Tο υπουργείο Υποδομών καταρτίζει σχέδιο για το άνοιγμα της αγοράς των ταξί με βάση τη διεθνή εμπειρία προκειμένου μέσα στο 2012 να εφαρμοστεί στην ελληνική αγορά.
Η ηγεσία του υπουργείου προσανατολίζεται στην υιοθέτηση δύο τύπων ταξί, τα συμβατικά και τα προμισθωμένα χωρίς ταξίμετρο μέσω της μετατροπής των υφιστάμενων αδειών.
Το κλειστό επάγγελμα των αυτοκινητιστών ταξί αποτελεί το...
δεύτερο μεγάλο στοίχημα της ηγεσίας του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, μετά την απελευθέρωση των εμπορευματικών μεταφορών. Σύμφωνα με πληροφορίες στο προσχέδιο των αλλαγών προβλέπεται πως τουλάχιστον για ένα χρονικό διάστημα, το οποίο δεν έχει ακόμα καθοριστεί, η πολιτεία δεν θα προχωρήσει στη χορήγηση νέων αδειών σε «κίτρινα» ταξί, ο αριθμός των οποίων θεωρείται ήδη μεγάλος και το επάγγελμα κορεσμένο.Την ίδια στιγμή εξετάζεται η υιοθέτηση ενός αλγόριθμου ώστε να οριστικοποιηθεί ο αριθμός των ταξί ανά 1.000 κατοίκους, χωρίς να καταργηθούν υφιστάμενες άδειες. Η ποσόστωση θα προκύπτει από τον πληθυσμό μιας περιοχής, τον αριθμό των διανυκτερεύσεων (αν πρόκειται για τουριστική περιοχή) και το κατά κεφαλήν εισόδημα.
Επίσης εξετάζεται η μετατροπή ορισμένων αδειών σε ταξί εννέα θέσεων με την παροχή κινήτρων και το ενδεχόμενο δημιουργίας μετοχικών εταιρειών, ενώ υπό συζήτηση βρίσκεται και το αίτημα εκπροσώπων του τουριστικού κλάδου για το δικαίωμα μίσθωσης οχημάτων με οδηγό. Σε ό,τι αφορά την περιφέρεια, εξετάζεται το ενδεχόμενο να ισχύσει «ζωνοποίηση» βάσει του «Καλλικράτη» και οι σχετικές αρμοδιότητες αδειοδότησης να μεταφερθούν στους περιφερειάρχες.
Ο κλάδος στην Ελλάδα
Για κατακόρυφη πτώση της τιμής της αδείας τους αλλά και πτώση περίπου 40% στα έσοδά τους κάνουν λόγο οι αυτοκινηστές ταξί. Την τελευταία διετία η τιμή της άδειας ταξί έχει πέσει κάτω από τα 100.000 ευρώ (από περίπου 250.000!!!).
Υπενθυμίζεται ότι σήμερα κυκλοφορούν περίπου 29.500 ταξί, εκ των οποίων τα 13.500 στην Αθήνα, αριθμός πολύ υψηλότερος από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Διεθνής Εμπειρία
Οι αγορές πέντε σημαντικών ευρωπαϊκών χωρών της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου εξετάζονται από ομάδα που συνέστησε το υπουργείο Υποδομών προκειμένου να υιοθετηθούν τα πιο θετικά στοιχεία στο νομοσχέδιο που θα απελευθερώνει την αγορά στη χώρα μας. Από αυτές οι δύο χώρες προχώρησαν σε άνοιγμα των αγορών τους (Ηνωμένο Βασίλειο και Ιταλία) ενώ οι άλλες διατήρησαν τη δομή της αγοράς τους ως είχε με μικρές μεταβολές και παρεμβάσεις (Γερμανία, Ισπανία και Γαλλία).
Γερμανία
Στην Γερμανία οι υπηρεσίες ταξί εποπτεύονται από τους δημόσιους φορείς τοπικών επιβατικών μεταφορών. Ο συνολικός αριθμός ταξί (συμβατικά και οχήματα προς μίσθωση) ανέρχονται σε 79.344. Η αγορά των ταξί τελεί υπό την εποπτεία των κρατιδίων όπως και των δήμων. Οι οδηγοί ταξί είναι υποχρεωμένοι να παρέχουν τις υπηρεσίες τους βάσει προκαθορισμένων τιμών (σύστημα κομίστρων) το εύρος των οποίων αποφασίζεται από το κάθε κρατίδιο.
Οι τελικές χρεώσεις προκύπτουν ως εξής: βασική χιλιομετρική χρέωση (ανάλογα με τη διανυόμενη απόσταση με μείωση όσο αυξάνει η διαδρομή) και τιμές για την αναμονή του οχήματος.
Γαλλία
Στο Παρίσι ο περιφερειάρχης υπό την εποπτεία του υπουργείου Εσωτερικών είναι υπεύθυνος για την αδειοδότηση των 15.000 ταξί που δραστηριοποιούνται στην πόλη. Τα 2.500 ταξί και τα περίπου 100 μισθωμένα οχήματα στις υπολειπόμενες κομητείες τελούν υπό την εποπτεία των περιφερειαρχών. Υπάρχουν μέχρι και εννεαθέσια ταξί και η απόκτηση της άδειας γίνεται είτε με αγορά είτε δωρεάν κάνοντας αίτηση στο δήμαρχο ή στην αστυνομική αρχή.Τα τιμολόγια καθορίζονται ανά χιλιόμετρο από το υπουργείο Εσωτερικών και Οικονομικών. Που διανύεται και ανά ώρα. Στο Παρίσι ισχύουν τρία τιμολόγια ενώ το ελάχιστο ποσό τιμολόγησης είναι 5,80 ευρώ. Το κόστος μίας άδεια κυμαίνεται από 100.000 έως και 300.000 ευρώ στη Νίκαια.
Ισπανία
Στη Βαρκελώνη υπάρχουν περίπου 10.500 ταξί με 11.000 ενεργούς κατόχους αδειών ταξί. Σημαντικό ήταν το άνοιγμα του επαγγέλματος το 2000 με την έκδοση σημαντικού αριθμού αδειών. Τα κόμιστρα των ταξί στη Βαρκελώνη προσαρμόζονται ετήσια και η έγκρισή τους γίνεται από την περιφερειακή κυβέρνηση της Καταλονίας. Υπάρχουν δύο διαφορετικά τιμολόγια χρεώσεων.
Στην Ισπανία προσδιορίζονται πληθυσμιακά κριτήρια για τον προσδιορισμό του ανώτατου αριθμού ταξί σε μία περιοχή. Για μεγάλους δήμους άνω των 500.000 κατοίκων προβλέπονται δύο άδειες ανά 100 κατοίκους,. Για τις μικρότερες πόλεις κάτω των 100.000 κατοίκων προβλέπεται μία άδεια ανά 2.000 κατοίκους.
Υπάρχει περιορισμός στον αριθμό των αδειών που κατέχει ένα πρόσωπο και ο αριθμός αυτός είναι τρεις άδειες.
Ηνωμένο Βασίλειο
Ο αριθμός ταξί είναι 21.000 ενώ υπάρχουν άλλα περίπου 40.000 μισθωμένα οχήματα. Η τιμολογιακή πολιτική καθορίζεται από τις τοπικές αρχές στη λογική των μέγιστων χρεώσεων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι η Αθήνα έχει το 42% του πληθυσμού του Λονδίνου, σε έκταση που αντιστοιχεί στο 26% της επιφάνειας της βρετανικής πρωτεύουσας. Από την εξέταση της πυκνότητας των ταξί στις δύο πόλεις, χωρίς να συνυπολογίζονται τα μισθωμένα οχήματα στο Λονδίνο, προκύπτει ότι στην Αθήνα κυκλοφορούν 2,5 φορές περισσότερα ταξί.
Iταλία
Η χώρα διέθετε το 2006 πριν το άνοιγμα της αγοράς 40.000 ταξί. Στη Ρώμη ο αριθμός των ταξί ανέρχονταν σε 5.820 δηλ. 3,21 ταξί ανά 10.000 κατοίκους. Το κόστος αδειών ταξί στις μεγάλες πόλεις ανέρχεται σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Φτάνοντας μέχρι και τα 300.000 ευρώ (στη Φλωρεντία).Το 2006 έγινε απελευθέρωση της αγοράς με έκδοση και χορήγηση νέων αδειών με διαγωνισμό, ενώ δημιουργήθηκε επιτροπή για την εποτπεία της αγοράς.
Της Μαρίας Μόσχου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου