Η ΓΕΝΟΠ απειλεί με να κατεβάσει τους διακόπτες του ηλεκτρικού, αν η κυβερνητική πλειοψηφία της χώρας, που προέκυψε από την νωπή λαϊκή εντολή, προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση των μονάδων της ΔΕΗ και το άνοιγμα της αγοράς ενέργειας...
Η ΓΕΝΟΠ αποτελεί την πλέον αντιπροσωπευτική έκφραση των «πελατών» της κομματικής και συνδικαλιστικής νομενκλατούρας που λυμαίνεται τη χώρα, με διαφθορά, αργομισθίες, αναξιοκρατία και τις πρόωρες παχυλές συντάξεις...
Το κόστος όλων αυτών των προνομίων των πελατών, μέσω των τιμολογίων του μονοπωλίου και των ασφαλιστικών επιδοτήσεων από τον προϋπολογισμό το πληρώνει η ελληνική κοινωνία...
Το πληρώνει ο άνεργος του ιδιωτικού τομέα, ο συνταξιούχος που έχει καταβάλει τις εισφορές και του μειώνουν τη σύνταξη και το παιδί που δουλεύει στην αποθήκη του σούπερ μάρκετ για 500 ευρω, γιατί δεν είχε το «δόντι» σε κάποιο κόμμα να το βάλει στη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, την ΕΥΔΑΠ...
Όσο το κράτος και ο ιδιωτικός τομέας μπορούσε και δανειζόταν εύκολα και με χαμηλά επιτόκια οι εκβιασμοί των συντεχνιών των πελατών ήταν εύκολο να γίνουν αποδεκτοί από τους πάτρωνες της εκάστοτε κυβερνητικής εξουσίας του δικομματισμού. Το κόστος τους δεν γινόταν αισθητό στο παρόν, αλλά συσσωρευόταν σαν χρέος στο μέλλον.
Με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης απλά ο δικομματισμός άλλαξε το όνομα του ενός σκέλους, όχι το υπόστρωμα της πελατειακής δημοκρατίας της διαφθοράς και αργομισθίας πάνω στην οποία στηριζόταν...
Κλασική στρατηγική των συντεχνιών του πελατειακού κράτους τα τελευταία 30 χρόνια ήταν ο εκβιασμός και εκμαυλισμός της κυβερνητικής πατρωνίας με την εκλογική ισχύ της οργανωμένης πελατείας. Σαν προκάλυμμα χρησιμοποιούσαν την γνωστή «αρλουμπολογία» περί υπεράσπισης της περιουσίας του λαού και των φθηνών υπηρεσιών στα λαϊκά στρώματα. Για αυτό που νοιάζονται όμως είναι οι αργομισθίες, οι παχυλές συντάξεις στα 50-55 και οι αναθέσεις καλοπληρωμένων μελετών που δεν παραδόθηκαν ποτέ στις κόρες των συνδικαλιστών.
Η πέμπτη «φάλαγγα» στην Ευρώπη
Μετά την χρεοκοπία τη ίδια τακτική προσπαθεί η νομενκλατούρα της ελληνικής παρασιτοκρατίας να εφαρμόσουν απέναντι στην Ευρωζώνη και την ΕΚΤ. Με την απειλή ενός ντόμινο που θα προκαλούσε μια ελληνική στάση πληρωμών απειλούν την τρόικα να συνεχίζει να πληρώνει τα ελληνικά ελλείμματα...
Αν υπήρχε ίχνος εντιμότητας στην εγχώρια πολιτική ηγεσία όλων των κομμάτων, κυβερνητικών και αντιπολιτευομένων («πονηρούς» και «αγαθούς»), την έσχατη ώρα της ελληνικής χρεοκοπίας θα έθεταν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, όχι την επέκταση του χρόνου προσαρμογής ανά δύο τρία χρόνια με στόχο το διηνεκές, αλλά τον ευθύς εξαρχής μηδενισμό του κρατικού ελλείμματος από τα μέσα του 2010.
Αν η Ελλάδα δεν χρειαζόταν δανεικά για να καλύπτει τα κρατικά της ελλείμματα θα ήταν σε θέση να επιβάλει την διευθέτηση του χρέους με πολύ ευνοϊκότερους όρους.
Όταν η πληρωμή μισθών, συντάξεων και δαπανών για υγεία, παιδεία, και ασφάλεια εξαρτάται από τα δανεικά των άλλων, είναι δύσκολο να επιβάλεις τους όρους που συμφέρουν περισσότερο τα ημέτερα συμφέροντα.
Τα περί πατριωτισμού και εθνικής ανεξαρτησίας αποτελούν δημαγωγικές «φούσκες» που απευθύνονται και βρίσκουν απήχηση σε αφελείς που αρνούνται να αντιληφθούν πως η ευημερία με δανεικά τελεύτησε. Η κοινή λογική λέει πως όποιος θέλει να είναι ανεξάρτητος δεν παρακαλά για δανεικά, μέσω επιμηκύνσεων του χρόνου προσαρμογής.
Η χώρα βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια σε αδιέξοδο. Το πιθανότερο σενάριο είναι η Ελλάδα να καταρρεύσει οικονομικά και πολιτικά, γιατί είναι μια κοινωνία βαθιά κατακερματισμένη και βαθιά αποπροσανατολισμένη. Η κατάρρευση θα φέρει πολιτικό χάος και σχεδόν εκμηδενισμό του βιοτικού επιπέδου για την σημαντική πλειοψηφία του πληθυσμού.
Οι ιδιωτικοποιήσεις στις οποίες ανθίστανται τώρα η συνδικαλιστική πελατοκρατία, θα γίνουν μετά την κατάρρευση σε έκτακτες συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης και πιθανόν επιστροφής στο εθνικό νόμισμα. Λόγω της επιτακτικότερης ανάγκης θα γίνουν με συνθήκες και όρους τριτοκοσμικής λεηλασίας.
Μην βιάζεστε να κατηγορήσετε το ξένο κεφάλαιο και τις πολυεθνικές, όπως και κατά την πτώση των σοβιετικών καθεστώτων, τα στελέχη της νομενκλατούρας (πολιτικοί, συνδικαλιστές και ημέτεροι επιχειρηματίες) θα αρπάξουν τη δημόσια περιουσία να την εκμεταλλευτούν και επίσημα.
Η Ελλάδα τα τελευταία τριάντα χρόνια είχε να επιλέξει για τα παιδιά της μεταξύ των μοντέλων της ευρωπαϊκής οικονομίας της κοινωνικής αγοράς και της βαλκανικής μετασοβιετικής κλεπτοκρατίας.
Φαίνεται πως ο κύβος έχει ήδη ριφθεί, επιλέγει το δεύτερο.
Ο χρόνος μετράει αντίστροφα πάλι για την Ελλάδα...
Με μέτρα τρια δισ. ευρώ επιστρέφει ο υπουργός των οικονομικών από τις Βρυξέλες. Το άνοιγμα μέχρι τέλος του χρόνου θα είναι πολύ μεγαλύτερο. Οι υπολογισμοί για τα έσοδα στο σύνολο του έτους γίνονται με βάση τις εξωπραγματικές αυξήσεις στους φόρους εισοδημάτων οι περισσότεροι από τους οποίους δεν θα πληρωθούν, λόγω αδυναμίας.
Ήδη, η ύφεση δίνει λιγότερα έσοδα από ΦΠΑ. Όλα αυτά σε μια περίοδο που στην Ευρώπη κερδίζει έδαφος η αποπομπή της Ελλάδας και στην Ελλάδα η «αυτοκτονία» της χώρας ως εκβιασμός προς την Εσπερία, που εν τυπώνει χρήμα.
Η κατάρρευση των εσόδων θα σημάνει αυτόματα μείωση των δαπανών του δημοσίου. Αυτό θα αυξήσει το χάος, την εγκληματικότητα και την κοινωνική ένταση.
Εντός αυτού του σκηνικού η αξιωματική αντιπολίτευση, πιστή στη θεωρία λεφτά υπάρχουν, φέρει στη Βουλή προτάσεις για ψήφιση για την επαναφορά των μισθών και των συντάξεων στα προ περικοπών επίπεδα, επανασύσταση της Εργατικής Εστίας, μέσω της οποίας ελέω κρατικού προϋπολογισμού, χρηματοδοτούνται οι συνδικαλιστές κλπ...
Η κοινή γνώμη στην Ελλάδα φαίνεται πως έχει πειστεί από διάφορους δημαγωγούς που διατείνονται πως τα κεφάλαια της τρόικα πάνε για την αποπληρωμή του χρέους και όχι για τις ανάγκες του δημοσίου.
Αυτό είναι σωστό, τα περισσότερα από τα κεφάλαια πάνε για την αποπληρωμή του χρέους.
Όμως δεν είναι μόνο τα κεφάλαια της τρόικα που κατά πλειοψηφία πάνε στην αποπληρωμή του ελληνικού χρέους που εισρέουν στη χώρα, στηρίζοντας το εμπορικό έλλειμμα και μαζί με αυτό την επάρκεια καυσίμων και τροφίμων.
Η ελληνική κοινωνία έχει αποφύγει σκηνές Δυτικής Αφρικής τα δυο τελευταία χρόνια γιατί η ΕΚΤ έχει κρατήσει ανοιχτές τις στρόφιγγες στις ελληνικές τράπεζες οι οποίες έχουν αντλήσει περί τα 120 δισ. ευρώ. Αν η Ελλάδα είχε εθνικό νόμισμα σε αυτή τη χρεοκοπία, η υποτίμηση μόνο θα είχε προσγειώσει το βιοτικό επίπεδο δεκαετίες πίσω...
Στο δεύτερο εξάμηνο τρέχοντος είναι πολύ πιθανό να υπάρξουν ραγδαίες εξελίξεις τόσο στο εσωτερικό της χώρας και πιθανόν και διεθνώς. Η τελική πράξη της τραγωδίας της χρεοκοπίας της μεταπολεμικής και μεταπολιτευτικής περιόδου και η πρώτη πράξη της πορείας στα βαλκάνια κατά την περίοδο της ανάδειξης της Τουρκίας σε ισχυρή περιφερειακή δύναμη.
Σίγουρα έχουμε περάσει χειρότερα σαν έθνος, αλλά όχι οι τελευταίες γενιές που είναι ή έρχονται στην πολιτική και οικονομική εξουσία. Το βέβαιο είναι η κατάθλιψη των γενεών που έχουν εθιστεί πως τα λεφτά τα φέρνει ο συνδικαλιστής και όχι η επιχειρηματικότητα και η παραγωγική εργασία.
Στην Αργεντινή μετά τη χρεοκοπία ένα από τα επαγγέλματα που είδε τις δουλειές να απογειώνονται είναι οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι.
Κ. Στούπας
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου