Γερμανία: Ζευγάρι ομοφυλόφιλων γυναικών ζητά διατροφή από τον άνθρωπο που δώρησε το σπέρμα του

Πολύ ενδιαφέρον το θέμα, το οποίο όμως δημοσιευθηκε με λάθη. Το ΑΠΕ από όπου βρήκα το κείμενο, αναφέρει για "λεσβιακό ζευγάρι" & φυσικά χιλιάδες τα copy-paste ως συνήθως, χωρίς σκέψη.
Ο χαρακτηρισμός είναι ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟΣ. Προσβάλλει τους κατοίκους της Μυτιλήνης που έχουνε επανηλειμμένα διαμαρτυρηθεί για την χρήση της λέξης "λεσβία" ως σεξουαλικό προσανατολισμό ορισμένων γυναικών. Μάλιστα τρεις κάτοικοι της Λέσβου κινήθηκαν με ασφαλιστικά μέτρα κατά της Ομοφυλοφιλικής Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδας και ζήτησαν να τους απαγορευθεί η χρήση του όρου «λεσβία».

Η δωρεά σπέρματος κινδυνεύει να κοστίσει πολύ αλμυρά σε έναν Γερμανό, καθώς σύμφωνα με το περιοδικό Σπίγκελ, το ζευγάρι το οποίο βοήθησε να τεκνοποιήσει τώρα αξιώνουν απ’ αυτόν να τους καταβάλει διατροφή και κατά τα φαινόμενα θα κερδίσουν την υπόθεση.
Ο 52χρονος...
 καθηγητής Κλάους Σρέντερ, κάτοικος Παλατινάτου (νοτιοδυτική Γερμανία) πριν πέντε χρόνια δώρισε σπέρμα σε ένα λεσβιακό ζευγάρι, το οποίο είχε δημοσιεύσει σχετική αγγελία στην εφημερίδα. Τότε οι δύο γυναίκες είχαν δεσμευθεί πως δεν επρόκειτο να διεκδικήσουν οποιαδήποτε οικονομική βοήθεια για το παιδί, τονίζεται στο σημερινό δημοσίευμα του περιοδικού.


Μετά τη γέννηση του παιδιού, ο Σρέντερ, που είναι άτεκνος, ανέλαβε τον ρόλο του «βοηθητικού πατέρα» και μία φορά τον μήνα έβλεπε τον μικρό Ντάβιντ, αναλαμβάνοντας επίσης τα έξοδα της βάπτισής του, τονίζει το Σπίγκελ.

Σήμερα οι δύο γυναίκες διεκδικούν διατροφή για τον γιό τους, που αυτόν τον μήνα γίνεται 4 ετών.

Μάλιστα ο νομοθέτης φαίνεται να τάσσεται στο πλευρό των δύο γυναικών, υπογραμμίζει. Διότι ελάχιστη σημασία έχουν οι δεσμεύσεις που ενδεχομένως έχουν συμφωνηθεί μεταξύ του δωρητή και τους λήπτες σπέρματος: σύμφωνα με το γερμανικό οικογενειακό δίκαιο, του οποίου πρώτιστη πρόνοια είναι η ευημερία του παιδιού, ο πατέρας υποχρεούται να καλύπτει τις ανάγκες του απογόνου αφ’ ής στιγμής έχει καθορισθεί η πατρότητα, κάτι ήκιστα αμφισβητήσιμο στην παρούσα υπόθεση.

Μόνη εξαίρεση είναι η περίπτωση η σύντροφος της γυναίκας να υιοθετήσει νομίμως το παιδί.

Εις μάτην νομικοί και γιατροί έχουν συνηγορήσει στο παρελθόν υπέρ της τροποποίησης της νομοθεσίας περί γονικών δικαιωμάτων προκειμένου να αποφευχθεί, στην περίπτωση δωρεάς σπέρματος, οποιαδήποτε διαφορά σχετικά με την πατρότητα και τις διατροφές. Όσο για το γερμανικό Σύνταγμα, αυτό αναγνωρίζει το δικαίωμα του παιδιού να γνωρίζει την ταυτότητα του πατέρα του και στην περίπτωση δωρεάς σπέρματος η αντίστοιχη τράπεζα οφείλει-εάν το ζητήσει το παιδί-να άρει το καθεστώς ανωνυμίας, υπενθυμίζει το Σπίγκελ.

Φυσικά, ο Σρέντερ αρνήθηκε διαμιάς την πατρότητα του παιδιού και σε περίπτωση που αυτή ισχύσει ο ίδιος προτίθεται να προσφύγει στη δικαιοσύνη.

Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για τον αριθμό των παιδιών που έχουν γεννηθεί με δωρεά σπέρματος, αλλά εκτιμάται πως ο αριθμός τους πρέπει να πλησιάζει τη χιλιάδα κάθε χρόνο, τονίζει το Σπίγκελ.