Σε "μαζική φυγή" από τη Θεσσαλονίκη τρέπονται οι "μετανάστες" εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Επισήμως, σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών, σήμερα οι "μετανάστες" στη Θεσσαλονίκη είναι...
33.172 (ΧΑΧΑΧΑ ΤΙ ΔΟΥΛΕΜΑ ΜΑΣ ΡΙΧΝΟΥΝΕ. ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΡΙΠΛΑΣΙΟΙ), από 32.407 το 2004 και 50.063 το 2009. Αναλυτικά ανά έτος: 32.407 (2004), 38.460 (2005), 44.642 (2006), 47.853 (2007), 48.476 (2008), 50.063 (2009), 48.228 (2010), 47.665 (2011), 39.368 (2012) και 33.172 (2013).
Ενδιαφέρον, όμως, παρουσιάζει και η εξέλιξη των απορρίψεων αδειών διαμονής στη Θεσσαλονίκη, πάντα σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών.
Πλέον, οι απορρίψεις πέφτουν… βροχή, καθώς το 2006 είχαν απορριφθεί (σε χιλιάδες) 1.147 αιτήσεις στο νομό, το 2007 απορρίφθηκαν 2.462, το 2008 απορρίφθηκαν 2.115, το 2009 απορρίφθηκαν 765, το 2010 απορρίφθηκαν 723, το 2011 απορρίφθηκαν 1.120, το 2012 απορρίφθηκαν 3.176 και φέτος ο αριθμός των απορρίψεων έφτασε στο απίστευτο 5.116!
«Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες αποτελούν ομάδες, που έχουν πληγεί περισσότερο από τις συνέπειες της κρίσης. Αυτό προκύπτει από τα στατιστικά στοιχεία, που αφορούν στη σύγκριση των ποσοστών ανεργίας μεταξύ ημεδαπών και αλλοδαπών και τα στοιχεία για τη συρρίκνωση των εισοδημάτων τους. Οι συνέπειες όμως για τους μετανάστες πάνε ακόμη μακρύτερα και εξαργυρώνονται αρνητικά στην ανασφάλεια και απώλεια του status διαμονής τους».
Η επισήμανση ανήκει στον προϊστάμενο του τμήματος κοινωνικών υποθέσεων της Διεύθυνσης Αστικής Κατάστασης και Κοινωνικών Υποθέσεων Κεντρικής Μακεδονίας, Σπύρο Κούρτη.
Ο κ. Κούρτης σε εισήγησή του για το ρόλο της Αυτοδιοίκησης στην υποστήριξη και κοινωνική στήριξη των μεταναστών και των προσφύγων, αποτυπώνει τη δραματική κατάσταση που βιώνουν οι συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες, οι οποίες έχουν ξεπεράσει τα όρια αντοχής…
«Ένας γηγενής που χάνει τη δουλειά του δεν είναι στην ίδια θέση με κάποιον που μαζί με τη δουλειά θα χάσει και την άδεια διαμονής του στη χώρα και θα αναγκαστεί να την εγκαταλείψει με ό,τι έχει δημιουργήσει εντός της (οικογένεια, δεσμούς, σχέσεις, εικόνες). Ακόμη όμως κι αν καταφέρει να περισώσει προσωρινά τη διαμονή του γι’ αυτόν και την οικογένειά του και πάλι βρίσκεται σε μειονεκτικότερη θέση, σε σχέση με τον γηγενή, γιατί γι’ αυτόν δεν υφίσταται δίχτυ προστασίας της οικογένειας (παππούδες, συγγενείς), που ευτυχώς ακόμη λειτουργεί για τους Έλληνες.
Επιπροσθέτως, έχει να αντιμετωπίσει και όλα τα εμπόδια που μπορεί να δυσκολεύουν την ομαλή του ένταξη στο κοινωνικό σύνολο (γνώση της γλώσσας, διακρίσεις – ρατσισμό, ελλιπή πληροφόρηση για δικαιώματα και υποχρεώσεις», τονίζει ο κ. Κούρτης.
Τα στοιχεία
Σύμφωνα με τα στοιχεία των ερευνών της ΕΛΣΤΑΤ (Έρευνες Εργατικού Δυναμικού 2008-2012), από το 2009 το ποσοστό ανεργίας των αλλοδαπών είναι ανώτερο από τον εθνικό μέσο όρο και επομένως από το επίπεδο ανεργίας των γηγενών, πράγμα που δεν ίσχυε ως τότε.
Επίσης, προκύπτει ότι οι εισοδηματικές διαφορές μεταξύ μεταναστευτικού και συνολικού πληθυσμού είναι τεράστιες σε όλη την ΕΕ, όμως τα πρωτεία τα έχουν η Ελλάδα, η Ιταλία και η Αυστρία, όπου το μέσο διαθέσιμο εισόδημα των μεταναστών ηλικίας 25-54 ετών είναι 75% μικρότερο του εισοδήματος του συνολικού πληθυσμού, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat.
Χαρακτηριστικά είναι τα στοιχεία για τις «ισχυρές άδειες διαμονής» (σε χιλιάδες σε όλη τη χώρα). Από 313 το 2003 εξελίχθηκαν ανά έτος ως εξής: 381 (2004), 452 (2005), 547 (2006), 589 (2007), 593 (2008), 611 (2009), 599 (2010), 594 (2011), 517 (2012) και 469 (2013).
Χωρίς υποστήριξη
Με την κατάργηση των γραφείων αλλοδαπών των δήμων εδώ και δυο χρόνια και με τη δημιουργία των one stop shops σε μεγάλο μέρος της χώρας (στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα θα κλείσουν τα γραφεία αλλοδαπών από 1 Ιανουαρίου 2014 και θα υπάρχουν τρεις «υπηρεσίες μιας στάσης»), ο κ. Κούρτης τονίζει ότι οι αλλοδαποί χάνουν και τον τελευταίο χώρο για ομαλή ένταξή τους στην κοινωνία, καθώς πλέον η πρώτη επαφή τους είναι με «απλούς χώρους παραλαβής και επίδοσης άψυχων εγγράφων». Η δομή που έρχεται για να αναπληρώσει αυτό το κενό είναι τα Συμβούλια Ένταξης Μεταναστών εντός των δήμων (στη Θεσσαλονίκη δημιουργήθηκαν σε 12 από τους 14 δήμους), τα οποία προς το παρόν αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα.
«Ο μετανάστης πλέον θα προσέρχεται απευθείας στη Διεύθυνση Αλλοδαπών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας – Θράκης, όπου διαμέσου μιας απρόσωπης και μηχανικής διαδικασίας, θα διεκπεραιώνει τις υποθέσεις του, που αφορούν στο καθεστώς διαμονής του στη χώρα. Στην προκειμένη περίπτωση θα δημιουργηθεί το φαινόμενο να συνωστίζονται οι μετανάστες στη Διεύθυνση Αλλοδαπών (θα υπάρχει ένα σημείο υποδοχής σε σχέση με τα 14 γραφεία των δήμων), όπου υπάρχει ο κίνδυνος η δύσκολη πρόσβαση και η έλλειψη ουσιαστικής ενημέρωσης και πληροφόρησης για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μεταναστών να δημιουργήσουν προβληματικές καταστάσεις», σημειώνει.
Ο κ. Κούρτης υπογραμμίζει ότι θα έπρεπε να δημιουργηθεί ένα «μητροπολιτικό σημείο ενημέρωσης – πληροφόρησης και συνάντησης των αλλοδαπών, είτε είναι πολίτες τρίτων χωρών, είτε κοινοτικοί υπήκοοι, είτε πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο. Μέχρι σήμερα, από την πόλη της Θεσσαλονίκης, σε αντίθεση με τις περισσότερες σύγχρονες ευρωπαϊκές πόλεις, απουσιάζει ένα τέτοιο κεντρικό σημείο».
του Τάσου Τασιούλα / voria.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου