Μια ατομική βομβίτσα, τη θέλουνε οι Νεοέλληνες...

Οι εγχώριοι αετονύχηδες ιδιωτικοποίησαν παρανόμως, αδαπάνως, χωρίς σχέδιο και υποδομές, ολόκληρη την ελληνική επικράτεια.

Ένα είναι σίγουρο: εάν είχε ενδιαφερθεί επενδυτής για να αξιοποιήσει το παραλιακό μέτωπο του Κατάκολου στην Ηλεία, θα είχαν ξεσηκωθεί και οι πέτρες. Οι αριστεροί θα μιλούσαν για «ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας». Οι βουλευτές όλων των κομμάτων -«τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι»- θα δήλωναν με τον γνωστό στόμφο «δεν θα επιτρέψουμε τον βιασμό της Ηλείας από ιδιωτικά συμφέροντα».

Οι οικολόγοι θα ξεσηκώνονταν για...
 τον «φυσικό πλούτο που κινδυνεύει να χαθεί»· δεν μπορεί, κάποια περιοχή Natura θα υπάρχει κι εκεί! Οι τοπικοί παράγοντες θα έβρισκαν το δικό τους «Οβριόκαστρο», το οποίο -όπως κάθε πέτρα σ’ αυτήν τη χώρα- άλλαξε τον ρουν της παγκόσμιας ιστορίας. Οι ακροδεξιοί θα ανακάλυπταν εβραϊκές ρίζες στα μέλη του Δ.Σ. της επενδυτικής εταιρείας και θα επεσήμαιναν τους «θανάσιμους εθνικούς κινδύνους στο στρατηγικής σημασίας Ιόνιο Πέλαγος»· έχει κι έξω από την Ηλεία «αμύθητης αξίας» πετρέλαια. Τέλος, το Συμβούλιο της Επικρατείας θα έδινε τη χαριστική βολή: κάποια δένδρα ή έστω πουρνάρια θα υπήρχαν στην περιοχή, οπότε -με δεδομένο το «άπαξ δάσος, πάντοτε δάσος»- θα απαγόρευε την επένδυση.

Κι ενώ, λοιπόν, σύσσωμο το έθνος φυλάει καραούλι μην τυχόν και περάσει κανένας βδελυρός επενδυτής και μαγαρίσει το ελληνικό τοπίο, οι εγχώριοι αετονύχηδες ιδιωτικοποίησαν παρανόμως, αδαπάνως, χωρίς σχέδιο και υποδομές ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Κ» (15.7.2012) όταν οι τεχνικοί ελεγκτές του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων επισκέφθηκαν την Ηλεία για επιθεώρηση των δημόσιων ακινήτων «όχι μόνον δεν βρήκαν κενή γη, ως όφειλε να υπάρχει, αλλά ανακάλυψαν ολόκληρους οικισμούς με χιλιάδες αυθαίρετες κατοικίες...». Ολόκληρο το παραλιακό μέτωπο ήταν κατειλημμένο: Από 20.000 στρέμματα δημόσιας γης δεν είναι αξιοποιήσιμα ούτε τα 2.000. «Η αξιοποίηση αυτών θεωρείται ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς οι μη καταπατημένες εκτάσεις αντιστοιχούν στις... τρύπες μιας γραβιέρας».

Κάπως έτσι γίνεται η μάχη κατά των ιδιωτικοποιήσεων στην Ελλάδα. Ενώ οι αριστεροί ταγοί κραυγάζουν για φαντάσματα πολυεθνικών, που δήθεν κάνουν ουρά στα σύνορα για «να μας πιουν το αίμα», εντός της χώρας γίνεται πάρτι της λούμπεν ιδιωτικοποίησης. Εμείς, σκιαγμένοι από το «επάρατο Μνημόνιο», αντί να συζητάμε τους όρους αξιοποίησης της κοινής περιουσίας, έχουμε εγκλωβιστεί σε μανιχαϊστικά διλήμματα «ναι ή όχι στις ιδιωτικοποιήσεις». Και όσο εμείς φυλάμε τις Θερμοπύλες για να αποκρούσουμε τον «νεοφιλελευθερισμό», στα μετόπισθεν τρώνε τα φιλέτα που κινδυνεύουν. Οι αετονύχηδες ιδιωτικοποιούν τις δημόσιες εκτάσεις, οι συνδικαλιστές της ΓΕΝΟΠ κάνουν τα πολυτελή τους ταξιδάκια, οι πρυτάνεις «αξιοποιούν» με τον καλύτερο για τους ίδιους τρόπο τα ερευνητικά κονδύλια, οι γιατροί εμπορευματοποιούν την υγεία με τα φακελάκια κ.λπ.

Εμείς όμως παραμένουμε ακλόνητοι στις Θερμοπύλες. Κραυγάζουμε «Νο Πασαράν» στους ιδιώτες επενδυτές, ίσως για να διευκολύνουμε τους εγχώριους μπαταχτσήδες να ολοκληρώσουν το έργο τους.

Ο Πάσχος Μανδραβέλης στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
 
Πηγή





Αυθαιρεσίες έκτασης 20.000 στρεμμάτων κατά μήκος του αιγιαλού ενός νομού...

Τα απίστευτα ευρήματα από τους ελέγχους επιθεωρητών του ΤΑΙΠΕΔ στη δημόσια περιουσία

Του Βαγγελη Μανδραβελη


Δεν πίστευαν στα μάτια τους οι τεχνικοί ελεγκτές του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων όταν τον περασμένο Απρίλιο επισκέφθηκαν την Ηλεία. Στόχος της επίσκεψης ήταν η επιθεώρηση δημόσιων ακινήτων με απώτερη επιδίωξη να εξεταστεί το ενδεχόμενο αξιοποίησής τους από το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), σε μια περιοχή αυξημένου τουριστικού ενδιαφέροντος, πλησίον του Κατάκολου. Οι ελεγκτές όχι μόνον δεν βρήκαν κενή γη, ως όφειλε να υπάρχει, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις βρέθηκαν μπροστά σε ολόκληρους οικισμούς με χιλιάδες αυθαίρετες κατοικίες.

Όπως αναφέρει η σχετική έκθεση, από μόνον ένα δημόσιο ακίνητο συνολικής έκτασης 1.851 στρεμμάτων, μόνον τα 300 θεωρήθηκαν σχετικά ελεύθερα προκειμένου ν’ αξιοποιηθούν. «Νέες εγκαταστάσεις μπορούν να γίνουν σε τμήμα περίπου 300 στρεμμάτων από τα 1.851 στρέμματα της έκτασης του παλαιού αιγιαλού, τα οποία είναι σχετικά ελεύθερα κτισμάτων, έχουν όμως μειονεκτική -όχι άμεση- επαφή με την παραλία», αναφέρει η έκθεση της Σήμα ΑΤΕΜΕ, που ανέλαβε την επιθεώρηση του ακινήτου για λογαριασμό του ΤΑΙΠΕΔ. Αλλά ακόμη και τα σχετικά «ελεύθερα» τμήματα του ακινήτου χαρακτηρίζονται από τους επιθεωρητές «κατεχόμενα», με την έννοια ότι πλέον συνιστούν καλλιεργούμενα αγροτεμάχια.


Το εξεταζόμενο ακίνητο (ΑΒΚ 304, θέση «Αγιος Ανδρέας – Κατάκολο – Καλλιθέα – Καβούρι») βρίσκεται στην περιοχή του Δήμου Πύργου, κοντά στο λιμάνι και τον οικισμό Κατάκολου. Είναι παλαιός αιγιαλός που προσδιορίσθηκε το 1992 και ο νομικός έλεγχος που είχε προηγηθεί έδειξε ότι το ακίνητο ήταν «καθαρό». Συγκεκριμένα, η έκθεση νομικού ελέγχου αναφέρει ότι «δεν προέκυψε κάποιο σημαντικό εύρημα κατά τη διενέργεια νομικού ελέγχου του ακινήτου».

Το παράδειγμα αυτό δεν είναι το πιο ακραίο. Σε μία περίπτωση, οι τεχνικοί ελεγκτές του Ταμείου δεν εντόπισαν ένα ακίνητο 2.000 στρεμμάτων. Πρόκειται για το ακίνητο ΑΒΚ 9 που υπάγεται επίσης στον Δήμο Πύργου, εκτείνεται σε μήκος 10 χλμ. και για το οποίο, όπως αναφέρει ο τεχνικός ελεγκτής, «δεν έχουν εντοπισθεί τα ακριβή του όρια ούτε έχει καθοριστεί η ακριβής θέση του ακινήτου». Οι ίδιοι διαπίστωσαν ότι, από το σύνολο των εγγράφων που τέθηκαν στη διάθεσή τους, δεν προκύπτει -με βάση τους τίτλους που έχει καταγραφεί- ως δημόσιο ακίνητο. Τέλος διαπιστώνουν ότι από τα υποτιθέμενα 2.000 στρέμματα του ακινήτου, μόλις τα 76 στρέμματα είναι αξιοποιήσιμα. «Στην ευρύτερη περιοχή φαίνεται να έχουν συντελεστεί χιλιάδες καταπατήσεις καθώς όλο το παραλιακό μέτωπο του ακινήτου έχει καταληφθεί και έχουν κατασκευαστεί αυθαίρετα παραθεριστικά κτίσματα, αποκλείοντας όλο το παραλιακό μέτωπο», διαπιστώνει χαρακτηριστικά η εταιρεία Senet A.E. που ανέλαβε τον τεχνικό έλεγχο του ακινήτου. Συνολικά, όπως αναφέρουν στελέχη του Ταμείου, στον Ν. Ηλείας ελέγχθησαν πάνω από 20.000 στρέμματα δημόσιας γης. Είναι ζήτημα όμως απ’ όλα αν είναι άμεσα αξιοποιήσιμα 2 χιλ. στρέμματα. Και η αξιοποίησή τους αυτή, όπως σημειώνουν οι άνθρωποι του ΤΑΙΠΕΔ, θεωρείται ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς οι μη καταπατημένες εκτάσεις αντιστοιχούν στις... τρύπες μιας γραβιέρας.

«Εν συντομία», παραδέχεται στέλεχος του Ταμείου, «το πρόβλημα είναι ότι το ελληνικό Δημόσιο καταγράφει επισήμως, στα βιβλία της ΚΕΔ, ως περιουσία του περίπου 20.000 στρέμματα παραθαλάσσιας γης σε μήκος περίπου 15 χλμ. ακτογραμμής, τα αποκαλούμενα ασημικά και χρυσαφικά. Στην πράξη αποδείχθηκε ότι για το μεγαλύτερο μέρος αυτών των εκτάσεων είτε δεν υπήρχαν επίσημοι τίτλοι κυριότητας είτε εξαφανίστηκαν, αλλά σε κάθε περίπτωση καταπατήθηκαν από χιλιάδες καταπατητές που βρήκαν την ευκαιρία να το κάνουν…».

Τώρα οι τεχνικοί σύμβουλοι προτείνουν διάφορες λύσεις. Στην περίπτωση των ακινήτων ΑΒΚ 9 και 304, προτείνουν την εξαγορά των οικοπέδων από τους καταπατητές, αφού θεωρούν απίθανο να γκρεμιστούν μερικές χιλιάδες αυθαίρετων κατοικιών. Σε άλλα ακίνητα, με λιγότερες αυθαίρετες κατασκευές, προτείνεται το γκρέμισμα των κατασκευών, όπως για παράδειγμα στο ακίνητο ΑΒΚ 295 (θέση Παραλία Επιταλίου ώς λίμνη Καϊάφα) που βρίσκεται στον Βώλακα Ηλείας, συνολικής έκτασης 1.312 στρεμμάτων. «Η κατασκευή γηπέδου γκολφ τύπου dessert στην περιοχή αυτή μπορεί να εξετασθεί», αναφέρει ο τεχνικός σύμβουλος του Ταμείου. Σημειώνεται ότι και για το συγκεκριμένο ακίνητο, ο νομικός έλεγχος το χαρακτηρίζει «καθαρό».