Οι ακραίες θεωρίες στο ΕΜΠ

Τον μπελά της κινδυνεύει να βρει η καθηγήτρια του Μετσόβιου Πολυτεχνείου κ. Δανάη Διακουλάκη με την επιστολή που έστειλε στους συναδέλφους της, ζητώντας την προστασία της ακαδημαϊκής κοινότητας από τους τοιχοκολλημένους εκφοβισμούς που δέχεται, η ίδια και άλλοι συνυποψήφιοί της οι οποίοι συμμετέχουν στις εκλογές του Ιδρύματος.

Στην επιστολή της η ίδια γράφει:

«Ενημέρωσα τον πρύτανη και τους αντιπρυτάνεις για την απειλή και την προσβολή που υφίσταμαι ως...
 “ανεπιθύμητη στη σχολή μου”, εγώ και άλλοι συνυποψήφιοί μου, με τις αφίσες που έχουν τοιχοκολληθεί στην πόρτα του γραφείου μου (απρόσιτου από εμένα επί 9 ημέρες) και στους διαδρόμους της σχολής».

Στο δημοκρατικό και απροϋπόθετο ελληνικό πανεπιστήμιο, λοιπόν, κάποιοι καθηγητές δεν μπορούν να πάνε στα γραφεία τους, ενώ με αφίσες επικηρύχθηκαν ως «ανεπιθύμητοι» στη σχολή. Το κρίμα τους; Αποφάσισαν να συμμετάσχουν σε μια δημοκρατική διαδικασία που προβλέπεται από τον νόμο.

Τα επιπλέον προβλήματα της κ. Διακουλάκη θα έρθουν απ’ όσα διηγείται στην επιστολή της:

«Πριν ακριβώς από 40 χρόνια, φθινόπωρο του 1972, οι φοιτητές όλων των Σχολών του Πολυτεχνείου ζητούσαν εκλογές στους φοιτητικούς συλλόγους, τις οποίες παρεμπόδιζε με κάθε μέσο η χούντα... Οι τότε υποψήφιοι που κλήθηκαν στο γραφείο του τότε πρύτανη άκουσαν από τον παρευρισκόμενο κυβερνητικό (=στρατιωτικό) επίτροπο, μεταξύ των άλλων κοσμητικών επιθέτων, τη δήλωση-απειλή ότι είναι ανεπιθύμητοι στο Ιδρυμα. Οι εκλογές έγιναν τον Νοέμβριο, και στις περισσότερες σχολές συνοδεύτηκαν με επιθέσεις, αρπαγές της κάλπης, νοθεία κ.λπ. Μόνο σε δύο σχολές... ολοκληρώθηκαν με αδιάβλητο τρόπο οι εκλογές».

Μα είναι πράγματα τώρα αυτά; Να συμψηφίζεται η βία του χουντικού καθεστώτος με την «ευγενή βία» κάποιων χουλιγκάνων στα πανεπιστήμια; Δεν κατανοεί η καλή καθηγήτρια, που έζησε στο πετσί της τη χουντική βία, ότι διά τέτοιων παραλληλισμών αθωώνει τον φασισμό; Επεσε κι αυτή θύμα της «θεωρίας των άκρων», ενός δόλιου κατασκευάσματος που πρέπει να εξοβελιστεί ώστε να δημιουργηθεί το «αντιφασιστικό μέτωπο» υπό τη σκέπη και την καθοδήγηση της «αναμάρτητης Αριστεράς»;

Δεν καταλαβαίνει ότι οι χρυσαυγίτες δεν έχουν κανένα δικαίωμα να παρεμποδίζουν μια θεατρική παράσταση, αλλά κάποιοι που δηλώνουν «αριστεροί» μπορούν να παρεμποδίζουν ό,τι θέλουν και κυρίως την ύψιστη δημοκρατική διαδικασία, που είναι οι εκλογές;

Είναι πράγματα τώρα αυτά;


Tου Πασχου Μανδραβελη