Tο κρατικοδίαιτο κομμάτι του Ελληνικού Σοβιέτ (ήτοι η ελληνική γραφειοκρατική αριστεροσύνη) χορεύει αυτή την εποχή το τελευταίο ταγκό. Σωστά ακούσατε. Κάνουν μια ύστατη προσπάθεια να διατηρήσουν τα προνόμιά τους, τους μισθούς και τους τίτλους τους.
Η τελευταία αυτή προσπάθεια έχει επικεντρωθεί στο να βρεθεί αρκετό χρήμα προκειμένου να μην χάσουν τα “κεκτημένα”.
Έτσι λοιπόν, πιστεύοντας ότι στην ελληνική οικονομία "λεφτά υπάρχουν", έχουν αμολήσει χρηματοκυνηγητό με σκοπό να βρουν και το τελευταίο ευρώ, για να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που κάνουν τόσα χρόνια, που δεν είναι άλλο από το να απομυζούν τον Ελληνικό λαό.
Προφανώς κανείς τους δεν πιστεύει στο ρητό της στήλης, Φόροι που δεν μπορεί να πληρωθούν δεν θα πληρωθούν, αλλά και "Βεβαιωμένοι" φόροι που δεν μπορούν να πληρωθούν, δεν θα πληρωθούν. Προφανώς κάνεις τους δεν γνωρίζει την θεωρία του Laffer, σύμφωνα με την οποία όσο μεγαλύτερη η φορολογία, τόσο λιγότεροι οι φόροι. Το Ελληνικό Σοβιέτ όχι μόνο παραγνωρίζει τους κανόνες των μαθηματικών, αλλά έχει έννομο συμφέρον να κάνει το αντίθετο.
Αδιαφορεί τι λένε οι κλασικοί φιλελεύθεροι οικονομολόγοι, η πρακτική εμπειρία των δυτικών οικονομιών των τελευταίων 100 ετών και αδιαφορεί για το ότι παντού ο υπαρκτός σοσιαλισμός έχει αποτύχει. Το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να φορολογεί, είτε αυτά τα λεφτά υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν. Βλέπεις αγαπητέ αναγνώστη, είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου... του δικού της θανάτου.
Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος, ποιος νομίζετε ότι γράφει ένα νομοσχέδιο 200 σελίδων; Ο κάθε υπουργός, ή κάποια κομματικά στελέχη (που δεν ξέρουν που πάνε τα τέσσερα); Νομίζετε ότι η βουλή έχει καμία ανάμιξη στα όποια νομοσχέδια της εκάστοτε κυβέρνησης; Ή νομίζετε ότι στελέχη της κυβέρνησης διαβάζουν ένα νομοσχέδιο 200 σελίδων; Ή μήπως ο πρωθυπουργός; Αυτοί που γράφουν τα διάφορα (παλαβά) νομοσχέδια είναι τα γραφειοκρατικά στελέχη των υπουργείων, που κάνουν αυτή τη δουλειά χρόνια τώρα;
Αυτοί που γράφουν όλους αυτούς τους άχρηστους νόμους (και τις διευκρινιστικές διατάξεις), είναι οι ίδιοι που, ανεξάρτητα του ποιος είναι κυβέρνηση, ουσιαστικά κάνουν το κουμάντο. Είναι η γραφειοκρατική ελίτ των “ειδικών” μέσα στα υπουργεία, που το πρωθυπουργοκεντρικό σοσιαλιστικό μοντέλο κεντρικής διοίκησης (ΑΚΑ σοβιέτ), τους έχει δώσει το δικαίωμα να κάνουν το κουμάντο. Διότι υπουργοί και πολιτικοί προϊστάμενοι έρχονται και φεύγουν, αυτοί όμως μένουν.
Ναι μεν όλοι αυτοί παίρνουν στίγμα και κατεύθυνση από την πολιτική ηγεσία, αλλά ο διάβολος είναι στις λεπτομέρειες. Λεπτομέρειες που το πολιτικό προσωπικό πολλές φορές δεν ξέρει καν ότι υπάρχουν. Ποιος άλλωστε είχε την φανταστική ιδέα νομίζετε να αυξηθεί η προκαταβολή φόρου νομικών προσώπων στο 90%;; Κάποιος στην κυβέρνηση;
Αυτό το κρατικοδίαιτο κομμάτι της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας θα πρέπει να εξαλειφτεί. Είναι η ίδια κάστα γραφειοκρατών που απαρτίζουν και την ΕΡΤ και είναι οι ίδιοι που εμποδίζουν οποιαδήποτε προσπάθεια προόδου, ακόμα και αν υποθέσουμε ότι η κυβέρνηση θέλει πράγματι να αλλάξουν τα πράγματα (που δυστυχώς όσο περνάει ο καιρός το πιστεύω λιγότερο).
Άρα το Ελληνικό Σοβιέτ έχει όνομα και διεύθυνση και δεν είναι άλλο από τα γραφειοκρατικά γρανάζια αυτού του κράτους. Άρα όποιος πολιτικός ή κυβερνητικό στέλεχος θέλει να κάνει πραγματικές αλλαγές σε αυτή τη χώρα, θα πρέπει να ξεριζώσει το 100% όλων αυτών που είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι για πολλές από τις λεπτομέρειες σε πολλά νομοσχέδια, νομίζοντας ότι με αυτό τον τρόπο δεν θα θιγούν τα κεκτημένα τους.
Άρα το Ελληνικό Σοβιέτ έχει όνομα και διεύθυνση και δεν είναι άλλο από τα γραφειοκρατικά γρανάζια αυτού του κράτους. Άρα όποιος πολιτικός ή κυβερνητικό στέλεχος θέλει να κάνει πραγματικές αλλαγές σε αυτή τη χώρα, θα πρέπει να ξεριζώσει το 100% όλων αυτών που είναι οι πραγματικοί υπεύθυνοι για πολλές από τις λεπτομέρειες σε πολλά νομοσχέδια, νομίζοντας ότι με αυτό τον τρόπο δεν θα θιγούν τα κεκτημένα τους.
Του Γιώργου Καισάριου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου