Ο υπουργός Οικονομίας κ. Γιάννης Στουρνάρας που υπόσχεται μόνο διορθώσεις, συμπληρώσεις και όχι άλλα οριζόντια μέτρα δεν πρόκειται να κάνει κάποιο θαύμα...
Από την ώρα που η λογιστική του για το πλεόνασμα «περπατάει» παντού και δεν απορρίπτεται από τα «κέντρα ελέγχου» των δανειστών μπορεί να επιβάλλει την κυβερνητική βούληση (αν είναι πράγματι αυτή) για αναδιαρθρώσεις χωρίς οριζόντια μέτρα που σημαίνουν νέες φορολογήσεις και περικοπές μισθών και συντάξεων.
Άλλωστε ο «πνιγμός» των κάθε μορφής ακινήτων, από το διαμέρισμα μέχρι το άγονο χωράφι, που μεθοδεύτηκε προσωπικά από τον κ. Στουρνάρα αποτελεί ισχυρό όπλο στα χέρια του αν όντως είναι αποφασισμένος να ανορθώσει κυβερνητικό ανάστημα στην επόμενη φάση των διαπραγματεύσεων με την Τρόϊκα.
Γιατί ισχυρό επιχείρημα του κ. Στουρνάρα στην προκειμένη περίπτωση είναι και ότι πέτυχε την «δήμευση» όλων των ιδιωτικών ακινήτων, αποφεύγοντας να κάνει κομμουνιστική επανάσταση ή να επιβάλλει τους αναγκαστικούς νόμους Παπαδόπουλου που θα οδηγούσαν στο ίδιο αποτέλεσμα.
Ας κάνει ο κ. Στουρνάρας ή οι Τράπεζες πως δηλώνουν ότι αγοράζουν έναντι χρεών ιδιωτικά ακίνητα στην αντικειμενική αξία επιστρέφοντας όμως την τυχόν διαφορά που προκύπτει και θα δει ότι θα συμβούν δύο πράγματα...
Έξω από το υπουργείο του θα γίνει συμφόρηση από τις ουρές των φορολογούμενων που θα κρατήσει μήνες, ενώ θα αποσυρθούν όλα τα αιτήματα για πάγωμα των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας των ανέργων γιατί θα είναι μοναδική ευκαιρία να απαλλαγούν από το βάρος της ιδιοκτησίας.
Τι μένει λοιπόν μετά από την «δήμευση» της ιδιωτικής περιουσίας στο σοβιετικό κράτος των κ.κ. Σαμαρά-Στουρνάρα;
Να βρουν τα ισοδύναμα μέτρα που θα κάνουν την Τρόικα να πειστεί ότι δεν χρειάζεται άλλο τσεκούρωμα στις συντάξεις και στους μισθούς καθώς και άλλης μορφής χαράτσωμα αφού έτσι και αλλιώς από εδώ και πέρα δεν θα μπορέσουν να εισπράξουν ούτε ένα ευρώ εκτός αν «δημεύσουν» και τις καταθέσεις...
Τα ισοδύναμα όμως (τα οποία κατά την άποψή μου είναι και πειστικότατα) τα έχουν ήδη στο συρτάρι τους και πρέπει να τα βγάλουν μέσα στο 2014-2015 ώστε να πετύχουν και νέα ρύθμιση του χρέους. Γιατί αν δεν προκάνουν, μέσα στην διετία, η Ελλάδα, από το 2016 και μετά, θα πωλείται σε τσιφλίκια... ανεξαρτήτως κυβερνήσεως.
Το πειστικότερο των ισοδυνάμων είναι το κυνήγι της πραγματικής φοροδιαφυγής με τις πάσης φύσεως εταιρίες μαϊμούδες, τα σπίτια εκτός Ελλάδος, τις αφορολόγητες καταθέσεις, τα σκάφη κ.λ.π. γνωστών απατεώνων... που λιμνάζουν στα συρτάρια των αρμοδίων λόγω ελλείψεως ελεγκτικών μηχανισμών...
Ακολούθως η (πραγματική όμως) είσπραξη των προστίμων που επιβλήθηκαν μέσω τηλεοράσεως μόνο ως λαϊκίστικο θέαμα... Εδώ απαιτείται η συνεργασία με την δικαιοσύνη και εφαρμογή διαδικασιών τύπου αυτόφωρου.
Η πώληση όλων των άχρηστων ΔΕΚΟ στυλ Κωπαΐδας και χειρότερες... που ακόμη πληρώνουμε για να μην απολυθεί ο κομματικός στρατός και χαθούν τα κυκλώματα προμηθειών και υπερτιμολογήσεων. Να μην ξεχνάμε τα όργια καταχρήσεων όλων των κρατικών επιχειρήσεων με πρωταγωνιστές αυτές που λέμε στρατηγικής σημασίας για να «δένουμε» τις κλοπές...
Παράλληλα με τα παραπάνω η πραγματική και όχι η μαϊμουδίστικη απόλυση πρώτα των απατεώνων κρατικών υπαλλήλων που σε πρώτη φάση εξωραΐσαμε ως επίορκους (στην Ελλάδα οι ιθαγενείς τα θεωρούν αυτά τίτλους τιμής) και σε δεύτερη μπορεί να τους βγάλουμε και «αντιστασιακούς».
Και στην συνέχεια η διάλυση πάνω από 500 άχρηστους Οργανισμούς για εξοικονόμηση πόρων ακόμη και από το ρεύμα ή το νοίκι που πληρώνουν. Τους ξέρουν πολύ καλά αλλά τους κουκουλώνουμε γιατί μέχρι σήμερα γδέρνουμε μισθωτούς, συνταξιούχους και ακίνητα...
Η αναθεώρηση του μέτρου προσλήψεων ενός νέου κρατικού υπαλλήλου σε κάθε απόλυση (ίσως και με πάγωμα των προσλήψεων) με αντίστοιχη μείωση υπηρεσιών και διαδικασιών μέσω της χρησιμοποίησης των διαδικτυακών συστημάτων που η Ελλάδα (σύμφωνα με τις στατιστικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης) χρησιμοποιεί μόνο κατά 45% και είναι στις τελευταίες θέσεις.
Εάν ο αντίλογος είναι ότι τα μέτρα αυτά δεν θα καλύψουν όλους τους στόχους για ισοδύναμα η απάντηση θα δοθεί έμμεσα γιατί θα έχουμε μια (ασυνήθιστη βέβαια) πολιτική αποφασιστικότητα της κυβέρνησης. Εδώ όμως είναι και το ζητούμενο. Θα δείξει αποφασιστικότητα η κυβέρνηση; Θα δείξει σωφροσύνη η αντιπολίτευση ώστε να προχωρήσουμε το βήμα που χρειάζεται ή θα επιλέξουν το «θέαμα» της πολιτικής κόντρας σε βάρος του «άρτου» και των επόμενων γενεών; Η διετία 2014-2015 δεν αστειεύεται.
george.kraloglou@capital.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου