Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Ευρώ ~ Αδιέξοδος έρωτας



Η κρίση χτυπά κόκκινο στην καρδιά της Ευρωζώνης. Το ευρώ κινδυνεύει και οι πάντες προσπαθούν, με λόγια, να το προστατέψουν… Μήπως όλοι επιμένουμε στο ευρώ απλά γιατί δεν έχουμε άλλη εναλλακτική;

…Ή μήπως γιατί… αγαπάμε τα λάθη μας; Πάντως, έτσι που εξελίσσονται τα πράγματα, δεν είναι καθόλου απίθανο να αποδειχθεί ότι το ευρώ δεν είναι τίποτε άλλο παρά...
 ένας παράφορος έρωτας, πλατωνικός ίσως, χωρίς διέξοδο!...


…ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '70, Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΓΑΛΛΙΑΣ Ζισκάρ ντ' Εσταίν και ο καγκελάριος της τότε Δυτικής Γερμανίας Σμιτ, πρωτοστάτησαν στην υλοποίηση του ευρωπαϊκού οράματος, οδηγώντας νέες χώρες στην αγκαλιά της ΕΟΚ. Ηταν σαφές ότι οι κινήσεις τους είχαν καθαρά πολιτικό και διπλωματικό περιεχόμενο, σε μια προσπάθεια να διευρύνουν τις σφαίρες επιρροής των χωρών τους….

… Ο Ζισκάρ ντ' Εσταίν, προ ημερών, δήλωσε στη "Λε Μοντ": "Πριν από την 28η Μαΐου 1979 που υπέγραψα την πράξη ένταξης της Ελλάδας στην Κοινότητα, υπήρξαν πολλές επιφυλάξεις από τους εταίρους μας….


…Η ΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΗΤΑΝ ΚΑΘΑΡΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Ηταν αναγκαίο να υποστηριχθεί η Ελλάδα μετά την έξοδό της από τη δικτατορία. Αλλά είχε και μία συμβολική σημασία. Η δική μου παιδεία, όπως και η παιδεία της γενιάς μου, είχε βάση την ιδέα ότι η δημοκρατία, η πολιτική, όλα αυτά προέρχονταν από τη χώρα αυτή. Για μας, η Ελλάδα είναι συνώνυμη με τον πολιτισμό. Ως εκ τούτου, η ιδέα ότι θα έμενε έξω από την πόρτα της Ευρώπης ήταν αφόρητη. Βέβαια, η απόφαση να συμμετάσχει η Ελλάδα στο ενιαίο νόμισμα ήταν σοβαρό λάθος! Αλλά οι πιέσεις των Γάλλων πολιτικών ηγετών της εποχής, Ζακ Σιράκ και Λιονέλ Ζοσπέν, ήταν αποτελεσματική".


…ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '80, με τον Φρανσουά Μιτεράν στο τιμόνι της Γαλλίας και τον ευρωπαϊστή Χέλμουτ Κολ στο τιμόνι της Γερμανίας, πάλι με βάση πολιτικές αποφάσεις, συνεχίστηκε η πορεία της Ενωσης….


… Οι Βρυξέλλες έγιναν ένα μεγάλο παζάρι, όπου ο ένας ψήφιζε τις θέσεις του άλλου, λαμβάνοντας ψήφο για τα δικά του θέματα…


…ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΟΤΙΒΟ συνεχίστηκε και στη δεκαετία του '90. Μάλιστα, η Συνθήκη του Μάαστριχτ, που γέννησε το ευρώ, έγινε δεκτή με αισιοδοξία από όλη την τότε πολιτική και οικονομική ηγεσία. Ελάχιστοι ήταν οι πολιτικοί της Ευρώπης που έλεγαν ευθαρσώς ότι το ενιαίο νόμισμα είναι "κούφιο", αν δεν υπάρξει και κοινή δημοσιονομική πολιτική, πολιτική ένωση και μεταφορά πόρων από τον πλούσιο Βορρά στον φτωχό Νότο….


… Οι πολιτικοί πήραν τις αποφάσεις για Ευρωζώνη - ευρώ και ανέθεσαν το οικονομικό μέρος των προσαρμογών στους τραπεζίτες. Δεδομένης της παγκόσμιας οικονομικής ανάπτυξης, οι τραπεζίτες δημιούργησαν αυτό που ήξεραν και τους συνέφερε: Ενα οικονομικό περιβάλλον… χρυσής γυάλας!...


…Καμία πρόβλεψη για την περίπτωση κρίσης! Οι ελάχιστοι που πίεζαν με εκθέσεις τους πολιτικούς για να προχωρήσουν ταχύτερα στην ενοποίηση, θεωρούντο γραφικοί….

…ΔΥΣΤΥΧΩΣ, Η ΚΡΙΣΗ ΗΛΘΕ! Και φτάσαμε στην απόλυτη γελοιότητα της ευρωπαϊκής ηγεσίας, να θεωρεί την Ελλάδα και τους Ελληνες, τους σπάταλους και τεμπέληδες, υπεύθυνους για ό,τι συμβαίνει!...


… Το 2% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης και το 1,3 του χιλιοστού του παγκόσμιου πληθυσμού, έχει την ευθύνη για την κατάρρευση των οικονομιών!



…ΤΟ ΨΕΜΑ, ΟΜΩΣ, ΕΧΕΙ… ΚΟΝΤΑ ΠΟΔΑΡΙΑ! Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιρλανδία, Βέλγιο και σύντομα Γαλλία, πέφτουν θύματα των "αγορών". Αμερικανοί, Ιάπωνες, ΔΝΤ και επώνυμοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι (τελευταία… προσχώρησε και ο Γιούνκερ(!), που κάλεσε δημόσια τη Μέρκελ να δει και τα γερμανικά ελλείμματα!!!), καλούν την υπεροπτική Γερμανία να πάρει τη μόνη απόφαση που της μένει, αν θέλει να παραμείνει ηγέτιδα της σημερινής Ευρωζώνης…


… Να τυπώσει χρήμα η ΕΚΤ, να "φάει πληθωρισμό", να πέσουν στο μηδέν τα επιτόκια, να πάει το ευρώ κάπου στο 1,10 με το δολάριο, να ανασάνουν οι οικονομίες, να πάρουν μπροστά οι μηχανές της ανάπτυξης…

…ΤΟ ΕΥΡΩ, ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ (χωρίς αυτοί που το γέννησαν να λάβουν υπόψη τις οικονομικές παραμέτρους) και με πολιτικές αποφάσεις, έστω ασύμβατες, θα διασωθεί! Η λύση είναι πολιτική! Η ώρα των πολιτικών αποφάσεων για την Ευρωζώνη έφτασε!


Βασίλης Βαλαμβάνος, vasval@axiaplus.gr

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου