Φύγε Γιώργο, φύγε...

Δεν είχαν περάσει λίγες ώρες απ’ όταν στις Κάννες οι πανίσχυροι ηγέτες τους πλανήτη έκαναν τον κ. Παπανδρέου να φαίνεται απέναντί τους ένας πολιτικός νάνος.

O ίδιος προσπαθούσε από το βήμα της Βουλής να μας πείσει στη συνέχεια ότι όλα αυτά ήταν ένα παιγνίδι τακτικής απέναντι στον κ. Σαμαρά. Αν δεν πρόκειται για έναν ψεύτη που χρήζει άμεσης ψυχιατρικής βοήθειας, τότε μιλάμε για έναν ραδιούργο. Ποιος θα τον οδηγήσει στην έξοδο της προσωπικής του περιπέτειας;

Πως μπορεί να έχει κανείς εμπιστοσύνη σε έναν άνθρωπο που έχει συλληφθεί τόσες πολλές φορές να λέει ψέματα; Πώς μπορεί ένας ξένος ηγέτης να αντιμετωπίζει με σοβαρότητα μία χώρα που στην ηγεσία της βρίσκεται ένας αναξιόπιστος άνθρωπος;

Ο κ. Παπανδρέου είναι παντελώς αναξιόπιστος. Δεν θα μας κάνει χάρη αν θα φύγει μία ώρα πιο γρήγορα από την κυβέρνηση. Στον εαυτό του θα κάνει χάρη και μάλιστα όσο ακόμη είναι σε θέση να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Ο κ. Παπανδρέου προκαλεί καθημερινά με την στάση του και με τα όσα λέει δημόσια. Πριν μερικές εβδομάδες είχα γράψει ότι αυτοί θα επιλέξουν μόνο πως θα φύγουν. Έκανα λάθος. Δεν μπορούσα να φανταστώ ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου θα ήταν τόσο προκλητική. Πλέον δεν είμαι σίγουρος ούτε γι αυτό. Αν θα έχουν αυτή την επιλογή...

Την μία στιγμή μιλάει για συναίνεση και την αμέσως επόμενη το «γυρίζει» και αρχίζει τα Παπανδρεϊκά, ότι συναίνεση είναι να συμφωνεί κάποιος με ό,τι ο ίδιος έχει στο κεφάλι του. Κι έπειτα έχει την απαίτηση να τον αντιμετωπίζουν οι άλλοι με σεβασμό. Τι σεβασμό μπορείς να έχεις απέναντι σε έναν άνθρωπο που κακοποιεί τόσο βάναυσα την αλήθεια; Που αποτελεί κίνδυνο θάνατο για την χώρα; Μόλις προχτές μας έλεγε για το δημοψήφισμα και χτες μας είπε ότι ήταν ένα τέχνασμα. Ακούσατε; Ένα τέχνασμα! Πήγε δηλαδή στην Μέρκελ και στον Σαρκοζί και τους είπε: Παίζουμε ένα παιγνιδάκι για να πειράξουμε τον Αντωνάκη; Αυτά δεν είναι σοβαρά πράγματα και μάλιστα από έναν ηγέτη μιας σοβαρής χώρας.

Λέει ο κ. Παπανδρέου ότι τον κατατρέχουν οι τραπεζίτες και οι εκδότες. Μάλιστα! Δηλαδή όσοι έδιναν τόσα χρόνια δάνεια στο κόμμα του. Κι όσοι εκδότες έτρωγαν μαζί του και σχεδίαζαν από κοινού την «επόμενη ημέρα». Τι έγινε κύριε Παπανδρέου; Τσακωθήκατε με τους φίλους σας; Κι εμείς τι φταίμε;

Λέει ο κ. Παπανδρέου ότι επί δύο χρόνια έχει υποφέρει πολλά. Δεν τον κάλεσε κανείς να σώσει την πατρίδα. Δεν τον υποχρέωσε κανείς να σηκώσει τον σταυρό του μαρτυρίου. Δεν έχει σε όλα άδικα και ειδικά όταν αναφέρεται σε άλλους φωστήρες που κρύφτηκαν κι εκείνοι πίσω από τις λέξεις και τώρα σπεύδουν να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Αλλά η αλήθεια είναι ότι ο κ. Παπανδρέου έχει κουράσει...

Θανάσης Μαυρίδης ~ capital.gr