*Εκτόξευση των spreads με ευλογίες από τους τραπεζίτες της ΕΚΤ για να καμφθεί κάθε αντίσταση στο εφιαλτικό «πακέτο» του νέου Μνημονίου υπό την απειλή χρεοκοπίας.
*Η κυβέρνηση στήριξε τα ομόλογα με επαναγορές αξίας 2,5 δισ. ευρώ, αλλά οι αποδόσεις έφθασαν σε επίπεδο επιτοκίου πιστωτικής κάρτας!
ουσιαστικά έσυρε τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας και σε ένα επαχθέστατο Μνημόνιο, γίνεται και στην Ελλάδα ορατό διά γυμνού οφθαλμού ότι οι τραπεζίτες της Φρανγκφούρτης έχουν «ευλογήσει» τη δραματική εκτόξευση των spreads των ελληνικών ομολόγων. Στόχος τους, να περάσει χωρίς εσωτερικές αντιστάσεις, υπό την παραλυτική απειλή της άμεσης χρεοκοπίας, το εφιαλτικό «πακέτο» μέτρων για την περίοδο έως και το 2015, το οποίο θα διαπραγματευθεί η κυβέρνηση με την «τρόικα» αυτήν την εβδομάδα.
Έμπειρα στελέχη της τραπεζικής αγοράς τονίζουν στο «Π» ότι πλέον δεν χρειάζονται καν ειδικές γνώσεις για να αντιληφθεί κανείς τις διαστάσεις του παιχνιδιού που έχουν στήσει οι ευρωπαίοι κεντρικοί τραπεζίτες για να επιβληθεί άνευ όρων στην Ελλάδα ένα πρόγραμμα εξωφρενικής λιτότητας και εκποίησης της δημόσιας περιουσίας χωρίς την κοινωνική και πολιτική έκρηξη που θα προκαλείτο με βεβαιότητα αν δεν κυριαρχούσε στα δελτία των 8 το άνευ ουσίας «ημερήσιο δελτίο spreads» και οι καθημερινές συζητήσεις για δήθεν επικείμενη χρεοκοπία της χώρας:
Η άνοδος της απόδοσης των δεκαετών ομολόγων πάνω από το 15%, σε επίπεδο πιστωτικής κάρτας (!), με την οποία τρομοκρατείται επί καθημερινής βάσεως ο ελληνικός πληθυσμός, είναι στην πραγματικότητα μια... θαλασσοταραχή σε μπανιέρα, που θα μπορούσε να σταματήσει ανά πάσα στιγμή με μερικές απλές κινήσεις μηδενικού κόστους από την ΕΚΤ.
Ως γνωστόν, από τον Μάιο του 2010 οι κεντρικοί τραπεζίτες εφαρμόζουν ένα πρόγραμμα στήριξης των ομολόγων της περιφέρειας της Ευρωζώνης (ελληνικών, ιρλανδικών, πορτογαλικών), στο πλαίσιο του οποίου έχουν ήδη αγοράσει ομόλογα συνολικής αξίας 75 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα περισσότερα είναι ελληνικά (η ονομαστική τους αξία φθάνει τα 50 δισ. ευρώ, αλλά η ΕΚΤ τα αγόρασε «κουρεμένα», έναντι 35 δισ. ευρώ).
Ξαφνικά, χωρίς την παραμικρή επίσημη ανακοίνωση, ή έστω «διαρροή» περί αναστολής του προγράμματος, η Κεντρική Τράπεζα «έκοψε μαχαίρι» όλες τις αγορές ομολόγων της περιφέρειας, δίνοντας στους κερδοσκόπους των αγορών το «σήμα» ότι επιτρέπει την άνοδο των spreads. Ελλείψει του μοναδικού σοβαρού αγοραστή ομολόγων, τα spreads και στις τρεις χώρες της περιφέρειας διευρύνθηκαν δραματικά, αλλά ιδιαίτερα για τα ελληνικά ομόλογα η κατάσταση έφθασε σε τραγελαφικά, προδήλως παράλογα φαινόμενα: Ακόμη και η Ελλάδα, με τα γνωστά οικονομικά της προβλήματα, είναι αδιανόητο να έχει θεωρητικό επιτόκιο μακροπρόθεσμου δανεισμού ίσο με το επιτόκιο δανεισμού του τυχαίου ιδιώτη που παίρνει μια πιστωτική κάρτα.
Για να γίνει καλύτερα αντιληπτό το παιχνίδι της ΕΚΤ, αρκεί να αναφερθεί αυτό που σημειώνουν με έμφαση τα στελέχη της τραπεζικής αγοράς: ότι, δηλαδή, η ελληνική αγορά ομολόγων είναι στην πραγματικότητα μια «νεκρή» αγορά, με ημερήσια αξία συναλλαγών που μετά βίας φθάνει τα 50 εκατ. ευρώ, ενώ στο παρελθόν η αξία των ημερήσιων συναλλαγών μετριόταν σε δισεκατομμύρια ευρώ. Αν ήθελε η Κεντρική Τράπεζα, με τη «δύναμη πυρός» που διαθέτει, θα μπορούσε με αγορές ελληνικών ομολόγων λίγων εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ να σταματήσει το κακόγουστο αστείο με τα spreads. Αντί γι' αυτό, επιτρέπει σε κερδοσκόπους να πραγματοποιούν συναλλαγές αστείου ύψους, από τις οποίες καταγράφονται τα καθημερινά, εφιαλτικά υποτίθεται, ρεκόρ στα ελληνικά spreads, που για το ελληνικό Δημόσιο είναι άνευ σημασίας, αφού δεν προτίθεται να δανεισθεί φέτος ούτε σεντ από τις αγορές. Δεν παύουν όμως να δημιουργούν κλίμα απόλυτης παράλυσης στην ελληνική οικονομία και κοινωνία, το οποίο φαίνεται ότι διευκολύνει τις πολιτικές επιδιώξεις των τραπεζιτών.
Στο μεταξύ, τραπεζικά στελέχη σημειώνουν άλλο ένα πρωτοφανές παράδοξο, που αντιστρατεύεται κάθε έννοια λογικής λειτουργίας μιας ανοικτής αγοράς, όπως η αγορά ομολόγων. Περιέργως πώς, ο ΟΔΔΗΧ έχει προχωρήσει τους τελευταίους μήνες σε επαναγορά ομολόγων αξίας 2,5 δισ. ευρώ, αλλά το μόνο που «κατάφερε» με αυτήν τη στήριξη των ομολόγων ήταν να φθάσουν τα spreads σε ύψη-ρεκόρ αντί να μειωθούν. Ο έμπειρος τραπεζίτης κ. Π. Χριστοδούλου οφείλει να εξηγήσει με κάποιον τρόπο αυτό το παράδοξο: Πώς γίνεται, αλήθεια, σε μια «νεκρή» αγορά με τζίρους συνοικιακού καφενείου να «ρίχνει» το Δημόσιο 2,5 δισ. ευρώ χωρίς να μειώνονται τα spreads; Μήπως τελικά αυτά τα 2,5 δισ. ευρώ κατευθύνθηκαν με συναλλαγές εκτός επίσημης αγοράς σε ελληνικές τράπεζες για να καλυφθούν τα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν, χωρίς όμως να γίνει αισθητή στην ευρύτερη αγορά η ζήτηση τίτλων από το Δημόσιο, ώστε να συγκρατηθούν τα spreads;
Η πολιτική ατζέντα της ΕΚΤ
Τι επιδιώκει όμως η ΕΚΤ με αυτήν την τακτική της; Γιατί αφήνει την Ελλάδα να «σιγοβράζει» στο καμίνι των αγορών, παρότι την ίδια στιγμή διαψεύδει κάθε σενάριο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους; Στην πραγματικότητα, οι τραπεζίτες «σιγοντάρουν» την κυβέρνηση στην προσπάθειά της να προωθήσει ένα «πακέτο» μέτρων που σε άλλες εποχές και συνθήκες θα είχε προκαλέσει κοινωνική και πολιτική θύελλα. Κοινή γνώμη και «δύστροποι» βουλευτές και στελέχη του ΠΑΣΟΚ υπό την (ψευδή) απειλή της επικείμενης χρεοκοπίας είναι πολύ πιο εύκολο να παραδοθούν αμαχητί σε μια πολιτική «ακρωτηριασμού» της οικονομίας και της κοινωνίας, ενώ αν η ίδια συζήτηση γινόταν σε περιβάλλον ηρεμίας στις αγορές θα προσλάμβανε πολύ διαφορετική τροπή.
Επιπλέον, η σκηνοθετημένη κρίση στην περιφέρεια της Ευρωζώνης (που ουδείς πιστεύει ότι έχει σοβαρό βάθος, αλλιώς δεν θα ενισχυόταν καθημερινά το ευρώ στην αγορά συναλλάγματος...) διευκολύνει το σχέδιο των τραπεζιτών να εκμαιεύσουν από τις ηγεσίες του πλούσιου Βορρά της Ευρωζώνης το μεγάλο «ναι» σε ένα πρόγραμμα συνέχισης της χρηματοδοτικής στήριξης των «τεμπέληδων του Νότου», σε μια περίοδο που αμφισβητείται εντός της Γερμανίας ακόμη και η έγκριση της δημιουργίας μόνιμου μηχανισμού σταθερότητας το 2013. Για την Άνγκελα Μέρκελ έχει αποδειχθεί πλέον ότι είναι πολύ πιο εύκολο να επιβάλει αντιδημοφιλή στη Γερμανία μέτρα στήριξης του Νότου σε ένα περιβάλλον αμφισβήτησης της ίδιας της βιωσιμότητας του ευρώ και με τη μόνιμη απειλή προς το εσωτερικό της Γερμανίας ότι αν δεν βάλουν το χέρι στην τσέπη οι Γερμανοί για τις χώρες του Νότου θα χαθεί το ευρώ και τα οφέλη που προσφέρει στους εξαγωγείς και στην απασχόληση.
Έμπειρα τραπεζικά στελέχη τονίζουν ότι όταν σταματήσει αυτό το κακόγουστο πολιτικό και οικονομικό «θέατρο» θα ξεκαθαρίσει πολύ γρήγορα και η απόφαση που έχει ληφθεί στα ηγετικά πολιτικά και τραπεζικά κλιμάκια για την περίπτωση της Ελλάδας: Η χώρα θα κληθεί να δεσμευθεί σε ένα παράλογο πρόγραμμα ακραίας λιτότητας μέσα σε ύφεση και σε «αντάλλαγμα» θα αποφευχθεί η άμεση αναδιάρθρωση του χρέους. Αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει περίπτωση να αποφευχθεί η αναδιάρθρωση, θα γίνει όμως όταν αυτή θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πιστωτών μας: Το 2013, όπως έχει κατ' επανάληψη γράψει από την πρώτη στιγμή το «Π», η Ελλάδα θα μπει στο γερμανικό χειρουργείο της ελεγχόμενης χρεοκοπίας και θα «κουρευτεί» το χρέος προς τους ιδιώτες πιστωτές προκειμένου να δοθεί άλλο ένα δάνειο από τον μόνιμο μηχανισμό στήριξης.
Tου ΝΩΝΤΑ ΧΑΛΔΟΥΠΗ ~ Το Παρόν
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου