολογιούχους η λύση αυτή είναι η πλέον καταστροφική. Haircut σημαίνει απώλεια επενδεδυμένου κεφαλαίου.
Haircut 50% σημαίνει ότι σε ένα ομόλογο αν είχαν επενδυθεί 100 χιλ ευρώ θα επιστραφούν 50 χιλ ευρώ.
Αν το haircut είναι 30% θα επιστραφούν στις 100 χιλ οι 70 χιλ ευρώ.
Λύση ένατη
Για την Ελλάδα η λύση της εξόδου από το ευρώ και η επάνοδος στην δραχμή που έχει προταθεί από ορισμένους κύκλους θα ήταν καταστροφική απόφαση.
Η έξοδος από το ευρώ θα οδηγούσε σε κατάρρευση την οικονομία, θα προκαλούσε μεγάλη εσωτερική υποτίμηση και τεράστιες απώλειες στην κοινωνία. Ο Έλληνας θα γινόταν φτωχότερος.
Λύση δέκατη
Η Ελλάδα τα καταφέρνει μόνη της. Η λύση αυτή είναι ιδεατή αλλά δυστυχώς είναι φανταστική και δεν συμπεριλαμβάνεται στην λίστα.
Oι μεγαλύτεροι κάτοχοι ελληνικού χρέους
Ελληνικές τράπεζες 54 δις ευρώ
ΕΚΤ 48 δις ευρώ
Ασφαλιστικά Ταμεία 15 – 20 δις ευρώ
BNP Paribas 5 δις ευρώ
Societe Generale 4,225 δις ευρώ
Dexia 3,7 δις ευρώ
Commerzbank 2,9 δις ευρώ
ING 2,425 δις ευρώ
BPCE 1,540 δις ευρώ
HSBC 1,5 δις
Deutsche Bank 1,09 δις ευρώ
KBC 909 εκατ ευρώ
Credit Agricole 854 εκατ ευρώ
Unicredit bank 801 εκατ ευρώ
Esrte Bank 757 εκατ ευρώ
Rabobank 637 εκατ ευρώ
Santander 513 εκατ ευρώ
WestLB 399 εκατ ευρώ
BBVA 293 εκατ ευρώ
Intesa San Paolo 292 εκατ ευρώ
Πέτρος Λεωτσάκος www.bankingnews.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου