Έρχονται ποινές-φωτιά για τους "Δεν πληρώνω διόδια"

Την επιβολή αυστηρότερων κυρώσεων προβλέπει το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Υποδομών για τα δημόσια έργα που βρίσκεται υπό επεξεργασία στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.

Συγκεκριμένα σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου 143 απαγορεύεται και τιμωρείται η καθ’οιονδήποτε τρόπο κατάληψη μέρους ή ολόκληρου του οδοστρώματος και των εγκατεστημένων σε αυτό σταθμών διοδίων και η παρεμπόδιση της λειτουργίας των...
 σταθμών διοδίων με οποιοδήποτε τρόπο, ώστε να μη γεννώνται υποχρεώσεις αποζημίωσης του Δημοσίου προς τους παραχωρησιούχους.

Στόχος της συγκεκριμένης ρύθμισης είναι να περιοριστούν οι υποχρεώσεις του Δημοσίου για καταβολή αποζημιώσεων προς τους παραχωρησιούχους σε περιπτώσεις κινητοποιήσεων σε σταθμούς διοδίων ή σε αυτοκινητοδρόμους. Ως γνωστό το Δημόσιο θα πρέπει -όπως προκύπτει από τις υπογραφείσες στη Βουλή συμβάσεις παραχώρησης- να εξασφαλίζει στους παραχωρησιούχους την αδιατάρακτη άσκηση του αποκλειστικού δικαιώματος εκμετάλλευσης των έργων παραχώρησης.


Κυρώσεις

Στο πλαίσιο αυτό όσοι καταλαμβάνουν σταθμούς διοδίων, μέρος ή ολόκληρο το οδόστρωμα, θα τιμωρούνται για παρακώλυση συγκοινωνιών με φυλάκιση από τρεις (αν η πράξη τελέστηκε με πρόθεση) έως έξι μήνες (αν η πράξη τελέστηκε από αμέλεια), όπως προβλέπει η παράγραφος 1 του άρθρου 292 του ποινικού κώδικα.

Θα αφαιρούνται οι πινακίδες ειδικών κατηγοριών οχημάτων, όπως και η άδεια του οδηγού τους.

Σύμφωνα με το πολυνομοσχέδιο, θα δίνεται η δυνατότητα διαπίστωσης παραβάσεων στους οδικούς άξονες μέσω τεχνικών ή ηλεκτρονικών μέσων.

Όσον αφορά το τίμημα, το Δημόσιο -από την στιγμή έναρξης ισχύος του πολυνομοσχεδίου- θα μπορεί να εφαρμόζει κατά την κατασκευαστική περίοδο ενός οδικού άξονα την πολιτική διοδίων που εκάστοτε κρίνει πρόσφορη για την αντιμετώπιση προβλημάτων που δημιουργούνται στους χρήστες. Αυτό είτε σε συμφωνία με τους παραχωρησιούχους, είτε ύστερα από μονομερή απόφασή του, αλλά με την υποχρέωση να καταβάλλει σε αυτή την περίπτωση αποζημίωση στις παραχωρησιούχους κοινοπραξίες.

Επίσης, εάν κριθεί απαραίτητο, το Δημόσιο θα μπορεί να ελαφρύνει κάποιες κατηγορίες χρηστών.

Παράλληλα, το Δημόσιο θα μπορεί να διαμορφώνει την τιμή διοδίων μέχρι το ύψος του ανωτάτου ορίου διοδίων τελών που προβλέπει η οικεία σύμβαση παραχώρησης. Στόχος της συγκεκριμένης διάταξης είναι να μειώνονται οι αποζημιωτικές υποχρεώσεις του Δημοσίου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συμβάσεις παραχώρησης.

Τι συμβαίνει στην περίπτωση των αξόνων οι οποίοι αν και είναι ημιτελείς, οι χρήστες αυτών υποχρεούνται να καταβάλλουν διόδια;

Το πολυνομοσχέδιο δίνει τη δυνατότητα παράδοσης εκ μέρους του Δημοσίου ή/και εκμετάλλευσης εκ μέρους των παραχωρησιούχων τμημάτων ή/και υποτμημάτων των αυτοκινητοδρόμων που κατασκευάζονται είτε από το Δημόσιο είτε τους παραχωρησιούχους, μετά την παρέλευση της προθεσμίας περάτωσής τους, στην περίπτωση που δεν έχουν ολοκληρωθεί στο σύνολό τους με υπαιτιότητα του Δημοσίου.

Με τον τρόπο αυτό καθίσταται δυνατή η εκμετάλλευση του περατωμένου μόνο τμήματος και μειώνεται η δαπάνη των συμβατικών αποζημιωτικών ρητρών, η οποία προβλέπεται στις υπόψη συμβάσεις που κυρώθηκαν με νόμους, λόγω καθυστέρησης παράδοσης ή ολοκλήρωσης.

Η ρύθμιση αυτή καλύπτει την πλειονότητα των αυτοκινητοδρόμων που παραμένουν ημιτελείς επειδή οι κατασκευαστικές εργασίες έχουν ανασταλεί με ευθύνη του Δημοσίου (π.χ. μη έγκαιρη υλοποίηση απαλλοτριώσεων).

Όπως δηλαδή προβλέπει το άρθρο 143, με απόφαση του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, μπορεί να επιτρέπεται η λειτουργία των σταθμών διοδίων στην περίπτωση των αξόνων των οποίων η κατασκευή έχει σταματήσει με υπαιτιότητα του Δημοσίου.

Η απόφαση του αρμόδιου υπουργού εκδίδεται μετά την παρέλευση της αρχικής συμβατικής προθεσμίας περάτωσης τμημάτων και υποτμημάτων αυτοκινητοδρόμων που έχουν παραχωρηθεί σε αναδόχους με συμβάσεις παραχώρησης και επί των οποίων προβλέπεται συμβατικά η θέση σε λειτουργία σταθμών διοδίων.

Σε αυτήν την περίπτωση πώς διαμορφώνονται τα τέλη διοδίων;

Τα τέλη διοδίων στην περίπτωση αυτή επιβάλλονται και αφορούν μόνο το μήκος του περαιωμένου τμήματος του υπόψη υποτμήματος. Η συγκεκριμένη ρύθμιση ισχύει αναλογικά και για τα υποτμήματα ή τμήματα των υποτμημάτων στα οποία περιλαμβάνεται και νέο υποτμήμα που έχει κατασκευαστεί ή κατασκευάζεται από το Δημόσιο, εφόσον επ’ αυτού προβλέπεται συμβατικά σταθμός διοδίων.

Με την ίδια απόφαση καθορίζεται κατά περίπτωση η ανά χιλιόμετρο χρέωση Διοδίων Τελών, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 0,04 ευρώ ανά χιλιόμετρο (προ ΦΠΑ) σε τιμές Ημέρας Τιμής Βάσης, όπως αυτή ορίζεται στην οικεία σύμβαση παραχώρησης.


Ενοποίηση σταθμών

Με απόφαση του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων μπορεί να αναστέλλεται εν όλω ή εν μέρει η λειτουργία ή να ενοποιούνται ένας ή περισσότεροι σταθμοί διοδίων αυτοκινητοδρόμων του Διευρωπαϊκού Δικτύου Οδικών Μεταφορών. Σε αυτή την περίπτωση καθορίζεται ο εγγύτερος προς αυτούς σταθμός στον οποίο θα εισπράττονται και τα τέλη διέλευσης του σταθμού του οποίου η λειτουργία αναστέλλεται.

Τα έσοδα του σταθμού διοδίων η λειτουργία του οποίου αναστέλλεται με την ανωτέρω απόφαση, θα αποδίδονται στον δικαιούχο τους από τον εκάστοτε λειτουργό του καθοριζόμενου με την ως άνω απόφαση σταθμού διοδίων.

Ως αναμενόταν το νομοσχέδιο δεν προβλέπει μαζική μείωση του τιμήματος των διοδίων, όπως υποσχόταν πριν από μερικούς μήνες ο υφυπουργός Υποδομών Γιάννης Μαγκριώτης, αλλά και ο πρώην υπουργός Υποδομών Δημήτρης Ρέππας.


Στη Βουλή οι «Δεν πληρώνω»

Την ίδια στιγμή, το κίνημα «δεν πληρώνω» θα συμμετάσχει στις επικείμενες εθνικές εκλογές, γεγονός που έχει δημιουργήσει «εμφύλιο» μεταξύ ανάλογων κινήσεων πολιτών που υποστηρίζουν την μη καταβολή διοδίων.
Είναι αξιοσημείωτο πάντως, πώς ένα κίνημα- που διεκδικεί μέσω της δημοκρατικής διαδικασίας των εκλογών μια θέση στο ελληνικό κοινοβούλιο- προχωρά σε καταλήψεις οδοστρωμάτων και σηκώνει τις μπάρες των διοδίων, υποχρεώνοντας τους υπόλοιπους οδηγούς να μην πληρώσουν διόδια.

Απορίας αξίον είναι επίσης, πώς είναι δυνατόν ένα υποψήφιο πολιτικό κόμμα, να υλοποιεί την «προεκλογική εκστρατεία» του, παρεμποδίζοντας την εκτέλεση των συμβάσεων παραχώρησης που ψηφίστηκαν στη Βουλή των Ελλήνων το 2007.

Του Δημήτρη Δελεβέγκου