Με 10 καραμπινάτες οδηγίες της η
υπουργός Ξενογιαννακοπούλου ανοίγει τις πόρτες για πιο πολλές και
εύκολες απουσίες δημοσίων υπαλλήλων, για μονιμοποίηση των αορίστου
χρόνου από το παράθυρο και για επαναπρόσληψη όσων έχουν απολυθεί με
ποινές από το δημόσιο, ενώ υπάλληλοι του Λυκείου θα προάγονται σαν
πτυχιούχοι ΑΕΙ!
Προκειμένου να υποκλαπεί η ψήφος των
δημόσιων υπάλληλων που έχουν μειωμένη αντίληψη για την εργασιακή τους
ευθύνη και για την επαγγελματικότητά τους υποχρέωση, η πρώην
αξιωματούχος του ΠΑΣΟΚ, ακολουθώντας τα χνάρια του πιο διεφθαρμένου
παρελθόντος του κόμματός της, έστειλε εγκύκλιο σε όλες τις υπηρεσίες, με
την οποία:
1.Όποιος υπάλληλος παρακολουθεί
πρόγραμμα εκπαίδευσης μπορεί να παίρνει άδεια εξετάσεων 14 εργάσιμων
ημερών το χρόνο! Τα προγράμματα εκπαίδευσης, για όσους δεν το ξέρουν,
είναι συνήθως το άλλοθι για τους πολλούς κοπανατζήδες, ενώ ο έλεγχος για
την παρακολούθηση της εκπαίδευσης είναι της πλάκας. Συμπέρασμα: 14
μέρες άδεια το χρόνο επιπλέον της κανονικής για μόνιμους και αορίστου
χρόνου. Που διψάνε για εκπαίδευση...
2.Άδεια τριών (3) μηνών στους φυσικούς,
θετούς, ανάδοχους ή με παρένθετη μητέρα γονείς, συμπεριλαμβανομένου και
του πατέρα, υπό οποιαδήποτε μορφή δηλώνει πατέρας και ανεξάρτητα από τον
τρόπο που αποκτήθηκε το παιδί. Εδώ, οι ψευδείς δηλώσεις για δήθεν
θετούς, ανάδοχους, παρένθετους και παντοιοτρόπως πατεράδες θα σπάσουν
ρεκόρ. Τρία μηνάκια διακοπές είναι μεγάλο δέλεαρ σε ένα δημόσιο που ο
αυτοέλεγχος είναι σαν τον εξαποδώ.
3.Οι μέρες αδείας για ασθένεια παιδιού
γίνονται εφτά (7) κάθε χρόνο για 3τεκνους, 8 για μονογονεϊκές
οικογένειες και 10 για πολύτεκνους. Όπως ξέρει ο κάθε πικραμένος κανείς
δεν ζητάει αποδεικτικό της ασθένειας των παιδιών. Ούτε στο δημόσιο ούτε
στα σχολεία! Κι όταν ζητάνε, ο καλός γιατρός βάζει μια τζίφρα εύκολα.
Επομένως, γράψε άλλη μια βδομάδα άδεια το χρόνο.
4. Όπως και οι σύζυγοι, έτσι και οι
ομόφυλοι που έχουν σύμφωνο συμβίωσης θα μπορούν να αποσπαστούν στην ίδια
περιοχή. Υπογράφω ένα σύμφωνο με όποιον φίλο ή επί πληρωμή με βολεύει
για να αποσπαστώ, αποσπώμαι και μετά χωρίζω! Υπάρχει πρόβλημα; Όοοοοχι.
Ένα χαρτί είναι, δεν είναι και γάμος.
5. Μετάταξη ή απόσπαση παίρνει όχι μόνο
όποιος υπάλληλος ή μέλος της οικογένειάς του έχει σοβαρό πρόβλημα
υγείας, αλλά και όποιος συμβιώνει μ αυτόν. Φέρτε μου δηλώσεις συμβίωσης
να υπογράφω.
6.Μονιμοποίηση από το παράθυρο! Οι
υπάλληλοι ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου μπορούν να καλύπτουν
οργανικές θέσεις μονίμων μέσω κινητικότητας, αν δεν υπάρχουν αιτήματα
από μόνιμους.
7.Όποιος απόφοιτος λυκείου παρακολουθεί
εξ …αποστάσεως επιμορφωτικά προγράμματα θα παίρνει Πιστοποιητικό
Διοικητικής Επάρκειας. Δηλαδή, με ένα σεμινάριο της πλάκας, ένας
υπάλληλος με χαρτί λυκείου θα παίρνει χαρτί ισάξιο με πτυχίο ΑΕΙ!
Επομένως, πιο μεγάλο μισθό, επιδόματα και θέσεις ευθύνης!
8.Τέλος, (αν υπάρχει τέλος στην
ψηφοθηρική διάλυση) η εγκύκλιος ορίζει ότι αν έχει περάσει 5ετία από την
απόλυση υπαλλήλου με πειθαρχική ποινή να μπορεί ο απολυμένος να
ξαναδιοριστεί. Αυτεπάγγελτος (σιγά τα αντανακλαστικά) έλεγχος γίνεται
για περιπτώσεις που δεν έχουν περάσει 5 χρόνια από την απόλυση!
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι αυτές οι
ρυθμίσεις δημιουργούν πιο πολλούς κοπανατζήδες και λιγότερους αξιόλογους
υπάλληλους, επομένως πιο άχρηστο δημόσιο για τους πολίτες και
δυσανάλογα κοστοβόρο.
Το άλλο πρόβλημα είναι ότι όποιος
αποπειραθεί να ξηλώσει αυτές τις ρυθμίσεις θα βρει απέναντι του ένα
δημόσιο που θα κατεβάσει τα ρολά. Και θα νεκρώσει το κράτος. Γιατί η
γραφειοκρατία, που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του λαού μετά τις
διεφθαρμένες κυβερνήσεις, δεν έχει σκοπό να γίνει υπηρέτης του λαού.
Θέλει το λαό υπηρέτη της.
Η εγκύκλιος Ξενογιαννακοπούλου έρχεται
από τα σκοτεινά χρόνια που το ΠΑΣΟΚ των πρασινοφρουρών έβαλε τα θεμέλια
για να αποχτήσουμε το δημόσιο που μας έφερε εδώ. Όσοι λένε ότι δεν
υπάρχει πιο κάτω από εδώ που είμαστε, αισιοδοξούν. Δεν ξέρουν τι
δυναμίτιδα στα θεμέλια του κράτους έχει βάλει και θα βάλει ο ΣΥΡΙΖΑ
μέχρι τις εκλογές. Γιατί το κράτος είναι αυτός ή το χάος. Η Ελλάδα είναι
εργαλείο. Δεν είναι ούτε χώρα ούτε πατρίδα.
Κλείνουν τις τράπεζες νωρίτερα μόνο για το κοινό!
Εχτές, με αφορμή την
εγκύκλιο της υπουργού Ξενογιαννακοπούλου, που δίνει δωράκια άδειες και
επιδόματα και προαγωγές σε δημόσιους υπάλληλους, έγραψα ότι η κρατική
γραφειοκρατία είναι εχθρός του λαού. Είχα αφήσει απ’ έξω τον άλλο εχθρό
του λαού. Τη συνδικαλιστική νομενκλατούρα. Η ΟΤΟΕ φρόντισε να μου την
επιβεβαιώσει. Κλείνει πλέον τις τράπεζες για το κοινό μισή ώρα νωρίτερα!
Σε όλες τις ρυθμίσεις που γίνονται τα
τελευταία πολλά χρόνια για τις εργασιακές συνθήκες, το μόνιμο θύμα είναι
ο πολίτης. Σε ποιότητα και αποτελεσματικότητα υπηρεσιών. Και για να το
κάνω πιο λιανά, έχουμε τα εξής εξόφθαλμα φαινόμενα:
1. η δημόσια υπαλληλία παίρνει αυξήσεις
υπέρτερες της προσφοράς της μόνο και μόνο επειδή η εξουσία θέλει τους
πραιτοριανούς της. Όχι μόνο για να έχει «ελεγχόμενη» εκλογική πελατεία.
Αλλά, κυρίως, για να μπορεί να κάνει ανενόχλητη από έλεγχο, από
αντιδράσεις, από ξεσηκωμούς, τις πολιτικές της. Είτε αυτές είναι
παράνομες, είτε καταχρηστικές. Και είναι καθημερινές αυτές οι πολιτικές
των κυβερνήσεων.
2. Την ίδια ώρα η άλλη υπαλληλία, η ιδιωτική, αυτή που παράγει τον πλούτο, από τον οποίο ζει η δημόσια υπαλληλία και ο επιχειρηματικός κόσμος, και οι πολίτες την πλειονότητά τους, είναι παρατημένη στη μοίρα της. Γιατί είναι εργασιακά έρμαιο των εργοδοτών και της απειλής της απόλυσης, με 1 εκ. άνεργους να περιμένουν να βρουν δουλειά. Έρμαιο, γιατί οι νόμοι που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα παιδιά, έχουν καταργήσει τη δύναμη της συνδικαλιστικής προστασίας. Αλλά…
3. …αλλά, στους εργατοπατέρες υπάρχει και η ΟΤΟΕ. Η οποία, ήταν πάντα ισάξια της κρατικής γραφειοκρατίας απέναντι στους πολίτες. Οι οποίοι ήταν και είναι οι πελάτες της! Οι αιμοδότες της. Επειδή οι τράπεζες χωρίς πολίτες, χωρίς καταθέτες, είναι κουφάρια. Και πράγματι, τέτοιες είναι εδώ και καιρό.
4. Η κρατική γραφειοκρατία, λοιπόν, ανοίγει και κλείνει το μαγαζί ό,τι ώρα τη βολεύει αυτήν, και οι πολίτες να πάνε να κουρεύονται. Είτε πρόκειται για εφορίες, για υπουργεία, για ιατρεία, για ασφαλιστικά ταμεία, για υπηρεσίες πρόνοιας, για ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ και λοιπούς ευγενείς συγγενείς. Ακόμα και για τα λεωφορεία και τα τραίνα. Να μη μιλήσουμε για πιο ντελικάτες υπηρεσίες σαν τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία ή τις πινακοθήκες και τα λοιπά κέντρα… πολιτισμού.
5. Στα ίδια χνάρια βαδίζει και η ΟΤΟΕ. Όχι τώρα. Από πάντα. Μόνο που τώρα ξελούφαξε από τη σιωπή εδώ και 10 χρόνια, που δεν έβγαλε άχνα για τα capital controls, για τη ληστεία των ελληνικών σπιτιών από τις ανακεφαλαιοποιήσεις και τις κατασχέσεις και για τη σωτηρία των αφεντικών της. Και του εαυτού της βεβαίως, να μην ξεχνιόμαστε. Άχνα. Τσιμουδιά. Κιχ. Τίποτε.
2. Την ίδια ώρα η άλλη υπαλληλία, η ιδιωτική, αυτή που παράγει τον πλούτο, από τον οποίο ζει η δημόσια υπαλληλία και ο επιχειρηματικός κόσμος, και οι πολίτες την πλειονότητά τους, είναι παρατημένη στη μοίρα της. Γιατί είναι εργασιακά έρμαιο των εργοδοτών και της απειλής της απόλυσης, με 1 εκ. άνεργους να περιμένουν να βρουν δουλειά. Έρμαιο, γιατί οι νόμοι που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα παιδιά, έχουν καταργήσει τη δύναμη της συνδικαλιστικής προστασίας. Αλλά…
3. …αλλά, στους εργατοπατέρες υπάρχει και η ΟΤΟΕ. Η οποία, ήταν πάντα ισάξια της κρατικής γραφειοκρατίας απέναντι στους πολίτες. Οι οποίοι ήταν και είναι οι πελάτες της! Οι αιμοδότες της. Επειδή οι τράπεζες χωρίς πολίτες, χωρίς καταθέτες, είναι κουφάρια. Και πράγματι, τέτοιες είναι εδώ και καιρό.
4. Η κρατική γραφειοκρατία, λοιπόν, ανοίγει και κλείνει το μαγαζί ό,τι ώρα τη βολεύει αυτήν, και οι πολίτες να πάνε να κουρεύονται. Είτε πρόκειται για εφορίες, για υπουργεία, για ιατρεία, για ασφαλιστικά ταμεία, για υπηρεσίες πρόνοιας, για ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ και λοιπούς ευγενείς συγγενείς. Ακόμα και για τα λεωφορεία και τα τραίνα. Να μη μιλήσουμε για πιο ντελικάτες υπηρεσίες σαν τους αρχαιολογικούς χώρους και τα μουσεία ή τις πινακοθήκες και τα λοιπά κέντρα… πολιτισμού.
5. Στα ίδια χνάρια βαδίζει και η ΟΤΟΕ. Όχι τώρα. Από πάντα. Μόνο που τώρα ξελούφαξε από τη σιωπή εδώ και 10 χρόνια, που δεν έβγαλε άχνα για τα capital controls, για τη ληστεία των ελληνικών σπιτιών από τις ανακεφαλαιοποιήσεις και τις κατασχέσεις και για τη σωτηρία των αφεντικών της. Και του εαυτού της βεβαίως, να μην ξεχνιόμαστε. Άχνα. Τσιμουδιά. Κιχ. Τίποτε.
Αλλά, η κυρία ΟΤΟΕ , έκοψε από την
εξυπηρέτηση των πολιτών μισή ώρα την ημέρα, μετά από συμφωνία με τους
τραπεζίτες! Προσέξτε: Δεν έδωσε μάχη να μη φορτώνονται οι υπάλληλοι
παραπάνω δουλειά στις τράπεζες, οι οποίες σε λίγο θα έχουν περισσότερα
μηχανήματα παρά υπαλλήλους! Και οι οποίες ετοιμάζονται να διώξουν με
εθελουσία πάνω από 7.500 κόσμο. Λέξη η ΟΤΟΕ. Τσιμουδιά. Δεν έδωσε μάχη
να φεύγουν μισή ώρα αργότερα και να την πληρώνονται υπερωρία. Δεν έδωσε
μάχη να φεύγουν οι υπάλληλοι μισή ώρα νωρίτερα. Βρήκε την εύκολη λύση με
το εύκολο θύμα. Έκοψε μισή ώρα από την εξυπηρέτηση των πολιτών! Λες και
όλη αυτή η υπαλληλία υπάρχει για οποιονδήποτε άλλο λόγο εκτός από την
εξυπηρέτηση των πολιτών! Και μάλιστα των πιο αδύναμων. Γιατί ο
Κοπελούζος και ο Μαρινάκης δεν πάνε να στηθούν στην τράπεζα. Ο κύριος
Θανάσης με τη κυρία Καίτη πάνε. Εναντίον αυτών συμφώνησε η ΟΤΟΕ.
Το κατάντημα της κοινωνίας είναι ότι η
είδηση αυτή πέρασε στα ψιλά στα ΜΜΕ και ούτε που ακούστηκε στις
ειδήσεις. Γιατί θεωρείται πια φυσικό ο πολίτης να είναι κλωτσοσκούφι και
αναξιοσέβαστος. Έτσι τον έχουν κάθε μέρα και δε λέει λέξη. Ποιος θα τον
σεβαστεί;
Όπως λέω εδώ και χρόνια, η ελληνική
κοινωνία βρίσκεται στον πάτο της παρακμής εξ αιτίας τριών κυρίως κακών:
Κυβερνήσεων, γραφειοκρατών και συνδικαλιστών. Αυτά είναι τα τρία κακά
της μοίρας της χώρας.
Οι κυβερνήσεις καταστρέφουν την Παιδεία
και λειτουργούν υπέρ των κομμάτων, της εκλογικής ψηφοθηρίας και των
κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών. Οι οποίοι με τη σειρά τους, ως Κεφάλαιο,
δεν θα μπορούσαν να είναι άπληστοι και ευνοούμενοι χωρίς τις
κυβερνητικές πλάτες.
Οι γραφειοκράτες λειτουργούν με γνώμονα
μόνο το στενό ατομικό και οικογενειακό τους συμφέρον, όχι μόνο γράφοντας
τους πολίτες στα παλιά τους τα παπούτσια, αλλά περιφρονώντας τους κι
όλας. Διεκδικώντας τα πάντα γι αυτούς και τίποτε για τη βελτίωση των
υπηρεσιών τους πρός τον κόσμο.
Οι συνδικαλιστές λειτουργούν υπέρ της
στενής συντεχνίας τους, αδιαφορώντας για κάθε άλλο πολίτη ή εργαζόμενο.
Μιλάμε για συνθήκες 15ου αιώνα. Η νοοτροπία είναι του ό,τι αρπάξουμε, κι
οι άλλοι ας πάνε να κουρεύονται. Όσο πιο κοντά, μάλιστα, είναι με την
κρατική μηχανή ή με τη μηχανή της εξουσίας- καλή ώρα όπως οι τράπεζες-
τόσο πιο ατομιστικό και ανάλγητο για τους πιο αδύναμους πολίτες είναι το
πρόσωπο του συνδικαλισμού.
Από τώρα και στο εξής ο κύριος Κώστας
και η κυρία Καίτη χάνουν μισή ώρα εξυπηρέτησης στις τράπεζες. Μεγάλη
επιτυχία ενός συνδικάτου που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται εργαζόμενους.
Αλλά, όπως έλεγε και η μακαρίτισσα η Αντουανέτα, έχει απάντηση το
συνδικάτο: «ας έρθουν νωρίτερα». Για να προλάβει να φάει το παντεσπάνι
του κι ο συνδικαλιστής.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου