Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2011

Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Δ. Ρέππας...


Ορατά φαινόμενα «σφαγής» πλέον στις δύο δογματικές «σχολές» του ΠΑΣΟΚ.

Του παλαιού ΠΑΣΟΚ με το δόγμα «υποσχόμαστε αλλά δεν εφαρμόζουμε τίποτε». Και του Γ. Παπανδρέου «θα αλλάξουμε την Ελλάδα μόνο αν μας αφήσουν...» . Δύο «σχολές» με κοινό γνώρισμα την απραξία και τα πισωγυρίσματα.

Μέγας εκφραστής της «τεχνογνωσίας» της σχολής του παλαιού ΠΑΣΟΚ ο...
 κ. Δημήτρης Ρέππας ο οποίος κατάφερε, ομολογώ με ιδιαίτερη επιτυχία, να δημιουργήσει την εντύπωση της μεγάλης ρήξης με τις συντεχνίες των φορτηγατζήδων, των βυτιοφορέων, των οδηγών και των ταξιτζήδων για το δήθεν άνοιγμα των αντιστοίχων επαγγελμάτων χωρίς όμως να ανοίξει στην πράξη τα συγκεκριμένα επαγγέλματα.

Και αυτό όχι γιατί αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Αλλά γιατί ουδέποτε είχε αποφασίσει να τα ανοίξει.

Ωρύεται η αγορά ότι τα νομοσχέδια του δήθεν ανοίγματος του επαγγέλματος των μεταφορών είναι το «κόλπο γκρόσσο» της διατήρησης του κλειστού επαγγέλματος των φορτηγών αλά ελληνικά...

Αδειάζουν με ανακοινώσεις τους τον κ. Ρέππα  οι εταιρίες καυσίμων ότι τίποτε δεν άλλαξε στις μεταφορές καυσίμων και ιδίως στη δυνατότητα να αποκτήσουν δικά τους βυτιοφόρα.

Γελάνε δημοσίως οι τεχνοκράτες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής διαβάζοντας τα νομοσχέδια για το άνοιγμα του επαγγέλματος των μεταφορών στην Ελλάδα και έχουν ήδη απειλήσει με προσφυγές και ανατροπές της νομοθεσίας «μαϊμού».

Αλλά στην κυβέρνηση ακούν μόνο ό,τι τους συμφέρει.

Γιατί το παλαιό ΠΑΣΟΚ που εκφράζει ο κ. Ρέππας ασχολείται τώρα με το πώς θα περάσει στον ανεπίδεκτο μαθήσεως... κ. Γιάννη Ραγκούση την πατέντα του «ανοίγουμε τα επαγγέλματα χωρίς να τα ανοίξουμε» και στην περίπτωση της συντεχνίας των ταξιτζήδων.

Όμως ο κ. Ραγκούσης της «σχολής Γ. Παπανδρέου». ο οποίος νομίζει ότι υπηρετεί σε κυβέρνηση που μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, επιμένει ότι θα εφαρμόσει τον νόμο και θα απελευθερώσει πραγματικά την αγορά των ταξιτζήδων.
Αφήστε τον να το νομίζει.

Όπως και η κ. Άννα Διαμαντοπούλου της σχολής «Θα αλλάξουμε την Ελλάδα μόνο αν μας αφήσουν» κατάλαβε μόλις προς το τέλος ότι δεν θα μπορούσε να περάσει την μεταρρύθμιση της στην παιδεία αν δεν «κώλωνε» η «σχολή παλαιού ΠΑΣΟΚ» στο πολιτικό της κύρος, τόσο από τη διαδρομή της στο ΠΑΣΟΚ όσο και από την θητεία της στην Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η τρίτη περίπτωση της σχολής Παπανδρέου είναι ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Μιχάλης Χρυσοχοΐδης που έχει την εντύπωση ότι μπορεί να φέρει επενδυτές για να αξιοποιήσουν τις μοναδικές (έτσι τις βλέπει) ευκαιρίες του ΕΣΠΑ. Δεν έχει όμως υπολογίσει το παλαιό ΠΑΣΟΚ και την σχολή του.

Πρακτικά δεν έχει υπολογίσει τον υπουργό Οικονομίας κ. Ε. Βενιζέλο που έχει την μοναδική ικανότητα να μην κάνει απολύτως τίποτε από όσα συμφωνεί (με όποιον και αν τα συμφωνεί) και να μην παίρνει καμιά απόφαση, αλλά να πείθει κάθε συνομιλητή του ότι τα πεπραγμένα της θητείας του στο υπουργείο που υπηρετεί είναι τόσα πολλά και τόσο σημαντικά που χρειάζεται τουλάχιστον μία εβδομάδα για να διαβαστούν...

Παράδειγμα πρόσφατη επαφή του με τις παραγωγικές τάξεις για ανταλλαγή απόψεων σε κάποιο σχέδιο για νέο Εθνικό Φορολογικό Σύστημα όπου (όπως εγκυρότατα μαθαίνω) οι πάντες έφυγαν με την εντύπωση ότι ίσως κάτι θέλουν να κάνουν στο υπουργείο Οικονομικών αλλά κανείς δεν είναι σε θέση να εξηγήσει τι συγκεκριμένο έχουν υπόψη τους...

Ο κ. Βενιζέλος λοιπόν ως εκφραστής του δόγματος του παλαιού ΠΑΣΟΚ «υποσχεθείτε αλλά μην εφαρμόζετε» δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να δημιουργήσει (με μέτρα ή κίνητρα) επιχειρηματικό περιβάλλον που να ευνοεί την αξιοποίηση των επενδύσεων ώστε (όπως λέει ο κ. Χρυσοχοΐδης ) να αναθερμανθεί η οικονομία του τόπου.

Και αυτό γιατί και το παλαιό και το νέο ΠΑΣΟΚ γνωρίζουν μόνο μία τέχνη. Πώς να συντηρούν τον κρατισμό και να χτίζουν φορολογίες για την συντήρηση του κρατισμού.

Με την «τεχνογνωσία» αυτή λοιπόν ο κ. Βενιζέλος επικράτησε πλήρως του προκατόχου του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου ο οποίος (ως οπαδός του δόγματος του Γ. Παπανδρέου) νόμιζε, με την σειρά του, ότι μπορεί να αντιμετωπίσει την κρίση με μέτρα, φόρους και μνημόνια.

Όπως και σήμερα νομίζει ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει με τα αυθαίρετα και την χωροταξία. Ας το νομίζει και ο κ. Παπακωνσταντίνου όπως και η προκάτοχός του κ. Τίνα Μπιρμπίλη, (της ίδιας δογματικής σχολής Γ. Παπανδρέου) που πίστεψε ότι μπορεί να επιβάλει τις πράσινες απόψεις της και (πολύ περισσότερο) να βάλει χέρι στην ΔΕΗ, κάνοντας στην πάντα την ΓΕΝΟΠ που εδώ και 35 χρόνια είναι και παραμένει η πραγματική ηγεσία της Επιχείρησης.

Αν θέλει λοιπόν ο κ. Γ. Παπανδρέου να φτάσει στις εκλογές του 2013 οφείλει να ξεχάσει το δόγμα της σχολής του και να ακολουθήσει πιστά τον δρόμο που χάραξε ο κ. Δημήτρης Ρέππας στο «άνοιγμα» των επαγγελμάτων.

george.kraloglou@capital.gr

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου