Δεν χρειάζεται πια να αναλύουμε το τι έχει πληρώσει αυτή η χώρα και μεγάλο μέρος του λαού της αδίκως, από τις χρόνιες παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος, το οποίο (υποτίθεται) ότι τώρα προσπαθούμε να εξυγιάνουμε.
Δεν υπάρχει λόγος να αναλώνουμε άλλο χρόνο για την αποτίμηση των ζημιών που θα κουβαλάμε στους ώμους μας για χρόνια ακόμα.
Ο ελληνικός λαός είναι πλέον τόσο εξουθενωμένος, που δεν αντέχει να βλέπει τίποτα από τα σκηνικά "παλιών αμαρτιών", που του κόστισαν το αίμα της καρδιάς του και την τύχη των παιδιών του...
Γι΄αυτούς τους λόγους και αρκετούς ακόμα, είναι γελοίο και συνάμα τραγικό να επανεμφανίζονται φαινόμενα καταστροφικά, πριν ακόμα γίνει ένα βήμα μπροστά για την υποτιθέμενη ανανέωση. Ο λόγος, για τις νέες απειλές των συνδικαλιστών που άρχισαν πάλι να εκτοξεύονται, μόλις ακούστηκε η φράση "αποκρατικοποιήσεις". Λές και ήταν το αναμενόμενο έναυσμα που προσδοκούσε η αντιπολίτευση, για να αρχίσει πάλι να ξετυλίγεται το ίδιο στόρυ και η ίδια αηδιαστική πολιτική στείρων αντιπαραθέσεων.. Τώρα βέβαια, έχουμε κάποιες "εξωτερικές" αλλαγές, οι οποίες στο άμεσο μέλλον θα δείξουν κατά πόσο αντιστοιχούν με το βάθος των πραγμάτων. Αν και είναι ακόμα νωρίς, ωστόσο κάποια δείγματα δεν άργησαν να ξεφυτρώσουν στον υπό ανακαίνιση πολιτικό ορίζοντά μας. Και για να μην μακρυγορούμε, ο συνδικαλισμός είναι εδώ ενωμένος, δυνατός. Με τον λαό, από το λαό για τον λαό!
Γνωρίζουμε καλά ότι η αντίδραση των συνδικαλιστών, προορίζεται για να περιφρουρεί τα δικαιώματα των εργαζομένων και κατ΄επέκταση, τα συμφέροντα του λαού όσον αφορά την δίκαιη κατανομή αγαθών και υπηρεσιών. Ως εκεί καλά και σεβαστές οι προθέσεις. Ομως τόσα χρόνια τώρα, που το ελληνικό κράτος και ο ελληνικός λαός έχουν τεθεί άπειρες φορές υπό την ομηρεία κάποιων συνδικαλιστικών κινητοποιήσεων, κανείς δεν αναρωτήθηκε το αυτονόητο; Επιτέλους, το Σύνταγμά μας, έχει μια βασική αρχή "Τα δικαιώματα κάποιου τελειώνουν εκεί που αρχίζουν τα δικαιώματα των άλλων".
Δικαίωμα λοιπόν του Ελληνα πολίτη είναι η πρόσβαση στο ηλεκτρικό ρεύμα, το νερό και άλλα "δημόσια αγαθά", τα οποία ουδείς και για κανένα λόγο δεν έχει δικαίωμα να του τα στερήσει, εκτός κι΄αν αφήνει απλήρωτους λογαριασμούς. Πέρυσι τέτοια εποχή, ο τότε υπουργός Οικονομικών, είχε δηλώσει απερίφραστα "το ρεύμα είναι δημόσιο αγαθό και σε καμία περίπτωση δεν θα το συνδέσουμε με υποχρεωτική πληρωμή φόρου". Δύο μήνες αργότερα, με ύφος εξαιρετικά αγριωπό, επέβαλε αναφανδόν το χαράτσι, προκαλώντας την οργή του κόσμου και του προέδρου της ΓΕΝΟΠ, που αρνήθηκε να κόψει το ρεύμα χειμωνιάτικα "στον παππού και τη γιαγιά", αν δεν είχαν να πληρώσουν! Τότε βέβαια, όλοι επικροτούσαμε μια τέτοια στάση, αλλά ποιό ήταν το αποτέλεσμα, τη στιγμή που πολλοί παππούδες και γιαγιάδες υπέστησαν τις σκληρές κυρώσεις από τη ΔΕΗ γιατί δεν είχαν να πληρώσουν τα χαράτσια τους;
Τώρα ήρθαν στο προσκήνιο οι αποκρατικοποιήσεις, οι οποίες περιλαμβάνονται και στο Μεσοπρόθεσμο όπως ξέρουμε. Οι ξένοι δανειστές, επιμένουν σθεναρά για την πρόοδο του ζητήματος αυτού, πράγμα που προκαλεί ανησυχία στον κόσμο και δικαίως. Κανείς δεν είπε ότι είναι αστείο πράγμα το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ή των παραγωγικών μονάδων δημοσίων αγαθών, όπως το νερό και το ρεύμα. Καθένας μας θα ήθελε να γίνουν οι ιδιωτικοποιήσεις κυρίως προς όφελος των ελληνικών συμφερόντων και να μην χαθούν από τα χέρια της χώρας η ΔΕΗ, η ΕΥΔΑΠ, η ΔΕΠΑ κλπ. Αλλά σ΄αυτή τη ζωή, δεν μπορούν ούτε να γίνουν όλα ταυτόχρονα, ούτε να τα έχουμε και όλα δικά μας. Κυρίως όμως, δεν μπορεί πια κανένας λογικός Ελληνας να μην παραδέχεται την ανάγκη κάποιων μεταρρυθμίσεων σ΄αυτό το κράτος-μαμούθ, που κάθε άλλο παρά προς όφελος των Ελλήνων λειτουργούσε όλα αυτά τα χρόνια!
Οι συνδικαλιστές, θεωρούν όμως ότι τους ανήκει κατ΄αποκλειστικότητα, ο ρόλος της διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας και της περιφρούρησης των δημοσίων αγαθών μας. Και έσπευσαν να μας θυμίσουν ξανά, τι είναι αποφασισμένοι να κάνουν εν ονόματι των "δημοκρατικών" τους αντιδράσεων. Αυτό που όλοι λίγο-πολύ είχαμε προβλέψει. Ν΄αρχίσουν απεργιακές κινητοποιήσεις καλοκαιριάκτικα, εν μέσω καύσωνα, για να προστατέψουν το δημόσιο αγαθό, δηλαδή το ηλεκτρικό ρεύμα. Οσοι έχουν ξαναζήσει αυτό το σκηνικό, το ξέρουν καλά...Ο κόσμος να πεθαίνει από τη ζέστη, και να γίνεται η ζωή του κόλαση εν ονόματι της "περιφρούρησης" του δημοσίου αγαθού του!
Θα μου πείτε τώρα, εάν ο εκσυγχρονισμός ταυτίζεται με το ξεπούλημα της χώρας, να μας λείπει ολότελα. Εντάξει, αυτό είναι το ένα άκρο. Το άλλο, είναι να παραμείνουμε στα ίδια, αιώνιοι όμηροι μιας καταχρηστικής κατάστασης, η οποία έφαγε τη χώρα ως το κόκκαλο και έπνιξε την παραγωγική της δύναμη. Το δράμα μας είναι ότι δεν υπάρχει πια άλλος χρόνος για σπατάλη, και ασφαλώς το ξέρουν όσοι σκοπεύουν να μπαχαλοποιήσουν τη χώρα. Γιατί τότε, δεν θα μιλάμε πια κάν για πωλήσεις και αποκρατικοποιήσεις αναφορικά με Μνημόνια και συμβάσεις. Απλά διότι οι δανειστές θα μας έχουν περάσει ήδη τις χειροπέδες, χωρίς να τους κοστίσει δεκάρα η περιουσία μας!
της Ελίνας Γαληνού
infognomonpolitics.blogspot.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου